Sygn. akt II K 158/15
Dnia 15 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Rafał Kraciuk
Protokolant: sekr. sąd. Joanna Wianecka
w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej Jerzego Barana
po rozpoznaniu w dniu 15.03.2016r. sprawy
T. K., syna R. i L., ur. (...) w L.
skazanego prawomocnymi wyrokami:
1) Sądu Okręgowego w Szczecinie w sprawie III K 145/04 z dnia 16.03.2006r. za przestępstwo z art. 258§2 k.k. i inne popełnione w okresie sierpień-wrzesień 1998r. do 25.09.1999r. , na kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny i karę łączną 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę 540 stawek dziennych po 500 złotych każda z nich,
2) Sądu Rejonowego w Szczecinie, Szczecin Prawobrzeże i Zachód , w sprawie VI K 62/15 z dnia 15.06.2015r. za przestępstwo z art.178a§1 k.k. popełnione w dniu 21.09.2014r. na karę grzywny 160 stawek dziennych po 10 złotych każda z nich,
3) Sądu Rejonowego w Szczecinie, Szczecin Centrum, w sprawie IV K 231/15 z dnia 26.06.2015r. za przestępstwa z art. 297§1 k.k. i inne, popełnione w okresie czasu od 28 marca 2012r. do 29 października 2012r. i w dniu 13 listopada 2013r. na kary jednostkowe i karę łączną roku pozbawienia wolności;
4) Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 15.10.2015r. w sprawie II K 141/15 za przestępstwa z art.258§1 k.k. i inne, popełnione w okresie czasu od lutego 2011r. do maja 2012r. , na kary jednostkowe i karę łączną 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności, oraz grzywnę 100 stawek dziennych po 50 złotych każda z nich,
I. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86§1 i 2 k.k. łączy orzeczone wobec skazanego T. K. w sprawach IV K 231/15 Sądu Rejonowego w Szczecinie, Szczecin Centrum oraz II K 141/15 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. kary pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeka karę łączną w wymiarze 3 (trzech ) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.
II. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86§1 i 2 k.k. łączy orzeczone wobec T. K. wyrokami ze spraw II K 141/15 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp., VI K 62/15 Sądu Rejonowego Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie i III K 145/04 Sądu Okręgowego w Szczecinie kary grzywny i w ich miejsce orzeka karę łączną w wymiarze 550 (pięćset pięćdziesiąt) stawek dziennych po 500 (pięćset) złotych każda z nich.
III. Na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności i odbytej kary ze sprawy IV K 231/15: od 03.06.2015r. do uprawomocnienia się wyroku z niniejszej sprawy,
IV. Pozostawia do odrębnego wykonania pozostałe rozstrzygnięcia wynikające z połączonych wyroków.
V. Umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kary pozbawienia wolności ze sprawy III K 145/04 Sądu Okręgowego w Szczecinie,
VI. Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia skazanego z obowiązku zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
Sygn. akt II K 158/15
( Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do orzeczonej kary łącznej grzywny, co do której złożono wnioski o uzasadnienie z zamiarem zaskarżenia wyroku)
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
T. K. ( vel M.) skazany został prawomocnymi wyrokami:
1) Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 16.03.2006 r. w sprawie II K 145/04 za czyny popełniony w okresie od czasu nieustalonego do 20.04.2000r. z art. 258§2 k.k. i inne, na karę łączną 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę grzywny 540 stawek dziennych po 500 złotych każda z nich,
2) Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 15.10.2015r. w sprawie II K 141/15 za czyny z art.258§1 k.k. i inne, popełnione w okresie od lutego 2011r. do maja 2012r. marcu 2002r. na kary łączne 3 lat i miesiąca pozbawienia wolności oraz grzywnę 100 stawek dziennych po 50 złotych każda,
3) Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 15 czerwca 2015r. w sprawie VI K 62/15 za czyn z art.178a§1 k.k. popełniony w dniu 21 września 2014r. na karę 160 stawek dziennych po 10 złotych każda z nich,
4) Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2015r. w sprawie IV K 231/15 za czyny z art. 297§1 k.k. i inne, popełnione w okresie od 28 marca 2012r. do 29 października 2012r. na karę roku pozbawienia wolności,
Dowód:
- informacja z Krajowego Rejestru Karnego - k. 7-8,
- odpisy wyroków –k.24-35, 41-44, 73,
- odpisy postanowień –k.36,
- akta spraw II K 141/15, VI K 62/15, IV K 231/15,
Skazany T. obecnie przebywa w zakładzie karnym w N. . Jego zachowanie zostało ocenione jako poprawne, nie był karany dyscyplinarnie , został kilkakrotnie nagrodzony. Przestrzega porządku i dyscypliny na wymaganym poziomie, nie jest zatrudniony, lecz przejawia motywację do podjęcia pracy , karę odbywa w systemie zwykłym, chętnie uczestniczy w organizowanych zajęciach kulturalno-oświatowych i sportowych.
Dowód:
- opinia z jednostki penitencjarnej wraz z obliczeniem kary –k. 87,
Fundacja Instytut (...) w Ś. złożył a za skazanego opinię-poręczenie społeczne, wskazując, m.in. że skazany T. K. jest stałym uczestnikiem spotkań Bractwa Modlitwy i Trzeźwości (...), które jest prowadzone w zakładach karnych w N., G. i OZ B., OZ P. oraz OZ C.. Skazany T. K. jest bardzo aktywnym i zdyscyplinowanym uczestnikiem spotkań, krytycznie ustosunkowanym do popełnionych przestępstw.
