I A Cz 1316/13
Dnia 16 października 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Ewa Staniszewska
Sędziowie: SA Bogdan Wysocki, SA Jan Futro (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w (...)
przy uczestnictwie M. K.
o udzielenie zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania
na skutek zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 13 sierpnia 2013 r.
sygn. akt I A Ca 1316/13
1. zmienia zaskarżone postanowienie i zasądzoną w punkcie 2 kwotę obniża do kwoty 930 zł;
2. zasądza od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania 330 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Jan Futro Ewa Staniszewska Bogdan Wysocki
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia. Orzekając o kosztach postępowania zażaleniowego zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki 3430 zł.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego wskazał, że znajduje ono uzasadnienie w treści art. 743 § 1 w zw. z art.98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 7 w zw. z § 10 ust.1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1349 dalej: Rozporządzenie ).
Na postanowienie dotyczące kosztów postępowania zażaleniowego, zażalenie wniósł wnioskodawca zarzucając mu naruszenie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 7 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia polegające na niewłaściwym określeniu kwoty należnej uczestnikowi tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym, tj. na poziomie 3 430 złotych, podczas gdy właściwie określona kwota z tytułu zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym winna wynosić 930 złotych; naruszenie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie zawyżonej kwoty wynagrodzenia pełnomocnika nie uwzględniającej przepisu o stawkach minimalnych wynagrodzenia w postępowaniu zażaleniowym na poziomie 50 %.
Zarzucił także naruszenie przepisu art. 102 k.p.c. poprzez jego ewentualne zastosowanie w sprawie.
W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu przez zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestnika M. K. kwoty 930 złotych tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym oraz zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Zażalenie jest zasadne.
W sytuacji gdy uzasadnienie zaskarżonego postanowienia sprowadza się jedynie do przywołania wskazanych przepisów prawa przyjąć należy, że zawarta w sumie 3430 zł kwota 30 zł stanowi opłatę od zażalenia uiszczoną przez uczestniczkę natomiast pozostała kwota stanowi opłatę za czynności radcy prawnego w postępowaniu zażaleniowym.
Zgodnie z § 6 pkt 7 Rozporządzenia stawki minimalne wynoszą przy wskazanej we wniosku wartości przedmiotu sprawy powyżej 200 000 złotych kwotę 7 200 złotych.
Postępowanie o udzielenie zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa nie może jednak być zrównywane pod względem charakteru i zakresu z postępowaniem, które ma zabezpieczyć. Jego przedmiot jest ograniczony. Na etapie zabezpieczenia sąd bada tylko, czy powództwo i interes wnioskodawcy w żądaniu zabezpieczenia zostały uwiarygodnione oraz czy żądany sposób zabezpieczenia jest odpowiedni (art. 730 1 § 1 i 3 k.p.c.). Postępowanie skupia się więc na udzieleniu właściwego i usprawiedliwionego w danych okolicznościach zabezpieczenia. Skoro w rozpatrywanym wypadku żądane zabezpieczenie miało polegać na zbywania i obciążania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu bliżej we wniosku opisanego najbardziej zbliżone było ono do postępowania egzekucyjnego ( § 10 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia).
W związku z tym - na podstawie powyższego przepisu w zw. z § 5 i § 12 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia - należne uczestniczce wynagrodzenie wynosiło 900 zł, gdyż taką minimalną stawkę wynagrodzenia w postępowaniu zażaleniowym przed sądem apelacyjnym określa § 12 ust. 2 pkt 2. Rozporządzenia.
Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się podstaw do zasądzenia wynagrodzenia w stawce wyższej niż minimalna.
Wydając natomiast zaskarżone postanowienie Sąd Apelacyjny nie stosował normy zawartej w art. 102 k.p.c. w związku z tym zarzut w tym zakresie jest nie tylko niezasadny ale i niezrozumiały.
Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 §1 k.p.c. w zw. z art. 394 2 § 1 i 2 oraz art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono zgodnie z treścią przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. oraz w zw. z § 6 pkt 3 § 12 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia.
Na koszty te składają się opłata od zażalenia w wysokości 30 zł i koszty zastępstwa procesowego strony wygrywającej zażalenie w wysokości 300 zł.
Jan Futro Ewa Staniszewska Bogdan Wysocki