WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Broda

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 r. w Kielcach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)w G.

przeciwko P. L.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda (...)w G.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 22 listopada 2012 r. sygn. I C 547/12

oddala apelację.

sygn. akt IICa903/13

UZASADNIENIE

Powód – (...)z siedzibą w G.wniósł o zasądzenie od pozwanego P. L.kwoty 2936,30 zł , z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazał , że przysługuje mu względem pozwanego wierzytelność opiewająca na tą kwotę , jaką nabył od (...) Bank SA, któremu z kolei przysługiwała ona z tytułu udzielonego P. L., jaki nie został przez niego spłacony.

Pozwany złożył sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Sąd Rejonowy w Kielcach , wyrokiem z dnia 22.11.2012 r. oddalił powództwo. W uzasadnieniu stwierdził m.in, że: powód nie wykazał, iż przysługuje mu względem P. L. wierzytelność wynikająca z zawartej przez niego w dniu 5 września 2008r. z (...) Bankiem S.A. w W. umowy kredytowej o numerze (...). , gdyż w załączniku do umowy cesji wierzytelności z dnia 26.04.2011r. wyszczególniona została wierzytelność o numerze (...) ; umową kredytową o numerze (...) Bank S.A. w W. udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 921,36 zł na którą to kwotę złożyły się - 799 zł-wartość towarów ,25 zł – opłata przygotowawcza , 21,07 zł – prowizja , 76,29 zł – opłata z tytułu ubezpieczenia ; ponadto wskazano , że kwota odsetek wynosi 36,96zł ; porównanie tych kwot z sumami wyszczególnionymi w wyciągu z ksiąg rachunkowych na dzień 20.03.2012r. prowadzi do wniosku, iż nie są to sumy wynikające z tych samych wierzytelności.

Wyrok w całości zaskarżył powód. W wywiedzionej apelacji zarzucił: sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego , poprzez bezpodstawne przyjęcie jakoby powód nie wykazał nabycia wierzytelności w stosunku do pozwanego , mimo , iż w dokumentacji sprawy znajdują się zarówno wyciąg z umowy cesji , jak i wyciąg z załącznika do tej umowy zawierający dane nabytej wierzytelności oraz jej wysokość ; naruszenie przepisów postępowania , które miało istotny wpływ na wynik sprawy , tj. art. 233 kpc , polegające na przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów , wyrażającej się w błędnej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego i uznaniu , że pomimo złożenia przez powoda szeregu dokumentów dotyczących wierzytelności pozwanego , m.in. umowy kredytowej, bankowego tytułu egzekucyjnego, wyciągu z umowy cesji wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika , nie nabył on wierzytelności będącej podstawą niniejszego postępowania. Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 2936,30 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.03.2012r. do dnia zapłaty ; zasądzenie kosztów procesu , w tym za II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Sąd Rejonowy poczynił zupełne z punktu widzenia właściwych do zastosowania w niniejszym postępowaniu norm prawa materialnego oraz prawidłowe w kontekście zasady swobodnej oceny dowodów ustalenia okoliczności faktycznych. Wbrew stanowisku apelującego nie naruszył art. 233 par. 1 kpc , albowiem ocena wiarygodności i mocy dowodów oparta była na wszechstronnym rozważeniu materiału procesowego (nie tylko dowody , ale i twierdzenia). Miała charakter swobodny ,ale z całą pewnością nie dowolny, skoro uwzględniała zasady logiki i doświadczenia życiowego , prowadząc Sąd Rejonowy do racjonalnych (wyrażonych w treści uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia) wniosków, które Sąd Okręgowy w całości podziela i przyjmuje za własne. Wobec takich , a nie innych kryteriów oceny materiału procesowego trudno było nie dostrzec rozbieżności pomiędzy nakreśloną przez powoda przedmiotową stroną żądania pozwu , a zaoferowanymi przez niego dowodami z dokumentów. Warto w tym miejscu przypomnieć , że dla skutecznego zgłoszenia zarzutu naruszenia art. 233 par. kpc , koniecznym jest wykazanie , iż dokonana przez Sąd ocena dowodów i poczynione na tej podstawie ustalenia nie spełniają standardów logicznego i racjonalnego myślenia , nie uwzględniajają zasad doświadczenia życiowego. Ponadto, samo skonstruowanie przez apelującego swego rodzaju konkurencyjnego (dla tego ustalonego przez sąd) stanu faktycznego , bez jednoczesnego wzruszenia prawidłowości rozumowania sądu I instancji, jest niewystarczające dla skutecznego zgłoszenia zarzutu naruszenia art. 233 par. 1 kpc. Powód, ani nie zdołał wzruszyć poprawności rozumowania Sądu I instancji (z punktu widzenia kryteriów już wskazanych) , ani nie przedstawił spójnej i skonkretyzowanej wersji stanu faktycznego , która mogłaby skutecznie konkurować z prawidłowymi ustaleniami Sądu Rejonowego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy , na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.

Z: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełno mocnikowi powoda.