UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. Prezes URE wydał decyzję nr (...) mocą której odmówił udzielenia powodowi (...) sp. z o.o. G. koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na obrocie paliwami ciekłymi. W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że w dniu 16 kwietnia 2013 r. wpłynął wniosek powoda o udzielenie koncesji; we wniosku powód wskazał, że spółka planuje obrót poszczególnymi rodzajami paliw ciekłych. Poinformował, że średniomiesięczny obrót wyniesie 383 011 zł. Powód dysponuje kapitałem w wysokości 5000 zł. Dodatkowo powód wyjaśnił, że posiada również inne dodatkowe środki finansowe na prowadzenie działalności koncesjonowanej. Wspólnik spółki dokonał dopłaty do kapitału zakładowego i utworzył w spółce fundusz celowy w wysokości 400 000 zł. W toku postępowania administracyjnego powód wyjaśnił, że środki finansowe stanowiące dopłatę pochodzą z wkładu własnego wspólnika w wysokości 150 000 zł oraz z umowy pożyczki z firmy (...) sp. z o.o. w wysokości 250 000 zł. Prezes URE ustalił, że ww. dopłata do kapitału została wycofana z rachunku bankowego powoda „z powodów ekonomicznych” i zwrócona do wspólnika i pożyczkodawcy. W ocenie Prezesa URE w niniejszej sprawie powód nie posiada aktywów trwałych oraz środków finansowych w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności. Powód nie posiada też możliwości ich uzyskania. Jedyne walory jakie wskazał powód to kwota 5000 zł wpłacona na poczet kapitału założycielskiego. Kwota ta nie może być jednak gwarantem prawidłowego wykonywania działalności. Nadto z przedstawionej historii rachunku bankowego wynika, że stan jego rachunku bankowego na dzień 16 kwietnia 2013 r. wynosił 20 zł, zaś w dni 8 czerwca 2013 r. - 8 zł. W ocenie Prezesa URE powód nie udokumentował możliwości pozyskania kredytów lub pożyczek od osób trzecich. Z przedstawionej przez powoda umowy pożyczki wynika, że pożyczkobiorcą jest nie powód a M. B. a sama umowa pożyczki została „zawieszona”. Pozostała część środków finansowych w wysokości 150 000 zł została z jego rachunku wycofana, (k. 4-7)

W odwołaniu od powyższej decyzji powód zarzucił naruszenie art. 33 ustawy Prawo energetyczne poprzez jego niewłaściwą wykładnię. Zdaniem powoda na dzień złożenia wniosku koncesyjnego powód wykazał, iż posiada środki finansowe w kwocie 405 000 zł, poprzez przedłożenie zaświadczenia wystawionego przez bank. W jego ocenie organ myli się co do struktury kapitałowej powoda. Powód posiada roszczenia wynikające w faktu podwyższenia w drodze uchwały kapitału spółki do kwoty 400 000 zł. Nadto wypłaty środków pieniężnych z rachunku bankowego oraz „zawieszenie” umowy pożyczki miały na celu uniknięcie ponoszenia kosztów obsługi zaciągniętej pożyczki w czasie trwania postępowania koncesyjnego. Roszczenie z umowy pożyczki w dalszym ciągu istnieje, (k. 9 - 16)

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes URE wniósł o jego oddalenie. W jego ocenie nie ma uzasadnienia zarzut powoda dotyczący naruszenia art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy. Prezes URE powielił argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ponadto wskazał, że pozwany nie popełnił błędu w ustaleniach faktycznych skoro ustalenia w niniejszej sprawie co do środków pieniężnych posiadanych przez powoda opierają się na zaświadczeniach wystawionych przez bank. Ponadto ewentualne roszczenia do wspólników o wykonanie dopłat są tylko możliwości potencjalnymi a w przedmiotowej sprawie mają charakter wręcz iluzoryczny, tym bardziej że decyzję o wystąpieniu z roszczeniami przeciwko M. B. podejmuje on sam, występujący w roli prezesa zarządu powodowej spółki. Jak podniósł pozwany, sam powód przyznał wypłacone z rachunku spółki środki trafiły do rąk M. B. a nie np. do kasy powoda. W ocenie pozwanego działania zmierzające do udzielenia pożyczki noszą cechy pozorności. (k. 24 - 28)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 kwietnia 2013 r. powód (...) sp. z o.o. w G. złożył wniosek o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi. We wniosku wskazał m. in., że kapitał zakładowy spółki wynosi 5000 zł oraz posiada również inne dodatkowe środki finansowe na prowadzenie koncesjonowanej działalności. Nadto we wniosku powód podniósł, że wspólnik spółki na podstawie umowy oraz uchwały walnego zgromadzenie dokonał dopłaty do kapitału zakładowego i utworzył w spółce fundusz celowy w wysokości 400 000 zł.

dowód: wniosek o udzielenie koncesji (k 1 - 3 akt adm.)

W dniu złożenia wniosku tj. w dniu 16 kwietnia 2013 r. stan środków pieniężnych na rachunku bankowych wynosił 400 000 zł.

dowód:zaświadczenie wystawione przez Bank (...) S.A. (k.

25 akt adm.)

Pismem z dnia 26 kwietnia 2013 r. Prezes URE wezwał powoda do udokumentowania środków finansowych stanowiących dopłatę do kapitału zakładowego wniesioną zgodnie z uchwałą zgromadzenia wspólników.

dowód: pismo Prezesa URE z dnia 26 kwietnia 2013 r. (k 32 - 33 akt

adm.)

Pismem z dnia 13 maja 2013 r. powód wyjaśnił, że środki finansowe stanowiące dopłatę do kapitału zakładowego w wysokości 400 000 zł pochodzą z wkładu własnego wspólnika w wysokości 150 000 zł oraz z umowy pożyczki (...) sp. z o.o. w wysokości 250 000 zł udzielonej wspólnikowi. Jedynym wspólnikiem powoda jest M. B., który w spółce piastuje stanowisko prezesa zarządu.

dowód:pismopowoda z dnia 13 maja 2013 r. (k 34- 35 akt adm.)

odpis KRS powoda (k. 9-10 akt adm.)

W kolejnym piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie Prezesa URE powód wyjaśnił, że dopłata do kapitału zakładowego została wycofana z rachunku bankowego wnioskodawcy z powodów ekonomicznych (na czas postępowania administracyjnego prowadzonego w przedmiocie wniosku o udzielenie koncesji).

W dniu 30 kwietnia 2013 r. na rachunku bankowym powoda znajdowało się 15 zł, zaś w dniu 4 czerwca 2013 r. - 8 zł.

dowód:pismopowoda z dnia 4 czerwca 2013 r. (k 42 - 43 akt adm.)

zaświadczenie Bank (...) S.A. (k. 45 akt adm.) zaświadczenie Bank (...) S.A. (k. 46 akt adm.)

W dniu 8 kwietnia 2013 r. pomiędzy M. B. jako pożyczkobiorcą a (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. jako pożyczkodawcą została zawarta umowa pożyczki kwoty 250 000 zł. W dniu 15 kwietnia 2013 r. zawarto aneks do tej umowy na mocy którego strony uzgodniły, że pożyczkobiorca ma prawo zwrócenia kwoty pożyczki na okres trzech miesięcy, z uwagi na trwające postępowanie koncesyjne, przy jednoczesnym zachowaniu prawa pożyczkobiorcy do żądania ponownego wydania kapitału pożyczki, czyli

przy zachowaniu prawa do dalszego udzielenia finansowania pożyczkobiorcy na jego działalność.

dowód:umowa pożyczki (k. 69 - 71 akt adm.)

aneks do umowy pożyczki (k. 78 - 79 akt adm.)

W dniu 25 czerwca 2013 r. pod adresem Prezesa URE powód złożył pismo w którym oświadczył, że rezygnuje z prawa zapoznania się z materiałem dowodowym. Jednocześnie stwierdził, że nie wnosi uwag i zastrzeżeń do zebranych w postępowaniu materiałów.

dowód:pismo powoda z dnia 25 czerwca 2013 r. (k. 84 akt adm.)

Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zgromadzonym w sprawie dokumentom; ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zarzuty powoda nie zmierzały do podważenia faktów ustalonych w toku postępowania administracyjnego, lecz kwestionowały wnioski wyciągnięte przez Prezesa URE na podstawie tych faktów.

Należy podzielić stanowisko organu regulacyjnego w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo energetyczne Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania.

Zatem przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie koncesji powinien posiadać określone środki finansowe i udokumentować możliwości ich pozyskania, co w sumie pozwoli na uznanie, że przedsiębiorca spełnia kryterium finansowe pozwalające na udzielenie mu koncesji.

Zauważyć należy, że samo udokumentowanie zarówno posiadania środków finansowych, jak i możliwości pozyskania odpowiednich środków finansowych nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, a zatem nie może sprowadzać się jedynie do oświadczenia wnioskodawcy w tym zakresie. Musi on przedstawić dokumenty potwierdzające w sposób obiektywny, że odpowiednimi środkami dysponuje lub będzie dysponował (tak: Z. Muras, Komentarz do ustawy Prawo energetyczne, Lex Omega).

W niniejszym postępowaniu powód nie wypełnił przesłanek ww. przepisu.

Materiał zgromadzony w postępowania pozwala stwierdzić, iż powód nie dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności, nie jest również w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania.

Jak słusznie wskazano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, przedłożone wraz z wnioskiem koncesyjnym przez powoda zaświadczenie o wysokości środków na rachunku bankowym nie dowodzi okoliczności uzasadniających udzielenie koncesji. Jak bowiem wynika z uzyskanego przez Prezesa URE dokumentu w postaci historii operacji na rachunku bankowym powoda kwota 400 000 zł - pochodząca z wpłaty gotówki na opłacenie kapitału zakładowego spółki - znajdowała się na rachunku zaledwie przez jeden dzień (k. 45 akt adm.). Na skutek operacji zwrotnych dotyczących tej kwoty, już w dniu następnym po jej wpłacie na rachunku powoda znajdowało się zaledwie 20 zł.

W toku postępowania administracyjnego powód nie podjął starań w celu wykazania swoich możliwości finansowych prowadzenia działalności koncesjonowanej. W dniu 4 czerwca 2013 r. a zatem na miesiąc przed wydaniem decyzji w sprawie powód posiadał na rachunku bankowym kwotę 8 zł. (k. 46 akt adm.)

Zatem zaświadczenie wystawione przez bank w dniu 16 kwietnia 2013 r. (k. 25 akt adm.) nie potwierdzało rzeczywistej sytuacji finansowej powoda i nie mogło być podstawą pozytywnego rozpoznania wniosku przez organ regulacyjny.

Powód nie skorzystał z prawa wypowiedzenia się co do zgromadzonych przez Prezesa URE dowodów przed zakończeniem postępowania administracyjnego (k. 84 akt adm.).

Zatem prawidłowa była konkluzja pozwanego, iż powód nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności - że nie posiada wystarczających środków finansowych umożliwiających prowadzenie mu tej działalności. W konsekwencji konieczne było wydanie decyzji odmownej.

Decyzja ta jest w ocenie Sądu prawidłowa. Zarzuty odwołania stanowią jedynie niepopartą dowodami polemikę z rozstrzygnięciem organu regulacyjnego i jako takie nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z ogólnymi regułami postępowania (art. 6 k.c. i 232 k.p.c.) to na powodzie - przedsiębiorcy spoczywał w niniejszym postępowaniu sądowym ciężar udowodnienia okoliczności podważających zasadność wydania zaskarżonej decyzji; zaoferowane przez

niego dowody powinny wskazywać, iż realnie dysponuje on środkami, o jakich mowa w przepisach, względnie - że ma on realną a nie hipotetyczną możliwość ich pozyskania.

W ocenie Sądu twierdzenia powoda, iż przysługują mu roszczenia względem M. B. o uzupełnienie kapitału powodowej spółki w żaden sposób nie udowadniają, iż powód wypełnia przesłanki wskazane w art. 33 ust 1 pkt 2 ustawy. Sam fakt istnienia roszczeń przysługujących powodowi względem osób trzecich nie daje podstawy do oceny, iż istnieją środki umożliwiające powodowi prowadzenie działalności koncesjonowanej. Roszczenie to prawo podmiotowe, którego istotą jest możliwość żądania od drugiej strony danego zachowania. Zupełnie odrębną kwestią jest, czy druga strona zachowa się zgodnie z tym żądaniem. Innymi słowy - istnienie po stronie powoda roszczeń o zapłatę kwot wynikających z uchwały o dopłacie kapitału spółki to nie to samo co posiadanie przez powoda tych kwot.

Podobnie należało ocenić twierdzenia powoda co do źródła finansowania jakim jest zawarta umowa pożyczki. Umowa ta nie została zawarta ze powodem i już z samego tego faktu wynika, że możliwość pozyskania w ten sposób dodatkowych środków pieniężnych na działalność powoda jest wątpliwa.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Sądu Apelacyjnego w Warszawie (wyroki z dnia 8 maja 2007 r.,VI ACa 38/07 i z dnia 19 listopada 2009 r., VI AcA 527/09) podmiot ubiegający się o koncesję powinien wykazać dysponowanie odpowiednimi kapitałami w momencie składania wniosku lub udokumentować możliwość ich pozyskania w przyszłości(...). Ocena, czy ubiegający się o udzielenie koncesji dysponuje określonymi środkami pozostawiona jest organowi administracji, ale to na przedsiębiorcy spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności uzasadniających udzielenie mu wnioskowanej koncesji.

Obowiązku tego powód nie dochował. Powód nie podjął w postępowaniu sądowym żadnej inicjatywy dowodowej. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających, że na dzień wydania wyroku w niniejszej sprawie dysponuje kwotą przeznaczoną na prowadzenie działalności gospodarczej

Konkludując stwierdzić należy, że odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie a zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 479⁵³§1 k.p.c. orzeczono jak w

punkcie I sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 14 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 202 r.) zasądzając od powoda, który przegrał proces, na rzecz pozwanego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Przewodniczący:	SSO Ewa Malinowska
Protokolant:	sekretarz sądowy Patrycja Żuk

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE