Sygn. akt II K 1135/15
Dnia 08 kwietnia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Ostrołęce w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Jolanta Zabielska
Protokolant st. sekretarz sądowy Mariola Kossakowska
przy udziale Mariusza Czekalskiego – Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ostrołęce
po rozpoznaniu w dniach 30 marca 2016 roku i 08 kwietnia 2016 roku
sprawy W. L. (1)
syna J. i A. z domu M.
urodzonego (...) w O.
oskarżonego o to, że : w dniu 28 czerwca 2015 roku około godz. 08.10 po drodze publicznej w miejscowości Ł. na ulicy (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. przez Sąd Rejonowy w Łomży sygn. akt VII K 607/07, kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu , z wynikiem: I – badanie 0,59 mg/l, II badanie 0,54 mg/l, II – badanie 0,55 mg/l
to jest o czyn z art. 178 a § 4 k.k.
O R Z E K A :
1. w ramach zarzucanego aktem oskarżenia czynu uznaje oskarżonego W. L. (1) za winnego tego, że w dniu 28 czerwca 2015 roku około godz. 08.10 po drodze publicznej na ulicy (...) w miejscowości Ł. kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu z wynikiem: I – badanie 0,59 mg/l, II badanie 0,54 mg/l, III – badanie 0,55 mg/l, to jest czynu określonego w art. 178a § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 178a § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20,00 (dwudziestu) złotych;
2. na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;
3. na podstawie art. 63 § 4 k.k. zalicza na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 czerwca 2015 roku;
4. na podstawie art. 43 a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000,00 (pięć tysięcy) złotych;
5. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 250,00 (dwustu pięćdziesięciu) złotych, w tym opłatę w wysokości 160,00 (stu sześćdziesięciu) złotych.
Sygn. akt II K 1135/15
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i ujawnionego w toku przewodu sądowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
W dniu 28 czerwca 2015 roku około godziny 8.10 funkcjonariusz Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w O. zatrzymał do kontroli drogowej w miejscowości Ł. na ulicy (...) pojazd marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Kierującym pojazdem był W. L. (1). W trakcie kontroli o godzinie 8 11 W. L. (1) poddaniu badaniu urządzeniem kontrolno – pomiarowym do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu typu A.-Sensor IV nr fabryczny (...). Badanie wykazało 0,59 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Następnie dwukrotnie W. L. (1) został poddany badaniom urządzeniem typu Alkometr A2. O numer fabryczny (...). Badanie wykonane o godzinie 8 36 wykazało 0,54 mg/l, o godzinie 8 55 wykazało 0,55 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. W. L. (1) zostało zatrzymane prawo jazdy. W. L. (1) w chwili zatrzymania figurował w Krajowym Rejestrze Karnym jako osoba karana wyrokiem Sądu Rejonowego w Łomży Sąd Grodzki sygn. akt VII K 607/07 za popełnienie przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k.. W dniu 10 grudnia 2015 roku W. L. (2) dokonał wpłaty orzeczonego wyrokiem świadczenia pieniężnego w wysokości 200,00 złotych na rzecz (...) – (...) Stowarzyszenia Pomocy (...) w Ł.. W chwili wyrokowania W. L. (1) nie figurował w Krajowym Rejestrze Karnym.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego W. L. (1) (k. 4 zbiór E), ze zbioru H : protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości (k. 2,4), świadectwa wzorcowania (k. 3,5), informację z Krajowego Rejestru Karnego (k. 6-7), informację z systemu teleinformatycznego (k. 9), odpis wyroku sygn. akt VII K 607/07 (k. 20-21), z akt sprawy II K 1135/15 : dowód wpłaty (k. 15), informację z Krajowego Rejestru Karnego (k. 19).
Oskarżony W. L. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Potwierdził, że w dniu 28 czerwca 2015 roku został zatrzymany do kontroli drogowej kiedy kierował pojazdem marki A.. Wykazał zdziwienie, że badanie wykazało, że jest osoba nietrzeźwą wyjaśniając, że w dniu kontroli nie spożywał żadnego alkoholu, natomiast spożywał dzień wcześniej, od godziny 16 – ej do godziny 22 – ej wypił łącznie osiem piw. Wyraził skruchę.
Sąd zważył co następuje:
Wyjaśnienia oskarżonego W. L. (1) co do zarzucanego mu czynu zasługują na walor wiarygodności. Znajdują odniesienie w pozostałym materiale dowodowym tworząc spójną i logiczną całość. Wobec stwierdzenia oskarżonego, że w dniu kontroli nie spożywał żadnego alkoholu należałoby zadać pytanie, to o której godzinie miałby spożywać alkohol, skoro kontrola drogowa miała miejsce w godzinach porannych około godziny 8 – ej.
Niekwestionowanym dowodem potwierdzającym stan nietrzeźwości oskarżonego w chwili kierowania przez niego pojazdem mechanicznym jest badanie urządzeniem elektronicznym typu A. (...) nr fabryczny (...) oraz urządzeniem typu Alkometr A2. O numer fabryczny (...). Urządzenia powyższe posiadały aktualne świadectwa wzorcowania. Badania wykazały zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu w trzech kolejnych próbach 0,59 mg/l, 0,54 mg/l, i 0,55 mg/l co potwierdzają protokoły z przeprowadzonych badań. Do protokołów tych oskarżony podał, iż do godziny 20 –ej wypił pięć półlitrowych piwa, co pozostaje w sprzeczność i z jego wyjaśnieniami. Powyższe dowody zasługują na walor wiarygodności.
Pozostałe pozaosobowe dowody zebrane w sprawie w postaci informacji z Krajowego Rejestru Karnego, informację z systemu teleinformatycznego, odpis wyroku sygn. akt VII K 607/07, dowodu wpłaty nie budzą wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Nie były w toku postępowania kwestionowane przez żadną ze stron.
Oskarżonemu W. L. (1) zarzucono popełnienie czynu określonego w art. 178a § 4 k.k.. Oskarżony w grudniu 2015 roku uiścił świadczenie pieniężne orzeczone wyrokiem Sądu rejonowego w Łomży Sąd Grodzki sygn. akt VII K 607/07. Uzyskana po dacie tej informacja z Krajowego Rejestru Karnego potwierdza, iż W. L. (1) nie figuruje w kartotece karnej Krajowego Rejestru Karnego. Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 399 § 1 k.p.k. uprzedził strony o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu z art. 178a § 4 k.k. na art. 178a § 1 k.k.
Zgromadzony materiał dowodowy pozwala w ocenie Sądu przyjąć, że oskarżony W. L. (1) w dniu 28 czerwca 2015 roku około godziny 8 10 po drodze publicznej w miejscowości Ł. ul. (...) kierował samochodem osobowym marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikami 0,59 mg/l, 0,54 mg/l i 0,55 mg/l., zachowaniem sowim wypełniając dyspozycję art. 178a § 1 k.k. Wina oskarżonego wątpliwości nie budzi.
Stan nietrzeźwości definiuje art. 115 § 16 kk i zgodnie z tym przepisem zachodzi on wtedy gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 ‰ albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm 3 w wydychanym powietrzu przekracza 0,25 mg, albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość . U oskarżonego stwierdzono w pierwszym badaniu około, 1,2 promila alkoholu we krwi.
Pomimo tego, że oskarżony spożywał wcześniej alkohol, zdecydował się na kierowanie pojazdem po drodze publicznej, co wskazuje na to, że działał umyślnie w formie zamiaru bezpośredniego. Oskarżony W. L. (1) zdawał sobie sprawę, że wypicie dużej ilości alkoholu w godzinach późno wieczornych nie pozostanie bez wpływu na jego stan trzeźwości po kilku godzinach. Bez znaczenia w ocenie Sądu jest to, że oskarżony w dniu kontroli nie spożywał żadnego alkoholu, choć dziesięć godzin wcześniej pił alkohol, co do ilości którego podaje sprzeczne informacje. Bez znaczenia jest to, że oskarżony twierdzi, że czuł się dobrze i nie myślał, że badanie wykaże taką zawartość alkoholu. Trudno zgadywać Sądowi co oskarżony miał na myśli mówiąc, że czuł się dobrze.
W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego wątpliwości nie budzi. Zachowaniem swoim wyczerpał on całokształt ustawowych znamion czynu zabronionego określonego w art. 178 a § 1 kk , za które ustawodawca przewidział alternatywnie karę grzywny albo ograniczenia wolności , albo pozbawienia wolności do lat 2 (dwóch).
Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze art. 53 kk. bacząc by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu, była wystarczająca dla osiągnięcia pokładanych w niej celów, spełniała swe funkcje w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przestępstwo, którego dopuścił się oskarżony nacechowane jest wysokim stopniem społecznej szkodliwości czynu. Nietrzeźwość kierowców jest wciąż częstą przyczyną wypadków , w których giną ludzie. Prowadzenie jakiegokolwiek pojazdu wymaga przede wszystkim świetnej koordynacji wzrokowo – ruchowej, a ta niewątpliwie przez spożycie alkoholu jest zaburzona. Fundamentem bezpieczeństwa ruchu drogowego jest powstrzymywanie się od nadużywania alkoholu przez osoby, które są uczestnikami ruchu drogowego. Obowiązkiem kierowcy jest zachować trzeźwość. Każda ilość spożytego alkoholu wpływa na funkcjonowanie organizmu człowieka. Picie alkoholu przez kierowcę uniemożliwia bezpieczna jazdę. Ryzyko wypadku drogowego rośnie wraz ze wzrostem zawartości alkoholu w organizmie kierowcy.
Za przypisany czyn Sąd na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierzył oskarżonemu W. L. (1) karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20,00 (dwudziestu) złotych.
W razie skazania za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk Sąd jest zobowiązany na podstawie art. 42 § 2 kk – orzec wobec sprawcy zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Takie określenie zakazu jednoznacznie wskazuje, że jego istotą jest pozbawienie sprawcy występku z art. 178 a § 1 kk możliwości prowadzenia co najmniej pojazdu, którym sprawca dopuścił się tego czynu.
Art. 42 § 2 kk nakazuje obligatoryjne orzekania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych., na czas nie krótszy nic trzy lata.
Ratio legis środka karnego – zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych polega bowiem na tym, by osoby nie przestrzegające zasad bezpieczeństwa, zagrażające bezpieczeństwu ruchu, czy to z braku wyobraźni, czy z braku poczucia odpowiedzialności – z ruchu tego wyłączyć. Jest to najskuteczniejszy sposób wzmożenia bezpieczeństwa , zmuszania naruszających zasady bezpieczeństwa do ich przestrzegania w przyszłości, przekonania wszystkich uczestników ruchu o potrzebie bezwzględnego podporządkowania się ustalonym zasadom ruchu ( wyrok SN z dnia 24 kwietnia 1982 roku V KRN 106/82 OSNPG 1982 Nr 8, poz. 108).
Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat.
Orzeczony zakaz bez wątpienia będzie zabezpieczeniem innych uczestników ruchu przez realnym niebezpieczeństwem stwarzanym przez nieodpowiedzialnego kierowcę. Okres ten powinien pozwolić oskarżonemu na uświadomienie sobie odpowiedzialności jaką niesie za sobą uczestnictwo w ruchu drogowym. Powinno do oskarżonego dotrzeć, iż warunkiem uczestnictwa w ruchu drogowym jest nie tylko uprzednie nabycie umiejętności i uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, lecz przed wszystkim zachowanie trzeźwego umysłu. Ponieważ oskarżonemu zostało zatrzymane prawo jazdy, Sąd na podstawie art. 63 § 4 k.k. zaliczył na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 czerwca 2015 roku.
Zgodnie z brzmieniem art. 43a § 2 k.k. w razie skazania sprawcy z przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. Sąd orzeka świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000,00 (pięciu tysięcy) złotych. Wobec obligatoryjności orzekania powyższego świadczenia Sąd na podstawie art. 43 a § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 5.000,00 (pięciu tysięcy) złotych. Jest to szczególny środek karny, mający charakter dolegliwości finansowej. Ten środek karny pełni także funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej, co przy nagminności popełniania przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji przez nietrzeźwych sprawców nabiera szczególnego znaczenia.
Wymierzona oskarżonemu kara w ocenie Sądu jest adekwatna do stopnia zawinienia, jego społecznej szkodliwości. Sąd przekonany jest, że osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze i będzie wystarczającym odstraszeniem od ponownego wejścia na drogę przestępstwa. Wysokość grzywny uwzględnia możliwości finansowe, zarobkowe oskarżonego, który prowadzi własną działalność gospodarczą . Zdaniem Sądu orzeczona kara jest wystarczająca by oskarżony zrozumiał naganność swojego postępowania i nie wszedł ponownie w konflikt z prawem.
Reasumując należy stwierdzić, iż orzeczona wobec oskarżonego kara i środki karne spełnią zdaniem Sądu swe cele zapobiegawcze w stosunku do oskarżonego jak i innych potencjalnych sprawców tego rodzaju czynów.
O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. z treści którego wynika, iż od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego Sąd zasądza na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe. Na ogólną kwotę kosztów sądowych wynoszącą 250,00 złotych złożyły się następujące kwoty: 160,00 złotych tytułem opłaty (art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223 z późn. zm), 40,00 złotych tytułem ryczałtów za doręczenia ( § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (tekst jednolity Dz. U z 2013 roku, poz. 663), 30,00 złotych za informację z Krajowego Rejestru Karnego ( § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego), 20,00 złotych koszty badania alkomatem zgodnie z zestawieniem opłat i wydatków poniesionych w postępowaniu przygotowawczym