Sygn. akt XI GC 891/15
Dnia 12 kwietnia 2016 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek
Protokolant: Karolina Mateja
po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2016 r.
na rozprawie,
sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w S.,
przeciwko P. P. i M. K.,
o zapłatę ,
I. zasądza solidarnie od pozwanych P. P. i M. K. rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w S. kwotę 3896,65 zł (trzy tysiące osiemset dziewięćdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:
a. 1314,84 zł od dnia 27 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,
b. 1674,87 zł od dnia 11 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,
c. 647,82 zł od dnia 13 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,
d. 259,12 zł od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanych P. P. i M. K. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w S. kwotę 717 zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt XI GC 891/15
Pozwem z dnia 30 kwietnia 2015 roku powódka (...) spółka akcyjna w S. skierowanym przeciwko pozwanym P. P. i M. K., wniosła o zasądzenie kwoty 3896,65 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:
- 1314,84 zł od dnia 27 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,
- 1674,87 zł od dnia 11 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,
- 647,82 zł od dnia 13 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty,
- 259,12 zł od dnia 27 listopada 2014 r. do dnia zapłaty,
A nadto kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że wynajęła sprzęt budowlany. Pozwani nie uiścili całej należności z tytułu najmu sprzętu. Dodała, że zaliczyła kaucję 5602,22 zł wpłaconą przez pozwaną na poczet najdawniej wymagalnych faktur VAT.
W dniu 27 maja 2015 roku Referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zasądzający zgodnie z żądaniem pozwu.
W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw zaskarżając nakaz w całości i wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu. Przyznała, że strony łączyła umowa najmu. Zarzuciła, że wpłaciła kwotę 5602,22 zł tytułem kaucji, a rozliczono tylko kwotę 5376,47 zł. Nadto wskazali, że informowali powoda o kłopotach finansowych i powód miał udzielić im prolongaty w spłacie zadłużenia.
W piśmie z dnia 1 września 2015 r. powódka zaprzeczyła twierdzeniom pozwanej, a nadto wyjaśniła, że kwotę 225,75 zł z kaucji pozwanych zaliczyła na poczet jeszcze wcześniej płatnej faktury. Zaprzeczyła udzieleniu prolongaty w spłacie zadłużenia
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 18 maja 2011 stron zawarły ramowa umowę najmu sprzętu budowlanego umowe nawiązały współpracę w zakresie najmu maszyn i urządzeń budowlanych. W ramach współpracy powodowie wpłacili kaucje kwocie 5602,22 zł. Za wynajmowany sprzęt budowlany powódka wystawiła pozwanym faktury
FV/ (...)/14/07/107 na kwotę 225,75 zł,
FV/ (...)/14/10/222 na kwotę 4212,10 zł,
FV/ (...)/14/11/037 na kwotę 2479,21 zł z terminem płatności do 26 listopada 2014 r.,
FV/ (...)/14/11/097 na kwotę 1674,87 zł z terminem płatności do 10 grudnia 2014 r.,
FV/ (...)/14/11/171 na kwotę 647,82 zł z terminem płatności do 12 grudnia 2014 r.,
FV/ (...)/14/12/011 na kwotę 259, 82 zł z terminem płatności do 26 listopada 2014 r..
Pozwani faktury tych nie opłacili i powódka zaliczyła na poczet ww. należności wpłaconą kaucję, w ten sposób że pokryła ona całe należności z faktur (...), oraz częściowo do kwoty 1164,37 zł z faktury (...) – tak że z tego tytułu pozostało do zapłaty 1314,84 zł.
Przy składaniu zamówień, wydaniu i odbiorze sprzętu za pozwaną występowali: A. M., J. D. oraz T. C.. Sprzęt został wydany pozwanej.
Dowód:
- zapis nabywców, k. 18-22,
- ramowa umowa najmu k. 23-26
- ogólne warunki umowy, k. 27-28.
- upoważnienie stałe, k. 29-31,
- zamówienia, dokumenty wydania, protokoły zdawczo-odbiorcze, k. 32-39
- faktury k. 40-43
Pismem z dnia 4 marca 2015 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty należności w wysokości 3896,65 zł.
Dowód:
- wezwanie do zapłaty, k. 44,
- potwierdzenie odbioru, k. 45.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo okazało się zasadne w całości.
Powódka swoje roszczenie wywodziła z zawartych z pozwaną umów najmu sprzętu budowlanego. Zgodnie z art. 659 k.c. zgodnie z którym przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
W sprawie bezsporne było, a nadto wynika to wprost z przedłożonych dokumentów, iż strony zawarły umowę o treści obejmującej również ogólne warunki oraz, iż sprzęt został pozwanym wydany. Pozwani mnie kwestionowali wysokości należności ze wskazanych przez powódkę faktur. Nie było kwestionowane też, że powódka zaliczyła na poczet długu wpłaconą kaucję w wysokości 5602,22 zł. Pozwani w sprzeciwie wskazali, że w pozwie nie zostało podane jak rozliczono kwotę 225,75 zł z tejże kaucji. Jednakże powódka w kolejnym piśmie procesowym wskazała, że zaliczono to na należność z faktury (...). Tego twierdzenia pozwani nie zakwestionowali, stąd Sąd uznał ta kwestie za wyjaśnioną i ostatecznie niesporną, zwłaszcza że takie stanowisko ma pokrycie w zapisach nabywców na k. 22. Linia obrony pozwanych zatem sprowadzała się do twierdzenia, że powódka prolongowała termin zapłaty należności. Zgodne z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Została wystosowana odezwa do Sadu Rejonowego w Rzeszowie, celem przesłuchania pozwanych. Pozwani korzystając ze swojego prawa nie stawili się na wyznaczonym posiedzeniu, co skutkować musiało pominięciem dowodu z ich przesłuchania. Nie ma zatem w aktach żadnego dowodu na okoliczność przesunięcia przez powódkę terminu zapłaty. Dochodzona należność jest wierzytelnością wymagalna i dlatego Sąd Rejonowy w całości uwzględnił powództwo.
Stan faktyczny był w zasadzie niesporny.
O odsetkach orzeczono w oparciu o treść art. 481 k.c., zgodnie z żądaniem pozwu.
Z kolei o kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwana przegrała proces w całości i obowiązana jest do zwrotu powódce celowych kosztów procesu. Na koszty te składają się: kwota opłaty od pozwu ustalona zgodnie z treścią ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398) w kwocie 100 zł oraz wynagrodzenie radcy prawnego ustalone na podstawie § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349) na kwotę 600 złotych, a także opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych.
W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.
1. (...)
2. (...)
3. (...)