WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Piotr Jędrzejewski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Maja Żyrek

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko K. C.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego K. C. na rzecz powoda (...) Agricole Bank (...) z siedzibą we W. kwotę 4.065,59 zł (cztery tysiące sześćdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z odsetkami umownymi zmiennymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od kwoty 2.633,91zł od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego K. C. na rzecz powoda (...) Agricole Bank (...) z siedzibą we W. kwotę 417 zł (czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. C. kwoty 4.065,59 zł wraz z odsetkami umownymi i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, należność powyższa wynika z zawartej między stronami umowy o kredyt ratalny, która została pozwanemu wypowiedziana i nie została przez niego spłacona.

Pozwanemu ustanowiono kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu, który nie zakwestionował wysokości roszczenia, lecz z ostrożności procesowej wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 grudnia 2009 r. (...) Bank SA (poprzednik prawny powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.) i pozwany K. C. zawarli umowę kredytu na zakup towarów na łączną kwotę 3.039,11 zł. W dniu 15 lipca 2013 r. dokonano wypowiedzenia umowy. Na dzień wystawienia wyciągu z ksiąg banku 31 marca 2014 r. zadłużenie pozwanego wynosiło 4.065,59 zł w tym 2.633,91 zł tytułem niespłaconego kapitału, 1.356,68 zł tytułem zaległych odsetek oraz 75 zł tytułem opłat i prowizji.

Okoliczność niesporna

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami niesporny co do istnienia zobowiązania, jego wysokości, a nadto potwierdzony dokumentami złożonymi przez strony, albowiem nie budziły on zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości zawartych tam informacji, tym bardziej, że żadna ze stron nie negowała ich mocy dowodowej.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że żądanie powoda jest zasadne zarówno, co do zasady jak i co do wysokości.

Wobec treści art. 481 § 1 i 2 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, natomiast jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. Oczywistym jest, że również w zakresie żądanych odsetek pozew jest w pełni uzasadniony.

W związku z powyższym Sąd w pkt I i II wyroku zasadził od pozwanej żądaną kwotę i obciążył ją kosztami procesu, w tym kosztami wynagrodzenia kuratora, który reprezentował ją w sprawie