Sygn. IX. GC. 226/13
Kraków, 30 lipca 2013r.
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydz. IX Gospodarczy
w osobie sędziego SO Dariusza Pawłyszcze
protokólant st. sekr. sąd. Aleksander Powroźnik
po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w Krakowie 30 lipca 2013r. sprawy z powództwa Ł. K. przeciwko J. N. o zapłatę 81.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od 27 stycznia 2012r. na skutek zarzutów od nakazu zapłaty z 2 sierpnia 2012r., sygn. IX. GNc. 799/12
1. zaskarżony nakaz zapłaty utrzymuje w mocy w całości;
2. ponad koszty przyznane w nakazie zapłaty zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania 2.400 (dwa tysiące czterysta) zł.
Nakazem zapłaty z 2 sierpnia 2012r. [k.22] sąd zasądził od pozwanego zamawiającego na rzecz powodowego wykonawcy 81.000 zł z ustawowymi odsetkami od 27 stycznia 2012r. tytułem wynagrodzenia za prace instalacyjne.
W zarzutach od nakazu zapłaty [k.26] pozwany wniósł o uchylenie nakazu i oddalenie powództwa ze względu na nieprzedłożenie przez powoda protokołu odbioru końcowego podpisanego przez inspektora nadzoru i inwestora, gwarancji na zamontowane urządzenia oraz wady montażowe.
Pismem z 18 lipca 2013r. [k.52] pozwany podniósł, że inwestor obciążył go sumą 51.082,50 zł, którą poniósł na naprawę i serwis klimatyzatorów zamontowanych przez powoda. Wg pozwanego gdyby powód dostarczył karty gwarancyjne, to owe naprawy wykonałby bezpłatnie producent urządzeń.
Na posiedzeniu 30 lipca 2013r. [k.61] powód podniósł, że wstrzymał wydanie kart gwarancyjnych do czasu zapłaty.
Sąd ustalił, co następuje:
Umową z 1 lipca 2011r. [k.7] powód zobowiązał się do wykonania dla pozwanego instalacji za wynagrodzeniem 510.000 zł netto zwiększonego aneksem z 12 sierpnia 2011r. [k.9] do 520.000 zł ze względu na zwiększenie zakresu robót. Powód wykonał instalacje i w miarę postępu robót wystawiał pozwanemu faktury, a pozwany płacił objęte nimi wynagrodzenia częściwe. Pozwany nie zapłacił ostatniej faktury na sumę 81.100 zł, a powód z tego powodu nie wydał pozwanemu kart gwarancyjnych zamontowanych klimatyzatorów.
Powyższy stan faktyczny na podstawie art. 229 i 230 K.p.c. został ustalony w oparciu o twierdzenia powoda zawarte w pozwie i na rozprawie [k.61].
Sąd zważył, co następuje:
Protokół odbioru jest tylko pokwitowaniem spełnienia świadczenia wykonawcy i nie może być bezwzględnym warunkiem wymagalności wynagrodzenia (tak wyrok SA w Krakowie z 19 marca 2008r., I.ACa.147/08), gdyż umożliwiałoby to zamawiającemu roboty jednostronne uniemożliwianie ziszczenie się warunku wymagalności wierzytelności. Skoro pozwany nie zarzucił samego niewykonania instalacji (a nawet przyznał to wykonanie, aczkolwiek z wadami), to powodowi przysługuje wynagrodzenie.
Pozwany podnosił nieokreślone wady robót. Pozwany nie podniósł żadnych uprawnień z rękojmi i nie złożył oświadczenie o potrąceniu roszczeń odszkodowawczych za nienależyte wykonanie robót z dochodzonym wynagrodzeniem. Nawet w razie uznania pisma z 18 lipca 2013r. [k.52] za dorozumiane oświadczenie o potrąceniu, to w postępowaniu wywołanym wniesieniem zarzutów do rozpoznania zarzutu potrącenia konieczne jest złożenie oświadczenia o potrąceniu przez doręczeniem pozwanemu nakazu zapłaty, chyba że roszczenie objęte potrąceniem udowodnione jest dokumentem (art. 493 § 3 K.p.c.). Jednakże nota, którą osoba trzecia (inwestor) obciążyła pozwanego, nie jest dostatecznym dowodem roszczenia inwestora, a tym bardziej roszczenia regresowego pozwanego przeciwko powodowi.
Obowiązkiem powoda było wydanie pozwanemu kart gwarancyjnych, lecz na podstawie art. 488 § 2 K.c. powód miał prawo wstrzymać się z wydaniem kart do zaofiarowania mu zapłaty. Tak samo pozwany ma prawo wstrzymać się z zapłatą do zaofiarowania kart gwarancyjnych. Jednakże pozwany nie podniósł zarzutu powstrzymania się i sąd nie wykorzystał przewidzianej w art. 786 § 1 zd.2 K.p.c. możliwości uzależnienia wykonania nakazu od równoczesnego świadczenia powoda w postaci wydania kart gwarancyjnych komornikowi egzekwującemu nakaz. Zaniechanie przez pozwanego podniesienia zarzutu powstrzymania się nie zwalnia powoda z obowiązku wydania kart niezwłocznie po otrzymaniu sumy zasądzonej nakazem.
Na podstawie art. 627 K.c. powodowi przysługuje zasądzone nakazem wynagrodzenie za montaż instalacji (powód dochodził sumy o 100 zł wyższej, lecz nie wniósł o uzupełnienie nakazu zapłaty pomijającego owe 100 zł). Dlatego na podstawie art. 496 K.p.c. nakaz został utrzymany w mocy.
koszty
Na podstawie art. 98 K.p.c. powodowi przysługuje zwrot opłaty od pozwu 1.077 zł, od pełnomocnictwa 17 zł i kosztów zastępstwa 6.000 zł. Nakład pracy na udział w postępowaniu wywołanym zarzutami uzasadnia zwiększenie stawki minimalnej kosztów zastępstwa o 2/3. Ponieważ koszty przyznane nakazem obejmują opłaty i stawkę minimalną, sąd w wyroku zasądził 2/3 stawki minimalnej.