WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Marek Osowicki
Protokolant:	maszynistka Paulina Barwińska

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2016 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko D. B.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego D. B. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 12.740,10 zł (dwanaście tysięcy siedemset czterdzieści złotych dziesięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi, a od 1 stycznia 2016 roku z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 10.009,50 zł od dnia 10 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 2.730,60 zł od dnia 22 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego D. B. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 5.455,00 zł (pięć tysięcy czterysta pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 248/16

UZASADNIENIE

(...) S.A. w W. wniósł przeciwko D. B. o zasadzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 12.740,10 zł oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg stawek z rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że l powód dochodzi przysługujących mu roszczeń regresowych od sprawcy zdarzenia z tytułu odszkodowania wypłaconego osobie poszkodowanej. Zgodnie z art. 43 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu w przypadkach określonych wart. 98 ust. 2 pkt 1, zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania jeżeli kierujący wyrządził szkodę będąc w stanie po spożyciu alkoholu, a także gdy nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym. W dniu 9 października 2013 r. na ul. (...) w C. doszło do zdarzenia drogowego. Kierujący pojazdem marki F. (nr rejestracyjny: (...)) pozwany D. B. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował należytej ostrożności podczas wykonywanego manewru wyprzedzania, wskutek czego doprowadził do kolizji z prawidłowo jadącym pojazdem marki V. (...) (nr rejestracyjny: (...)), którym kierował M. K.. Na miejsce zdarzenia została wezwana policja, która ustaliła okoliczności w jakich doszło do kolizji, odpowiedzialność D. B. za jej spowodowanie, a także fakt, iż pozwany prowadził pojazd w stanie po użyciu alkoholu oraz bez wymaganych uprawnień. Wskutek kolizji drogowej spowodowanej przez pozwanego uszkodzony został pojazd marki V. (...) (nr rejestracyjny: (...)), którego właścicielem był M. K.. Z uwagi na fakt, iż D. B., który kierował pojazdem marki F. (nr rejestracyjny: (...)), był w momencie zdarzenia objęty ochroną ubezpieczeniową w zakresie O.C. w zakładzie powoda. (...) S.A. przeprowadziło postępowanie likwidacyjne i na podstawie decyzji z 28 października 2013 r, oraz 14 stycznia 2014 r. wypłaciło poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej wysokości 12.740,10 zł. Z uwagi na przysługujący ubezpieczycielowi regres, zgodnie z brzmieniem art. 43 pkt 1 oraz 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym; Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, pismami z dnia 25 listopada 2013 r., 7 kwietnia 2014 r. oraz 28 listopada 2014 r. powód wzywał pozwanego do zapłaty kwoty 12.740.10 zł tytułem zwrotu wypłaconego odszkodowania. D. B. nie odpowiedział na w/w wezwania do zapłaty i do dnia dzisiejszego uchyla się od spełnienia ciążącego na nim zobowiązania, dając tym samym podstawy do wytoczenia niniejszego powództwa.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 9 października 2013 r. na ul. (...) w C. doszło do zdarzenia drogowego podczas, którego kierujący pojazdem marki F. (nr rejestracyjny: (...)) pozwany D. B. naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował należytej ostrożności podczas wykonywanego manewru wyprzedzania, wskutek czego doprowadził do kolizji z prawidłowo jadącym pojazdem marki V. (...) (nr rejestracyjny: (...)), którym kierował M. K.. Na miejsce zdarzenia została wezwana policja, która ustaliła okoliczności w jakich doszło do kolizji, odpowiedzialność D. B. za jej spowodowanie, a także fakt, iż pozwany prowadził pojazd w stanie po użyciu alkoholu oraz bez wymaganych uprawnień. Sąd Rejonowy w Człuchowie II Wydział Karny wyrokiem z 28.07.2014 r. w sprawie II W 3986/13 uznał pozwanego winnym zarzucanego mu wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i z art. 94 § 1 k.w.

(bezsporne).

Wskutek kolizji drogowej spowodowanej przez pozwanego uszkodzony został pojazd marki V. (...) (nr rejestracyjny: (...)), którego właścicielem był M. K.. Z uwagi na fakt, iż D. B., który kierował pojazdem marki F. (nr rejestracyjny: (...)), był w momencie zdarzenia objęty ochroną ubezpieczeniową w zakresie O.C. w zakładzie powoda. (...) S.A. przeprowadziło postępowanie likwidacyjne i na podstawie decyzji z 28 października 2013 r, oraz 14 stycznia 2014 r. wypłaciło poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej wysokości 12.740,10 zł.

(dowód: akta szkodowe (...) k.20).

Powodowy zakład ubezpieczeń poinformował pozwanego pismem z 29.10.2015 r. o zamknięciu sprawy i zakończeniu postepowania windykacyjnego.

(dowód: informacja (...) k.45).

Pozwany za został uznany przez ZUS Oddział S. za całkowicie niezdolnego do pracy a Powiatowy Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w C. zaliczył pozwanego do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

(dowód: k. 46-49).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 822 k.c. w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Zakres obowiązku odszkodowawczego zakładu ubezpieczeń określa umowa, z tym że w przypadku umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdów, umowa stron nie może wprowadzać dalej idących ograniczeń zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela niż wynikający z przepisów prawa regulujących ten stosunek prawny.

Przepis art. 828 § 1 k.c, normuje regres ubezpieczeniowy, czyli przejście z mocy prawa roszczeń ubezpieczającego (ubezpieczonego) na ubezpieczyciela, który spełnił świadczenie ubezpieczeniowe, przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę, do wysokości dokonanej zapłaty. Roszczenie ubezpieczającego przechodzi na ubezpieczyciela już przez sam fakt dokonania zapłaty, stanowiąc szczególny przypadek wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela w związku z art. 518 § 1 pkt 4 k.c.

Stosownie do przepisu art. 43 Ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1152) tj. z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 392), zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący:

1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii

2) wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa;

3) nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa;

4) zbiegł z miejsca zdarzenia.

W niniejszej sprawie bezspornym jest fakt odpowiedzialności cywilnej pozwanego za szkody wyrządzone ruchem pojazdów mechanicznych, a także zaistnienia zdarzenia drogowego w okresie obowiązywania tej umowy oraz fakt, iż pozwany spowodował wypadek kierując samochodem bez wymaganych uprawnień i pod wpływem alkoholu.

Pełnomocnik pozwanego nie kwestionowała też faktu i wysokości wypłaconego przez stronę powodową odszkodowania z tytułu odpowiedzialności OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Pełnomocnik pozwanego wniosła o oddalenie powództwa jedynie z uwagi na okoliczność, iż syn na skutek wypadku stał się całkowicie niezdolny do pracy i otrzymuje rentę socjalną a strona powodowa poinformowała, że sprawa została zamknięta i postępowanie windykacyjne zakończone.

W ocenie sądu informacja strony powodowej o zamknięciu sprawy nie zamyka zakładowi ubezpieczeń drogi sądowej do dochodzenia roszczenia regresowego od sprawcy wypadku.

Możliwość uprawnionego powołania się na względy zasad współżycia społecznego w niniejszej sprawie będzie ograniczona do minimum ze względu na tzw. "zasadę czystych rąk" (por. wyroki SN: z 6.4.1963 r., III CR 117/62, PiP 1964, Nr 4, str. 703 oraz z 29.1.1964 r., III CR 344/63, OSNC 1964, Nr 11, poz. 234). Zgodnie z powołaną wyżej zasadą nie może powoływać się na naruszenie zasad współżycia społecznego ten, kto ich sam nie przestrzega. W przepisie art. 43 UbezpObowU wyliczone są wyjątkowo niemoralne zachowania kierowcy między innymi prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu czy bez wymaganych uprawnień.

Zdaniem sądu pozwany naruszył nie tylko przepisy prawa o ruchu drogowym i przepisy kodeksu wykroczeń ale również naruszył zasady współżycia społecznego prowadząc samochód bez wymaganych uprawnień i pod wpływem alkoholu. Spowodowanie przez pozwanego wypadku drogowego mogło doprowadzić prawidłowo poruszających się uczestników ruchu do kalectwa a nawet utraty życia. Okoliczność, iż sam pozwany, jako sprawca wypadku, poniósł uszczerbek na zdrowiu nie wyłącza jego odpowiedzialności cywilnej.

Stosownie do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w wyrokach: z 18.12.1968 r. (II CR 409/68, OSNC 1969, Nr 11, poz. 207), z 7.1.1972 r. (I CR 12/71, OSNC 1972, Nr 7–8, poz. 135), z 10.2.1972 r. (II CR 668/71, OSPiKA 1972, Nr 10, poz. 182) oraz z 19.12.1977 r. (II CR 469/77, OSNC 1978, Nr 10, poz. 183), wyłączona jest możliwość miarkowania odszkodowania przez sąd, gdyż art. 440 KC dotyczy wyłącznie stosunków między osobami fizycznymi, zaś zakład ubezpieczeń może prowadzić działalność wyłącznie jako osoba prawna.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie przepisu art. 43 Ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. tj. z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 392) zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 12.740,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) zasądzając od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 5.455 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, na którą to kwotę składa się 638 zł opłaty od pozwu, 4800 zł wynagrodzenia pełnomocnika strony powodowej i 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.