UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data prezentaty) powód M. R. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej (...) sp. z o.o. w K. niewypłaconej części premii motywacyjnej za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...).

Uzasadniając swoje żądanie powód M. R. podniósł, iż strona pozwana od grudnia 2008 r. nie naliczała i nie wypłacała powodowi należnych mu składników wynagrodzenia za pracę, określonych w regulaminie wynagradzania jako premia za skuteczność. Nie wypłacała również należności za produkty (...) i (...). Zdaniem powoda strona pozwana wypłacała premię motywacyjną, ale nie uwzględniała w jej wysokości premii za skuteczność oraz nie zaliczała do końcowej ilości produktów zdiagnozowanych jako zniszczone przez użytkownika ( (...)) i nienaprawialnych w serwisie ( (...)).

Powód wyjaśnił, że wyliczenie, które przedstawił jest szacunkowe, sporządzone w oparciu o zapisy regulaminu wynagradzania, bowiem nie dysponował pełną dokumentacją płacową. Przyjął on premię na poziomie 10% jako, jego zdaniem, racjonalną i niewygórowaną.

Powód wskazał również, iż w dniu 07 lutego 2012 r. pisemnie zwrócił się do strony pozwanej z wnioskiem o udostępnienie miesięcznych dokumentów z ostatnich trzech lat czyli od stycznia 2009 r. do grudnia 2011 r., zawierających informacje będące podstawą do naliczenia jego wynagrodzenia za pracę, w szczególności premii motywacyjnej i poszczególnych jej składników, wyszczególniając je we powyższym piśmie. Jednak powód nie otrzymał żadnej odpowiedzi w sprawie. W dniu 16 lipca 2012 r. grupa pracowników, w tym powód, zwróciła się do strony pozwanej z pisemnym wnioskiem zawierającym propozycje zawarcia ugody w zakresie niewypłaconych przez stronę pozwaną należności wynikających z przepisów płacowych u niej obowiązujących, a w szczególności dotyczących płatności za produkty (...) i (...) oraz skuteczność. Pracownicy zaproponowali konkretne warunki zawarcia ugody, na które strona pozwana nie odpowiedziała. Z tego względu pracownicy w dniu 02 sierpnia 2012 r. ponaglili pisemnie stronę pozwaną. Jednak to również nie przyniosło pożądanego skutku.

Pozwem z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data prezentaty) powód M. T. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej (...) sp. z o.o. w B. niewypłaconej części premii motywacyjnej za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...).

Uzasadniając swoje żądanie powód M. T. podniósł, iż strona pozwana od grudnia 2008 r. Do listopada 2011 roku nie naliczała i nie wypłacała powodowi należnych mu składników wynagrodzenia za pracę, określonych w regulaminie wynagradzania jako premia za skuteczność. Nie wypłacała również należności za produkty (...) i (...). Zdaniem powoda strona pozwana wypłacała premię motywacyjną, ale nie uwzględniała w jej wysokości premii za skuteczność oraz nie zaliczała do końcowej ilości produktów zdiagnozowanych jako zniszczone przez użytkownika ( (...)) i nienaprawialnych w serwisie ( (...)).

Powód wskazał również, iż w dniu 4 stycznia 2012 r. pisemnie zwrócił się do strony pozwanej z wnioskiem o udostępnienie miesięcznych dokumentów z ostatnich trzech lat czyli od stycznia 2009 r. do grudnia 2011 r., zawierających informacje będące podstawą do naliczenia jego wynagrodzenia za pracę, w szczególności premii motywacyjnej i poszczególnych jej składników, wyszczególniając je we powyższym piśmie. Jednak powód nie otrzymał żadnej odpowiedzi w sprawie. W dniu 16 lipca 2012 r. grupa pracowników, w tym powód, zwróciła się do strony pozwanej z pisemnym wnioskiem zawierającym propozycje zawarcia ugody w zakresie niewypłaconych przez stronę pozwaną należności wynikających z przepisów płacowych u niej obowiązujących, a w szczególności dotyczących płatności za produkty (...) i (...) oraz skuteczność. Pracownicy zaproponowali konkretne warunki zawarcia ugody, na które strona pozwana nie odpowiedziała. Z tego względu pracownicy w dniu 02 sierpnia 2012 r. ponaglili pisemnie stronę pozwaną. Jednak to również nie przyniosło pożądanego skutku.

Pozwem z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data prezentaty) powód M. P. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej (...) sp. z o.o. w B. niewypłaconej części premii motywacyjnej za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...).

Uzasadniając swoje żądanie powód M. P. podniósł, iż strona pozwana od grudnia 2008 r. do listopada 2011 roku nie naliczała i nie wypłacała powodowi należnych mu składników wynagrodzenia za pracę, określonych w regulaminie wynagradzania jako premia za skuteczność. Nie naliczała również należności za produkty (...) i (...). Zdaniem powoda strona pozwana wypłacała premię motywacyjną, ale nie uwzględniała w jej wysokości premii za skuteczność oraz nie zaliczała do końcowej ilości produktów zdiagnozowanych jako zniszczone przez użytkownika ( (...)) i nienaprawialnych w serwisie ( (...)).

Powód wskazał również, iż w dniu 31 stycznia 2012 r. pisemnie zwrócił się do strony pozwanej z wnioskiem o udostępnienie miesięcznych dokumentów z ostatnich trzech lat czyli od stycznia 2009 r. do grudnia 2011 r., zawierających informacje będące podstawą do naliczenia jego wynagrodzenia za pracę, w szczególności premii motywacyjnej i poszczególnych jej składników, wyszczególniając je we powyższym piśmie. Jednak powód nie otrzymał żadnej odpowiedzi w sprawie. W dniu 16 lipca 2012 r. grupa pracowników, w tym powód, zwróciła się do strony pozwanej z pisemnym wnioskiem zawierającym propozycje zawarcia ugody w zakresie niewypłaconych przez stronę pozwaną należności wynikających z przepisów płacowych u niej obowiązujących, a w szczególności dotyczących płatności za produkty (...) i (...) oraz skuteczność. Pracownicy zaproponowali konkretne warunki zawarcia ugody, na które strona pozwana nie odpowiedziała. Z tego względu pracownicy w dniu 02 sierpnia 2012 r. ponaglili pisemnie stronę pozwaną. Jednak to również nie przyniosło pożądanego skutku.

W odpowiedziach na wskazane powyżej pozwy ( w sprawach o sygn. akt : X P 895/12, X P 896/12, X P 897/12) z dnia 28 września 2012 r. (data stempla pocztowego) strona pozwana wniosła o oddalenie każdego z powództw w całości oraz o zasądzenie od każdego z powodów na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu strona pozwana zarzuciła, iż żaden z powodów nie udowodnił skąd wywodzi dochodzone kwoty, ani w jaki sposób je wyliczył.

Strona pozwana podniosła również zarzut przedawnienia roszczeń powodów od grudnia 2008 r. do lipca 2009 r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot ze wskazanego okresu czasu. Strona pozwana wskazała również, że nigdy nie uchylała się od wypłacania powodom wynagrodzenia zarówno zasadniczego ze stosunku pracy, jak i innych należnych mu świadczeń pracowniczych, w tym w szczególności premii motywacyjnej dla serwisanta. Natomiast przedstawione przez powodów zestawienia, zdaniem strony pozwanej, nie stanowią żadnych oficjalnych dokumentów strony pozwanej. Wskazane pisma nie zostały podpisane przez przedstawiciela strony pozwanej jako pracodawcy oraz nie zostały sporządzone przez przełożonego powoda czy jakiegokolwiek przedstawiciela strony pozwanej. Nadto, strona pozwana podkreśliła, iż nie posiada wiedzy w przedmiocie tego, skąd wynikały poszczególne wartości wskazane w różnych tabelach umieszczonych w pismach.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu postanowieniem, wydanym na rozprawie w dniu 04 października 2012 r., połączył sprawę z powództwa M. P. o sygn. akt. X P 897/12 ze sprawą z powództwa M. T. przeciwko stronie pozwanej o sygn. akt X P 895/12 do wspólnego ich prowadzenia pod sygn. akt X P 895/12.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu postanowieniem, wydanym na rozprawie w dniu 04 października 2012 r., połączył sprawę z powództwa M. P. o sygn. akt. X P 896/12 ze sprawą z powództwa M. R. przeciwko stronie pozwanej o sygn. akt X P 895/12 do wspólnego ich prowadzenia pod sygn. akt X P 895/12.

W związku z podniesionym przez stronę pozwaną zarzutem przedawnienia roszczeń powodowie pismem z dnia 10 października 2012 r. ograniczyli swoje żądania za okres nie obejmujący okresu zarzutu przedawnienia, tj. wnieśli o zasądzenie od strony pozwanej odpowiednio: na rzecz powoda M. P. wynagrodzenia za pracę tytułem niewypłaconej części premii motywacyjnej, w szczególności premii za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...), w łącznej kwocie 16 518 zł, na rzecz powoda M. R. wynagrodzenia za pracę tytułem niewypłaconej części premii motywacyjnej, w szczególności premii za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...), w łącznej kwocie 8 176,90 zł, na rzecz powoda M. T. wynagrodzenia za pracę tytułem niewypłaconej części premii motywacyjnej, w szczególności premii za skuteczność napraw i za produkty (...) i (...), w łącznej kwocie 15 490,49 zł.

Po ostatecznym sprecyzowaniu pozwów pismem z dnia 18 lipca 2013 roku (data prezentaty), sprecyzowanym następnie pismem z dnia 8 sierpnia 2013 roku (data prezentaty) powodowie zmodyfikowali swoje powództwa, domagając się od strony pozwanej odpowiednio:

1. na rzecz powoda M. P. łącznej kwoty 43 510,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 3774,40 zł od dnia 8 września 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2052,64 zł od dnia 8 października 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 3086,00 zł od dnia 8 listopada 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2441,20 zł od dnia 8 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 3368,20 zł od dnia 8 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2145,60 zł od dnia 8 lutego 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2178,16 zł od dnia 8 marca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 3194,80 zł od dnia 8 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1878,20 zł od dnia 8 maja 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2438,00 zł od dnia 8 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1966,60 zł od dnia 8 lipca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 620,00 zł od dnia 8 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 384,20 zł od dnia 8 września 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1250,40 zł od dnia 8 października 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1459,40 zł od dnia 8 listopada 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 933,80 zł od dnia 8 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 917,60 zł od dnia 8 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 597,40 zł od dnia 8 lutego 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1140,80 zł od dnia 8 marca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 453,60 zł od dnia 8 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 859,20 zł od dnia 8 maja 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 409,60 zł od dnia 8 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1248,20 zł od dnia 8 lipca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 925,40 zł od dnia 8 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 846,60 zł od dnia 8 września 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 445,00 zł od dnia 8 października 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1240,05 zł od dnia 8 listopada 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1255,40 zł od dnia 8 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty;

2. na rzecz powoda M. R. łącznej kwoty 13.017,60 wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 801,60 zł od dnia 8 września 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 151,60 zł od dnia 8 października 2009r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 529,60 zł od dnia 8 listopada 2009r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 560,60 zł od dnia 8 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 106,00 zł od dnia 8 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 368,80 zł od dnia 8 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 753,80 zł od dnia 8 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1564,60 zł od dnia 8 lipca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 124,00 zł od dnia 8 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 167,40 zł od dnia 8 września 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 742,20 zł od dnia 8 października 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 324,60 zł od dnia 8 listopada 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 332,80 zł od dnia 8 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 296,80 zł od dnia 8 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 381,20 zł od dnia 8 marca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1283,40 zł od dnia 8 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 321,40 zł od dnia 8 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 464,40 zł od dnia 8 lipca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 495,60 zł od dnia 8 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 625,60 zł od dnia 8 września 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 384,20 zł od dnia 8 października 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 2237,40 zł od dnia 8 listopada 2011 r. do dnia zapłaty;

3. na rzecz powoda M. T. łącznej kwoty 21 364,05 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 2319,60 zł od dnia 8 września 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 988,40 zł od dnia 8 października 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 741,20 zł od dnia 8 listopada 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 892,00 zł od dnia 8 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 690,00 zł od dnia 8 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 957,20 zł od dnia 8 lutego 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 474,00 zł od dnia 8 marca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 722,40 zł od dnia 8 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 664,80 zł od dnia 8 maja 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 449,40 zł od dnia 8 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1025,20 zł od dnia 8 lipca 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1120,80 zł od dnia 8 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 542,20 zł od dnia 8 września 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1258,80 zł od dnia 8 października 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 930,00 zł od dnia 8 listopada 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 705,60 zł od dnia 8 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1005,40 zł od dnia 8 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 723,60 zł od dnia 8 lutego 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 1269,60 zł dnia 8 marca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 537,60 zł od dnia 8 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 546,40 zł od dnia 8 maja 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 169,80 zł od dnia 8 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 302,00 zł od dnia 8 lipca 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 670,00 zł od dnia 8 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 146,40 zł od dnia 8 września 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 83,60 zł od dnia 8 października 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 634,05 zł od dnia 8 listopada 2011 r. do dnia zapłaty;

- od kwoty 794,00 zł od dnia 8 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. R. był zatrudniony u strony pozwanej od dnia 04 grudnia 2006 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, początkowo na podstawie umowy na okres próbny od dnia 04 grudnia 2006 r. do dnia 03 marca 2007 r. na stanowisku pracownika serwisu, a następnie na podstawie dwóch kolejnych umów na czas określony ( w okresie od dnia 04 marca 2007 r. do dnia 03 marca 2009 r. oraz od dnia 04 marca 2009 r. do dnia 03 marca 2011 r.) na stanowisku pracownika serwisu, a od dnia 01 stycznia 2009 r. na stanowisku pracownika serwisu/lidera zespołu. Ostatecznie od dnia 08 listopada 2010 r. M. R. zatrudniony był na podstawie umowy na czas nieokreślony.

Średnie wynagrodzenie M. R. w ostatnim okresie liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 5 310,79 zł brutto.

Dowód:

-: akta osobowe M. R. (załącznik do akt X P 895/12), a w nich umowy o pracę wraz z aneksami (k. 10 – 19)
-: zaświadczenie z dnia 24 września 2012 r. (k. 41 akt X P 895/12)

M. P. był zatrudniony u strony pozwanej w okresie od dnia 01 października 2007 r. w pełnym wymiarze czasu pracy początkowo na podstawie umowy na okres próbny od dnia 01 października 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. na stanowisku pracownika serwisu, a następnie na podstawie dwóch kolejnych umów o prace na czas określony (od dnia 02 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz od dnia 01 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.) również na stanowisku pracownika serwisu. Ostatecznie M. P. od dnia 01 stycznia 2012 r. zatrudniony był na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku inżyniera napraw.

Średnie wynagrodzenie M. P. w ostatnim okresie liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 5 895,19 zł brutto.

Dowód:

-: akta osobowe M. P. (załącznik do akt X P 896/12), a w nich umowy o pracę wraz z aneksami (k. 10 – 23)
-: zaświadczenie z dnia 24 września 2012 r. (k. 47 akt X P 896/12)

M. T. był zatrudniony u strony pozwanej od dnia 05 lutego 2007 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, początkowo na podstawie umowy na okres próbny od dnia 05 lutego 2007 r. do dnia 04 maja 2007 r. na stanowisku pracownika serwisu, a następnie na podstawie dwóch kolejnych umów na czas określony ( w okresie od dnia 05 maja 2007 r. do dnia 04 maja 2009 r. oraz od dnia 05 maja 2009 r. do dnia 04 maja 2011 r.) na stanowisku pracownika serwisu/ lidera zespołu (od 05 maja 2007 r., a od 21 listopada 2007 r. z powrotem na stanowisku pracownika serwisu) Ostatecznie od dnia 05 maja 2011 r. M. T. zatrudniony był na podstawie umowy na czas nieokreślony na stanowisku pracownika serwisu, natomiast od dnia 01 stycznia 2012 r. zajmował stanowisko inżyniera napraw.

Średnie wynagrodzenie M. T. w ostatnim okresie liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 5 864,78 zł brutto.

Dowód:

-: akta osobowe M. T. (załącznik do akt X P 897/12), a w nich umowy o pracę wraz z aneksami (k. 10 – 12)
-: zaświadczenie z dnia 24 września 2012 r.(k. 32 akt X P 897/12)

U strony pozwanej obowiązywał regulamin wynagradzania.

Na całościowe wynagrodzenie pracownika zajmującego stanowisko serwisanta składało się w spornym okresie: wynagrodzenie zasadnicze, premia podstawowa tj premia za sztuki naprawionych produktów, premia frekwencyjna, opieka medyczna.

We wrześniu 2009 r. premia frekwencyjna została zlikwidowana i dodana do premii podstawowej.

Wynagrodzenie płatne było z dołu ósmego dnia następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym na podane przez pracownika konto bankowe lub bezpośrednio do rąk pracownika.

Na mocy Uchwały nr (...)z dnia 05 lutego 2008 r. z dniem 21 lutego 2008 r. wprowadzono premię motywacyjną dla pracowników serwisu płatną od każdego naprawionego produktu, zliczonego do końcowej ilości produktów, powyżej podstawowej miesięcznej ilości produktów do naprawienia. Natomiast końcową ilością naprawionych produktów była ilość sztuk, która przeszła ostateczną kontrolę działania, do której doliczano produkty zdiagnozowane jako zniszczone przez użytkownika ( (...)) i nienaprawialne w serwisie ( (...)). Zaś sztuki, oprócz (...) i (...), które takiej kontroli nie przeszły nie były wliczane do końcowej ilości naprawionych produktów, a produkty, które powróciły w ciągu miesiąca na serwis z powodu reklamacji, były odejmowane od końcowej ilości naprawionych produktów za miesiąc, którego reklamacja dotyczyła (tzw. (...)).

Każdy z pracowników miał inną miesięczną ilość produktów do naprawy w zależności od zaszeregowania. Mianowicie, tabela określała dzienną ilość bazową naprawionych produktów, którą następnie należało pomnożyć przez dni przepracowane przez pracownika.

U strony pozwanej pracownicy kadr podawali ilość godzin spędzonych przez powodów w firmie. Ta liczba była modyfikowana po otrzymaniu danych od kierownika napraw i lidera napraw. Czas, który przepracowali powodowie był modyfikowany poprzez ustalenie rzeczywistego czasu pracy powodów. Z systemu były zczytywane dane dotyczące ilości produktów, które były naprawione i przetestowane. Do tego dodawano składniki, którego regulamin wynagradzania nie wymieniał, a które były liczone “na korzyść” pracownika tj. sztuki wymagające szybkiego naprawienia, ale nie wbite do systemu (według listy lidera i kierownika) oraz tzw. commercial elektronic, czyli naprawy malutkich urządzeń, których naprawa była prosta. Były płacone w stosunku 3 do 1, pomimo, że nie były uwzględniane w regulaminie wynagrodzenia.

W celu ustalenia wysokości premii obliczano skuteczność jedynie z nowych (...) ( nie wliczano napraw Buforów, popraw po produkcji i innych, po uzgodnieniu z kierownikiem lub p.o. kierownika serwisu). Skuteczność obliczano dzieląc końcową ilość produktów naprawionych przez sumę końcowej ilości produktów naprawionych oraz (...) ( difficult repair).W zależności od tak wyliczonej skuteczności modyfikowano premię motywacyjną zgodnie z poniższym zestawieniem:

-: skuteczność ≥ 98% premia końcowa podwyższona

o 20% jej wartości

-: skuteczność 98%<95% premia końcowa podwyższona

o 10% jej wartości

-: skuteczność 95%<90% premia końcowa pozostanie bez

zmian

-: skuteczność 90%<85% premia końcowa pomniejszona

o 10% jej wartości

-: skuteczność < 85 % premia końcowa pomniejszona

o 20% jej wartości

Dowód:

-: regulamin wynagradzania ( załącznik)
-: załącznik nr (...)do Uchwały nr (...) z dnia 05 lutego 2008 r.

(k. 20-21 w aktach X P 895/12,

k. 24-25 w aktach X P 896/12,

k. 13-14 w aktach X P 897/12)

-: zeznania świadka O. M. (k. 74 akta X P 895/12)
-: zeznania świadka M. B. ( k. 83-85 akt X P 895/12)
-: zeznania świadka Ł. Ł. ( k. 85-86 akta X P 895/12)

Specjalistą od naliczania premii od sierpnia 2011 r. do lutego 2012 był R. T. i to on naliczał premie dla wszystkich serwisantów. Przed jego zatrudnieniem zajmowały się tym kolejno osoby: do 2008 r. osoba pochodzenia tajwańskiego manager serwisu (...), do grudnia 2009 r. P. C., następnie M., a po nim P. G. do lipca 2011 r.

Dowód:

-: zeznania świadka O. M. ( k. 74 akta X P 895/12)
-: zeznania świadka R. T. ( k. 75 akta X P 895/12)

M. R. w spornym okresie czasu przydzielony był do grupy M. 2’nd repair ( (...)2 month), której dzienna bazowa ilość naprawionych produktów w. (...), a premia za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów wynosiła 8 zł brutto. Jednak M. R. otrzymywał 12 zł brutto za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów. Nadto od lipca 2010 r. M. R. określono dzienną bazową ilość naprawionych produktów na poziomie 3 sztuk.

Dowód:

-: regulamin wynagradzania (załącznik)
-: zestawienie wypłaconych M. R. premii (k. 66)

M. P. przydzielony był do grupy channel repair team w okresie do czerwca 2010 r., której dzienna bazowa ilość naprawionych produktów w. (...), a premia za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów wynosiła 8 zł brutto. Następnie przydzielono go do grupy M/B której dzienna bazowa ilość naprawionych produktów w. (...), a premia za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów wynosiła 12 zł. Brutto.

Dowód:

-: regulamin wynagradzania (załącznik)
-: zestawienie naliczonych i wypłaconych premii (k. 67 akt X P 895/12)

M. T. w spornym okresie czasu przydzielony był do grupy NB, której dzienna bazowa ilość naprawionych produktów w. (...), a premia za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów wynosiła 12 zł. brutto. Jedynie w sierpniu 2009 r. przydzielony był do grupy channel repair team, przez co naliczane miał 8 zł premii za każdą dodatkową ilość naprawionych produktów.

Dowód:

-: regulamin wynagradzania (załącznik)
-: zestawienie naliczonych i wypłaconych premii (k. 65 akt X P 895/12)

Powodowie w spornym okresie dokonywali tzw. “szybkich napraw”.

M. R. naprawiał (naprawy szybkie) średnio miesięcznie 3 szt, M. T. naprawiał (naprawy szybkie) średnio miesięcznie 4 szt., M. P. naprawiał (naprawy szybkie) średnio miesięcznie 3 szt.

Powodowie w spornym okresie naprawili następującą ilość sztuk produktów.

L.P.	Okres		Powód
L.P.	od	do	R. - (...)	T. - (...)	P. -R190
1	2	3	4	5	6
1	2009-07-21	2009-08-20	211	464	619
2	2009-08-21	2009-09-20	94	373	334
3	2009-09-21	2009-10-20	150	306	542
4	2009-10-21	2009-11-20	141	379	398
5	2009-11-21	2009-12-20	80	436	562
6	2009-12-21	2010-01-20	38	290	350
7	2010-01-21	2010-02-20	62	320	360
8	2010-02-21	2010-03-20	173	338	556
9	2010-03-21	2010-04-20	90	387	311
10	2010-04-21	2010-05-20	224	318	408
11	2010-05-21	2010-06-20	313	182	271
12	2010-06-21	2010-07-20	118	206	135
13	2010-07-21	2010-08-20	42	114	86
14	2010-08-21	2010-09-20	131	300	272
15	2010-09-21	2010-10-20	99	297	325
16	2010-10-21	2010-11-20	168	186	232
17	2010-11-21	2010-12-20	182	260	271
18	2010-12-21	2011-01-20	90	241	147
19	2011-01-21	2011-02-20	139	295	283
20	2011-02-21	2011-03-20	239	205	175
21	2011-03-21	2011-04-20	124	295	335
22	2011-04-21	2011-05-20	133	206	260
23	2011-05-21	2011-06-20	75	242	436
24	2011-06-21	2011-07-20	228	228	355
25	2011-07-21	2011-08-20	140	120	379
26	2011-08-21	2011-09-20	146	189	103
27	2011-09-21	2011-10-20	243	270	328
28	2011-10-21	2011-11-20	183	191	340

Powodowie w spornym okresie nie wykonali naprawy następującej liczby sztuk produktów:

L.D.	Okres		Powód
L.D.	od	do	R. - (...)	T. - (...)	P. -R190
1	2	3	4	5	6
1	2009-07-21	2009-08-20	0	17	9
2	2009-08-21	2009-09-20	1	13	2
3	2009-09-21	2009-10-20	3	18	4
4	2009-10-21	2009-11-20	2	15	7
5	2009-11-21	2009-12-20	0	17	9
6	2009-12-21	2010-01-20	0	12	6
7	2010-01-21	2010-02-20	0	15	6
8	2010-02-21	2010-03-20	1	9	4
9	2010-03-21	2010-04-20	0	16	3
10	2010-04-21	2010-05-20	1	8	4
11	2010-05-21	2010-06-20	1	6	8
12	2010-06-21	2010-07-20	0	8	1
13	2010-07-21	2010-08-20	0	3	3
14	2010-08-21	2010-09-20	1	18	17
15	2010-09-21	2010-10-20	9	19	22
16	2010-10-21	2010-11-20	1	12	12
17	2010-11-21	2010-12-20	1	13	10
18	2010-12-21	2011-01-20	0	17	2
19	2011-01-21	2011-02-20	1	18	14
20	2011-02-21	2011-03-20	6	8	6
21	2011-03-21	2011-04-20	2	13	11
22	2011-04-21	2011-05-20	2	4	6
23	2011-05-21	2011-06-20	7*	8	13
24	2011-06-21	2011-07-20	7*	11	13
25	2011-07-21	2011-08-20	T	8	16
26	2011-08-21	2011-09-20	T	17**	26***
27	2011-09-21	2011-10-20	T	17**	26***
28	2011-10-21	2011-11-20	T	17**	26***

Dowód:

-: dokumentacja dotycząca wykonania przez powodów napraw produktów (załącznik do akt – teczka)
-: opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości k. 158-167

Powód M. R. w okresie od 21 lipca 2009 r. do 20 listopada 2011 r. miał otrzymać premię motywacyjną w wysokości 38.834,40 zł. Strona pozwana wypłaciła powodowi w tym okresie kwotę 26.698.15 zł, z tym, że wypłaciła powodowi w niektórych miesiacach kwotę premii wyższą, niż należna. Strona pozwana nie wypłaciła powodowi M. R. premii należnej w wysokości 13.017,60 zł, przy czym w następujących wysokościach odpowiednio za następujące miesiące:

- 801,60 zł za okres od 21.07.2009 r. do 20.08.2009 r.

- 151,60 zł za okres od 21.08.2009 r. do 20.09.2009 r.

- 529,60 zł za okres od 21.09.2009 r. do 20.10.2009 r.

- 560,60 zł za okres od 21.10.2009 r. do 20.11.2009 r.

- 106,00 zł za okres od 21.11.2009 r. do 20.12.2009 r.

- 368,80 zł za okres od 21.02.2010 r. do 20.03.2010 r.

- 753,80 zł za okres od 21.04.2010 r. do 20.05.2010 r.

- 1564,60 zł za okres od 21.05.2010 r. do 20.06.2010 r.

- 124,00 zł za okres od 21.06.2010 r. do 20.07.2010 r.

- 167,40 zł za okres od 21.07.2010 r. do 20.08.2010 r.

- 742,20 zł za okres od 21.08.2010 r. do 20.09.2010 r.

- 324,60 zł za okres od 21.09.2010 r. do 20.10.2010 r.

- 332,80 zł za okres od 21.10.2010 r. do 20.11.2010 r.

- 296,80 zł za okres od 21.11.2010 r. do 20.12.2010 r.

- 381,20 zł za okres od 21.01.2011 r. do 20.02.2011 r.

- 1283,40 zł za okres od 21.02.2011 r. do 20.03.2011 r.

- 321,40 zł za okres od 21.04.2011 r. do 20.05.2011 r.

- 464,40 zł za okres od 21.05.2011 r. do 20.06.2011 r.

- 495,60 zł za okres od 21.06.2011 r. do 20.07.2011 r.

- 625,60 zł za okres od 21.07.2011 r. do 20.08.2011 r.

- 384,20 zł za okres od 21.08.2011 r. do 20.09.2011 r.

- 2237,40 zł za okres od 21.09.2011 r. do 20.10.2011 r.

Dowód:

-: dokumentacja dotycząca wykonania przez powodów napraw produktów (załącznik do akt – teczka)
-: opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości k. 158-167

Powód M. T. w okresie od 21 lipca 2009 r. do 20 listopada 2011 r. miał otrzymać premię motywacyjną w wysokości 82.117,20 zł. Strona pozwana wypłaciła powodowi w tym okresie kwotę 60.753,15 zł.

Powód M. P. w okresie od 21 lipca 2009 r. do 20 listopada 2011 r. miał otrzymać premię motywacyjną w wysokości 97.812,00 zł. Strona pozwana wypłaciła powodowi w tym okresie kwotę 54.301,55 zł.

Dowód:

-: dokumentacja dotycząca wykonania przez powodów napraw produktów (załącznik do akt – teczka)
-: opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości k. 158-167

Pracownicy strony pozwanej, podobnie jak powodowie napisali pisma w kwestii wypłacenia im zaległych części premii motywacyjnej. Po złożeniu sprawy przez pracowników, strona pozwana wystąpiła z propozycją ugodowego załatwienia sprawy z częścią z nich. Jednak powodowie nie zostali objęci rozmowami o ugodowymi.

Dowód:

-: pismo dnia 16 lipca 2012r. (k. 24 akt X P 895/12, k. 28 akt X P 896/12, k. 18 akt X P 897/12)
-: pismo dnia 02 sierpnia 2012r. (k. 25 akt X P 895/12, k. 29 akt X P 896/12, k. 19 akt X P 897/12)
-: zeznania świadka M. B. (k. 83-85 akt X P 895/12)
-: zeznania świadka Ł. Ł. (k. 85-86 akta X P 895/12)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwa zasługiwały na uwzględnienie częściowo.

Zgodnie z art. 77 (2) § 1 i 2 Kodeksu pracy, pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników, nie objętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. W regulaminie wynagradzania pracodawca może ustalić także inne świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania.

Bezspornym w sprawie było, że u strony pozwanej obowiązywał regulamin wynagradzania. Na mocy Uchwały nr 6/2008 z dnia 05 lutego 2008 r. z dniem 21 lutego 2008 r. wprowadzono premię motywacyjną dla pracowników serwisu płatną od każdego naprawionego produktu, zliczonego do końcowej ilości produktów, powyżej podstawowej miesięcznej ilości produktów do naprawienia. Natomiast końcową ilością naprawionych produktów była ilość sztuk, która przeszła ostateczną kontrolę działania, do której doliczane były również produkty zdiagnozowane jako zniszczone przez użytkownika ( (...)) i nienaprawialne w serwisie ( (...)). Zaś sztuki, z wyjątkiem (...) i (...), które takiej kontroli nie przeszły nie były wliczane do końcowej ilości naprawionych produktów, a produkty, które powróciły w ciągu miesiąca na serwis z powodu reklamacji, były odejmowane od końcowej ilości naprawionych produktów za miesiąc, którego reklamacja dotyczyła (tzw. (...)).

Jak wynika z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, kadry podawały ilość godzin spędzonych przez powodów w firmie. Ta liczba była modyfikowana po otrzymaniu danych od kierownika napraw i lidera napraw. Czas, który przepracowali powodowie był modyfikowany poprzez ustalenie rzeczywistego czasu pracy powodów. Z systemu były pobierane dane co do ilości produktów, które były naprawione i przetestowane. Do tego dodawano składniki, którego regulamin wynagradzania nie wymieniał, a które były z korzyścią dla pracownika tj. sztuki wymagające szybkiego naprawienia, ale nie wczytane do systemu (według listy lidera i kierownika) oraz tzw. commercial elektronic, czyli naprawy malutkich urządzeń, których naprawa była prosta. Były płacone w stosunku 3 do 1, pomimo, że nie były uwzględniane w regulaminie wynagrodzenia.

Ustalając wysokość wynagrodzenia powodów z tytułu premii motywacyjnej Sąd oparł się na sporządzonej w niniejszej sprawie opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i finansów.

Sąd podzielił w całości sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i finansów, którą ocenił jako rzetelną i wyczerpującą, sporządzoną zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającą odpowiedź na sformułowane w tezie dowodowej pytania. W ocenie Sądu opinia ta zawiera prawidłowe wyliczenia hipotetycznych roszczeń powodów. Z powyższych względów Sąd uznał opinię za wiarygodny dowód w sprawie stanowiący podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd podzielił stanowisko biegłego przy wyliczeniach należnej powodom premii i uznał, za prawidłowe przyjęte przez biegłego założenia do tych wyliczeń. Sąd w pełni uznał za prawidłowe przyjęte przez biegłego założenia z uwagi na obowiązujący w niniejszym postępowaniu rozkład ciężaru dowodu.

