UZASADNIENIE

Powód J. N. (1), zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika
w osobie adwokata, pozwem z dnia 10 września 2012r., przekazanym do tut. Sądu zgodnie z właściwością w dniu 6 listopada 2013r., wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny w stosunku do pozwanego K. N. wygasł z dniem wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu żądania, pełnomocnik wskazał w szczególności, że pozwany jest pełnoletni, ukończył wyższe studia i wykonuje pracę zarobkową, dzięki czemu samodzielnie się utrzymuje.

W piśmie procesowym z dnia 18 marca 2013r. pełnomocnik powoda dokonał modyfikacji żądania pozwu w zakresie daty wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego i wniósł o ustalenie, że orzeczony wobec powoda obowiązek alimentacyjny względem K. N. wygasł z dniem 1.01.2006r. ewentualnie z dniem 30.06.2008r., tj. z datą ukończenia przez pozwanego studiów wyższych i podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin.

W odpowiedzi na pozew z dnia 9 kwietnia 2013r. pozwany uznał powództwo i oświadczył, że przychyla się do pozwu w przedmiocie ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego z dniem 30.06.2008r. Jednocześnie wniósł o nie obciążanie go przez Sad kosztami postępowania sądowego.

W uzasadnieniu wskazał, że od dnia 20 czerwca 2008r. jest w stanie utrzymywać się samodzielnie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. N. (2) jest ojcem K. N. ur. (...) i S. N. ur. (...)

dowód: odpisy skrócone aktu urodzenia K. N. i S. N. k. k. 12, 13.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Stalowej Woli z dnia 23 lutego 1998r. w sprawie
III RC 699/97 ustalone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Stalowej Woli z dnia15 kwietnia 1996r. w sprawie III RC 525/95 raty alimentacyjne na rzecz K. N. podwyższono z kwoty po 150 zł miesięcznie do kwoty po 200 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 1 – go każdego miesiąca do rąk M. N. wraz z 35 % odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia

10 - go grudnia 1997r.

dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w Stalowej Woli z dnia 23.02.1998r. w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Stalowej Woli o sygn. akt: III RC 699/97.

W tamtym czasie K. N. zamieszkiwał wraz z matką i młodszym bratem S.. Pobierał naukę w szkole podstawowej.

Powód pracował na terenie Francji, do której, w celach zarobkowych, wyjechał na początku lat 90 – tych.

dowód: dokumenty w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Stalowej Woli o sygn. akt: III RC 699/97, kserokopia protokołu rozprawy przed Sądem Rejonowym w Stalowej Woli II Wydział Karny o sygn. akt: II K 666/12 k. 39 - 43.

Powód po wyjeździe do Francji tylko początkowo regularnie uiszczał alimenty na rzecz synów, następnie z uwagi na bezskuteczność prowadzonego postępowania egzekucyjnego, alimenty były wypłacane uprawnionym przez ZUS z funduszu alimentacyjnego.

dowód: przesłuchanie pozwanego K. N. k. 68 verte, kserokopia protokołu rozprawy przed Sądem Rejonowym w Stalowej Woli II Wydział Karny o sygn. akt: II K 666/12 k. 39 – 43, dowody nadania przekazów pocztowych k. 14-15, postanowienie Komornika Sądowego o zajęciu wierzytelności i prawa k. 16, decyzja ZUS o wstrzymaniu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego k. 17.

J. N. (2) nadal mieszka we Francji. Pozostaje w związku konkubenckim, z którego pochodzi jego 13 – letnia córka. Pracuje jako mechanik samochodowy z wynagrodzeniem 500 euro miesięcznie.

dowód: przesłuchanie pozwanego K. N. k. 68 verte, kserokopia protokołu rozprawy przed Sądem Rejonowym w Stalowej Woli II Wydział Karny o sygn. akt: II K 666/12 k. 39 – 43.

K. N. ma 29 lat. W dniu 30 czerwca 2008r. ukończył dzienne studia na Wydziale Elektrycznym, Kierunek Automatyka i Robotyka Politechniki (...). W trakcie studiów, w 2006r. pozwany podejmował prace dorywcze, przy wykładaniu towaru w supermarkecie (...). Zaraz po zakończeniu studiów, podjął pracę w pełnym wymiarze godzin. Dodatkowo podjął dwuletnie studia magisterskie, które ukończył w 2010r. Aktualnie pozwany uzyskuje wynagrodzenie na poziomie 6000 zł brutto miesięcznie plus premie. Jest obciążony spłatą kredytu hipotecznego z miesięczną ratą spłaty w wysokości 1100 zł miesięcznie.

dowód: przesłuchanie pozwanego K. N. k. 68 verte, kserokopia protokołu rozprawy przed Sądem Rejonowym w Stalowej Woli II Wydział Karny o sygn. akt: II K 666/12 k. 39 – 43, zawiadomienie o ukończeniu studiów z dnia 10.07.2008r. k. 62, Dyplom ukończenia studiów k. 63.

