UZASADNIENIE

W piśmie procesowym z dnia 22 marca 2016r. (data wpływu) powód M. N. sprecyzował ostatecznie żądanie skierowane wobec pozwanego (...) S.A. w W., określone pierwotnie w pozwie z dnia 2 grudnia 2015r. w następujący sposób: cofnął pozew co do kwoty 23. 156,80 € z odsetkami ustawowymi od kwot:

a. 5 762,30 € od dnia 2.08.2014 r. do dnia 7.12.2015 r.,

b. 5 762,30 € od dnia 3.09.2014 r. do dnia 7.12.2015 r.,

c. 5 762,30 € od dnia 2.10.2014 r. do dnia 7.12.2015 r.,

d. 5 762,30 € od dnia 4.11.2014 r. do dnia 7.12.2015 r.,

e. 5 762,30 € od dnia 2.12.2014 r. do dnia 7.12.2015 r. wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w tym zakresie i wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 5 654,70 € wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 8.12.2015 r. do dnia zapłaty,

oraz umorzenie postępowania w zakresie, w jakim powód cofnął pozew.

Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu od pierwotnie dochodzonej kwoty (pismo procesowe powoda k. 37-39 akt).

Na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w tak sprecyzowanym zakresie i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu (stanowiska pozwanego w protokole rozprawy k. 43 akt czas 00:03:13).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powoda M. N. oraz pozwanego (...) S.A. w W. łączy umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym zawarta w dniu 15 maja 2010 r., na podstawie której ubezpieczyciel zobowiązał się wypłacić odszkodowanie w razie zajścia przewidzianego w umowie zdarzenia tj. wystąpienia szkody powstałej wskutek

rabunku i kradzieży mienia z włamaniem lub całości ze środkiem transportu w trakcie postoju pojazdu. Powód zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie zdarzenia, w wyniku którego przewożony ładunek uległ kradzieży. W pismach z dnia 23 lipca 2012r. i 3 października 2012r. pozwany poinformował powoda, iż nie znajduje podstaw do przyjęcia odpowiedzialności za szkodę z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym (numer szkody (...)) z uwagi na rażące niedbalstwo wnioskodawcy, które wyłącza odpowiedzialność ubezpieczyciela.

W dniu 14 lipca 2014r. powód skierował do Sądu Rejonowego w Płocku wezwanie do próby ugodowej, żądając od pozwanego kwoty 28.811,50 euro z odsetkami od dnia 30 lipca 2014r. tytułem odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku kradzieży z włamaniem przewożonego ładunku-102 telewizorów, ujawnionej w dniu 24 marca 2011r., na podstawie umowy OC przewoźnika drogowego (dowód: zawezwanie do próby ugodowej k. 2 akt VGco441/14 SR w Płocku- akta dołączone do przedmiotowej sprawy).

W dniu 8 września 2014r. pozwany otrzymał odpis wniosku (dowód: dowód doręczenia k. 19 akt VGco 441/14 SR w Płocku- akta dołączone do przedmiotowej sprawy).

Postępowanie zostało zakończone umorzeniem postępowania w dniu 13 października 2014r. z uwagi na niedojście ugody do skutku (dowód: postanowienie k. 29 akt VGco 441/14 SR w Płocku- akta dołączone do przedmiotowej sprawy).

Całość szkody w przedmiotowej sprawie, wraz z I ratą zasądzoną wyrokiem wydanym przez SR w Płocku w sprawie o sygn. V GC 1567/14, wynosiła 34.573,8 €, co w przeliczeniu na walutę polską, zgodnie z kursem euro z dnia zapłaty poszczególnych rat przez powoda dawało kwotę 143.975,93 zł. Powód w tej sprawie był podmiotem pozwanym przez ubezpieczyciela firmy (...), na rzecz której był wykonywany przewóz (ubezpieczyciel LIG (...) Co. Ltd z siedzibą w S.). W dniu 9 czerwca 2014r. powód (pozwany w tamtej sprawie) podpisał ugodę. Ubezpieczyciel powoda (...) S.A. oświadczyło, że nie będzie w sprawie występować w charakterze interwenienta ubocznego. Zgodnie z ugodą powód zapłacił w dniu 1.08. 2014r. kwotę 5 762,30 €, kolejną kwotę 5.762,30 € w dniu 2.09.2014 r. , kwotę 5.762,30 € w dniu 1.10.2014 r. , kwotę 5.762,30 € w dniu 3.11.2014 r., kwotę 5.762,30 € w dniu 1.12.2014 r. (dowód: ugoda w aktach XGC 948/13 SR w Płocku, okoliczność niekwestionowana przez pozwanego).

W dniu 7.12.2015 r. tytułem należności dochodzonych w przedmiotowej sprawie, pozwany wypłacił na rzecz powoda kwotę 89.980,28 zł (dowód: potwierdzenie wypłaty, pismo pozwanego z dnia 8.12.2015 r., k. 40 akt, okoliczność bezsporna , rozliczenie rachunkowe k. 41 akt).

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił na podstawie powołanych dowodów. Spór w niniejszej sprawie dotyczył jedynie zasadności naliczenia powodowi odsetek za opóźnienie, a więc ograniczył się do oceny prawnej bezspornych okoliczności faktycznych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W wyroku w pkt 2 Sąd umorzył postępowanie na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z ar. 203 § 1 k.p.c. z uwagi na cofnięcie przez powoda pozwu z zrzeczeniem się roszczenia po zaspokojeniu przez pozwanego należności głównej, co miało miejsce po wytoczeniu powództwa w dniu 7 grudnia 2015r.

Co do rozstrzygnięcia zawartego w pkt 1 wyroku należy podnieść, że całość szkody w przedmiotowej sprawie, wraz z I ratą zasądzoną wyrokiem wydanym przez SR w Płocku w sprawie o sygn. V GC 1567/14, wynosiła 34.573,8 €, co w przeliczeniu na walutę polską, zgodnie z kursem euro z dnia zapłaty poszczególnych rat przez powoda dawało kwotę 143.975,93 zł. Powód wnosił o zasądzenie w przedmiotowej sprawie kwoty 28. 811,50 € wraz z odsetkami ustawowymi szczegółowo przedstawionymi w pkt 1 pozwu. Dochodzona kwota w przeliczeniu na polską walutę, zgodnie z kursem euro z dni zapłaty poszczególnych rat przez powoda wynosiła 120.890,75 zł (art. 358 §2 k.c.). Zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia, powód ponosił 15 % udział własny w przypadku wystąpienia szkody, odszkodowanie winno być pomniejszone o tę wartość, a więc w przeliczeniu na walutę polską winno wynosić 102.757,14 zł.

Poza sporem jest, że w dniu 7.12.2015r. tytułem należności dochodzonych w przedmiotowej sprawie, pozwany wypłacił na rzecz powoda kwotę 89.980,28 zł.

Odsetki ustawowe za opóźnienie (art. 481 k.c.) od należności głównej na dzień zapłaty, tj. 7.12.2015 r., wyniosły w przeliczeniu na walutę polską 10.852,98 zł. Dokonaną wpłatę powód, co wynika z jego oświadczenia jako wierzyciela, zarachował w pierwszej kolejności na należne odsetki, zaś w pozostałej części, tj. co do kwoty 79.127,30 zł na najdalej wymagalne należności główne.

Jak wynika zatem z prawidłowego rozliczenia powoda, do zapłaty pozostała, w przeliczeniu na polską walutę, kwota 23.629,84 zł tytułem ostatniej uiszczonej raty, tj. płatności dokonanej przez powoda w dniu 1.12.2014 r. Przeliczając kwotę 23.629,84 zł na euro zgodnie z kursem z dnia zapłaty przez powoda ostatniej raty (1.12.2014 r.: 1 €= 4,1788 zł), do zapłaty pozostaje kwota 5.654,70 € wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 8.12.2015 r. do dnia zapłaty.

Jak wynika z art. 358 § 2 k.c., wartość waluty obcej, w przypadku spełnienia przez dłużnika świadczenia w walucie polskiej, określa się według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia wymagalności roszczenia. Zatem powód zasadnie i dokonał powyższych rozliczeń na podstawie średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w dniach zapłaty przez powoda poszczególnych rat na rzecz LIG (...) Co. Ltd z siedzibą w S..

W przedmiotowej sprawie nie można mówić o przedawnieniu należności odsetkowych powoda. Zastosowanie bowiem znajdą przepisy art. 121 pkt 4 k.c. (w odniesieniu do zawieszenia biegu terminu przedawnienia) oraz art. 123-125 k.c. (w odniesieniu do przerwania biegu terminu przedawnienia). Zgodnie z art. 121 pkt 4 k.c. bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju – przez czas trwania przeszkody. Przepis art. 123 § 1 k.c. stanowi natomiast, że bieg przedawnienia przerywa się:

1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;

3) przez wszczęcie mediacji.

W myśl art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, a zgodnie z § 2 tego przepisu w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. Przepis art. 125 § 1 k.c. przewiduje, że roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat 10, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy.

Wezwanie do próby ugodowej przerwało w dniu 14 lipca 2014r. bieg przedawnienia roszczenia w zakresie należności głównej, jak i świadczenia ubocznego. Po zakończeniu postępowania przed Sądem Rejonowym w Płocku w sprawie VGco 441/14 w dniu 13 października 2014r. bieg terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo. Zatem w dacie wniesienia pozwu należność główna z umowy ubezpieczenia (art. 805 k.c.), ani należność odsetkowa nie były przedawnione (art. 118 k.c.).

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł, jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., obciążając nimi w całości pozwanego, jako przegrywającego spór. Zaspokojenie należności głównej nastąpiło po zawiśnięciu sporu-wytoczeniu powództwa przez powoda. Na koszty procesu złożyły się opłata od pełnomocnictwa 17zł ,opłata od pozwu 6.168 zł, koszty zastępstwa procesowego 3600zł (6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, ze zm.).

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE