Sygn. akt VI U 3468/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania T. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 23 października 2015 r., znak: (...)

w sprawie T. G. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu T. G. (2) prawo do emerytury od dnia (...) r.;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji,

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego T. G. (1) kwotę 350 ( trzysta pięćdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt VIU 3468/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 października 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku T. G. (1) z dnia dwudziestego ósme..., 27 sierpnia 2015 roku odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu decyzji. W szczególności organ rentowy powołując się na artykuł 184 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity, Dziennik Ustaw z 2015 roku, pozycja 748 z późniejszymi zmianami oraz na paragraf 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku, numer 8, pozycja 43 ze zmianami wskazał, iż przyczyną odmowy przyznania wnioskodawcy emerytury było to, iż ubezpieczony nie udokumentował co..., 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 1 stycznia 1999 roku. Organ rentowy wskazał także, iż zaliczył ubezpieczonemu do okresu pracy w szczególnych warunkach jego okres pracowniczego zatrudnienia, od 26 stycznia 1981 roku do 31 sierpnia 1995 roku, 12 lat, 11 miesięcy i 1 dzień. A jeśli chodzi o staż ogólny to ustalił staż sumaryczny organ rentowy ubezpieczonego na 26 lat, 8 miesięcy i 2 dni. Odwołanie od tej decyzji wniósł w imieniu ubezpieczonego jego pełnomocnik procesowy, domagając się zmiany tej decyzji i przyznania prawa do emerytury. Ubezpieczony twierdził, iż legitymuje się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Zarzucił, że organ rentowy całkowicie pominął okres zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Zakładach (...) w S. od 13 sierpnia 1974 roku do 30 września 1978 roku. W tym okresie zatrudnienia ubezpieczony pracował w Zakładowej (...) jako funkcjonariusz pożarnictwa, a także pod koniec zatrudnienia wykonywał pracę wskazaną w wykazie A, dziele 14, pod pozycją 17 w..., jako la..., przy lakierowaniu. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wskazując, że za okres, którego doliczenia do stażu pracy w szczególnych warunkach ubezpieczony się domagał, nie zostało wystawione dla niego świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje: Ubezpieczony T. G. (1) urodził..., urodzony (...), w dniu 27 sierpnia 2015 roku złożył wniosek o przyznanie mu emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach. 60 lat ukończył on w dniu (...)roku. Nie jest on członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, a na dzień 1 stycznia 1999 roku, co nie było między stronami sporne, legitymował się ogólnym stażem wymaganym do przyznania emerytury w wymiarze 26 lat, 8 miesięcy i 2 dni. Oraz organ rentowy w zaskarżonej decyzji ustalił, iż staż prac je..., jego staż pracy w szczególnych warunkach wynosi 12 lat, 11 miesięcy i 1 dzień. Organ rentowy zaliczył do pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonemu okres jego zatrudnienia w Nadleśnictwie S., potwierdzony zaświadczeniem numer (...) wykonywania prac w szczególnych warunkach na kar..., z dnia..., świade..., zaświadczenie z dnia 26 sierpnia 2015 roku, karta 8 akt emerytalnych. Spór w niniejszej sprawie dotyczył kwestii spełnienia przez ubezpieczonego przesłanki wymaganej w paragrafie 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ubezpieczony domagał się zaliczenia do pracy w szczególnych warunkach okresu swojego zatrudnienia w (...) Zakładach (...) w S. od 13 sierpnia 1974 roku do 30 września 1978 roku. Na podstawie dowodów z dokumentów zebranych w aktach organu rentowego, dokumentów z akt osobowych ubezpieczonego nadesłanych do akt sprawy przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
[ ns 00:48:17.639] a..., i akta te dotyczyły zatrudnienia ubezpieczonego właśnie w (...) Zakładach (...), jak również na podstawie dowodów z zeznań świadków: S. K., J. Ł. i S. R...., R. oraz przesłuchania ubezpieczonego Sąd Okręgowy ustalił...
[ Pełnomocnik ubezpieczonego 00:48:44.720] Przepraszam, W. Sądzie ja mam następną sprawę.
[ Przewodniczący 00:48:46.826] Sąd Okręgowy ustalił, iż
[ wyjście pełnomocnika z sali 00:48:49.197] ubezpieczony w okresie od 13 sierpnia 1974 roku zatrudniony został w (...) Zakładach (...)..., N. Samochodów jako funkcjonariusz Zakładowej (...) i pracę na tym stanowisku wykonywał do 13 sierpnia 1977 roku, co potwierdzają dokumenty z akt osobowych ubezpieczonego oraz wpis w książeczce wojskowej. Następnie od 14 sierpnia 1977 roku do końca zatrudnienia, do 30 września 1978 roku w tych zakładach ubezpieczony wykonywał pracę lakiernika w lakierni zakładowej, pistoletami natryskowymi ręcznie lakierował w lakierni karoserie pojazdów samochodowych. Jeśli chodzi o potwierdzenie zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku strażaka Zakładowej (...) a później przodownika roty to potwierdzają to dokumenty znajdujące się w aktach osobowych ubezpieczonego: pismo z 31 stycznia 1975 roku powołujące ubezpieczonego na stanowisko strażaka pożarnictwa oraz pismo dyrektora powierzające ubezpieczonemu z dniem 1 czerwca 1976 roku obowiązki przodownika roty straży przeciwpożarowej. Z uwagi na to, że ubezpieczony rozpoczął zatrudnienie w Zakładach (...) w S. od 13 sierpnia 1974 roku, podstawą prawną jego zatrudnienia była jeszcze Ustawa z 13 kwietnia 1960 roku o (...) przeciw..., o ochronie, przepraszam, Ustawa z 13 kwietnia 1960 roku o ochronie przeciwpożarowej. W Zarządzeniu Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 18 lipca 1961 roku wydanym, numer 256, wydanym przez Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie trybu wyznaczania członków korpusu technicznego pożarnictwa na stanowiskach pracy w urzędach, instytucjach państwowych, jednostkach gospodarczych i Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w paragrafie 3 ustępie 2 wskazano, że właściwi komendanci Straży Pożarnych wyznaczają spośród kandydatów zgłoszonych w trybie określonym w ustępie 1 członków KTP w celu zawarcia z nimi umowy o pracę na danym stanowisku przez jednostkę zgłaszającą lub jej podległą. Pra..., pracodawca ubezpieczonego, na terenie którego działała Zakładowa Straż Pożarna, wystawił ubezpieczonemu świadectwo pracy...
[ koniec części 00:52:39.244] (...)_02
[ Przewodniczący 00:52:39.356] Okres zatrudnienia ubezpieczonego na stanowisku strażaka od 13 sierpnia 1974 roku do 13 sierpnia 1977 roku podlegał w ocenie Sądu zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach na podstawie paragrafu 4 ustępu 3, w związku z paragrafem 9 ustępem 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku. Ustęp 3 paragrafu 4 stwierdzał, bowiem, że do okresów, stwierdza, bowiem, że do okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach, o których, o których mowa w ustępie 1 zalicza się także okresy pracy górniczej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz okresy zatrudnienia na kolei w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin, a także okresy pracy lub służby, o których mowa w paragrafie od 5 do 10. Właśnie w paragrafie 9 mowa jest o funkcjonariuszu pożarnictwa. Niewątpliwie, zatem zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał podstawy do zakwalifikowania okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Zakładowej (...).., (...) Zakładów (...) do pracy w szczególnych warunkach na podstawie tego przepisu. Doliczenie tego okresu do pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach, które zaliczył, który okres zaliczył organ rentowy w zaskarżonej decyzji dawało już ponad 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, a jedynie dodatkowo wskazać należy, że praca lakiernika w lakierni zakładowej ubezpieczonego także podlegała zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach na podstawie Wykazu A Działu XIV pozycji 17 - lakierowanie ręczne lub natryskowe niezhermetyzowane. Tak, więc cały okres zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Zakładach (...) w S., w S. podlegał za..., zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach, a zatem ubezpieczony spełnił warunek konieczny do nabycia dochodzonego świadczenia. Przypomnieć, bowiem należy, że zgodnie z artykułem sto..., 184 ustępem 1 i ustępem 2 Ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który to przepis jest zasadniczą podstawą przyznania ubezpieczonemu dochodzonego świadczenia, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie Ustawy osiągnęli. Po pierwsze. Okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz po drugie okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Artykuł 27 ustęp 1 punkt 2 Ustawy przewiduje dla mężczyzn okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 25 lat. Artykuł 32 Ustawy emerytalno - rentowej ustęp 2 wskazuje, że dla celów uprawnień, o których mowa w ustępie 1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Przypomnieć także należy, że przepisy powoływanego już Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku wskazują w paragrafie 2, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Ustęp 2 paragrafu 2 stwierdza z kolei, że okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustępu 2 Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Należy podkreślić, iż w orzecznictwie nie jest kwestionowane, że w sytuacji, gdy pracownik nie otrzyma świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub świadectwa pracy z adnotacją o tego rodzaju pracy może w postępowaniu przed Sądem w sprawie o emeryturę wykazywać te okoliczności wszelkimi dostępnymi dowodami, zarówno z dokumentów z akt osobowych jak i z zeznań świadków. W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczonemu udało się w toku niniejszego procesu udowodnić, że wykonywał on pracę funkcjonariusza pożarnictwa oraz prace przy lakierowaniu ręcznym i natryskowym niezhermetyzowanym wskazany w Wykazie A, jako prace w szczególnych warunkach. Przypomnieć też należy w tym miejscu, że zgodnie z paragrafem 3 powoływanego Rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagane do uzyskania emerytury, zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia uważa się okres wynoszący 20 lat - dla kobiet i 25 lat - dla mężczyzn. Liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. A zgodnie z paragrafem 4 ustępem 1 tego aktu prawnego pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki. Osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Dokonując subsumpcji powołanych przepisów prawa materialnego do ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych Sąd Okręgowy stwierdza, iż ubezpieczony spełnił wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury na podstawie artykułu 184 Ustawy emerytalnej. Po pierwsze. Legitymował się sta..., na dzień 1 stycznia 1999 roku, a więc na dzień wejścia w życie Ustawy emerytalnej ogólnym stażem emerytalnym w, w wymiarze ponad 28 lat. Legitymował się stażem pracy w szczególnych warunkach znacznie przekraczającym 15 lat. Złożył wniosek o świadczenie w dniu 27 sierpnia 2015 roku, nie był członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego i w dniu (...) roku osiągnął skrócony wiek emerytalny. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa materialnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od pierwszego dnia miesią..., od pierwszego dnia, w którym spełnił on ostatnią przesłankę nabycia prawa do świadczenia, czyli osiągnął wiek emerytalny. W punkcie drugim wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji o, o której mowa w artykule 118 ustęp 1a Ustawy emerytalno - rentowej, albowiem ubezpieczony w postępowaniu przed organem rentowym nie był w stanie przedłożyć świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Zatem istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności badane były w postępowaniu sądowym na podstawie dowodów, którymi organ rentowy nie dysponował bądź, których uwzględnić w postępowaniu administracyjnym nie mógł. W punkcie trzecim wyroku Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 98 paragrafu 1 i paragrafu 3, w związku z paragrafem 2 oraz paragrafem 12 ustępem 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem nowelizującym z dnia, Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku - Dziennik Ustaw z 2015 roku pozycja 1079 zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jako strony przegrywającej spór na rzecz ubezpieczonego zwrot kosztów zastępstwa prawnego zgodnie z obowiązującymi stawkami i przy uwzględnieniu nakładu pracy pełnomocnika ubezpieczonego. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono.