WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący : SSO Adam Simoni

Protokolant: asyst. sędz. Robert Wilewski

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych w W.

przeciwko

W. C.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I C 1317/14 upr.

I.  Na podstawie art. 350 § 1 kpc prostuje oczywistą omyłkę pisarską w pkt I zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce nazwiska pozwanego (...) wpisuje (...),

II.  Oddala apelację.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- odpis wyroku doręczyć pełnomocnikowi powoda oraz pozwanemu za pośrednictwem Dyrektora Zakładu Karnego K. (...)z pouczeniem o prawie sporządzenia uzasadnienia.

R., dnia 15 kwietnia 2016 r.

SSO Adam Simoni

Sygn. akt V Ca 247/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 15 kwietnia 2016 r.

(na podstawie art. 505 ¹³ § 2 kpc)

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Rzeszowie w pkt I zasądził od pozwanego W. C. na rzecz powoda Agencji Nieruchomości Rolnych w W. kwotę 1 755,38 złotych (jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt pięć złotych 38/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty oraz w pkt II zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30,00 złotych (trzydzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu opłaty od pozwu oraz kwotę 600,00 złotych (sześćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (k.119). Orzeczenie zapadło z motywów wskazanych w jego pisemnym uzasadnieniu (k.142-144).

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając orzeczenie w całości. Skarżący podniósł, iż roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie uległo przedawnieniu (k.152-153).

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o oddalenie apelacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych (k.170-171).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia Sądu Rejonowego odnośnie stanu faktycznego i wyciągnięte z tak ustalonego stanu faktycznego wnioski prawne.

W tych okolicznościach, zgodnie z utrwalonym w tym zakresie orzecznictwem Sąd Okręgowy zauważa, iż nie jest obowiązany powtarzać prawidłowo dokonanych przez Sąd pierwszej instancji ustaleń i prawnej ich oceny. Należy podkreślić, że Sąd Rejonowy przedstawił zastosowany sposób oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, opierając się na logicznym rozumowaniu i zasadach doświadczenia życiowego, a ocena ta zasługuje na jednoznaczną aprobatę.

Podnieść należy, że przedawnienie jest instytucją prawa materialnego i dyspozycja przepisu art. 207 kpc oraz art. 217 kpc nie obejmuje powyższego zarzutu. Prowadziłoby to bowiem do ograniczenia praw podmiotowych stron (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2014 r, II CSK 441/13, Lex nr 1504552).

Sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego. Jako sąd orzekający w sprawie co do jej meritum ma obowiązek samodzielnego zastosowania prawa materialnego. Ponieważ przedawnienie jest instytucją prawa materialnego, sąd drugiej instancji ma obowiązek rozważenia kwestii przedawnienia - w razie podniesienia zarzutu przedawnienia przez tego, przeciwko komu służy roszczenie (art. 117 § 2 k.c.) - bez względu na zarzuty apelacji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2010 r., I CSK 407/09, Lex 584187).

Problematyka przedawnienia roszczeń Agencji Nieruchomości Rolnych wynikających z umów sprzedaży mienia była przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego w wyroku z dnia 20 maja 2009 r., I CSK 503/08 (nie publ.). Sąd Najwyższy stanął wówczas na stanowisku, że Agencja Nieruchomości Rolnych, sprzedając nieruchomości oraz mienie pozostałe po zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstwach gospodarki rolnej, nie działa jako podmiot gospodarczy, lecz realizuje zadania wynikające z polityki państwa. Z tej przyczyny do jej roszczeń nie ma zastosowania dwuletni termin przedawnienia przewidziany w art. 554 kc. Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego w tym przedmiocie uznając, że za jego trafnością przemawia przede wszystkim wzgląd na charakter i cel działalności Agencji Nieruchomości Rolnych.

Ze względu na to do roszczeń dochodzonych przez powoda w niniejszym postępowaniu zastosowanie ma 10-letni termin przedawnienia określony w art. 118 kc, natomiast skoro jedna z rat stała się wymagalna w dniu 31 października 2009, natomiast druga w dniu 31 października 2010 r., to do dnia wniesienia pozwu tj. 22 stycznia 2014 r. przedawnienie roszczeń nie nastąpiło.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda jako bezzasadną stosownie do dyspozycji art. 385 k.p.c.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu za pośrednictwem Dyrektora Zakładu Karnego K. . (...).

R., dnia 16 maja 2016 r.

SSO Adam Simoni