Sygn. akt II K 35/16
2 Ds 30/16
Dnia 30 marca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Anetta Krawczyk
Protokolant: Anna Cichoń
po rozpoznaniu dnia 30 marca 2016 r.
sprawy S. K.
urodz. (...) w P.
syna P. i J. z d.S.
oskarżonego o to, że:
w dniu 23 września 2015 roku w M. w powiecie (...), będąc w stanie nietrzeźwości (albowiem badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wskazało kolejno: 0,45 mg/dm 3, 0,41 mg/dm 3), kierował po drodze publicznej samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...), przy czym zarzucany mu czyn popełnił będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 21 stycznia 2009 roku sygn. akt II K 61/09 za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości,
tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.
1. Oskarżonego S. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 178a § 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
2. na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio,
3. na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,
4. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, w tym nie wymierza mu opłaty.
Sygn. akt II K 35/16
Oskarżony S. K. jest 38-letnim mieszkańcem P., kawalerem, posiadającym wykształcenie zawodowe, ojcem 8 – letniej córki, utrzymującym się z prac dorywczych. W dniu 23 września 2015 r. w godzinach porannych poruszał się po drodze publicznej w M. w powiecie (...) samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...). Został zatrzymany przez patrol Policji, który poddał go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Z uwagi na wcześniejsze spożycie przez oskarżonego alkoholu badanie wykazało kolejno 0,45 mg/dm 3 i 0,41 dm/dm 3 alkoholu w wydychanym powietrzu.
(dowód: protokół z przebiegu badania alkosensorem – k.3, wyjaśnienia oskarżonego S. K. – k.15, 38v)
Oskarżony S. K. był wielokrotnie karany, w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 26 lipca 2007 r. w sprawie sygn. akt IIK 527/07 na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 21 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt IIK 61/09 za czyn z art. 178a § 1 k.k.
(dowód: informacja z Krajowego Rejestru Karnego - k. 7-8, odpis wyroku - k.9)
Oskarżony S. K., przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że dzień przed zatrzymaniem przez funkcjonariuszy Policji spożywał alkohol i prowadząc pojazd nie spodziewał się, że jest nietrzeźwy. Złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, który cofnął. Następnie na rozprawie oskarżony złożył wniosek o skazanie w trybie art. 387 k.p.k.
Sąd zważył, co następuje:
Wyjaśnienia oskarżonego S. K., przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu zasługują na wiarę. Znajdują bowiem potwierdzenie w materiale dowodowym w postaci protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego oraz danych o karalności. Dowodu z dokumentów zgromadzonych w sprawie w postaci protokołu z przebiegu badania stanu trzeźwości alkosensorem, danych o karalności oraz odpisu wyroku nie sposób kwestionować. Analiza materiału dowodowego pozwoliła na przyjęcie, iż dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony S. K. bowiem w dniu 23 września 2015 r. w M. w powiecie (...), będąc się w stanie nietrzeźwości (albowiem badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazało kolejno: 0,45 mg/dm 3 i 0,41 mg/dm 3) kierował po drodze publicznej samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...), przy czym zarzucany mu czyn popełnił będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt IIK 61/09 za kierowanie samochodem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. Czyn oskarżonego wypełnił znamiona występku z art. 178a § 4 k.k. W stosunku do zarzucanego oskarżonemu S. K. czynu jako okoliczność obciążającą Sąd uznał jego wcześniejszą wielokrotną karalność oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu, polegający na naruszeniu dobra, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Kierowanie pojazdem mechanicznym po spożyciu alkoholu, w sytuacji, gdy zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła 0,45 mg/dm 3 oraz 0,41 mg/dm 3 rażąco naruszało reguły ostrożności w ruchu drogowym oraz zagrażało wystąpieniem bardzo poważnej szkody. Zdaniem Sądu oskarżony S. K. miał świadomość, że jest w stanie nietrzeźwości. Będąc wcześniej karany za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości zdawał sobie sprawę z wpływu alkoholu na organizm człowieka, a w szczególności na zdolność postrzegania i reakcji prowadzącego pojazd. Mimo to, w stanie nietrzeźwości, zdecydował się poruszać pojazdem mechanicznym po drodze publicznej. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał brak ujemnych następstw zarzucanego oskarżonemu S. K. przestępstwa. Za czyn z art. 178a § 4 k.k. przewidziana jest kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W myśl art. 69 § 1 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Nadto przepis art. 69 § 4 k.k. stanowi, że wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178 a § 4 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Sąd uznał, iż karą najbardziej adekwatną do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, będzie kara 5 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczona kara, w przekonaniu Sądu, spełni wobec oskarżonego cele prewencyjne i represyjne, przekonując go, iż złamanie prawa nie jest bezkarne. Uświadomi mu naganność jego postępowania, nieuchronność i surowość sankcji karnych w przypadku popełnienia przestępstwa, a także nieopłacalność tego typu zachowania w przyszłości. Zdaniem Sądu wymierzona kara wywoła odpowiedni oddźwięk społeczny i przekona wszystkich uczestników ruchu o konieczności bezwzględnego podporządkowania się przepisom dotyczącym ruchu drogowego. Analizując wszystkie okoliczności sprawy, Sąd uznał, iż z uwagi na wcześniejsze skazanie oskarżonego S. K. na karę pozbawienia wolności, w niniejszej sprawie nie zachodzą wobec niego okoliczności, które pozwalają na zastosowanie środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, wymienione w art. 69 § 1 k.k., jak i wskazane w art. 69 § 4 k.k. Oskarżony S. K. jest sprawcą niepoprawnym. Naruszając podstawowe zasady bezpieczeństwa w komunikacji, okazał wyjątkowe lekceważenie dla wyroku sądowego, naruszając tym autorytet wymiaru sprawiedliwości. Z uwagi na dyspozycję art. 69 § 1 k.k. możliwe było wymierzenie tylko kary o charakterze bezwzględnym, tj. bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Na podstawie art. 42 § 3 k.k. oraz art. 43a § 2 k.k. Sąd w przedmiotowej sprawie zobligowany był do orzeczenia wobec oskarżonego S. K. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10000 zł. Mając na względzie fakt, że oskarżony S. K. utrzymuje się z prac dorywczych, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania w niniejszej sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa.