Sygn. akt V K 235/15
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:
Przewodniczący – SSR Dorota Scott-Sienkiel
Protokolant – Joanna Kucharska
w obecności Prokuratora Macieja Prokopa
po rozpoznaniu w dniach 22 lutego 2016 r., 22 marca 2016 r., 31 marca 2016r. na rozprawie
sprawy M. C.
urodzonego (...) w O.
syna A. i A. z d. G.
oskarżonego o to, że: W dniu 16 sierpnia 2015 roku około godz. 17:15 na trasie Ł.– S. D.gm. W.na drodze wewnętrznej gminnej kierował samochodem osobowym marki L. (...)o nr rej. (...)w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 0,80 i 0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu
tj. o czyn z art. 178a §1 kk
1. Uznając, iż wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego M. C. warunkowo umarza na okres próby 1 (jeden) roku.
2. Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jeden) roku.
3. Na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego w pkt 2 środka karnego zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16.08.2015r.
4. Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1000,00 (jeden tysiąc) złotych.
5. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty i pozostałe koszty sądowe w kwocie 100 (sto) złotych.
Sygn. akt V K 235/15
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 16 sierpnia 2015 roku o godz. 17:15 na drodze między miejscowością Ł.a miejscowościąS. D.na wewnętrznej drodze gminnej funkcjonariusze z Komendy Powiatowej Policji w W.zatrzymali do kontroli M. C.kierującego samochodem osobowym marki L. (...)o nr rej. (...). W związku z tym, że od kierowcy wyczuwalna była wyraźna woń alkoholu, policjanci postanowili wykonać badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone urządzeniem Alkometr A2.0 badania dały wyniki: 0,80 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 18:38 oraz 0,74 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 18.40.
Wcześniej tego dnia M. C.udał się w okolicę miejscowości Ł., by spędzić czas na plaży z psem. Tam spotkał znajomych, którzy poczęstowali go alkoholem. Oskarżony zanim zdecydował się na spożywanie alkoholu, ustalił ze swoją partnerką B. Z., że ta przyjedzie po niego o godz. 20.00. Po odjeździe znajomych, postanowił udać się na spacer z psem. W pewnym momencie pies pobiegł za zającem i nie reagował na wołania właściciela. Oskarżony postanowił wsiąść do samochodu i ruszyć w pogoń za zwierzęciem. Poruszał się drogami śródpolnymi aż wyjechał na ostatni odcinek wewnętrznej drogi gminnej prowadzącej z miejscowości Ł.do S.Dużego i tam znalazł psa. Postanowił kontynuować jazdę na wprost, by znaleźć dogodne miejsce do zawrócenia. W pobliżu skrzyżowania dróg S. Duży- S.- Ł.został zatrzymany do kontroli.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego M. C. (k. 68, 74, 91), protokół użycia alkometru (k. 2), zeznania świadków K. J. (k. 73, 68-69), K. H. (k. 73, 70-71), B. Z. (k. 73v-74), zdjęć (k. 78, 79), mapy ewidencyjnej drogi (k.80), szkicu sytuacyjnego sporządzonego przez oskarżonego (k. 90).
Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Położył akcent na podrzędnym charakterze drogi, którą się poruszał, nikłym ruchu drogowym, jaki się na niej odbywa, nadzwyczajnych okolicznościach, które poprzedziły jego decyzję, by zasiąść za kierownicą samochodu.
W ocenie Sądu wyjaśnienia złożone przez oskarżonego nie budzą wątpliwości. Znajdują one potwierdzenie w zeznaniach świadków oraz w/w dokumentach. Policjanci przeprowadzający kontrolę potwierdzili, że oskarżony miał w samochodzie psa oraz, że w trakcie wykonywania czynności służbowych w rejonie skrzyżowania dróg S.Duży- S.- Ł.nie widzieli innych pojazdów na drodze prowadzącej do miejscowości Ł.. B. Z.natomiast potwierdziła, że na prośbę oskarżonego miała go odebrać z plaży o godz. 20.00. Brak jest również podstaw, by podważać wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie, w jakim opisał trasę przejazdu.
Mając na uwadze zebrany materiał dowodowy należało uznać, że swoim zachowaniem oskarżony M. C. wyczerpał ustawowe znamiona występku opisanego w art. 178a§1 kk, którego istota polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.
Z art. 115 § 16 kk wynika, iż stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Już sam zatem tylko fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą wypełnienie znamion przestępstwa, chociażby pojazd był prowadzony całkowicie prawidłowo, sprawca nie naruszył żadnej innej zasady bezpieczeństwa w ruchu i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa. Jest ono dokonane w momencie uruchomienia pojazdu i podjęcia jazdy.
Przewidziane w art. 178a § 1 kk kryterium "ruchu lądowego" należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystywaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników (por. post. SN z dnia 30.07.2015r., sygn. akt IV KK 201/15, LEX 1765994).
Bacząc na ustalone okoliczności popełnienia przestępstwa, Sąd uznał, że wina i społeczna szkodliwość czynu, którego dopuścił się M. C. nie są znaczne. Na taką ocenę wpłynęła okoliczność, że oskarżony poruszał się po drodze lokalnej, o niewielkim natężeniu ruchu drogowego, gdzie pojazdy z racji nawierzchni, obustronnego zakrzaczenia oraz niedużej szerokości drogi nie mogły poruszać się z dużą prędkością. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że przed popełnieniem przestępstwa nastąpiło nieprzewidziane przez M. C. zdarzenie w postaci ucieczki psa, które wpłynęło na niego w ten sposób, że zadziałał emocjonalnie. Mając jednocześnie na uwadze, że oskarżony nie był dotychczas karany (karta karna - k. 96) Sąd na zasadzie art. 66 § 1 i 2 kk warunkowo umorzył prowadzone w sprawie niniejszej postępowanie karne wobec zasadnego przekonania, że będzie on w przyszłości przestrzegał porządku prawnego,. Tym bardziej, że postawa oskarżonego, jego warunki i właściwości osobiste, wykazują, że nie jest on osobą zdemoralizowaną, przejawiającą lekceważenie dla obowiązującego porządku prawnego. Jest on osobą prowadząca ustabilizowany tryb życia, wykonującą swój szanowany społecznie zawód od wielu lat. Można zatem w sposób uzasadniony stwierdzić, iż działanie oskarżonego miało charakter incydentu. W ocenie Sądu okres próby 1 roku będzie wystarczający dla osiągnięcia wobec sprawy celów wychowawczych i probacyjnych, tym samym zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa.
Dla wzmocnienia funkcji warunkowego umorzenia postępowania Sąd na zasadzie art. 67§3 kk orzekł wobec oskarżonego dwa środki karne w postaci: zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, na okres 1 roku oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16 sierpnia 2015r.
O kosztach orzeczono stosownie do treści art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) i art. 627 kpk.