Sygn. akt II K 668/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śl. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Maria Dulanowska

Protokolant: Elżbieta Staszel

w obecności M. K. - Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ząbkowicach Śl.

po rozpoznaniu w dniu 11.02.2016 r., 01.03.2016 r., sprawy karnej

1.  T. S.

syna I. i B. z domu D.

urodz. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

I.  W okresie od 15 czerwca 2015 roku do 29 sierpnia 2015 roku w miejscowości Z. woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wypowiadał groźby karalne pobicia oraz pozbawienia życia na szkodę Z. G. przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

II.  W okresie od 15 czerwca 2015 roku do 29 sierpnia 2015 roku w miejscowości Z. woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wypowiadał groźby karalne pobicia oraz pozbawienia życia na szkodę A. S. przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

2.  I. L.

syna Z. i H. z domu C.

urodz. (...) w Z.

oskarżonemu o to, że:

I.  W okresie od 15 czerwca 2015 roku do 8 lipca 2015 roku w miejscowości Z. woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wypowiadał groźby karalne pobicia na szkodę Z. G. przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

I.  oskarżonego T. S. uznaje winnym popełnienia czynów opisanych wyżej i za czyny te na mocy art. 190 § 1 kk wymierza mu kary po 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności, zaś na podstawie art. 34 § 1 a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego nieodpłatną kontrolowaną pracę na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym przez czas trwania kary;

II.  oskarżonego I. L. uznaje winnym popełnienia czynu opisanego wyżej i za czyn ten na mocy art. 190 § 1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności, zaś na podstawie art. 34 § 1 a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego nieodpłatną kontrolowaną pracę na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym przez czas trwania kary;

III.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 87 § 2 kk wymierza oskarżonemu T. S. karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, zaś na podstawie art. 86 § 3 kk w zw. z art. 34 § 1 a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego nieodpłatną kontrolowaną pracę na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym przez czas trwania kary;

IV.  zwalnia oskarżonych od ponoszenia opłaty w sprawie, zaś uzasadnione wydatki poniesione przez Skarb Państwa zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

II K 668/15

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony T. S. był mężem nie żyjącej już obecnie A. S., wyrzucił ją z domu, wtedy ona zamieszkała ze Z. G.. Po jakimś czasie oskarżony chciał, aby ona ponownie z nim zamieszkała i od tego też czasu pomiędzy nim, a Z. G. zaczęło dochodzić awantur, które wywoływał oskarżony. Miał on pretensje do Z. G., o to, że żyje z jego żoną.

(dowód: zeznania świadków: Z. G., A. S. częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S. )

W okresie od 15 czerwca 2015 r. do 29 sierpnia 2015 r. między innymi w dniach 18 lipca 2015 r., 27 lipca 2015r., 5 sierpnia 2016r., 11 sierpnia 2015 r. i 29 sierpnia 2015 r. oskarżony, będąc w stanie nietrzeźwości, kilkakrotnie nachodził Z. G. i A. S.. Wszczynał z nimi awantury. Wyzywał Z. G. słowami wulgarnymi, groził mu, że go zabije, połamie mu nogi, nazywał go „skrzatem” (pokrzywdzony jest bardzo niskiego wzrostu). Groził także zabójstwem A. S.

27 lipca 2015 r. oskarżony pobił Z. G., przewrócił go na podłogę i go kopał.

Zarówno Z. G. jak i A. S. obawiali się oskarżonego .

(dowód: zeznania świadków: Z. G., A. S. , K. K., wyjaśnienia oskarżonego I. L., notatki urzędowe częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. S. )

Oskarżony T. S. jest bezrobotnym, bez prawa do zasiłku, utrzymuje się prac dorywczych i pomocy (...)u, posiada 3 dzieci , zobowiązany jest do płacenia alimentów na 2 dzieci w kwocie 500 zł miesięcznie. Dotychczas nie był karany sądownie.

( dane osobopoznawcze, charakterystyka oskarżonego, dane o karalności oskarżonego)

Oskarżony przesłuchany na treść zarzutu zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie głównej nie przyznał się do ich popełnienia i w postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień zaś na rozprawie głównej zaprzeczył temu aby miał grozić Z. G. i swojej żonie A. S..

Sąd zważył:

Wprawdzie oskarżony T. S. zaprzeczył temu jakoby miał kilkakrotnie grozić pokrzywdzonym Z. G. i A. S. lecz zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na wyciągnięcie zupełnie odmiennych wniosków.

I tak Z. G. stwierdził, że od kiedy żona oskarżonego A. S. zamieszkała z nim, oskarżony groził mu kilkakrotnie w różnych sytuacjach, zazwyczaj wtedy gdy był pod wpływem alkoholu, miał wtedy do niego pretensje, że zabrał mu żonę, mówił, że go pobije bądź zabije, wyzywał go przy tym różnymi obelżywymi słowami. Zeznał także, że obawia się gróźb wypowiadanych przez oskarżonego ponieważ w dniu 27 lipca 2015 r. oskarżony go pobił a jego zachowanie po złożeniu przez niego zawiadomienia o przestępstwie nie zmieniło się a wręcz przeciwnie oskarżony kilkakrotnie wszczynał z nim awantury, szarpał go i popychał oraz w dalszym ciągu mu groził.

Podobnie zeznała A. S., która stwierdziła, że oskarżony groził nie tylko pokrzywdzonemu mówiąc, że połamie mu nogi bądź go zabije ale także jej. Zeznała, że oskarżony kilkakrotnie groził jej zabójstwem, a groźby te nasiliły się po 27 lipca 2015 r. również i ona obawiała się tych gróźb.

Zeznania pokrzywdzonych zostały potwierdzone zeznaniami funkcjonariusza policji K. K., który był kilkakrotnie na interwencjach w związku ze zgłoszeniami pokrzywdzonego a dot. zachowania oskarżonego wobec niego oraz grożenia mu.

Także współoskarżony I. L. potwierdził fakt grożenia pokrzywdzonemu Z. G. przez oskarżonego T. S.. Fakt ten również wynika z licznych notatek urzędowych sporządzonych interweniujących na prośbę oskarżonego, funkcjonariuszy policji.

W świetle powyższego nie zasługują na wiarę złożone odnośnie obu zarzutów wyjaśnienia oskarżonego. Nie zostały one bowiem w żaden sposób potwierdzone, a sprowadziły się jedynie do zaprzeczania oczywistym faktom i jako takie nie mogą być uwzględnione.

Omówione wyżej działania oskarżonego wyczerpały w pełni znamiona przestępstw przewidzianych w art.190§1 kk. Zaznaczyć należy, iż dobrem chronionym przepisem art. 190 § 1 kk jest wolność w sensie subiektywnym, czyli poczucie wolności, wolności od strachu. Jest to przestępstwo materialne – skutkiem jest uzasadniona obawa adresata groźby, że będzie ona spełniona, zatem wystarczy, że pokrzywdzony uważa, iż niebezpieczeństwo spełnienia groźby jest realne i ma on podstawy do takiego poglądu. Niebezpieczeństwo realizacji groźby nie musi obiektywnie istnieć. Obiektywna musi być tylko groźba (wyrok SN z dnia 09.12.2002 r. IV KKN 508/99).

Pokrzywdzeni w przedmiotowej sprawie stwierdzili, że obawiali się oskarżonego, ze zrealizuje on wobec nich swoje groźby. W świetle powyższego nie budzi zatem żadnych wątpliwości sprawstwo i wina oskarżonego odnośnie popełnienia czynu z art. 190§1 kk.

Wymierzając oskarżonemu kary za poszczególne przestępstwa wzięto pod uwagę jako okoliczności obciążające:

- duże nasilenie złej woli oskarżonego

- działanie pod wpływem alkoholu

- znieważanie pokrzywdzonego

- naruszenie jego nietykalności cielesnej

- nagminność występowania tego rodzaju przestępstw w rejonie działania tut. Sądu i w skali całego kraju.

Jako okoliczność łagodzącą potraktowano:

- dotychczasową niekaralność oskarżonego

Kary wymierzone oskarżonemu współmierne są do stopnia jego zawinienia i do jego osobowości.

Przy wymiarze kary łącznej z uwagi na popełnienie identycznych przestępstw na przestrzeni tego samego okresu czasu zastosowano zasadę częściowej absorbcji.

Biorąc powyższe pod uwagę a także charakter popełnionych przestępstw oraz stopień ich społecznej szkodliwości zdaniem Sądu jedyną słuszną i zasadną karą w sytuacji oskarżonego jest kara ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne. Kara ta przede wszystkim nosi walor wychowawczy i winna wdrożyć oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego.

Z uwagi na fakt, że oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych i pomocy (...)u i zobowiązany jest do płacenia alimentów zwolniono go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych co uczyniono w oparciu o przepis art. 624§1 kpk.