II W 269/16
Dnia 26 kwietnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie, Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SR D. S.
Protokolant A. Pabiś
w obecności przedstawiciela KPP w B. – M. P.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2016 r.
sprawy przeciwko A. L. , synowi J. i M. z domu S., ur. (...) w P.,
obwinionemu o to, że:
I. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 13.15 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży aparatu fotograficznego marki K. o łącznej wartości 179 złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego, tj. o czyn z art. 119 § 1 kw,
II. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 15.00 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...), w miejscu publicznym używał słowa nieprzyzwoite oraz dokonał kradzieży trzech pączków i jedno opakowanie kabanosów o łącznej wartości 14,16 złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego, tj. o czyn z art. 119 § 1 kw i art. 141 kw,
1. w miejsce zarzucanych czynów: I oraz II uznaje obwinionego A. L. za winnego popełnienia odpowiednio tego, że:
I. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 13.00 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży aparatu fotograficznego marki K. o wartości 179 (sto siedemdziesiąt dziewięć) złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 119 § 1 kw,
II. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 15.00 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...), w miejscu publicznym, używał słów nieprzyzwoitych oraz dokonał kradzieży trzech pączków i jednego opakowania kabanosów o łącznej wartości 14,16 (czternaście złotych 16/100) złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 119 § 1 kw i art. 141 kw
i za to na podstawie art. 9 § 2 kw w zw. z art. 119 § 1 kw wymierza mu karę aresztu w wymiarze 30 (trzydziestu) dni;
2. na podstawie art. 82 § 3 kpsw na poczet orzeczonej kary aresztu zalicza obwinionemu okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 7 lutego 2016 roku, godzina 15.10 do dnia 8 lutego 2016 roku, godzina 10.50;
3. zwalnia obwinionego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
Sygn. akt II W 269/16
W dniu 7 lutego 2016 r. o godz. 13:15 mł. asp. Ł. L. oraz asp. sztab. A. G. udali się do supermarketu (...) przy ul. (...) w związku z kradzieżą aparatu fotograficznego marki K. o wartości 179 zł zgłoszoną przez pracownika ochrony S. (...) M. W., a do której doszło o godzinie 13:00. Sprawca został zatrzymany przez pracowników ochrony po przekroczeniu linii kas, ponieważ już wcześniej zaobserwowali oni, jak mężczyzna ów zdejmował zabezpieczenia z opakowania wskazanego sprzętu. Po wylegitymowaniu okazało się, iż sprawcą był A. L.. Obwinionego odwieziono do KPP w B. i poddano badaniu za zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynikiem 0,89 mg/l o godzinie 13:50 oraz 0,86 mg/l o godzinie 13:56. Skradziony aparat odzyskano i wrócił on do dalszej sprzedaży.
/wyjaśnienia obwinionego k. 70odw. k. 9-10, zeznania świadka Ł. L. k. 70odw.-71, k. 12, notatka urzędowa k. 5, protokół zdarzenia k. 6, protokół badania alkometrem k. 7/
Tego samego dnia, tj. 7 lutego 2016 r., o godzinie 15:00 zgłoszono kradzież na terenie sklepu (...) na ul. (...) w B.. Kiedy na miejsce przyjechał patrol Policji w osobach sierż. szt. T. G. oraz sierż. D. P., pracownica sklepu wskazała sprawcę, którym okazał się być A. L.. Na terenie sklepu skonsumował on trzy pączki oraz kabanosy o łącznej wartości 14,16 zł. Kiedy pracownicy sklepu ujęli go (gdy usiłował wyjść ze sklepu, po minięciu linii kas), zaczął im ubliżać. Także w trakcie interwencji zachowywał się agresywnie i używał wulgarnych oraz nieprzyzwoitych słów na terenie wymienionego sklepu, mimo upomnień funkcjonariuszy. Wobec zagrożenia, jakie obwiniony stwarzał, zatrzymano go i przewieziono do KPP w B., gdzie został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, która o godzinie 15:53 wynosiła 0,93 mg/l, a o godzinie 15:59 – 0,95 mg/l.
/wyjaśnienia obwinionego k. 70odw., k. 24-25, zeznania świadka T. G. k. 71, k. 26-27, notatka urzędowa k. 20, protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży k. 21, protokół badania alkometrem k. 22, protokół zatrzymania osoby k. 23/
A. L. był wielokrotnie karany sądownie za popełnienie wykroczeń i przestępstw przeciwko mieniu, z tym że jego działalność przestępcza istotnie nasiliła się w 2015 roku i w 2016 roku.
/odpisy wyroków SR w Bełchatowie: II K 1136/14, II K 848/15, II W 16/13, (...), II W 374/14, II W 486/14, II W 297/14, II W 724/14,II W 359/14,II W 830/14, II W 886/14, II W 908/14, II W 690/14, II W 1074/14, II W 354/15, II W 452/15, II W 427/15, II W 186/15, II W 738/15, II W 331/15, II W 540/15,II W 798/15 k. 39-60, karta karna k. 35-38/
A. L. ma 31 lat. Jest bezrobotny. Pozostaje na utrzymaniu ojca. Jest kawalerem. Nie posiada żadnego majątku.
/oświadczenie obwinionego k. 24 odwrót/
Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień w sprawie.
/k. 70odw. k. 9-10, k. 24-25/
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Uwzględniając przeprowadzone i ujawnione w sprawie dowody, uznać należy, iż sprawstwo i wina A. L. odnośnie zarzucanych mu wykroczeń kradzieży aparatu fotograficznego K. o wartości 179 zł, kradzieży 3 pączków i kabanosów o łącznej wartości 14,16 zł, a także używania w miejscu publicznym słów nieprzyzwoitych, są oczywiste i nie mogą budzić żadnych wątpliwości.
Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu wykroczeń. Ponadto o jego sprawstwie świadczą wiarygodne dowody w postaci zeznań interweniujących funkcjonariuszy tj. Ł. L. i T. G..
Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na zebranym w sprawie dowodzie z dokumentów w postaci protokołu zdarzenia, protokołu ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży, a także na treści sporządzonych przez funkcjonariuszy Policji notatek urzędowych. Powyższe dowody ze względu na swój charakter i rzeczowy walor nie budzą wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz faktu, na jaką okoliczność zostały sporządzone. Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność.
Sąd przyznał moc dowodową protokołom użycia urządzenia do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż nie stwierdził żadnych nieprawidłowości w ich sporządzeniu, a nadto ich treść nie była kwestionowana przez oskarżonego.
Ponadto Sąd oparł się również na odpisach prawomocnych wyroków oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Sąd uznał A. L. za winnego tego, że:
I. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 13.00 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży aparatu fotograficznego marki K. o wartości 179 złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego,
II. w dniu 7 lutego 2016 roku około godziny 15.00 w B. przy ulicy (...) w sklepie (...), w miejscu publicznym, używał słów nieprzyzwoitych oraz dokonał kradzieży trzech pączków i jednego opakowania kabanosów o łącznej wartości 14,16 złotych na szkodę w/w podmiotu gospodarczego.
Sąd dokonał zmiany opisu czynu z punktu I w zakresie godziny dokonanej kradzieży, bowiem z załączonej dokumentacji wynikało, iż miała ona miejsce o godzinie 13.00, a o godzinie 13.15 na miejsce przyjechał patrol Policji. Ponadto Sąd dokonał zmiany opisu czynu z punktu II ze względów stylistycznych.
Zachowania obwinionego wyczerpały dyspozycję art. 119 § 1 kw, natomiast czyn opisany w punkcie II wyczerpał również znamiona wykroczenia stypizowanego w art. 141 kw.
Wykroczenie z art. 119 § 1 kw popełnia ten , kto kradnie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Strona przedmiotowa wykroczenia z art. 119 § 1 kw polega na tym, że sprawca dokonuje zaboru (wyjmuje rzecz spod władztwa pokrzywdzonego). Czyn kradzieży określony w art. 119 kw zawiera konstrukcję tzw. czynu przepołowionego. Polega ono na tym, iż czyn stanowi wykroczenie, o ile wartość wyrządzonej szkody nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Jeżeli wartość wyrządzonej szkody przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia, wówczas czyn stanowi przestępstwo kradzieży (art. 278 k.k.).
Przedmiotem wykroczenia stypizowanego w art. 119 § 1 kw jest cudza rzecz ruchoma, której wartość, jak wskazano, nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia za pracę. Stosownie do treści rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 września 2015 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 r. ( Dz. U 1385. 2015r.) wysokość minimalnego wynagrodzenia w 2016 r. wynosi 1850 zł. ¼ wskazanej wyżej kwoty równa się 462,50 zł. Z tego względu, z uwagi na wartość skradzionego przez obwinionego mienia (179 zł - w przypadku czynu opisanego w punkcie I oraz 14,16 zł - w zakresie czynu opisanego w punkcie II), zachowania obwinionego wypełniły znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 kw.
Wykroczenie kradzieży opisane w art. 119 § 1 kw ma charakter umyślny i może być popełnione jedynie z zamiarem kierunkowym. Nie ulega wątpliwości, że A. L. chciał dokonać wymienionych kradzieży. W tym celu bowiem udał się do sklepu (...) w B. i odkleił zabezpieczające chipy z opakowania aparatu fotograficznego, a następnie udał się w kierunku bramek wyjściowych, minął linię kas, nie płacąc za wymieniony sprzęt. Natomiast co do czynu opisanego w punkcie II spożył na terenie sklepu artykuły wymienione w opisie czynu i udał się do wyjścia, nie mając zamiaru uiścić stosownej opłaty.
Ponadto obwiniony podczas interwencji na terenie sklepu (...), w którym dokonał kradzieży, mimo upomnień funkcjonariuszy używał nieprzyzwoitych słów i zachowywał się agresywnie w miejscu publicznym, czym wypełnił dyspozycję art. 141 kw. Zgodnie bowiem z doktryną miejscem publicznym jest miejsce ogólnie dostępne, do którego dostęp ma każdy bez ograniczeń, np. ulica, park, plac, sklep, jak również miejsce wymagające posiadania określonej karty wstępu, (biletu zaproszenia), np. kino, stadion sportowy, tramwaj, czyli miejsce dostępne dla bliżej nieokreślonej liczby osób (m.in. A. Marek: Prawo Wykroczeń(materialne i procesowe), Warszawa 2004; M. Bojarski, Z. Świda: Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczenia, Wrocław 2002; M. Mozgawa: Komentarz do art. 141 kw, LEX).
Uznając obwinionego za winnego popełnienia zarzucanych mu wykroczeń Sąd wymierzył mu łącznie za wszystkie wykroczenia karę 30 dni aresztu. Sąd, wymierzając karę kierował się ustawowymi dyrektywami jej wymiaru określonymi w art. 33 § 1 i 2 kw, biorąc pod uwagę stopień winy obwinionego, jak również cele zapobiegawcze i - co należy podkreślić - również wychowawcze, jakie kara ma w stosunku do sprawcy osiągnąć. Sąd uwzględnił także właściwości, warunki osobiste i majątkowe obwinionego, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem wykroczenia. Jest on stanu wolnego, nie ma nikogo na utrzymaniu, jest młody, nie pracuje i nadal pozostaje na utrzymaniu ojca. Ponadto wymienionych czynów dopuścił się będąc pod wpływem alkoholu. Do momentu wydania orzeczenia był już wielokrotnie prawomocnie skazany, pomimo młodego wieku, przede wszystkim za wykroczenia i przestępstwa przeciwko mieniu. Ponadto zdaniem Sądu stopień społecznej szkodliwości osądzanych czynów był wysoki. Na niekorzyść obwinionego przemawia jego dotychczasowa karalność za czyny zabronione przeciwko mieniu oraz działanie w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej. Okoliczności sprawy, w tym ocena postawy życiowej obwinionego wynikająca z jego dotychczasowego sposobu życia, w tym potwierdzona wyrokami skazującymi, wskazują, że u A. L. brak jest należytej refleksji nad swym zachowaniem. Dokonywanie przez obwinionego kradzieży stanowi dla niego sposób na funkcjonowanie w społeczeństwie.
Sąd uznał, iż zgodnie z art. 35 kw za orzeczeniem kary aresztu przemawiają okoliczności sprawy świadczące o demoralizacji sprawcy, a także sposób jego działania. Czyny obwinionego popełnione zostały umyślnie. Obwiniony nadto jawnie lekceważy prawo, bowiem w miejscu publicznym dokonał kradzieży aparatu fotograficznego i artykułów spożywczych. Nadto działał on z zamiarem bezpośrednim pod wpływem alkoholu. Sprawca narażał pracowników sklepu na odpowiedzialność materialną za powierzone mienie, ponieważ to pracownicy odpowiadają materialnie za stwierdzone braki. Warto zaznaczyć, iż po dokonaniu kradzieży w dniu 7 lutego 2016 roku, obwiniony po raz kolejny tego samego dnia 2 godziny później zaraz po opuszczeniu KPP w B., udał się do innego sklepu celem dokonania kolejnej kradzieży. Powyższe okoliczności sprawy świadczą o demoralizacji obwinionego. Pomimo wcześniejszej wielokrotnej karalności, nadal dokonuje on kradzieży. Nie ma przy tym żadnych refleksji związanych z ewentualną zmianą trybu i sposobu życia. Orzeczone wobec niego wcześniej kary nie przyniosły rezultatu. Obwiniony nie szanuje cudzej własności. Zatem, zdaniem Sądu działanie obwinionego z uwagi na ich umyślność należy zdecydowanie potępić i nie należy go traktować łagodnie, dlatego też wymierzona przez Sąd kara aresztu, która - co należy podkreślić - jest karą łączną w wymiarze 30 dni, nie przekroczy stopnia winy obwinionego a w ocenie Sądu spełni wszystkie cele, które kara ma osiągnąć w stosunku do obwinionego i będzie sprawiedliwa w odbiorze społecznym. Jednocześnie za wymierzeniem kary łącznej aresztu bez warunkowego zawieszenia jej wykonania przemawia przede wszystkim brak pozytywnej prognozy kryminologicznej. Nie pozwala na to także przepis art. 43 § 1 kw, albowiem obwiniony był już karany za przestępstwo w ciągu dwóch lat przed popełnieniem przedmiotowego wykroczenia (m.in. k. 39) i nie zachodzą przy tym żadne wyjątkowe okoliczności. Pomimo niewielkiej wartości szkody zachowanie obwinionego należy ocenić surowo. Powinien on pamiętać, że nawet popełnienie najmniejszego wykroczenia spotka się z surową reakcją wymiaru sprawiedliwości. Zadaniem kary aresztu w wymiarze 30 dni orzeczonej w przedmiotowej sprawie jest zmiana postawy obwinionego w zakresie jego stosunku do obowiązujących norm prawno - karnych.
Zgodnie z dyspozycją art. 82 § 3 kpsw na poczet orzeczonej kary aresztu Sąd zaliczył obwinionemu okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 7 lutego 2016 roku, godzina 15.10 do dnia 8 lutego 2016 roku, godzina 10.50.
Na podstawie art . 624 § 1 kpk w związku z art . 119 kpsw Sąd zwolnił obwinionego z ponoszenia kosztów procesu uznając, że w obecnej sytuacji osobistej, materialnej i procesowej, ich uiszczenie przez obwinionego byłoby nadmiernym obciążeniem.