Sygn. akt VIII U 526/15
Dnia 25 lutego 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Jolanta Łanowy |
|
Protokolant: |
Małgorzata Skirło |
po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. w Gliwicach
sprawy J. F. (F.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o prawo do emerytury
na skutek odwołania J. F.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 9 lutego 2015 r. i 2 kwietnia 2015 r. nr (...)
zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującemu prawo do emerytury od października 2014 r.
(-) SSO Jolanta Łanowy
Decyzją z dnia 9 lutego 2015r. – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił J. F. prawa do emerytury z tytułu obniżonego wieku, albowiem nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych, a jedynie 8 lat, 4 m-ce i 29 dni.
Na skutek odwołania wniesionego przez odwołującego, ponownie przeanalizowano sprawę . Uznano ubezpieczonemu okres pracy w warunkach szczególnych w rozmiarze 10 lat, 5 m-cy i 29 dni.
Decyzją z dnia 2 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z obniżonego wieku, gdyż nadal nie udowodnił wymaganych 15 lat .
Odwołanie od decyzji wniósł ubezpieczony J. F. , domagał się ich zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Podniósł , iż w okresie od 1971r. do 1993r. był zatrudniony w zakładzie (...), a następnie (...) SA. Zakład ten zajmuje się wykonywaniem izolacji cieplnej na urządzeniach przemysłowych elektrowniach i elektrociepłowniach. W tym okresie zatrudniony był na stanowisku montera izolacji cieplnej, a następnie jako pracownik dozoru nad stanowiskami montera izolacji cieplnej.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, iż odwołujący przedstawił zaświadczenia o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych, ale z uwagi na rozbieżności w ich treści co do określenia stanowisk pracy odwołującego i ich odniesienia do Wykazu A, odmówiono uznania odwołującemu za pracę w warunkach szczególnych następujących okresów zatrudnienia :
- od 1.07.1971r. do 1.01.1972r. jako blacharz stażysta,
- od 2.02.1972r. do 30.06.1972r. jako blacharz izolacji termicznej,
- od 1.07.1972r. do 30.04.1973r. jako układacz izolacji termicznej – blacharz,
- od 1.05.1973r. do 31.08.1980r. jako monter izolacji termicznej-blacharz,
- od 20.10.1984r. do 30.01.1986r. jako izolarz- blacharz,
- od 21.05.1989r. do 1.02.1990r. jako blacharz warsztatowy,
- od 21.04.1990r. do 4.09.1990r. brygadzista blacharz warsztatowy,
- od 28.09.1990r. do 2.01.1991r. jako blacharz warsztatowy,
- od 11.04.1991r. do 16.11.1992r. jako blacharz warsztatowy,
- do 1.06.1995r. do 31.12.1998r. kierownik robót.
Sąd Okręgowy ustalił co następuje:
Odwołujący J. F. urodził się w dniu (...)
W dniu 16 października 2014r. złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury z tytułu obniżonego wieku, w związku z pracą w warunkach szczególnych. Do wniosku dołączył Świadectwo pracy w warunkach szczególnych z dnia 14.10.2014r., wraz z wyjaśnieniem, wydane przez (...) SA prawny następca (...) w Z..
W związku z tym , iż organ rentowy domagał się wyjaśnień od pracodawcy do co stanowisk odwołującego za niektóre okresy zatrudnienia , odwołujący przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 11 grudnia 2014r. Ostatecznie pracodawca po przeanalizowaniu akt sprawy wydał korektę z dnia 16 stycznia 2016r . dot. wcześniejszych świadectw i anulował poprzednie świadectwa.
W świadectwie pracy w warunkach szczególnych z dnia 16 stycznia 2015r. - (...) SA prawny następca (...) w Z. zamieszczono informacje , iż J. F. zatrudniony został 1.09.1969r.i pracował do 30.04.1993r.w (...) w Z..
W okresie tym zajmował stanowiska:
- pracownik młodociany – uczeń w zawodzie monter izolacji budowlanych od 1.09.1969r. do 30.06.1971r.,
- blacharz stażysta - od 1.07. (...). do 1.01.1972r.,
- blacharz izolacji termicznej – do 2.01.1972r. do 30.06.1972r.,
- układacz izolacji termicznej – blacharz od 1.07.1972r. do 30.04.1973r.
- monter izolacji termicznej – blacharz od 1.05.1973r. do 31.08.1980r.,
- monter konstrukcji metalowych od 1.09.1980r. do 19.10.1984r.,
- blacharz od 20.10.1984r. do 31..01.1986r.,
- izolarz monter izolacji cieplnej od 1.02.1986r. do 31.03. 1986r.,
- majster od 1.04.1986r. do 20.05.1989r., od 2.02.1990r. do 20.04.1990r., od
5.09.1990r. do 27.09.1990r., od 3.01.1991r. do 10.04.1991r., od 17.11.1992r. do 30.04.1993r.,
- blacharz warsztatowy od 21.05.1989r. do 1.02.1990r., od 28.09.1990r. do 2.01.1991r., od 11.04.1991r. do 16.11.1992r.,
- brygadzista blacharz warsztatowy od 21.04.1990r. do 4.09.1990r.
Wykonywał prace stale i w pełnym wymiarze czasu , przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych , o których mowa w Wykazie A Dział II poz. 1. Pkt 28 na stanowiskach :
blacharz stażysta,
blacharz izolacji termicznej, układacz izolacji termicznej – blacharz,
monter izolacji termicznej – blacharz,
blacharz,
izolarz monter izolacji termicznej.
Wykonywał prace stale i w pełnym wymiarze czasu prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokościach na stanowisku :
monter konstrukcji stalowych określone w Wykazie A Dział V poz. 5 pkt 3.
Wykonywał prace stale i w pełnym wymiarze czasu prace przy kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozoru inżynieryjno technicznego na oddziałach na stanowisku :
Majster, określonym w Wykazie A Dział XIV poz. 24.
W wyjaśnieniach do korekty Świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych zakład pracy stwierdził, iż zarówno w kraju jak i za granicą wykonywał prace przy montażu izolacji cieplnej, natomiast stanowisko blacharz istnieje nomenklaturze zakładu pracy i oznacza montera izolacji cieplnej.
Natomiast ze Świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 14.10.204r. wydanego przez (...) SA w W. z dnia 14.10.2014r. wynika , iż w okresie od 1.05.1993r. do nadal odwołujący jest pracownikiem (...) w Z. i w okresie zatrudnienia zajmował następujące stanowiska:
- majster od 1.05.1993r. do 31.05.1995r.,
- kierownik robót od 1.06.1995r. do 31.05.2003r.,
- zastępca dyr. Oddziału od 1.06.2003r. do nadal.
Które to prace Mo zna przyporządkować do Wykazu A Działu XIV poz. 24.
Po przeanalizowaniu sprawy, Decyzją z dnia 9 lutego 2015r. – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił J. F. prawa do emerytury z tytułu obniżonego wieku, gdyż nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych, a jedynie 8 lat, 4 m-ce i 29 dni.
Na skutek odwołania wniesionego przez odwołującego, ponownie przeanalizowano sprawę . Uznano ubezpieczonemu okres pracy w warunkach szczególnych w rozmiarze 10 lat, 5 m-cy i 29 dni, ale Decyzją z dnia 2 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z obniżonego wieku, gdyż nadal nie udowodnił wymaganych 15 lat . Odmówiono uznania odwołującemu za pracę w warunkach szczególnych następujących okresów zatrudnienia :
- od 1.07.1971r. do 1.01.1972r. jako blacharz stażysta,
- od 2.02.1972r. do 30.06.1972r. jako blacharz izolacji termicznej,
- od 1.07.1972r. do 30.04.1973r. jako układacz izolacji termicznej – blacharz,
- od 1.05.1973r. do 31.08.1980r. jako monter izolacji termicznej-blacharz,
- od 20.10.1984r. do 30.01.1986r. jako izolarz- blacharz,
- od 21.05.1989r. do 1.02.1990r. jako blacharz warsztatowy,
- od 21.04.1990r. do 4.09.1990r. brygadzista blacharz warsztatowy,
- od 28.09.1990r. do 2.01.1991r. jako blacharz warsztatowy,
- od 11.04.1991r. do 16.11.1992r. jako blacharz warsztatowy,
- do 1.06.1995r. do 31.12.1998r. kierownik robót.
Uznano tylko te okresy zatrudnienia na stanowiskach : montera konstrukcji stalowych, izolarza - montera izolacji cieplnej i majstra. Albowiem stanowiska te odpowiadały stanowiskom wymienionym pod wskazaną przez pracodawcę pozycją.
Odwołujący twierdził, iż w spornych okresach był zatrudniony w zakładzie (...), a następnie (...). W tym czasie zatrudniony był na stanowisku montera izolacji cieplnej, a następnie jako pracownik dozoru nad stanowiskami montera izolacji cieplnej. Prace wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy.
(...) SA jest następcą prawnym (...) w Z.. Zakład ten zajmuje się wykonywaniem izolacji cieplnej na urządzeniach przemysłowych w elektrowniach i elektrociepłowniach.
Pracownicy zakładu wykonują prace poza jego terenem , głównie na terenie elektrowni.
Odwołujący pracę podjął w (...) w Z. w dniu 1.09.1969r., zakończył pracę w tym zakładzie 30.04.1993r.
Zakład ten następnie został przejęty przez (...) SA, gdzie odwołujący nadal pracuje.
Odwołujący został zatrudniony na stanowisku montera izolacji cieplnej. Wykonywał tez prace montera konstrukcji budowlanych na wysokościach, a prace te były związane z wykonywaniem izolacji termicznej. W ostatnim okresie był zatrudniony na stanowisku majstra. Jako majster nadzorował prace podległych mu pracowników wykonujących izolacje termiczna, a także sam wykonywał te prace.
Natomiast w (...) SA zatrudniony był wyłącznie na stanowisku majstra, kierownika robót do 1998r. W spornym okresie od 1.06. 1995r. do 31 grudnia 1998r.na stanowisku kierownika robót.
W okresie od 1971r. do 31 grudnia 1998r. odwołujący pracował na terenie ZA T., Elektrowni (...), Elektrowni (...), Elektrowni (...), Elektrowni (...), Elektrowni (...), Elektrowni (...), a także w na budowach realizowanych przez D. wykonawstwa . Pracował także na kontraktach zagranicznych.
Wykonywał prace na stanowiskach : - blacharz stażysta blacharz izolacji termicznej , układacz izolacji termicznej – blacharz , monter izolacji termicznej – blacharz , monter konstrukcji metalowych ,blacharz , izolarz monter izolacji cieplnej , majster ,blacharz warsztatowy , brygadzista blacharz warsztatowy . jako monter izolacji cieplnej – termicznej wykonywał azbestowa izolację na rurociągach, obecnie do izolacji używa się wełny mineralnej. Natomiast jako mistrz budowy sprawował pełny nadzór nad pracownikami wykonującymi izolacje termiczną na rurociągach. Dodatkowo był odpowiedzialny za zorganizowanie materiałowi i odbiór etapowy wykonanych prac. Jako kierownik budowy od (...). wykonywał te same prace co majster na budowie, jego biuro znajdowało się w kontenerze położonym na budowie.
Ponadto prac przy izolacji termicznej była związana z pracami na wysokościach, a także przy użyciu azbestu.
Stanowiska pracy odwołującego ulegały zmianie i wynikało to bądź ze zmiany obowiązków bądź ze zmiany nazewnictwa. Zmiana stanowiska pracy na : układacz izolacji termicznej – blacharz, monter izolacji termicznej - blacharz , izolarz – monter izolacji termicznej wynikała nie ze zmiany rodzaju prac faktycznie wykonywanych na tych stanowiskach tylko z przyjętego w zakładzie nazewnictwa.
Przy czym stanowiska : blacharz – stażysta, układacz izolacji termicznej – blacharz monter izolacji termicznej – blacharz, oraz izolarz – monter instalacji cieplnej nie były to stanowiska łączone. Osoba zatrudniona na tych stanowiskach wykonywała prace montera izolacji cieplnej, a dodatkowo posiadała uprawnienia blacharza.
Wraz z odwołującym pracowali świadkowie : S. Ś., F. W. i J. W.. Świadkowie byli także zatrudnieni na stanowiskach związanych z wykonywaniem izolacji cieplnej, zarówno w kraju jak i za granicą.
Odwołujący otrzymywał dodatek za prace w warunkach szczególnych.
Odwołujący nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe odwołującego, a także pismo (...) SA z dnia 8.09.2015r., zeznania świadków : S. Ś. , F. W. i J. W., przesłuchanie stron.
Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych oraz na rozstrzygnięcie sprawy. W szczególności Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadków i wyjaśnieniom ubezpieczonego, gdyż są spójne i wzajemnie się potwierdzają. A ponadto potwierdzają informacje pochodzące od pracodawcy odwołującego, co do faktycznie wykonywanych przez niego czynności. Należy również podkreślić, że zarówno świadkowie, jak i sam ubezpieczony precyzyjnie i w sposób nie budzący wątpliwości określili charakter pracy odwołującego.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:
1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz
2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.
W myśl 184 ust 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.
W zakresie określenia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ww. ustawy, rodzajów prac lub stanowisk oraz warunków, na podstawie których ubezpieczonym przysługuje prawo do emerytury art. 32 ust. 4 odsyła do uregulowań Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.).
W myśl § 3 i 4 rozporządzenia, pracownik który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w załączonym do rozporządzenia wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn
2. ma wymagany 25 letni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy
w szczególnych warunkach.
Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.
W wykazie A, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, określone zostały prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.
W myśl działu II wykazu A określającego prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, a stanowiącego Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do takich prac należą: prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych.
W myśl działu V pkt 5., wykazu A określającego prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, a stanowiącego Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do takich prac należą: prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości,
W myśl działu XIV pkt 24wykazu A określającego prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, a stanowiącego Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do takich prac należą: kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz nadzór inżynieryjno techniczny na oddziałach i wydziałach, na których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.
Natomiast jak stanowi § 1, ust 1 i 2 rozporządzenie stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". Właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie pozostawało ustalenie, czy ubezpieczony spełnia przesłanki do nabycia emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych po ukończeniu 60 roku życia.
Warunkiem nabycia uprawnień emerytalnych według art. 184 jest spełnienie przesłanki stażu przed dniem 1 stycznia 1999r. Brak w treści art. 184 przesłanki końcowej daty spełnienia pozostałych warunków nabycia uprawnień emerytalnych (tj. na dzień 31 grudnia 2008r.) powoduje, że ubezpieczeni, którzy w chwili wejścia w życie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych posiadali wymagany okres ubezpieczenia (szczególny i zwykły), mogą realizować prawo do emerytury na starych zasadach po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w art. 32 również po dniu 31 grudnia 2008r. oraz nieprzystąpieniu do OFE albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Wszystkie przesłanki muszą zostać spełnione łącznie.
Należy podkreślić, że okres zatrudnienia może być zaliczony do pracy w warunkach szczególnych, gdy pracownik faktycznie wykonywał prace objęte wykazem prac uprawniających do wcześniejszej emerytury, pomimo że stanowisko jakie mu formalnie przypisano nie jest wymienione w wykazie. Wymieniony wyżej wykaz A nie określa bowiem stanowisk pracy, ale definiuje rodzaj prac, które są uważane za wykonywane w szczególnych warunkach. Decydujące znaczenie dla zakwalifikowania pracy jako realizowanej w szczególnych warunkach ma nie nazwa zajmowanego stanowiska, ale rodzaj, charakter i warunki pracy.
Według oceny Sądu postępowanie dowodowe przeprowadzone w tej konkretnej sprawie wykazało, że ubezpieczony J. F. ukończył 60 rok życia 26 lutego 2014r.. i na dzień 31 grudnia 1998r. udowodnił łącznie ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym ponad 15 lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.
Nie budzi wątpliwości Sądu, że praca ubezpieczonego w (...) w Z. do 30.04. 1993r. wykonywana na stanowiskach : - blacharz stażysta blacharz izolacji termicznej , układacz izolacji termicznej – blacharz , monter izolacji termicznej – blacharz , monter konstrukcji metalowych ,blacharz , izolarz monter izolacji cieplnej , majster , blacharz warsztatowy , brygadzista blacharz warsztatowy . jako monter izolacji cieplnej – termicznej była faktycznie pracą w warunkach szczególnych określoną w wykazie A, dziale II : przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych, a także praca określoną w Dziale V pkt 5., wykazu A tj. : prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości . Bowiem niewątpliwie z pracami izolacyjnymi wiązały się prace związane z posadowieniem konstrukcji metalowych na wysokościach,
Natomiast prace odwołującego wykonywane na stanowisku kierownika robót w (...) SA we okresie od 1.06.1995r. do 31.12.1998r. można zakwalifikować do prac określonych w Dziale XIV pkt 24 wykazu A , tj. - kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz nadzór inżynieryjno techniczny na oddziałach i wydziałach, na których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Bowiem w tym okresie sprawował stale i w pełnym wymiarze w nadzór nad pracownikami wykonującymi prace monterów izolacji cieplnej na urządzeniach elektroenergetycznych i cieplnych.
Biorąc pod uwagę okresy nie uwzględnione przez organ rentowy, za wystarczające i wykazane przez odwołującego , w ocenie Sądu, są okresy zatrudnienia w (...) w Z., z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych, w czasie których był zatrudniony na budowach eksportowych.
Wskazać należy, iż organ rentowy nie uwzględnił odwołującemu spornych okresów pracy, argumentując, iż w treści przedłożonych przez odwołującego świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych są rozbieżności co do faktycznie zajmowanego stanowiska.
Trzeba jednak podkreślić, iż w myśl z ugruntowanego już stanowiskiem judykatury i doktryny „sądy pracy i ubezpieczeń społecznych rozpoznając sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych dokonują kontroli zgodności decyzji administracyjnych wydanych w tych sprawach z prawem w trybie odrębnym określonym w kodeksie postępowania cywilnego, w którym to trybie nie obowiązują ograniczenia dowodowe obowiązujące w postępowaniu administracyjnym toczącym się przed organami rentowymi” (vide – wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 1996r., sygn. akt III AUr 235/96, Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 1997r.., nr 1, poz. 2). Z kolei w wyroku z dnia 25 lipca 1997r. sygn. akt II UKN 186/97 Sąd Najwyższy stwierdził, że: „W postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia, co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru emerytury lub renty określone w § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1984r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) ”( OSNP z 1998r, Nr11, poz. 342 ).
Tak więc w postępowaniu przed sądem ubezpieczeń społecznych mogą być przeprowadzane wszelkie dowody zmierzające do prawidłowego rozstrzygnięcia, w tym dokumentacja osobowa, czy zeznania świadków.
W ocenie Sądu zakład pracy odwołującego będący jednocześnie następcą prawnym (...) wystarczająco wyjaśnił wątpliwości organu rentowego i prawidłowo przyporządkował stanowiska odwołującego do prac wymienionych w cyt. w. Wykazie A. Ponadto faktyczny charakter prac potwierdzili świadkowie.
Z powyższych przyczyn, Sąd stwierdził, że ubezpieczony w dacie wniosku spełniał warunki do spornego świadczenia emerytalnego..
Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę, Sąd na mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł, jak w pierwszym punkcie wyroku.
(-) SSO Jolanta Łanowy