Sygn. akt I ACa 1649/15
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 lutego 2016 r.
Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Jan Kremer (spr.) |
Sędziowie: |
SSA Robert Jurga SSO del. Edward Panek |
Protokolant: |
sekr.sądowy Katarzyna Rogowska |
po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2016 r. w Krakowie na rozprawie
sprawy z powództwa R. N. (1)
przeciwko Towarzystwu (...) w W.
o zapłatę
na skutek apelacji strony pozwanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu
z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt I C 869/13
1. oddala apelację;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
SSA Robert Jurga SSA Jan Kremer SSO del. Edward Panek
Sygn. akt I ACa 1649/15
Wyrokiem z dnia 24 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Nowym Sączu zasądził od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powoda R. N. (2) kwotę 164 189, 33zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 160 083,88zł od dnia 23 marca 2013 r., a od kwoty 4 105, 45 zł od dnia 26 października 2013 r., oddalając powództwo w pozostałym zakresie, oraz rozliczając koszty procesu. Kwota 160 000zł to zadośćuczynienie, a 4105,45 zł to zwrot kosztów przejazdów, zaś 83,88zł to koszt leków.
Sąd I instancji ustalił, że w postępowaniu karnym na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono na rzecz powoda kwotę 5000zł tytułem częściowego naprawienia szkody. Sąd wskazał, że kwota ta została zasądzona tytułem odszkodowania, a strony nie przejawiły inicjatywy dowodowej dla wykazania jaka szkoda została uwzględniona w tej kwocie ( k. 217).
Powód dochodził roszczeń w związku wypadkiem drogowym z dnia 16 października 2011 r. w tym zadośćuczynienia. Określił go jako adekwatne na kwotę 250 000zł, ale wobec wypłaty 40 000zł żądanie pozwu wynosiło 210 000zł, dochodził nadto odszkodowania związanego z zakupem leków i kosztów przejazdów związanych z leczeniem, a także ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość. Z tych tytułów dochodził kwoty 4105,45 zł tytułem kosztów przejazdów związanych z leczeniem - uwzględniono w całości - oraz kwoty 4189.33zł tytułem kosztów związanych z zakupem leków - uwzględniono 83,88zł .
Wyrok ten zaskarżyła apelacją strona pozwana wnosząc o jego zmianę i obniżenie zasądzonej kwoty o 5000zł, przy określeniu daty odsetek w dotychczasowy sposób, ale od kwoty 159 189,33zł. Apelujący wniósł o zaliczenie kwoty 5000zł zasądzonej w postępowaniu karnym na odszkodowanie. W treści zarzutu odwołując się do art. 361 § 2 k.c. podniósł, że zasądzono odszkodowanie w wysokości przewyższającej szkodę powoda. Ponadto Sąd powinien zaliczyć kwoty z postępowania karnego, a brak wniosków dowodowych stron nie ma znaczenia dla pomniejszenia kwot o już zasądzone.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Apelacja strony pozwanej nie jest zasadna.
Sąd Apelacyjny podziela wywody faktyczne i prawne Sądu I instancji w tym odnoszące się do zakresu zaskarżenia objętego rozpoznawaną apelacją.
Apelacja zarzuca wyłącznie naruszenia prawa materialnego – art. 361 § 2 k.c., polegające na nie uwzględnieniu kwoty zasądzonej tytułem częściowego naprawienia szkody w postępowaniu karnym.
Uwzględniając zakres zaskarżenia Sąd Apelacyjny wskazuje, że Sąd Okręgowy dokonał szczegółowych ustaleń faktycznych, których Sąd Apelacyjny nie powtarza, a apelacja nie podnosi zarzutu naruszenia prawa procesowego. Sąd I instancji wyraźnie wskazał podstawę prawną, przedstawił wywód dlaczego za odpowiednią uznał kwotę zasądzoną tytułem zadośćuczynienia, jak i odszkodowania. Na karcie 217 odniósł się także do treści art. 46 § 1 k.k. i orzeczenia w sprawie karnej, wskazując, że kwota 5000zł zasądzona na rzecz powoda w postępowaniu karnym zasądzona została tytułem odszkodowania, a strony nie dowodziły jakiej szkody kwota ta dotyczyła. Treść wyroku karnego jednoznacznie wskazuje na częściowe naprawienie szkody, a więc odszkodowanie. Sąd Apelacyjny dostrzega, że w orzecznictwie do art. 46 k.k. wskazuje się na to, że naprawieniu podlega konkretna szkoda, jednak to strony zobowiązane są do jej identyfikacji w sprawie o odszkodowanie.
Apelujący pomija własne stanowisko zawarte w odpowiedzi na pozew, że żądanie odszkodowania zakresie w jakim dotyczy zwrotu poniesionych kosztów przejazdów jest żądanie zgłoszonym po raz pierwszy i zostanie rozpoznane przez ubezpieczyciela, co jednak nie nastąpiło.
Ponadto nie dostrzega, że zakres apelacji, zaskarżenie, przewyższa kwotę zasądzonego odszkodowania.
Sąd Apelacyjny podziela pogląd Sądu I instancji, że w sytuacji zasądzenia w postępowaniu karnym kwoty tytułem częściowego naprawienia szkody inicjatywa w wykazywaniu jaka konkretna szkoda objęta została treścią orzeczenia spoczywa na stronach. Żadne dowody, ani twierdzenia nie zostały w tym zakresie zgłoszone, a Sąd I instancji odnotował tą okoliczność odnosząc się do niej w uzasadnieniu.
Uwzględniając powyższe Sąd Apelacyjny wyraża pogląd, że przy domaganiu się zaliczenia kwot zasądzonych w postępowaniu karnym na skonkretyzowaną szkodę, obowiązek dowodzenie tego spoczywa na stronach zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, a w rozpoznawanej sprawie na pozwanym. Dowód taki nie był wnioskowany, nie podniesiono także twierdzeń w tym zakresie, w związku z tym stanowisko Sądu I instancji było trafne, a apelacja nie zasadna. Apelację oddalono na podstawie art. 385 k.p.c., a o kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.