UZASADNIENIE

Powód P. Ż. wniósł pozew przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w Ł. o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne i obciążenie strony kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód podniósł, że był zatrudniony na stanowisku sekretarza na podstawie powołania od 1990, a od 2009 roku na podstawie umowy o pracę. Powód zakwestionował przyczyny wskazane w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę wskazując, że burmistrz był na bieżąco informowany o statusie dyrektora SP ZOZ w Ł. przez dyrektora M. T.. W tym zakresie odbyło się spotkanie na którym ustalono sprawy dotyczące ogłoszenia konkursu. Z kolei przygotowanie i przedłożenie rocznego programu współpracy z organizacjami pozarządowymi nie należało do obowiązków sekretarza lecz jak wskazywał powód do obowiązków kierownika (...) i (...). Odnośnie zarzutów określonych w pkt 3,4,5 powód podnosił, że zostały one w tak ogólny sposób wskazane, że można uznać je za niewiarygodne i nieprawdziwe. Powód zaprzeczył, aby takie sytuacje miały miejsce w szczególności obowiązki powód wykonywał w sposób właściwy i terminowo i nie rozpowszechniał żadnych informacji dotyczących pracy w urzędzie. O swoich wyjściach również, powód wyjaśniał, informował burmistrza bądź sekretariat urzędu. Według wiedzy powoda interesanci w ostatnim okresie czasu urzędowania powoda byli informowani o nieobecności powoda, gdy faktycznie powód był obecny.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że przyczyną rozwiązania stosunku pracy była utrata zaufania do powoda. Według pozwanego powód jako sekretarz zajmował kluczowe stanowisko w strukturze organizacyjnej urzędu. W tym zakresie pozwany odniósł się do art. 33 ustęp 5 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 5 ustęp 4 cyt. ustawy. Dla pozwanego brak zaufania wynikający z szeregu nawet stosunkowo niedużych uchybień w pracy miało wpływ na ocenę jakości pracy sekretarza i wpłynęło na podjęcie decyzji o zwolnieniu powoda. Pozwany podtrzymywał, że burmistrz nie został powiadomiony przez powoda na początku swojego urzędowania o tym, że dyrektorowi SP ZOZ w Ł. kończy się okres na jaki zawarto z nim umowę o pracę. O konieczności przeprowadzenia konkursu burmistrz został powiadomiony w lutym i dlatego przeprowadzenie konkursu nie mogło nastąpić w taki sposób, żeby jego rozstrzygnięcie nastąpiło do czasu rozwiązania stosunku pracy urzędującego dyrektora. Konkurs odbył się w kwietniu a do dnia rozwiązania z powodem stosunku pracy nie sporządził on z niego dokumentacji. Również pozwany podtrzymywał, że opracowanie i przedłożenie do uchwalenia programu współpracy z organizacjami pozarządowymi powinno nastąpić do końca listopada roku poprzedniego. Powód dopiero wiosna 2015r przekazał tę sprawę do załatwienia wyznaczonemu pracownikowi. Tym samym program został przyjęty w opóźnieniem. Ponadto powód opuszczał zakład pracy, nie pozostawiając żadnej informacji jak również dokonywano rozpowszechniania informacji o burmistrzu które podważały zaufanie do burmistrza.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód aktem powołania z dnia 1 sierpnia 1990r został powołany na stanowisko sekretarza Urzędu Miasta i Gminy w Ł.. To stanowisko nieprzerwanie zajmował, przy czym od 1 stycznia 2009r stosunek pracy na podstawie powołania przekształcił się z mocy prawa w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W 2012r powód został poddany ocenie kwalifikacyjnej pracownika samorządowego uzyskując ocenę bardzo dobrą. W dniu 8 grudnia 2014r nastąpiła zmiana burmistrza Urzędu Miasta i Gminy Ł.. Nowym burmistrzem został R. K.. Pomiędzy lutym a majem 2015r powód zajmował się organizacją konkursu na stanowisko dyrektora SP ZOZ w Ł.. Pismem z dnia 29 czerwca 2015r wypowiedziano powodowi umowę o pracę.

Na rozprawie w dniu 26 października 2015r pełnom. powoda sprecyzował roszczenie w ten sposób, iż wniósł o zasądzenie odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę (k. 39).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt osobowych powoda oraz zeznań świadków I. S., M. T., F. K., K. K., M. E., K. R., R. J., M. D. oraz z zeznań stron. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i stron, albowiem nie było w ich treści sprzeczności i znajdowały potwierdzenie w dokumentach zebranych w sprawie. Sąd przeprowadził dowód z zaświadczenia o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu powoda oraz informacji wynikach konkursu na stanowisku dyrektora SP ZOZ.

Przyczyny wypowiedzenia powodowi umowy o pracę zostały wskazane w treści oświadczenia woli o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę z dnia 29 czerwca 2015r. Jako przyczyny wskazano:

1. Niepoinformowanie burmistrza na czas o konieczności przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora SP ZOZ w Ł..

2. Nieprzygotowanie i nie przedłożenie we właściwym czasie rocznego programu współpracy z organizacjami pozarządowymi.

3. N. na bieżąco burmistrza o istotnych dla funkcjonowania miasta i gminy wydarzeniach, spotkaniach i rozmowach w których uczestniczył sekretarz.

4. Niewykonywanie poleceń burmistrza oraz zadań wynikających z zakresu obowiązków w określonym czasie.

5. Rozpowszechnianie poza zakładem pracy informacji, które mogą podważyć zaufanie do pracy burmistrza.

6. Opuszczanie miejsca pracy bez poinformowania burmistrza o celu i czasie wyjścia.

Zgodnie z art. 30 § 4 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę. Ten zapis rodzi określone skutki prawne co do wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być prawdziwa i konkretna i w szczególności pojęcie konkretności przyczyny wypowiedzenia nie może budzić żadnych wątpliwości. W wyroku z dnia 26 maja 2000r I PKN 670/99 (lex 49310) Sąd Najwyższy stwierdził, że brak konkretyzacji przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę nie stanowi podstawy roszczenia o przywrócenie do pracy albo odszkodowanie jeżeli pracodawca w inny sposób zapoznał pracownika z tą przyczyną. W rozpoznawanym stanie faktycznym należy jednoznacznie stwierdzić, że przyczyny zostały sformułowany w sposób bardzo ogólnikowy, bez jakiegokolwiek stopnia konkretyzacji. Pracodawca posłużył się takimi zwrotami jak „niepoinformowanie na czas”, „nie przygotowanie we właściwym czasie” itp. Występujący w imieniu pozwanego Burmistrz Miasta i Gminy Ł. w swoich zeznaniach w żaden sposób nie potrafił skonkretyzować żadnej ze wskazanych przyczyn. Również powód wyraźnie potwierdził, że przed złożeniem oświadczenia woli pozwany nie konkretyzował wobec powoda zastrzeżeń do pracy powoda i w dniu składania wypowiedzenia także ich nie wyjaśnił.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie przyczyn wypowiedzenia powodowi umowy o pracę i stwierdził następujące okoliczności. Świadek I. S. potwierdziła, że powód przygotował dokumentację konkursową dotycząca stanowiska dyrektora ZOZ w Ł.. W tym zakresie powód współpracował ze świadkiem I. S., która dokonywała obsługi prawnej pozwanego do kwietnia 2015r. Według świadka żaden z przepisów dotyczących przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora ZOZ nie został naruszony. Również świadek M. T. dyrektor ZOZ potwierdził, że bezpośrednio podlegał burmistrzowi jako organowi założycielskiemu oraz że konsultował wszelkie sprawy z burmistrzem. Bezspornym było przeprowadzenie konkursu zgodnie z procedurą i objecie stanowiska dyrektora SP ZOZ z dniem 1 czerwca 2015r. W aktach osobowych powoda znajduje się zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z dnia 4 lipca 2007r w sprawie powierzenia spraw sekretarzowi gminy, w którym nie ma zawartego obowiązku dotyczącego informowania burmistrza o np. upływającej kadencji dyrektora SP Zakładu Opieki Zdrowotnej. W samym zarzucie dotyczącym niepoinformowania burmistrza o konieczności przeprowadzenia konkursu nie ma sprecyzowanej podstawy dotyczącej obowiązku poinformowania podobnie nie wskazano ewentualnego terminu dotyczącego obowiązku poinformowania pozwanego. Należy jednak wskazać, że powód konkurs zorganizował i zgodnie z obowiązującymi przepisami dyrektor ZOZ objął stanowisko po konkursie z dniem 1 czerwca 2015r. Ponadto co do drugiej przyczyny dotyczącej nieprzygotowania we właściwym czasie programu współpracy z organizacjami pozarządowymi poza sporem był fakt, że powyższy obowiązek należał do świadka M. E.. Świadek M. E. potwierdziła w swoich zeznaniach, że liczyła się z tym, że w 2015r może otrzymać polecenie przygotowania takiego programu. Jednak, a potwierdził to pozwany, obowiązek przygotowania projektu programu miała w swoim zakresie obowiązków wyłącznie świadek M. E.. Nie bez znaczenia jest, że zajmuje ona stanowisko kierownicze i podlega bezpośrednio burmistrzowi a nie powodowi. Tłumaczenia świadka, że w tym czasie była zajęta innymi sprawami organizacyjnymi dotyczącymi przebudowy przedszkola są bez znaczenia dla wskazania, że ten obowiązek należał wyłącznie do świadka - kierownika (...) , (...). Nie można czynić zarzutu powodowi określonego w ten sposób, że nie przygotował i nie przedłożył rocznego programu, albowiem ten obowiązek nie należał do powoda. Trzecia przyczyna nieinformowania na bieżąco burmistrza o istotnych dla funkcjonowania miasta i gminy wydarzeniach, spotkaniach i rozmowach nie została w żaden sposób sprecyzowana. Nawet pozwany nie był w stanie wskazać dokładnie o jakie wydarzenia, spotkania i rozmowy chodziło pozwanemu. Zeznania pozwanego w tym zakresie były bardzo ogólnikowe. Z kolei pozwany nie był w stanie także w ogóle przedstawić jakich poleceń, bądź zadań wynikających z zakresu obowiązków nie wykonał powód. Burmistrz przesłuchiwany w charakterze strony nie przedstawił żadnego konkretnego przypadku dotyczącego przyczyny czwartej. Podobnie sytuacja dotyczyła przyczyny piątej - rozpowszechniania poza zakładem pracy informacji, które mogły podważyć zaufanie co pracy burmistrza. Sam pozwany zaznaczał, że „ coś wiedział” ale na zasadzie plotki i domniemania, że sprawa ma związek z powodem. Podobnie świadek M. D., który miał zeznawać na okoliczności związane z tą przyczyną wskazał jednoznacznie, że nie słyszał wypowiedzi powoda na temat burmistrza. Jedynie świadek potwierdził, że słyszał wypowiedź powoda, ale nie osobiście i sprawa dotyczyła dyrektora SP ZOZ. Zresztą świadek bardziej w swoich zeznaniach zawierał swoje postulaty co do polityki która powinna być prowadzona na terenie Gminy Ł., wypowiadając się w ten sposób, że „zwolniłbym powoda, skarbnika i burmistrza”. Odnośnie przyczyny szóstej opuszczania miejsca pracy bez poinformowania burmistrza należy zaznaczyć, że taki obowiązek został wprowadzony dopiero 25 czerwca 2015r przy czym wcześniej powód o swoich wyjściach informował sekretariat lub bezpośrednio burmistrza. Pozwany nie był w stanie wskazać konkretnych przypadków nie informowania burmistrza o opuszczeniu stanowiska pracy. Na marginesie należy podnieść, że zarzut opuszczenia miejsca pracy jest także nieprecyzyjnie określonym sformułowaniem. Wniosek, że przyczyny zostały wskazane w sposób ogólnikowy, lakoniczny należy przypisać w zasadzie każdej przyczynie zawartej w wypowiedzeniu umowy o pracę powodowi. Ponadto zeznania burmistrza Miasta i Gminy Ł. w żaden sposób nie sprecyzowały tych przyczyn i nie uwiarygodniły zasadności wypowiedzenia powodowi umowy o pracę. Należy stwierdzić, że dowodowy zebrane w sprawie ponad wszelką wątpliwość wykazały, że przyczyny wypowiedzenia nie zaistniały. Oczywiście do takiej oceny przyczynił się właśnie lapidarny sposób ich określenia. Każde wypowiedzenie musi być zgodne z obowiązującym porządkiem prawnym. Sąd popiera twierdzenia pozwanego, że przyczyny wypowiedzenia nie muszą mieć nadzwyczajnego charakteru jednak muszą być określone w sposób konkretny i rzeczywisty. Na marginesie Sąd zwraca uwagę, że powód był wieloletnim pracownikiem, zajmującym stanowisko sekretarza i z tych względów zasługiwał na dochowanie wszelkiej staranności wobec niego co do określenia ewentualnych zastrzeżeń. Wypowiedzenie dokonane powodowi było z przyczyn wskazanych wyżej nieuzasadnione dlatego Sąd na podstawie art. 45 § 1 k.p. orzekł o odszkodowaniu. Wysokość odszkodowania Sąd ustalił na podstawie zaświadczenia przedłożonego przez powoda co do wysokości wynagrodzenia i stosownie do art. 47 k.p. O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. obciążając pozwanego opłatą od pozwu (ustawa z dnia 28 lipca 2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – art. 13.1. w zw. z art. 96) i kosztami zastępstwa procesowego stosownie do § 11.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013 poz. 490). Sąd dokonał podwojenia stawki minimalnej przewidzianej dla pełnomocnika biorąc pod uwagę stopień trudności sprawy.

Przewodniczący:	SSR Lucyna Gurbin
Ławnicy:	M. K., T. G.
Protokolant:	stażysta Żaneta Szlachcikowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE