WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Andrzej Struzik
Sędziowie:	SSA Regina Kurek SSA Marek Boniecki (spr.)
Protokolant:	sekr.sądowy Marta Matys

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa W. P.

przeciwko J. P.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt I C 680/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów postepowania apelacyjnego.

SSA Marek Boniecki SSA Andrzej Struzik SSA Regina Kurek

Sygn. akt I ACa 1784/15

Uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie

z dnia 5 kwietnia 2016 r.

Powód W. P. domagał się ostatecznie pozbawia wykonalności w zakresie kwoty 78.468,22 zł tytułu wykonawczego - postanowienia Sądu Rejonowego wO.
z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt I Ns 352/07, w punkcie V, wobec zapłacenia części zasądzonej tym tytułem należności.

Pozwana J. P. wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, że powód nie był uprawniony do potrącenia wskazanej w kwestionowanym tytule wierzytelności
z wierzytelnością alimentacyjną przysługującą wspólnemu synowi stron.

Wyrokiem z dnia 24 września 2014 r. Sąd Okręgowy w Krakowie: I. pozbawił wykonalności w zakresie kwoty 66.509,55 zł tytuł wykonawczy – postanowienie Sądu Rejonowego w (...) z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt I Ns 352/07, w punkcie V;
II. oddalił powództwo w pozostałej części; III. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.000 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; IV. nakazał pobranie od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Krakowie kwoty 1.326 zł tytułem opłaty sądowej, od ponoszenia której powód został zwolniony.

Sąd Okręgowy ustalił, że: prawomocnym postanowieniem z dnia 9.12.2009 r. Sąd Rejonowy w O. w sprawie I Ns 352/07 o podział majątku wspólnego, w punkcie V zasądził od W. P. ma rzecz J. P. kwotę 99.413 zł tytułem spłaty, płatną do dnia 9.04.2010 r., z ustawowymi odsetkami. Z kolei w punkcie VI tego postanowienia zasądzono od J. P. na rzecz W. P. kwotę 750 zł. Tytułowi egzekucyjnemu w zakresie pkt. V została nadana klauzula wykonalności. Pozwana jest dłużnikiem alimentacyjnym. Postanowieniem z dnia 9.04.2010 r. Sąd Rejonowy
w O. w sprawie III RC 29/10 o podwyższenie alimentów udzielił zabezpieczenia powództwa alimentacyjnego małoletniego P. P. poprzez zajęcie wierzytelności przysługującej J. P. względem W. P., a wynikającej z prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w O.z dnia 9.12.2009 r., sygn. akt I Ns 352/07. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w O. sygn. akt KMP 42/05, w dniu 22.09.2010 r. dokonał zajęcia wierzytelności – w celu zaspokojenia należności objętych tytułem wykonawczym – wyrokiem Sądu Rejonowego wO., z dnia 26.01.2011 r., sygn. akt III RC 29/10, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowym w Krakowie z dnia 31.05.2011 r., sygn. akt XI 1 Ca 197/11 – przypadającej J. P. od W. P. w oparciu
o postanowienie Sądu Rejonowego w O.z dnia 9.12.2009 r., sygn. akt I Ns 352/07.
W związku z zajęciem wierzytelności z tytułu podziału majątku W. P. wpłacił Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w O. następujące kwoty: w dniu 23.09.2010 r. – 28.799,66 zł, w dniu 13.10.2010 r. – 577 zł, w dniu 30.01.2012 r. – 11.918,97 zł, w dniu 8.05.2013 r. – 11.554,84 zł, w dniu 14.05.2014 r. – 13.659,08 zł - łącznie 66.509,55 zł. Wobec dokonanego zajęcia, a następnie wpłat uczynionych na wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w O. W. P. wykonał zobowiązanie wobec J. P. z tytułu podziału majątku wspólnego do kwoty 66.509,55 zł. Powód nie złożył wobec pozwanej oświadczenia o potrąceniu kwoty 750 zł przysługującej mu z tytułu zwrotu kosztów w sprawie o podziału majątku wspólnego.

W ustalonym przez siebie stanie faktycznym, po dokonaniu analizy zebranego
w sprawie materiału dowodowego, Sąd Okręgowy uznał powództwo za częściowo uzasadnione w świetle art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. Zarzuty pozwanej dotyczące kwestionowania wartości majątku wspólnego, a tym samym kwot zasądzonych w sprawie o podział majątku wspólnego nie mogły zostać uwzględnione, gdyż w trybie powództwa przeciwegzekucyjnego nie można badać słuszności wyroku sądowego, na podstawie którego toczy się przeciwko stronie egzekucja. W rozpoznawanej sprawie wobec wpłaty przez powoda do rąk komornika w postępowaniu egzekucyjnym kwoty 66.509,55 zł doszło do spełnienia świadczenia w takim zakresie. W dalszym ciągu jednak istnieje potencjalna możliwość wykonania kwestionowanego tytułu.

Wyrok powyższy zaskarżyła apelacją pozwana, wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie powództwa w całości, ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Apelująca zarzuciła mające wpływ na treść zaskarżonego postanowienia:
1) naruszenie art. 233 §1 k.p.c. poprzez dowolną ocenę dowodów w postaci wpłat na łączną kwotę 66.509,55 zł przez przyjęcie, że wpłaty te spowodowały wykonanie zobowiązania powoda wobec pozwanej na powyższą kwotę główną; 2) błąd w ustaleniach faktycznych Sądu przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, polegający na uznaniu, że wpłacona przez powoda do komornika kwota 66.509,55 zł spowodowała spełnienie przez powoda na rzecz pozwanej świadczenia w zakresie kwoty głównej wynikającej z postanowienia Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 9.12.2009 r. w kwocie 66.509,55 zł; 3) naruszenie art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. przez uznanie, że zobowiązanie powoda wobec pozwanej wygasło co do kwoty głównej 66.509,55 zł.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż Sąd Okręgowy prawidłowo,
z poszanowaniem reguł wyrażonych w przepisie art. 233 §1 k.p.c. ustalił stan faktyczny sprawy, co sprawiło, że Sąd Apelacyjny przyjął go za własny. Nie można zgodzić się
z zarzutem wadliwego ustalenia, że wpłacona przez powoda do komornika kwota 66.509,55 zł spowodowała spełnienie przez powoda na rzecz pozwanej świadczenia w zakresie kwoty głównej wynikającej z postanowienia o podziale majątku wspólnego. Taka konstatacja nie znalazła się w podstawie faktycznej wyroku, w której podniesiono jedynie, że powód wykonał zobowiązanie wobec pozwanej z tytułu podziału majątku do kwoty 66.509,55 zł, nie precyzując, że dotyczy to należności głównej.

Z podobnych względów nie mogły ostać się zarzuty obrazy art. 233 §1 k.p.c. oraz art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. Kwestionując prawidłowość wyroku Sądu Okręgowego, skarżąca pozostawała w przekonaniu, że orzeczenie to pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy
w postaci postanowienia Sądu Rejonowego wO.z dnia 9 grudnia 2009 r., a dokładnie jego pkt. V, co do należności głównej, tj. 66.509,55 zł z 99.413 zł. Tymczasem w tytule tym zasądzono także odsetki ustawowe na wypadek zwłoki w płatności. W stanowiącym przedmiot sporu punkcie V postanowienia w sprawie I Ns 352/07 zawarte są zatem dwa świadczenia, tj. z tytułu spłaty oraz z tytułu odsetek. Z treści formuły sentencji zaskarżonego wyroku nie wynika, aby Sąd Okręgowy pozbawił ww. tytuł wykonawczy wykonalności wyłącznie co do należności głównej, tj. spłaty. Oznacza to, że kwestionowany wyrok obejmuje oba świadczenia ujęte w punkcie V postanowienia o podziale majątku wspólnego do łącznej wysokości 66.509,55 zł. Nie jest zatem prawidłowe rozumowanie pozwanej, że na skutek orzeczenia Sądu pierwszej instancji nie może być egzekwowana kwota należności głównej - 66.509,55 zł plus ewentualne odsetki od tej kwoty. W konsekwencji uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego niedopuszczalna natomiast będzie egzekucja świadczenia z tytułu spłaty i ewentualnych odsetek do kwoty 66.509,55 zł.

Reasumując, stwierdzić należy, iż słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji, że zapłata do rąk komornika długu powoda wynikającego z orzeczenia w sprawie I Ns 352/07, zwolniła go do wysokości zapłaty. W tym zakresie zobowiązanie wygasło, wobec czego zasadne w świetle art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. było częściowe pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Ubocznie zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z art. 896 §1 pkt 2 k.p.c. powód był obowiązany do wpłacenia zajętych kwot komornikowi, bez możliwości wskazania, w jaki sposób powinny zostać zaliczone.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

Za podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego, które po stronie powoda ograniczyły się do wynagrodzenia adwokata przyjęto art. 98 §1 k.p.c. w zw. z art. 391 §1 k.p.c. oraz §6 pkt 6 w zw. z §13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. jedn. Dz. U.
z 2013 r., poz. 461).

SSA Marek Boniecki SSA Andrzej Struzik SSA Regina Kurek