Sygn. akt IV Ca 76/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w S. IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Deniziuk

Sędziowie SO: Wanda Dumanowska (spr.), Dorota Curzydło

Protokolant: sekr. sądowy Kamila Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2016 r. wS.

na rozprawie

sprawy z powództwa K. B. (1)

przeciwko M. B. (1)

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego
w L. z dnia 13 października 2015r., sygn. akt III RC 347/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 (pierwszym) w ten sposób, że podwyższa z dniem 1 stycznia 2015 roku zasądzone w nim alimenty do kwoty po 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie,

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie,

3.  nie obciąża pozwanego kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt IV Ca 76/16

UZASADNIENIE

W październiku 2014 roku został wniesiony, przez M. B. (2), w imieniu małoletniego wówczas powoda K. B. (1), pozew przeciwko M. B. (1) o podwyższenie alimentów z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty 1.100 zł miesięcznie. Pozew uzasadniono zwiększeniem się potrzeb powoda z uwagi na podjęcie przez niego nauki w prestiżowym liceum w G. i licznymi dodatkowymi zajęciami uwarunkowanymi jego wybitnymi uzdolnieniami. Wskazano także na wysokie możliwości zarobkowe pozwanego.

W kwietniu(...)roku K. B. (1) ukończył(...) Podtrzymał wniesiony pozew.

Pozwany M. B. (1) wniósł o oddalenie powództwa, twierdząc, że jego sytuacja materialna nie pozwala na podwyższenie alimentów. Spłaca bowiem zadłużenie jego i matki powoda, a jedynym jego źródłem utrzymania jest wynagrodzenie za pracę w instytucji państwowej.

Wyrokiem z dnia 13 października 2015 roku Sąd Rejonowy w L. podwyższył z dniem 1 lipca 2015 roku alimenty od pozwanego M. B. (1) na rzecz powoda K. B. (1) z kwoty 400 zł miesięcznie zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z dnia 15 grudnia 2011 roku w sprawie I RC 913/11, do kwoty 500 zł miesięcznie – alimenty płatne do rąk powoda K. B. (1) z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki (punkt (...) sentencji) i oddalił powództwo w pozostałym zakresie (punkt(...)sentencji). Nadto Sąd postanowił odstąpić od obciążania pozwanego kosztami sądowymi (punkt (...)sentencji), zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (punkt (...)sentencji) i nadał wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności (punkt(...)sentencji).

Przedmiotowe orzeczenie oparto na następujących ustaleniach. Wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z 15-12-2011 r. rozwiązano przez rozwód bez orzekania o winie związek małżeński M. B. (2) i M. B. (1). Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem K. B. (1) ur. (...) powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka w miejscu zamieszkania matki. Obowiązek alimentacyjny M. B. (1) wobec syna ustalono na kwotę 400 zł miesięcznie.

M. B. (1) w toku trwania postępowania rozwodowego pracował wA. (...)w W.. Jego wynagrodzenie za pracę wynosiło brutto 2.400 zł netto 1.273 zł. Zeznając M. B. (1) określał swoje wynagrodzenie netto średnio około 1.500 zł. Po potrąceniach komorniczych pozostawała mu kwota około 1.000 zł. Od czasu podjęcia pracy w (...) w 2008 roku, praktycznie nie brał udziału w pracach spółki małżonków. Zarządzała nią żona. Był także w zarządzie spółdzielni (...)co wiązało się z dodatkowymi dochodami. M. B. (2) była współwłaścicielem spółki (...). Według zaświadczenia średni dochód wynosił 2.902 zł. Zeznając podawała, że dochody spółki wynosiły 4.000 zł. Wprawdzie był podział dochodu 70% dla niej a 30% dla męża, ale z uwagi na nie świadczenie przez niego pracy w spółce, pobierała cały dochód. Spółka obciążona była licznymi długami. Sytuację spółki określiła jako katastrofalną. Małżonkowie spłacali także kredyt hipoteczny na zakup lokalu w L.. Zamierzali sprzedać dom w (...).

M. B. (2) wnosiła o alimenty na syna w kwocie 900 zł miesięcznie zeznając jednak, że ma świadomość, że męża nie stać na płacenie takich alimentów. K. B. (1) miał wówczas 14 lat i uczył się w społecznym gimnazjum. Mieszkał z matką w wynajmowanym mieszkaniu w L..

K. B. (1) potwierdzał w sprawie rozwodowej silne więzi emocjonalne z rodzicami. Wykazywał bardzo rozległe uzdolnienia. Twierdził, że swoje uzdolnienia naukowe zawdzięcza ojcu, który mobilizował go do zdobywania ponadprogramowych wiadomości, rozbudzał w nim różne zainteresowania.

Powód K. B. (1) w kwietniu(...)roku ukończył (...) lat. Od września 2015 roku kontynuuje naukę w(...)klasie liceum w G.. Mieszka w internacie, który kosztuje 120 zł. Opłata za posiłki: obiady, śniadania to 250 zł. Dodatkowo uczęszcza na zajęcia z języka angielskiego co daje kwotę 160 zł. tygodniowo. W wakacje odbywał staż w C. (...)w W.. Po otrzymaniu na ten cel dofinansowania 500 zł z (...) należna opłata wynosiła jeszcze 500 zł.

K. B. (1) jest (...). Bierze leki. Wymaga także corocznej wizyty u (...) z uwagi na (...). Jest w trakcie leczenia o.. Byłoby celowe założenie (...) na co potrzebna była kwota 1.700 zł. Powód starał się bezskutecznie o stypendia unijne i z sejmiku wojewódzkiego.

Matka powoda ma (...) lat i wykształcenie wyższe ekonomiczne. Zatrudniona jest jako a. (...). W zeznaniu podatkowym za 2014 roku jej dochód roczny wyniósł 17.594 zł, co miesięcznie daje najniższą płacę w kraju. M. B. (2) pracuje od 2012 roku w spółce swojego syna mieszkającego w B. Firma ta – (...) zajmuje się także zarządzaniem nieruchomościami tak, jak spółka (...) prowadzona uprzednio przez małżonków, która to spółka nie istnieje – została wypowiedziana. Byli małżonkowie sprzedali dom w (...). Pieniądze ze sprzedaży przeznaczone były przez nich na spłatę wspólnych długów.

M. B. (2) mieszka z synem w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty jego utrzymania to kwoty - 250 zł w sezonie grzewczym, a poza sezonem 170 zł miesięcznie.

Matka powoda zeznawała, że praca w firmie (...) to jej jedyne źródło dochodu. Nie ma oprócz powoda nikogo na utrzymaniu. Jej córka i syn z poprzedniego związku są dorośli i mieszkają za granicą. Matka powoda określiła koszty utrzymania syna na kwotę 2.500 zł. twierdząc, że w większości (poza alimentami ojca) pokrywa je sama. Pomaga jej też finansowo rodzina.

Pozwany M. B. (1) ma(...)lat. Ma wykształcenie wyższe (...). Oprócz powoda nie ma nikogo na utrzymaniu. Także ma dwoje dorosłych dzieci z poprzedniego małżeństwa, które także czasami pomagają ojcu. Pozwany zamieszkuje w L. w lokalu będącym współwłasnością byłych małżonków. Jest to lokal o powierzchni 85 m ( 2), z którego użytkuje niewielką część około 20 m ( 2). Pozostała zaś nadaje się do remontu. Lokal ten bowiem w 2010 roku uległ spaleniu. Za odszkodowanie zlecone były przez matkę powoda prace remontowe. Lokal ten był siedzibą spółki (...), gdzie prowadzona była działalność gospodarcza-zarządzanie nieruchomościami. Pozwany jeszcze w trakcie trwania związku małżeńskiego pracował i nadal pracuje wA. R. Oddział w W.. Jego wynagrodzenie brutto wynosi 2.630 zł, netto 1.899 zł. Dojeżdża do pracy pociągiem. Do 2014 roku pozwany był w zarządzie Spółdzielni (...) (...). Z tego tytułu w 2013 roku osiągnął dochód 5.443 zł. Dochody te ulegały zajęciu przez komornika. Spółdzielnia została zlikwidowana. Wobec pozwanego z jego wynagrodzenia za pracę dokonywane są przez komornika, prowadzącego liczne egzekucje wobec rodziców powoda, potrącenia kwoty ponad 600 zł miesięcznie. Pozwany spłaca aktualnie dwa kredyty byłych małżonków. Otrzymywana przez niego z zakładu pracy trzynasta pensja zajmowana jest przez komornika na poczet długów wygenerowanych przez Spółkę (...). Czynsz za cały lokal mieszkalny przy ulicy (...) (pozwany użytkuje niewielką część) wynosi 300 zł , opłaty za energię 156 zł. Pozwany zalegał z opłatami za ostatnie miesiące. Przez okres od postępowania rozwodowego z wynagrodzenia pozwanego dokonywane są potrącenia komornicze. Wówczas po potrąceniach pozostawała mu kwota około 1.000 zł., aktualnie 1.270 zł. Z tego opłaca alimenty na syna. M. B. (2) spłaca, a ostatnio zalega ze spłatą jednego kredytu. Raty wynosiły 120 zł.

Byli małżonkowie są nadal współwłaścicielami w częściach równych dwóch nieruchomości, lokalu mieszkalnego położonego w L. o powierzchni 85m 2 o wartości 161.246 zł oraz nieruchomości gruntowej niezabudowanej, położonej w C. o wartości 5.324 zł. (...) te były i są przedmiotem postępowania sądowego w wydziale cywilnym tutejszego Sądu w sprawie i z wniosku M. B. (2) o zniesienie współwłasności. Nieprawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w L. z 12.11.2014 r. zniesiono tę współwłasność przyznając te nieruchomości na wyłączną własność M. B. (2). Zasądzono od niej na rzecz byłego męża tytułem spłaty udziałów kwotę: 83.285 zł w terminie 14 dni od uprawomocnienia orzeczenia i zobowiązano M. B. (1) do wydania lokalu w L. w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia orzeczenia. M. B. (2) deklarowała gotowość spłaty byłego męża w terminie ustalonym w postanowieniu twierdząc, że ma stałe zatrudnienie i stabilne dochody. Jak zeznała zaś w przedmiotowej sprawie, kwotę tę miałaby pozyskać w tak krótkim czasie ze sprzedaży lokalu na który jest już kupiec. M. B. (1) odwołuje się od tego orzeczenia, chcąc aby to on otrzymał przedmiotowy lokal. Twierdzi, że była żona go nie spłaci, a on będzie musiał wydać tę nieruchomość.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy przez pryzmat art. 133 k.r.o., art. 135 k.r.o. i art. 138 k.r.o., Sąd I instancji zauważył, że w przedmiotowej sprawie nie było sporu co do tego, iż usprawiedliwione potrzeby powoda K. B. (2) zwiększyły się od czasu ustalenia dotychczasowej raty alimentacyjnej w 2011 roku. Wskazał, że w tym okresie powód ukończył gimnazjum i obecnie uczy się w liceum o wysokim poziomie nauczania. Powód ma pewne problemy zdrowotne –(...). W kwietniu (...)roku ukończył (...)lat. W wakacje ma możliwości podejmowania sezonowej pracy. W tym roku szkolnym kończy naukę w liceum.

Matka powoda zatrudnia się obecnie w firmie prowadzonej przez jej syna z pierwszego małżeństwa mieszkającego za granicą. Jest to działalność w zakresie zarządu nieruchomościami. M. B. (3) jest pracownikiem o dużym doświadczeniu zawodowym i pomocnym w firmie – jako że poprzednio była udziałowcem w spółce o takim samym charakterze. Matka powoda deklaruje swoje zarobki na kwotę 1.250 zł. Opłaca wynajmowane mieszkanie, dofinansowuje utrzymanie syna. Jak zeznała: spłaca jeden kredyt po 120 zł. chociaż ostatnio zalega z płatnościami. Prowadząc spółkę (...) osiągała dochody w granicach – 3.000 zł.

Pozwany M. B. (1) pracuje w tym samym zakładzie pracy – (...) Oddział W.. Dojeżdża nadal do pracy. Jest to praca w (...), gdzie nie ma możliwości nadgodzin czy dodatkowej pracy. Trzynasta pensja podlegała zajęciu. Wynagrodzenie pozwanego od 2011 roku uległo podwyższeniu o kwotę brutto około 200 zł.

Sąd Rejonowy wskazał, że rodzice powoda sprzedali ich nieruchomość - dom w (...) i otrzymane pieniądze przeznaczyli na spłaty długów. Obecnie toczy się miedzy nimi postepowanie o zniesieniu współwłasności dwóch nieruchomości o łącznej wartości około 200.000 zł. Każde z nich deklarowało wolę sprzedaży lokalu mieszkalnego w L. (gdzie prowadzona była działalność) gdyby stało się jedynym właścicielem i spłatę drugiego współwłaściciela.

W świetle powyższego Sąd I instancji uznał za zasadne podwyższyć ratę alimentacyjną należną od pozwanego na rzecz powoda do kwoty 500 zł miesięcznie, od 1 lipca 2015 roku. Wziął przy tym pod uwagę fakt, iż M. B. (1) płaci dotychczasowo alimenty dobrowolnie, spłaca wspólne zadłużenie jego i byłej żony.

W pozostałym zakresie powództwo - jako obecnie niemożliwe do realizacji przez ojca dziecka - oddalono.

Na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpiono od obciążania pozwanego kosztami sądowymi. Co do kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 100 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia MS z 28.02.2002.

Powód zaskarżył powyższy wyrok apelacją, domagając się jego zmiany, poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda alimentów w kwocie 1.100 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10 każdego miesiąca, poczynając od dnia wniesienia pozwu z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Nadto wniósł o zasądzenie na swoja rzecz zwrotu kosztów procesu za obie instancje. Skarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie:

- art. 135 k.r.o., poprzez przyjęcie, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy wyłącznie od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i możliwości zarobkowych obowiązanego, z pominięciem zdolności majątkowych zobowiązanego i jego majątku;

- art. 133 k.r.o., poprzez przyjęcie, że alimenty na rzecz powoda winny zostać podwyższone dopiero od dnia 1 lipca 2015 roku, a nie od dnia wniesienia pozwu;

- art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 1 k.p.c., poprzez nie wskazanie w uzasadnieniu wyroku, dlaczego żądanie zasądzenia alimentów począwszy od dnia wniesienia pozwu do dnia 30 czerwca 2015 roku zostało oddalone i niewskazaniu w oparciu o jakie dowody Sąd uznał, że powództwo za ten okres należało oddalić; błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że brak aktualnej możliwości dysponowania przez pozwanego częścią jego majątku, w stosunku do którego toczy się postepowanie o zniesienie współwłasności, jest równoznaczny z brakiem jego zdolności majątkowych w tym zakresie.

Pozwany w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń i Sąd Okręgowy przyjmuje je za własne. Jednak nie w pełni można podzielić wyciągnięte z tych ustaleń faktycznych wnioski, przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o., rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W myśl z kolei art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Jak stanowi art. 138 k.r.o., w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Jednym z podstawowych założeń prawa rodzinnego jest obowiązek wzajemnego wspierania się członków rodziny, skonkretyzowany w przepisach regulujących obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka. Sam zaś obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także wychowania. O jego zakresie decydują w każdym przypadku usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zakres tych potrzeb, które winny być przez rodziców zaspakajane, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci i przygotowywać je należycie - odpowiednio do ich uzdolnień - do życia w społeczeństwie. Stosownie do tej dyrektywy, rodzice obowiązani są zapewnić dzieciom nie tylko środki na zakup żywności, czy odzieży, ale także na zaspokojenie ich potrzeb kulturalnych i wypoczynku. Zważyć nadto należy, że zgodnie z treścią art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Z przepisu tego wypływa wniosek, iż wysokość rat alimentacyjnych jest wypadkową pomiędzy usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego z jednej strony, z drugiej zaś - majątkowymi i zarobkowymi możliwościami zobowiązanego do alimentacji. W razie zaś zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zmianą stosunków w rozumieniu przepisu art. 138 k.r.o., jest każda zmiana wpływająca na zmniejszenie lub zwiększenie kryteriów opisanych w przepisie art. 135 § 1 k.r.o. (zmiana ilościowa i jakościowa), z tym, że zmiana ta musi mieć charakter istotny (vide: H. Haak, „Obowiązek alimentacyjny. Komentarz”, Toruń 1995, str. 139). Innymi słowy chodzi tutaj o istotne zmniejszenie lub zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż bezsprzecznie od czasu wydania wyroku Sądu Okręgowego wS. z dnia 15 grudnia 2011 roku (w sprawie I RC 913/11), ustalającego wysokość zobowiązania alimentacyjnego, doszło do istotnej zmiany stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o.

W czasie orzekania o wysokości raty alimentacyjnej małoletni wówczas K. B. (1) uczęszczał do gimnazjum i mieszkał z rodzicami. Obecnie powód jest pełnoletni. Od września 2015 roku kontynuuje naukę w (...) klasie liceum w G.. Mieszka w internacie, który kosztuje 120 zł. Opłata za posiłki: obiady, śniadania to 250 zł. Dodatkowo uczęszcza na odpłatne zajęcia z języka angielskiego (160 zł tygodniowo). W wakacje odbywał staż w (...) w W.. Po otrzymaniu na ten cel dofinansowania 500 zł z (...) należna opłata wynosiła jeszcze 500 zł. K. B. (1) jest (...) i bierze leki. Wymaga także corocznej wizyty u (...) z uwagi na (...) Jest w trakcie leczenia(...) Celowym byłoby założenie (...), jednak potrzeb na to kwoty 1.700 zł. Powód starał się bezskutecznie o stypendia unijne i z sejmiku wojewódzkiego.

Oczywistym jest, jak słusznie przyjął to Sąd Rejonowy, że we wskazanym wyżej okresie nastąpił znaczny rozwój fizyczny powoda. Co za tym idzie wzrosły jego potrzeby w zakresie stosownej do wieku i okoliczności odzieży, środków higieny, czy też kosmetyków. Nadto ostatnie lata są dla powoda czasem wzmożonego rozwoju intelektualnego połączonego ze zdobywaniem nowych doświadczeń życiowych. Bez wątpienia będą one rzutowały na jego dalsze dorosłe już życie. Ów trudny okres i związane z nim nowe wyzwania wpływają na konieczność zwiększenia nakładów finansowych, związanych chociażby z koniecznością poszerzania horyzontów myślowych, ugruntowywaniem zdobytej dotychczas wiedzy, czy zakupem pomocy naukowych. Nie budzi w tym miejscu wątpliwości zasadność korzystania przez powoda z dodatkowych, płatnych lekcji. Niezależnie od tego koszty koniecznego utrzymania K. B. (1) obejmują również wydatki związane z rozrywką i zaspokajaniem jego potrzeb kulturowych.

Poprzednio matka powoda M. B. (2) była współwłaścicielem spółki (...), zajmującej się administrowaniem nieruchomościami. Według zaświadczenia średni dochód wynosił 2.902 zł. Zeznając podawała, że dochody spółki wynosiły 4.000 zł, ale z uwagi na nieświadczenie przez pozwanego pracy w spółce, to ona pobierała cały dochód. Obecnie matka powoda ma(...) lat. Zatrudniona jest jako (...) w spółce należącej do mieszkającego w B. syna. W zeznaniu podatkowym za 2014 roku jej dochód roczny wyniósł 17.594 zł, co miesięcznie daje najniższą płacę w kraju. M. B. (2) mieszka z synem w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty jego utrzymania to kwoty - 250 zł w sezonie grzewczym, a poza sezonem 170 zł miesięcznie.

Pozwany M. B. (1) w toku trwania postępowania rozwodowego pracował w A. (...)Oddział w W.. Jego wynagrodzenie za pracę wynosiło brutto 2.400 zł netto 1.273 zł. Po potrąceniach komorniczych pozostawała mu kwota około 1.000 zł. Od czasu podjęcia pracy w (...) w 2008 roku, praktycznie nie brał udziału w pracach spółki małżonków. Zarządzała nią żona. Był także w zarządzie spółdzielni (...) co wiązało się z dodatkowymi dochodami. Obecnie pozwany M. B. (1) ma (...) lat. Oprócz powoda nie ma nikogo na utrzymaniu. Zamieszkuje w L. w lokalu będącym współwłasnością byłych małżonków. Zalega z opłatami za zajmowany lokal. Pozwany nadal pracuje w A. (...)Oddział w W.. Jego wynagrodzenie brutto wynosi 2.630 zł, netto 1.899 zł. Dojeżdża do pracy pociągiem. Do 2014 roku pozwany był w zarządzie Spółdzielni (...) (...). Z tego tytułu w 2013 roku osiągnął dochód 5.443 zł. Spółdzielnia została jednak zlikwidowana. Z wynagrodzenia pozwanego prowadzona jest egzekucja komornicza związana z zadłużeniem wygenerowanym przez spółkę (...).

W ocenie Sądu Okręgowego przywołane wyżej okoliczności w pełni uzasadniają podwyższenie wysokości świadczenia alimentacyjnego należnego od pozwanego na rzecz powoda z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 650 zł miesięcznie. Kwota ta odpowiada uzasadnionym potrzebom powoda oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego. Uwzględniają przy tym zarówno stopień, w jakim pozwany – jak również jego była małżonka - winni przyczyniać się do zaspokajania potrzeb swojego syna.

Podkreślić należy, że pozwany jest zdrowym mężczyzną w sile wieku. Posiada wykształcenie wyższe w zakresie (...) umiejętności i doświadczenie zdobyte przez lata pracy w (...). Poza powodem nie ma nikogo innego na utrzymaniu. Dysponuje - z racji braku innych zobowiązań rodzinnych - wolnych czasem. Zdaniem Sądu, przy dołożeniu należytej staranności winien znaleźć dodatkowe, choćby dorywcze zatrudnienie, pozwalające mu na uzyskanie dochodów, w wysokości umożliwiającej pełniejsze zaspokojenie potrzeb nie tylko swoich, ale i powoda.

Sąd II instancji nie podzielił stanowiska apelującego w kwestii dodatkowych możliwości majątkowych pozwanego. Należy w tym miejscu podkreślić, że do czasu prawomocnego orzeczenia o podziale wspólnego majątku rodziców powoda, M. B. (1) nie ma de facto możliwości spieniężenia tegoż majątku. Nie może też w chwili obecnej skorzystać ze środków pieniężnych uzyskanych tytułem ewentualnej spłaty.

Sąd Okręgowy uznał za zasadne ustalić wymagalność pierwszej podwyższonej raty alimentacyjnej na dzień 1 stycznia 2015 roku. Miał przy tym na względzie fakt, iż odpis pozwu zawierający żądanie powoda został doręczony pozwanemu w grudniu 2014 roku.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., orzekł jak w punkcie (...) sentencji.

W oparciu o art. 385 k.p.c., apelacja podlegała oddaleniu w pozostałym zakresie (punkt(...)sentencji).

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c., mając na uwadze aktualna sytuację finansową pozwanego oraz fakt, że sam spłaca zadłużenie powstałe w czasie, gdy wraz z matką powoda prowadził działalność gospodarczą (punkt (...)sentencji).