Dowód:
- opinia – k. 95,
Sąd zważył, co następuje:
Materiał dowodowy w niniejszej sprawie stanowiły dokumenty z akt sprawy, których autentyczność nie budzi wątpliwości, a także informacje z Krajowego Rejestru Karnego, a nadto dokumenty w postaci odpisów wyroków. Ustalony na ich podstawie stan faktyczny nie budzi wątpliwości. Żaden z przeprowadzonych dowodów nie był przez strony kwestionowany, a z urzędu sąd nie dostrzegł podstaw do ich kwestionowania.
Zgodnie z art. 85 k.k. , w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 lipca 2015r. ( jeden z wyroków będących podstawą orzekania uprawomocnił się po tej dacie, a przepisy obowiązujące aktualnie, jawią się z mocy art.4 k.k. jako względniejsze, z uwagi na możliwość orzeczenia kary łącznej grzywny co do wszystkich kar tego rodzaju orzeczonych wobec skazanego, podlegających wykonaniu ), jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Według natomiast paragrafu drugiego o tego przepisu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu , z zastrzeżeniem art.89 k.k., w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w paragrafie pierwszym.
Mając na względzie cytowane wyżej przepisy Sąd ustalił, iż grzywny z wyroków opisanych na wstępie tj. II K 145/04, II k 141/15 i VI K 62/15 podlegają wykonaniu i nie zostały jeszcze do dnia rozpoznania wniosku wykonane w całości. Tak zakreślone granice postępowania o wydanie wyroku łącznego objęły zatem skazania na w/w kary grzywny.
Sąd Okręgowy łącząc skazania opisane w części wstępnej wyroku łącznego połączył kary odpowiednio: łączną ze sprawy II K 145/04 w wymiarze 540 stawek po 500 złotych, łączną ze sprawy II K 141/15 w wymiarze 100 stawek po 50 złotych, oraz karę ze sprawy VI k 62/15 w wymiarze 160 stawek po 10 złotych, i orzekł wobec skazanego karę łączną przy zastosowaniu mieszanej zasady asperacji bliskiej absorpcji , to jest w wymiarze 550 stawek dziennych po 500 złotych każda z nich . Przy wymierzaniu ww. kary łącznej pozbawienia wolności Sąd miał na względzie dyrektywy wypływające z treści art. 86 k.k., które stanowią, że karę łączną należy wymierzyć w granicach od najwyższej z kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak granic określonych przepisami prawa - w przypadku kary grzywny 810 stawek dziennych. Poruszał się więc od najwyższej z poszczególnych wymierzonych skazanemu kar , to jest 540 stawek ze sprawy II K 145/04 , do ich sumy, to jest 800 stawek dziennych. Sąd, orzekając karę łączną w warunkach wyroku łącznego, kierował się względami takimi, jak przy orzekaniu kary łącznej w wypadku jednoczesnego osądzenia kilku czynów. Jednocześnie wymierzając karę łączną nie rozstrzygał ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie poszczególnych przestępstw, lecz rozważał przedmiotowy i podmiotowy związek zachodzący pomiędzy realnie zbiegającymi się przestępstwami, mając w szczególności na względzie podobieństwa i różnice rodzajowe poszczególnych przestępstw, podobieństwo zamiaru i motywów działania oraz czas pomiędzy poszczególnymi przypisanymi czynami. Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymi skazaniami. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Sąd kładł przy tym nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść kara w stosunku do skazanego.
Wymierzając karę łączną Sąd zastosował metodę mieszaną, bliską absorpcji, uwzględniając okoliczności, które ustawodawca nakazał badać przy wydawaniu wyroku łącznego, a wskazane w art. 571 k.p.k. Na tej decyzji Sądu zważył przede wszystkim fakt, iż czyny popełnione przez skazanego są skierowane przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, biorąc również pod uwagę ich wielość. Zdaniem Sądu za zastosowaniem tej zasady w orzekaniu wskazanej kary łącznej przemawiają wymienione powyżej relacje przedmiotowe i czasowe między poszczególnymi czynami. Przy wymiarze kary łącznej Sąd zważył również na w miarę pozytywne zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej oraz opinię Fundacji Instytutu (...). Zastosowana zasada w niniejszej sprawie pozwala najpełniej oddać w nowo orzeczonej karze łącznej podniesione okoliczności. W ocenie Sądu, tak ukształtowana kara łączna należycie odzwierciedla całą kryminalną zawartość i społeczną szkodliwość objętej nią przestępczej aktywności skazanego i uwzględnia wymogi prewencji szczególnej i generalnej, Sąd wziął pod uwagę wymierzając również karę łączną grzywny i kształtując stawkę dzienną , biorąc pod uwagę wymiary kar jednostkowych w połączonych sprawach, uznając, iż orzeczony jej wymiar spełnia cele i zadania postawione tej karze, jak też uwzględnia okoliczności dotyczące osoby skazanego, jego aktualną sytuację rodzinną i materialną.
Sąd pozostawił do odrębnego wykonania pozostałe rozstrzygnięcia wynikające z połączonych wyroków.
Natomiast na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków postępowania, uznając, że jego sytuacja materialna i życiowa przemawia za takim rozstrzygnięciem.