Sygn. akt III K 226/12
Dnia 30 sierpnia 2012 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny
Przewodniczący – SSA w SO Wiesław Rodziewicz
Protokolant Agata Herman
przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Wschód Piotra Nasusznego
po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r.
na posiedzeniu sprawy skazanego M. C.
o wydanie wyroku łącznego
na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 572 k.p.k.
postanowił
1. na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego;
2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Bartłomieja Kuchtykwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt gorszy) złotych brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,
3. zwolnić skazanego od kosztów sądowych w sprawie zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.
Skazany – M. C. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenie kar orzeczonych w stosunku do jego osoby.
W oparciu o wypis z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków znajdujących się w aktach sprawy oraz akta spraw sądowych, Sąd ustalił, iż M. C. był skazany następującymi wyrokami:
1) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 25 czerwca 2003 r. sygn. akt II K 371/03 za przestępstwa z art. 190 § 1 kk i art. 217 § 1 kk popełnione w dniu 29 maja 2001 r. na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na 3 lata, zarządzonej następnie postanowieniem z dnia 6 września 2005 r.,
2) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 26 września 2003 r. sygn. akt II K 1192/03 za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 27 sierpnia 2001 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na 4 lata, zarządzonej postanowieniem z 6 września 2005 r.,
3) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 2 lutego 2005 r. sygn. akt II K 938/03 za przestępstwa z art. 284 § 2 kk, 178a § 2 kk i 288 § 1 kk popełnione w dniach 16 lipca 2002 r. i 7 sierpnia 2002 r. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na 4 lata oraz grzywny w wymiarze 30 stawek po 10 zł.,
4) Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 października 2005 r. sygn. akt III K 163/05 za przestępstwo z art. 158 § 3 kk w zw. z art. 31 § 2 kk popełnione w nocy z 22/23 marca 2005 r. na karę 7 lat pozbawienia wolności,
5) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 8 marca 2006 r. sygn. akt II K 33/05 za przestępstwo z art. 157 § 1 kk popełnione w dniu 9 kwietnia 2004 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,
6) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 26 stycznia 2011 r. sygn. akt VII K 1278/10 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk popełnione w dniu 7 grudnia 2010 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na 2 lata oraz grzywnę w wymiarze 50 stawek po 10 zł.,
7) Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 29 grudnia 2011 r. sygn. akt VII K 1063/11 za przestępstwa z art. 280 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, 280 § 1 kk i art. 275 § 1 kk, 276 kk i art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, 280 § 1 kk i art. 275 § 1 kk i art. 276 t. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk popełnione w dniach: 12 marca 2011 r., 18 czerwca 2011 r. i 18 lipca 2011 r. na kary po 2 lata pozbawienia wolności i karę łączną 3 lat pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet kary pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania od 6 września 2011 r. do 29 grudnia 2011 r.
Wyroki opisane w punktach 4 i 5 zostały następnie objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2007r., sygn. akt III K 269/06, mocą którego orzeczono karę łączną 7 lat pozbawienia wolności, zaś na mocy art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie co do wyroków opisanych w punktach 1, 2 i 3.
Nadto postanowieniem z dnia 13 czerwca 2012r. sygn. akt III K 116/12 Sąd Okręgowy we Wrocławiu w oparciu o art. 572 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w odniesieniu do wyroków opisanych w punktach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego M. C. należało umorzyć.
Problem rzeczy osądzonej może wystąpić w procesie karnym nie tylko przy orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności za popełniony czyn, ale także w odniesieniu m.in. do wydania wyroku łącznego. Tak więc negatywna przesłanka procesowa w postaci rei iudicatae pojawia się również wtedy, gdy zapadły dwa wyroki łączne obejmujące te same skazania na kary jednostkowe. Określona w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. ujemna przesłanka procesowa zachodzi również, gdy po wydaniu prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego na podstawie art. 572 k.p.k. dojdzie do rozpoznania wniosku domagającego się wydania wyroku łącznego w odniesieniu do tej samej osoby i tych samych wyroków skazujących różnych sądów.
Istnienie negatywnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nakazującej umorzenie postępowania karnego stanowi zatem przeszkodę do orzekania także w przedmiocie wyroku łącznego w wypadku, w którym nowym postępowaniem objęto te same wyroki jednostkowe.
Wyrok łączny, jak i postanowienie o umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego ma atrybut prawomocności i wszelkie zdarzenia , które nastąpiły po wydaniu i uprawomocnieniu się danego orzeczenia, jeśli nie stanowią przesłanek z art. 575 § 1 lub 2 k.p.k., nie niweczą jego bytu prawnego. Art. 575 § 1 k.p.k. ma zastosowanie tylko, gdy po wydaniu orzeczenia zapadnie kolejny wyrok obejmujący karę, która podlega połączeniu w myśl art. 85 k.k. Cecha prawomocności orzeczenia stoi na przeszkodzie rozpoznaniu kolejnego wniosku o wydanie wyroku łącznego do czasu, gdy ujawni się potrzeba wydania kolejnego wyroku łącznego, a więc gdy ujawni się skazanie, które podlega połączeniu z karami już objętymi wyrokiem łącznym – z chwilą wydania nowego wyroku łącznego, albo w razie uchylenia lub zmiany jednego z wyroków, z których kary wyrokiem łącznym zostały objęte.
W niniejszej sprawie nie pojawił się żaden nowy fakt, żadne nowe skazanie dające podstawy do utraty mocy prawomocnych rozstrzygnięć zawartych w wyroku łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2007r. sygn. akt III K 269/06 lub postanowieniu Sądu Okręgowego z dnia 13 czerwca 2012r. sygn. akt III K 116/12.
Mając na uwadze prawomocność uprzednich rozstrzygnięć odnoszących się do orzeczeń wydanych w sprawach III K 269/06 i III K 116/12 oraz fakt braku zmiany w sytuacji skazanego należało postępowanie w tym zakresie umorzyć stosownie do art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.
Kierując się przedstawionymi argumentami orzeczono jak w sentencji postanowienia.