Sygn. akt I C 25/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Joanna Nierzewska-Sosa

Protokolant : Małgorzata Gliwa

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 roku w Złotoryi

na rozprawie sprawy

z powództwa M. J.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej
w W.

o zadośćuczynienie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda M. J. kwotę 6.000,00 zł (sześć tysięcy złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 08 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.273,04 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 25/15

UZASADNIENIE

Powód M. J. w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. domagał się zasądzenia kwoty 6.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 8 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądania podał, że w dniu 25 października 2014 roku doszło do zdarzenia, w wyniku którego powód doznał obrażeń ciała. Powód otrzymał od strony pozwanej tytułem zadośćuczynienia kwotę 800 zł. W ocenie powoda otrzymana kwota nie stanowiła odpowiedniej rekompensaty za doznaną krzywdę.

Strona pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. w odpowiedzi na pozew wiosła o oddalenie powództwa. W ocenie strony pozwanej, zadośćuczynienie zostało przyznane w wysokości odpowiedniej do odniesionego przez powoda uszczerbku na zdrowiu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w dniu 25 października 2014 roku uczestniczył w wypadku drogowym, którego sprawca był ubezpieczony u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

/bezsporne/

Na skutek wypadku powód doznał obrażeń w postaci urazu kręgosłupa szyjnego z mechanizmu „whiplash” oraz urazu lewego stawu kolanowego. Powstałe uszkodzenia są obrażeniami powodującymi długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący 4%. Powód nie odniósł uszczerbku na zdrowiu w znaczeniu neurologicznym. Obrażenia powoda wymagały wykonania zdjęcia rentgenowskiego, założenia kołnierza ortopedycznego, oszczędzającego trybu życia, leczenia farmakologicznego i rehabilitacji. Na skutek wypadku u powoda odnowiła się wcześniejsza kontuzja lewego kolana.

Obecnie nadal występują u powoda bóle lewego stawu kolanowego i kręgosłupa szyjnego szczególnie przy zmęczeniu, siedzeniu czy staniu w jednej pozycji i przy zmianach pogody. Powód ma poczucie utrudnienia ruchu w lewym kolanie w postaci poczucia tarcia. Powyższe dolegliwości zmusiły powoda do rezygnacji z uprawiania swojego hobby jakim jest elektronika.

Powód ma 26 lat. Przed wypadkiem był osobą zdrową, w pełni samodzielną i aktywną. W wyniku doznanych urazów musiał zmienić dotychczasową pracę, bo nie był w stanie podołać trzyzmianowemu trybowi pracy.

Sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. W toku likwidacji szkody strona pozwana wypłaciła na rzecz powoda kwotę 800 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Dowód: - opinia biegłego sądowego R. B. - k.47-48,

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego R. B.

– k.57,

- opinia biegłej sądowej M. Z. – k.62-63,

- opinia biegłej sądowej E. M. – k.79-80,

- akta szkody nr (...),

- wyjaśnienia powoda M. J. – k.111-111v.;

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Bezspornym w sprawie jest, że dnia 25 października 2014 roku doszło do wypadku, na skutek którego powód M. J. poniósł szkodę. Sprawca wypadku był ubezpieczony u strony pozwanej, która w toku likwidacji szkody wypłaciła powodowi kwotę 800 złotych.

Sporna pozostaje natomiast kwestia wysokości należnego powodowi zadośćuczynienia.

Zgodnie z art. 445 § 1 k.c. w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednia sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Krzywda ujmowana jest jako cierpienie fizyczne i psychiczne tj. jako ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała. Przyznanie zadośćuczynienia nie jest obligatoryjne i zależy od oceny Sądu, opartej na całokształcie okoliczności sprawy.

W ocenie Sądu, ustalona przez stronę pozwaną kwota 800 złotych nie pozwala na złagodzenie doznanej przez powoda krzywdy.

Ze zgromadzonego w spawie materiału dowodowego, a w szczególności z opinii biegłych sądowych, dokumentacji medycznej, a także z wyjaśnień powoda wynika, iż na skutek wypadku doznał ona urazów, które wymagały kilkutygodniowego leczenia. W związku z odniesionymi na skutek wypadku obrażeniami, powodowi odnowiła się kontuzja stawu kolanowego, utracił sprawność w zakresie kręgosłupa szyjnego, odczuwał ból i cierpienie. W okresie leczenia przyjmował leki przeciwbólowe, nosił kołnierz ortopedyczny. Obecnie nadal odczuwa ból oraz dysfunkcję narządu ruchu. Dolegliwości bólowe oraz ruchowe ograniczają powoda w wykonywaniu czynności życia codziennego. Utrudniają wykonywanie codziennych prac w gospodarstwie domowym i zajmowanie się swoim hobby. Od czasu wypadku ogólny poziom funkcjonowania powoda uległ znacznemu pogorszeniu.

Uszczerbek na zdrowiu powoda ustalony w toku postępowania przez biegłych sądowych wynosi 4%. Wypłacona powodowi kwota 800 złotych nie jest adekwatna do poniesionego przez powoda uszczerbku. W ocenie Sądu kwotą adekwatną do stopnia odniesionych przez powoda obrażeń, trwałości ich następstw i aktualnych warunków ekonomicznych panujących w kraju jest żądana przez powoda kwota łącznie 6.800 złotych. Na skutek zdarzenia powód poniósł uszczerbek na zdrowiu zarówno w sferze psychicznej jak i fizycznej, doznane obrażenia uniemożliwiły powodowi przez znaczny czas wykonywania prac domowych i pracy zawodowej. Ponadto powód doznał ograniczeń w wykonywaniu swoich ulubionych zajęć, które były dla niego przyjemnym sposobem spędzania czasu. Nie bez znaczenia jest też okoliczność, że powód na skutek wypadku doznał wielu ograniczeń w swoich fizycznych możliwościach.

Uwzględniając powództwo Sąd miał też na względzie, że zadośćuczynienie ze względu na swój charakter kompensacyjny musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość, której wysokość musi być utrzymana w granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Powyższym kryteriom, zdaniem Sądu, odpowiada zadośćuczynienie dla powoda w kwocie przez niego żądanej. Mając na uwadze, że strona pozwana wypłaciła już powodowi kwotę 800 złotych, Sąd na podstawie art. 445 § 1 zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda dalszą kwotę 6.000 złotych.

Uwzględniając żądanie w zakresie daty odsetek ustawowych Sąd miał na uwadze, że szkoda została zgłoszona najpóźniej w dniu 6 listopada 2014r., a ostateczna decyzja o wypłacie bezspornej części zadośćuczynienia i odszkodowania została wydana w dniu 8 grudnia 2014 roku. Stąd, w ocenie Sądu, żądanie powoda było już wymagalne w dacie 8 grudnia 2014 roku i roszczenie w zakresie odsetek było uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie wyrażonej w art. 98 § 3 k.p.c.-