Zgodnie z generalną zasadą obowiązującą według art. 6 kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 kodeksu pracy ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z art. 232 kodeksu postępowania cywilnego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powyższe oznacza, że ten, kto powołuje się na przysługujące mu prawo, występując z żądaniem, obowiązany jest udowodnić fakty i okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie. Zdarzają się jednak sytuacje, w których następuje przeniesienie ciężaru dowodu na drugą stronę procesu. Ma to miejsce zwłaszcza w sytuacjach, w których ustawodawca stawia sobie za cel potrzebę ochrony tzw. „słabszej strony procesu” (np. pracownika będącego w sporze z pracodawcą, konsumenta w sporze z przedsiębiorcą itp.). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 maja 1999 r. (I PKN 62/99) stwierdził, że pracodawca, który wbrew obowiązkowi przewidzianemu w art. 94 pkt 9a kp nie prowadzi list obecności, list płac ani innej dokumentacji ewidencjonującej czas pracy pracownika i wypłacanego mu wynagrodzenia, musi liczyć się z tym, że będzie na nim spoczywał ciężar udowodnienia nieobecności pracownika, jej rozmiaru oraz wypłaconego wynagrodzenia. W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 września 2007 r. (I PK 112/07): zaprzeczenie prawdziwości dokumentu prywatnego złożonego przez jedną ze stron procesu przenosi na drugą stronę (zaprzeczającą) ciężar wykazania, że dokument nie jest prawdziwy (art. 253 k.p.c.). Jeżeli w toku procesu o wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę pozwany pracodawca kwestionuje prawdziwość przedstawionej przez pracownika będącego powodem umowy o pracę jako dokumentu prywatnego, to na nim spoczywa ciężar udowodnienia nieprawdziwości tego dokumentu. Stanowisko takie podziela również Sąd Apelacyjny w Białymstoku. W wyroku tego Sądu z 10 kwietnia 2003 r., (III APa 40/02, OSA 2003 nr 12, poz. 43) wyrażono pogląd, że ,,brak dokumentacji płacowej wynikający z zaniedbania jej prowadzenia przez pracodawcę powoduje zmianę wynikającego z art. 6 k.c. rozkładu ciężaru dowodów, przerzucając go na osobę zaprzeczającą faktom, z których strona powodowa wywodzi skutki pozwu".

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Sądu w niniejszym postępowaniu, to nie na powodach ciążył obowiązek udowodnienia ścisłej wysokości ich roszczeń. Przyjęcie stanowiska odmiennego uniemożliwiałoby pracownikom dochodzenie przed Sądem roszczeń o wynagrodzenie właściwie w każdej sytuacji, bowiem to na pracodawcy, zgodnie z art. 94 pkt 9a ciąży obowiązek prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników,

Dodatkowo należy podkreślić, że zgodnie z art. 85 § 5 k.p. to pracodawca jest zobowiązany, na żądanie pracownika, udostępnić do wglądu dokumenty, na których podstawie zostało obliczone wynagrodzenie tegoż pracownika. W niniejszej sprawie strona pozwana nie przedstawiła kompletnych danych potrzebnych do wyliczenia premii motywacyjnych powodów. Mając na uwadze powyższe, Sąd doszedł do wniosku, iż pomimo że w niniejszej sprawie wysokość premii motywacyjnej w stosunku do każdego z powodów nie została ściśle przez nich udowodniona, nie mogą oni ponosić z tego powodu ujemnych konsekwencji.

Mając powyższe na uwadze, skoro nie tylko powodom na ich żądanie, ale również biegłemu sądowemu wykonującemu opinię w niniejszej sprawie, strona pozwana nie udostępniła w całości niezbędnej dokumentacji w celu wyliczenia należnej powodom premii w spornym okresie, Sąd uznał za zasadne i konieczne przyjęte przez biegłego założenia niezbędne do wyliczenia należnych powodom premii. Sąd uznał za wiarygodne i zgodne z doświadczeniem życiowym przyjęte przez biegłego założenia i uznał za wiarygodne wyliczenia biegłego, a także wyjaśnienia biegłego skąd pochodzą różnice z wyliczeń premii wynikających z opinii, a wypłaconych powodom w trakcie zatrudnienia.

Sąd podziela stanowisko biegłego, że strona pozwana przyjęła błędne (niezgodne z ewidencją czasu pracy) ustalenia czasu pracy powodów, błędne dzienne normy naprawionych produktów (bez żadnej podstawy zawyżanie w/w normy), zaniżała stawki za naprawiony produkt powyżej normy, błędnie przyjęła ilości naprawionych produktów, przetestowanych jako sprawne, obniżała premię za skuteczność (niezgodnie z wewnętrznymi regulacjami) o „ilość produktów od których można liczyć skuteczność napraw we wszystkich naprawionych produktach”, błędnie przyjęła ilości naprawionych produktów nienaprawialnych, błędnie przyjęła ilości naprawionych produktów uszkodzonych przez użytkowników, pominęła w obliczeniach produktów wycofanych z systemu oraz małych produktów, dokonywała błędów rachunkowych.

W oparciu o dane wynikające z regulaminu wynagradzania wraz z aneksami i przy uwzględnieniu norm z tych aneksów, kartotek wynagrodzeń powodów, zeznań świadków w szczególności świadka R. T., danych dostępnych przez powodów oraz na podstawie danych pochodzących od strony pozwanej biegły sądowy wyliczył, że hipotetyczna wysokość wynagrodzenia powodów z tytułu premii motywacyjnej wynosi:

-: w przypadku powoda M. R.: 38.834,40 zł
-: w przypadku powoda M. P.: 97.812,00 zł
-: w przypadku powoda M. T.: 82.117,20 zł.

Biegły ustalił, że różnica pomiędzy wynagrodzeniem, które otrzymali powodowie od strony pozwanej a wysokością hipotetycznej premii motywacyjnej wynosi:

-: w przypadku powoda M. R.: 12.136,25 zł
-: w przypadku powoda M. P.: 43.510,45 zł
-: w przypadku powoda M. T.: 21.363,05 zł.

Ponadto, powołany w sprawie biegły ustalił wysokość premii motywacyjnej wypłaconej powodom oraz porównał ją z hipotetyczną należną premią motywacyjną za poszczególne miesiące w okresie od lipca 2009 roku do listopada 2011 roku. W oparciu o te wyliczenia, ustalone osobno dla każdego z powodów, Sąd przyjął poszczególne kwoty za poszczególne miesiące jako podstawę obliczenia od jakich kwot należą się powodom ustawowe odsetki za poszczególne miesiące w spornym okresie.

Sąd przyjął, że powodowi M. P. i M. T. należy się dodatkowa premia w wysokości ustalonej w opinii biegłego, lecz w stosunku do powoda M. R. Sąd uznał, że należy mu się premia w wysokości określonej po ostatecznym sprecyzowaniu pozwu tj. w wysokości 13.017,60 zł.

Zgodnie z art. 85 § 2 kp, wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.

Zgodnie z przyjętym przez doktrynę poglądem obowiązek zapłaty wynagrodzenia jest tzw. długiem odbiorczym, należnym pracownikowi w rozliczeniu miesięcznym. Skoro zatem powodowi M. R. strona pozwana w spornym okresie wypłaciła za poszczególne miesiące wyższą premię, niż była mu należna, a za poszczególne miesiące nie wypłaciła mu premii w całości, należy mu się wynagrodzenie (premia) w wysokości określonej w żądaniu pozwu, tj. bez tzw, “potrącenia” wynagrodzenia nadpłaconego w poszczególnych miesiacach: grudzień 2009 r. – styczeń 2010 r., styczeń – luty 2010 r., marzec – kwiecień 2010 r. , gudzień 2010 – styczeń 2011 r., marzec – kwiecień 2011 r, październik – listopad 2011 r.

Sąd określił za dzień wymagalności dziewiąty dzień miesiąca następującego po miesiącu przepracowanym przez powodów z związku z postanowieniem regulaminu wynagradzania, zgodnie z którym wynagrodzenie płatne było z dołu ósmego dnia następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym na podane przez pracownika konto bankowe lub bezpośrednio do rąk pracownika.

Mając powyższe na uwadze Sąd zważył, iż podany przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego powodów termin wymagalności premii motywacyjnej za błędny, bowiem należność staje się wymagalna w dniu następującym po ostatnim dniu terminu spełnienia świadczenia. W przedmiotowej sprawie termin świadczenia został określony precyzyjnie jako ósmy dzień następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym przez powodów, a co za tym idzie od dziewiątego dnia następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym przez powodu należność stawała się wymagalna.

Powołane powyżej ustalenia Sądu stanowią podstawę dla I punktu sentencji wyroku.

W pkt II wyroku Sąd umorzył postępowanie w zakresie cofniętych powództw zgodnie z art. 203 kpc, gdyż pełnomocnik strony pozwanej wyraził zgodę na ograniczenie powództw przez powodów, a w ocenie Sądu nie zachodziła przesłanka zastosowania przepisu art. 203 par. 4 kpc.

W punkcie III sentencji wyroku Sąd nadał wyrokowi w stosunku do każdego z powodów rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia powodów zgodnie z art. 477²§1 Kodeksu postępowania cywilnego., który stanowi, iż zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.

J. wynagrodzenie powoda M. R. wynosiło kwotę 5.310,79 zł brutto, powoda M. P. kwotę 5.895,19 zł brutto, a powoda M. T. kwotę 5.864,78 zł brutto, zatem w tym zakresie Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Orzeczenie o kosztach sądowych Sąd oparł o treść art. 98 kpc.

Zgodnie z art. 96 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z dnia 1 września 2005 r. z późn. zm.) pracownik wnoszący powództwo lub strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, nie ma obowiązku uiszczać kosztów sądowych z zastrzeżeniem art. 35, który stanowi, że w sprawach z zakresu prawa pracy, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000 złotych, pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową, a także pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 złotych wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Zgodnie z art. 113 w/w ustawy, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pkt IV wyroku nakazał stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 6.709,36 zł tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 3.896 zł jako sumę kwot opłat od pozwów (651 zł + 2.176 zł + 1.069 zł), od których powodowie byli zwolnieni oraz kwotę 2.813,36 zł tytułem kosztów opinii biegłego sądowego. Orzeczenie to zgodne jest ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartego w uchwale z dnia 5 marca 2007 r. (I PZP 1/07 M.P.Pr. 2007/7/368), w której Sąd Najwyższy uznał, że Sąd w orzeczeniu kończącym w instancji sprawę z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50.000 zł, obciąży pozwanego pracodawcę, na zasadach określonych w art. 113 ust. 1 ustawy z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), kosztami sądowymi, których nie miał obowiązku uiścić pracownik wnoszący powództwo lub odwołanie do sądu (art. 96 ust. 1 pkt 4 tej ustawy), z wyłączeniem opłat od pism wymienionych w art. 35 ust. 1 zd. 1 tej ustawy.

Mając na uwadze wartość przedmiotu sporu dla poszczególnych powodów, a także treść § 6 pkt 5 w zw. z § 11 ust 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 z póżn. zm.) w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Sąd zasądził na rzecz każdego z powodów kwotę po 1.800 zł.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE