Sygn. akt VIII U 2064/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Grażyna Łazowska

Protokolant:

Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2016 r. w Gliwicach

sprawy Z. Pasieki

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o umorzenie należności likwidowanego Funduszu Alimentacyjnego

na skutek odwołania Z. Pasieki

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 24 sierpnia 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 2064/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w W. odmówił ubezpieczonemu Z. Pasieka na podstawie art.68 ust.1
w związku z art. 63 ust.3 i 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 114 ze zm.), umorzenia należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu za okres od maja 1992 r. do kwietnia 2004 r. w łącznej kwocie 24 015,55 zł.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż obecna trudna sytuacja finansowa odwołującego nie może zostać uznana za zdarzenie losowe, a zatem wszelkie konsekwencje wynikające z tej okoliczności ponosi dłużnik. Organ podniósł ponadto, iż odwołujący jest osobą w wieku umożliwiającym podjęcie pracy zarobkowej i obecnie pozostaje aktywny zawodowo. Pomimo wskazywania na swoje przewlekłe problemy ze zdrowiem odwołujący nie przedłożył żadnej dokumentacji medycznej świadczącej o tym, że trwale utracił zdolność do wykonywania pracy, a co za tym idzie spłaty należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego.

Ubezpieczony nie zgodził się z decyzją organu rentowego, w związku z czym wniósł odwołanie, w którym domagał się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie jego zadłużenia względem funduszu alimentacyjnego. Powołał się na swoją trudną sytuację materialną, jak również na fakt, iż z uwagi na zły stan zdrowia ma trudności z podjęciem zatrudnienia, wobec czego nie jest w stanie spłacić zadłużenia. Zdaniem odwołującego, powyższe okoliczności szczególne uzasadniają umorzenie należności wobec funduszu alimentacyjnego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Odwołujący urodził się w dniu (...) Posiada wykształcenie podstawowe.

Na odwołującym ciążył obowiązek płacenia alimentów na rzecz dzieci K. Pasieka i (...), płatnych do rąk M. Pasieki. W okresie od maja 1992 r. do kwietnia 2004 r. organ rentowy wypłacił w zastępstwie odwołującego świadczenia z funduszu alimentacyjnego w łącznej kwocie 24 015,55 zł.

Odwołujący nie dokonał żadnych wpłat na poczet spłaty zadłużenia względem funduszu alimentacyjnego.

Ubezpieczony prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i czwórką dzieci, przy czym żona A. Pasieka oraz pełnoletni synowie W. i P. Pasieka nie pracują ani nie pobierają zasiłku dla bezrobotnych. Córki ubezpieczonego uczęszczają obecnie do gimnazjum. Odwołujący jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej NR (...) należącej do majątku wspólnego małżonków, położonej w miejscowości M., w której rodzina zamieszkuje. Uprzednio pracował jako magazynier, spawacz na aparatach automatycznych, kontroler jakości, jako pracownik fizyczny. Od roku 2012 prowadzi własną działalność gospodarczą, która przynosi dochody w wysokości ok. 700zł miesięcznie. Całość dochodu z działalności przeznacza na utrzymanie rodziny. Na dochód rodziny składa się także pobierany (...) w T. zasiłek rodzinny na dzieci w wysokości 407 zł miesięcznie. Rodzina ubezpieczonego nie korzysta z innych form pomocy miejscowego ośrodka. Wydatki z tytułu miesięcznych opłat wraz ze spłatą zobowiązania w postaci raty kredytu zaciągniętego w roku 2014 na działalność gospodarczą wynoszą łącznie ok. 1 141,67 zł.

Jak wynika z akt komorniczych o sygn. Km 121/982 dłużnik jest w dalszym ciągu zobowiązany do płacenia alimentów bieżących w wysokości 390 zł miesięcznie. Ponadto, odwołujący nie uregulował alimentów zaległych dla wierzycielki na kwotę 35 259,19zł, zaległość z tytułu zaliczki alimentacyjnej na kwotę 7 338,53zł oraz zaległość wobec funduszu alimentacyjnego w likwidacji na kwotę wyżej wskazaną. Odwołujący obecnie wpłaca komornikowi ok. 50zł miesięcznie tytułem zaległych należności.

Odwołujący leczy się na nadciśnienie tętnicze. Nie posiada orzeczenia
o niepełnosprawności lub niezdolności do pracy, nie pobiera żadnych świadczeń ze względu na stan zdrowia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, zaświadczenia z lipca 2015 r. oraz deklaracji PIT za rok 2015 oraz przesłuchania odwołującego Z. Pasieki (nagranie rozprawy z dnia 8 kwietnia 2016 r., min. 5.14 i nast.).

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Po myśli art.68 ust.1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 114 ze zm.) w szczególnie uzasadnionych przypadkach w związku z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko, której jest prowadzona egzekucja alimentów likwidator może umorzyć należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego.

Jak wynika z brzmienia przytoczonego przepisu ustawodawca nawet w sposób przykładowy nie określił na czym mają polegać szczególnie uzasadnione przypadki uzasadniające umorzenie należności ale wskazał, że muszą one być związane z sytuacją rodzinną lub zdrowotną ubezpieczonego. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem umorzenie należności jest instytucją nadzwyczajną, wymagającą zaistnienia szczególnie uzasadnionych okoliczności, sytuacji nietypowych powstałych w wyniku wypadków losowych, uniemożliwiających spłacenie należności alimentacyjnych lub też sytuacji, w których osoba zobowiązana do zwrotu należności wobec funduszu nie mogłaby w wyniku tego zwrotu zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że w sprawie nie zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające umorzenie należności odwołującego wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego. Choć rzeczywiście należy zgodzić się z wnioskami odwołującego odnośnie jego obecnej sytuacji materialnej, którą należy uznać za trudną, to jednak nie jest to okoliczność wyjątkowa w rozumieniu wyżej przytoczonego przepisu.

Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę, że odwołujący po zwolnieniu z poprzedniego miejsca pracy potrafił odnaleźć się na rynku pracy - pozostaje czynny zawodowo od kilku lat prowadząc działalność gospodarczą generującą dochody. Co więcej, Sąd miał na uwadze, iż ubezpieczony jest w wieku aktywności zawodowej, co tym bardziej predysponuje go do dalszego wykonywania pracy, jak i poszukiwania dodatkowego zatrudnienia, umożliwiającego poprawę sytuacji finansowej jego i jego rodziny.

Odwołujący choruje na nadciśnienie tętnicze, zażywa leki. Jednakże w kontekście niniejszej sprawy relewantnymi pozostają jedynie schorzenia uniemożliwiające w sposób trwały podjęcie działalności zarobkowej przez ubezpieczonego. Nadciśnienie tętnicze, choć niewątpliwie utrudnia codzienne funkcjonowanie, przez wzgląd na powszechność występowania, a także brak istotnego wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej, jak i na możliwość poszukiwania dodatkowego zatrudnienia celem poprawy sytuacji majątkowej nie może być uznane za takowe. W swoim obecnym stanie zdrowia odwołujący niewątpliwie jest w stanie kontynuować prowadzenie działalności, a także wykonywać inne prace. Brak posiadania przez odwołującego orzeczenia o niezdolności do pracy lub niepełnosprawności, a także brak przedłożenia jakiejkolwiek innej dokumentacji medycznej jednoznacznie potwierdza powyższe wnioski.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu, brak było podstaw do umorzenia należności alimentacyjnych odwołującego w trybie przewidzianym w art. 68 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wobec czego na podstawie art. 477 14§1 kpc odwołanie zostało oddalone jako bezzasadne.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. w związku z § 12 ust 2 i § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013r. poz. 461 ze zm.) w punkcie drugim orzeczenia.

(-) SSO Grażyna Łazowska