Sąd zważył:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawa materialnoprwną żądania powoda był przepis art. 138 krio, zgodnie, z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, przy czym przez zmianę stosunków rozumieć należy zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego tj. okoliczności decydujących w myśl przepisu art. 135 § 1 krio o zakresie obowiązku alimentacyjnego. Zmianę stosunków powoduje także zdarzenie, wskutek którego obowiązek alimentacyjny wygasa. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lipca 1974 r., sygn. akt II CO 9/74, publ. LEX nr 7560, a także: J. Pietrzykowski w: Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, pod red. J. Pietrzykowskiego, Warszawa 1990, str.561).

Pamiętać jednocześnie należy, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych wyłącznie wobec dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, o czym stanowi przepis art. 133 § 1 krio. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej wysłowionego w art. 96 k.r.o. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletniości. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego. Z tej przyczyny w odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do zahamowywania, a co najmniej znacznego utrudniania, dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych, niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletniości, pozostawałoby, zatem w sprzeczności ze wspomnianym wyżej podstawowym obowiązkiem rodzicielskim.

Ten kierunek myślenia o obowiązku alimentacyjnym rodziców dochodzi do głosu w polskiej judykaturze od dawna (por. np. orz. SN z dnia 17 grudnia 1976 r. - OSPiKA 1977, poz. 196) i jest stale obecny w wykładni art. 133 k.r.o. (por. m.in.: ust. XII uchwały Pełnego Składu Izby Cywilnej SN z dnia 9 czerwca 1976 r. - OSNCP 1976, z. 9, poz. 184, teza IV wytycznych SN z dnia 16 grudnia 1987 r. w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty - OSNCP 1988, poz. 42; orz. SN z dnia 11 lutego 1986 r. - OSPiKA 1997, poz. 85).

J. N. (1) domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego względem syna K. N., wskazując, że wymieniony jest pełnoletni, ma wyższe wykształcenie i utrzymuje się samodzielnie ze świadczonej pracy.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, potwierdziło, że K. N. od dnia 30 czerwca 2008r. uzyskuje ze świadczonej przez siebie w pełnym wymiarze wynagrodzenie, które stanowi jego źródło utrzymania. W tym czasie pozwany ukończył dzienne studia na Wydziale Elektrycznym, Kierunek Automatyka i Robotyka Politechniki (...) i zaraz podjął rzeczone zatrudnienie.

Przedstawione wyżej ustalenia faktyczne, dotyczące zmian, jakie zaszły od czasu orzekania przez Sąd po raz ostatni o obowiązku alimentacyjnym powoda wobec pozwanego, właśnie po stronie K. N., stały u podstaw jego oświadczenia o uznaniu powództwa całości, co ostatecznie stało u podstaw niniejszego rozstrzygnięcia.

Zgodnie, bowiem z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Mając na uwadze okoliczności sprawy, Sąd uznał, że uznanie powództwa przez pozwanego odpowiada przepisom prawa, wyżej powołanym i nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, nie zmierza też do obejścia prawa.

Bez wątpienia po stronie K. N. od czasu poprzedniego orzeczenia o alimentach na jego rzecz, co miało miejsce w dniu 23 lutego 1998r. w sprawie III RC 699/97 zaszła istotna zmiana w zakresie czynników wpływających na istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego. W tamtym czasie bowiem pozwany był uczniem szkoły podstawowej, nie miał żadnego majątku, a co za tym idzie nie był w stanie utrzymywać się samodzielnie. Aktualnie zaś już, jak sam wskazał, od 30 czerwca 2008r. osiągnął samodzielność życiową – ukończył studia wyższe i świadczy pracę zarobkową
z wynagrodzeniem miesięcznym w wymiarze 6000 zł brutto.

W tej sytuacji, biorąc pod uwagę opisane wyżej okoliczności, Sąd doszedł do przekonania, iż uznanie powództwa przez pozwaną za zgodne z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w pkt I wyroku.

Na podstawie 102 k.p.c. mając na uwadze, podniesione przez pozwanego okoliczności dotyczące jego sytuacji finansowej, tj. konieczności spłacania kredytu hipotecznego ale przede wszystkim faktu, że przez wiele lat powód nie uiszczał zasądzonych na jego rzecz alimentów, za co został skazany wyrokiem karnym, Sąd uznając, że przedmiotowe okoliczności mieszczą się w katalogu pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych” .

Z.1. odpis wyroku wraz uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

2. kal. 14 dni;

W., 20.06.2013r.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE