Sygn. akt VIII U 2201/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR del Magdalena Kimel

Protokolant:

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2016 r. w Gliwicach

sprawy M. F. (F.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej

na skutek odwołania M. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 16 września 2015 r. nr (...)

1.  umarza postępowanie w części uwzględniającej żądanie strony decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia 06 listopada 2015 roku numer (...),

2.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie

(-) SSR del Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 2201/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. w dniu 16 września 2015 roku wydał decyzję o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu) przez M. F. jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą od 13.10.2003 r do 14.10.2003 r od 1.05.2005 r do 30.04.2005 r i od 01.06.2005 r do 30.11.2005 r z uwagi na brak w okresie od 13.10.2003 r do 14.10.2003 r innego tytułu do podlegania ubezpieczeniom a następnie osiągnięcia w okresie od 01.01.2005 r do 30.04.2005 r i od 01.06.2005 r do 30.11.2005 r z tytułu zatrudnienia wynagrodzenia niższego niż minimalne.

M. F. złożył odwołanie od decyzji, podnosząc że we wskazanych w decyzji okresach pozostawał w zatrudnieniu w (...) zo.o. na podstawie umów o pracę i z uwagi na zbieg tytułów do ubezpieczenia z tytułu prowadzonej równocześnie w tym okresie działalności gospodarczej podlegał tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. F. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, zgłaszając się z tego tytułu jako płatnik i osoba ubezpieczona do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego w okresie od 13.10.2003 r do nadal.

Od 15 października 2003 r do 30 czerwca 2005 r M. F. był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zatrudnienia jako pracownik płatnika składek (...) Z. Sp zo.o. w Z. z zagwarantowanym w umowie o pracę wynagrodzeniem w kwocie 825,00 zł brutto przy wymiarze czasu pracy ¾ etatu.

Od 01 lipca 2005 roku do 30 listopada 2005 roku M. F. był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zatrudnienia jako pracownik u płatnika składek (...) Sp zo.o. w Z. z zagwarantowanym w umowie o pracę wynagrodzeniem w kwocie 850,00 zł brutto przy wymiarze czasu pracy ¾ etatu.

W wymienionym okresie M. F. nie zawierał aneksów do umów i jego wynagrodzenie kształtowało się na poziomie wynikającym z umów o pracę.

Powyższy stan faktyczny był między stronami bezsporny.

Sąd zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Ponieważ po wniesieniu odwołania organ rentowy uznał odwołanie za uzasadnione w części co do okresu od 01.07.2005 r do 30.11.2005 r i w trybie przewidzianym w art. 83 ust 6 ustawy z dnia 13.10.1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych wydał w dniu 06.11.2015 roku decyzję mocą której zmienił zaskarżoną decyzję stwierdzając, że M. F. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym (emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu) w okresie od 13.10.2003 r do 14.10.2003 r, od 1.01.2005 r do 30.04.2005 r i od 01.06.2005 r do 30.06.2005 r z uwagi na brak w okresie od 13.10.2003 r do 14.10.2003 r innego tytułu do podlegania ubezpieczeniom a następnie osiągnięcie w okresie od 01.01.2005 r do 30.04.2005 r i od 01.06.2005 r do 30.06.2005 r z tytułu zatrudnienia wynagrodzenia niższego niż minimalne, na mocy art. 477 13 § 1 kpc, Sąd umorzył postępowanie w części uwzględniającej żądanie strony.

W pozostałym zakresie odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust 1 i pkt 1, pkt 5 i art. 12 ust 1 ustawy z dnia 13.10.1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U z 2015 nr 121z poz zm) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów (pkt 1), osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi (pkt 5

Zgodnie natomiast z art. 9 ust 1 ustawy osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Po myśli art. 9 ust 1 a ustawy, ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego lub wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5a, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a.

Przywołany artykuł 18 ust 4 pkt 5 a mówi natomiast o kwocie minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów.

Wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie art. 4 ust 1 w zw z art. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu z dnia 10 października 2002 r. (Dz.U.20152008- tj.) wynosiła:

- 824,00 zł – w okresie od 01.01.2004 r do 31.12.2004 r

- 849,00 zł - w okresie od 01.01.2005 r do 31.12.2005 r.

Ubezpieczony M. F. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 13.10.2003 r, umowę o pracę zawarł natomiast w dniu 15.10.2003 r, zatem za okres od 13 do 14 października 2003 r podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu, nie posiadł bowiem innego poza prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej tytułu do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Zgodnie bowiem z treścią art. 13 pkt 1 i pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: pracownicy - od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku (pkt 1) osoby prowadzące pozarolniczą działalność - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (pkt 4)

W okresie od 01.01.2005 r do 30.04.2005 r i od 01.06.2005 r do 30.06.2005 r ubezpieczony miał zagwarantowane z umowy o pracę wynagrodzenie w kwocie 825 zł, które było niższe od minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie które wynosiło 849,00 zł.

W wyroku z dnia 10 stycznia 2007 r (III UK 123/06 OSNP 2008/3-4/44 ) Sad Najwyższy wyraził pogląd, ze pojęcie "kwoty minimalnego wynagrodzenia" za pracę stanowiącej przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy (art. 18 ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.) nie jest - w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy - równoznaczne z "wysokością minimalnego wynagrodzenia" określoną w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679 ze zm.), wobec czego - pracownik zarabiający poniżej "kwoty minimalnego wynagrodzenia" i jednocześnie prowadzący działalność pozarolniczą - podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu z tytułu prowadzenia tej działalności. (por. także postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2008 roku (I UK 172/08, LEX nr 738330).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 8 ust 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę: jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, wysokość minimalnego wynagrodzenia ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu, biorąc za podstawę wysokość minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie niniejszej ustawy.

W cytowanym powyżej uzasadnieniu wyroku, Sąd Najwyższy podkreślił, że przepis art. 8 ust 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu służy jedynie celom ustalania w stosunkach prawa pracy wysokości minimalnego wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy. W stosunkach ubezpieczenia społecznego przepis ten może mieć wyłącznie pośrednie zastosowanie - przy ustalaniu podstawy wymiaru składki, w tym znaczeniu, że może stanowić w określonej sytuacji przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składki. Taka sytuacja będzie miała miejsce w przypadku gdy ubezpieczony jest pracownikiem zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin, gdzie jedynym jego źródłem przychodu jest wynagrodzenie ze stosunku pracy, które po przeliczeniu na pełny etat stanowiłoby kwotę minimalnego wynagrodzenia ustaloną zgodnie z art. 4 ust 1 w zw z art. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu. Z kolei w sytuacji, gdy pracownik uzyskuje przychody z innych tytułów, a kwota przychodów ze stosunku pracy będzie niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 4 ust 1 w zw z art. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, ubezpieczony będzie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i z innych tytułów.

Mając powyższe na uwadze w związku z tym, że kwota przychodu ze stosunku pracy ubezpieczonego w spornym okresie była niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, ubezpieczony podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Reasumując, zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i stąd Sąd z mocy art. 477 14§ 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji jako bezzasadne.

(-) SSR del Magdalena Kimel