Sygn. akt VIII U 1946/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Dorota Stańczyk

Protokolant p.o. protokolant sądowy M. S.

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2016 roku w Lublinie

sprawy K. W.

z udziałem zainteresowanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego

na skutek odwołania K. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 25 sierpnia 2014 roku znak (...)- (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VIII U 1946/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 sierpnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. stwierdził, że K. W. nie podlega od dnia 24 lutego 2014 roku obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownik u płatnika składek – (...) Spółka z o.o. w C.. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego wynika, że zawarta w dniu 24 lutego 2014 roku umowa o pracę w pełnym wymiarze godzin na stanowisku prezesa zarządu, została zawarta dla pozoru, w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Świadczą o tym - zgłoszenie wnioskodawczyni do ubezpieczenia społecznego dopiero w dniu 5 marca 2014 roku tj. po upływie ustawowego terminu oraz wysokie wynagrodzenie w kwocie 5000 zł. Ponadto organ rentowy podniósł, ze wnioskodawczyni była zatrudniona w okresie od 1 grudnia 2010 roku do 23 lutego 2014 roku przez (...) A. T., z zadeklarowaną podstawa składek na ubezpieczenie społeczne oraz okoliczność, iż wnioskodawczyni już od 2012 roku sprawuje funkcję prezesa zarządu (...) Spółka z o.o. w L. (k. 1-6 akt ZUS).

Odwołanie od decyzji złożyła K. W., domagając się jej zmiany i ustalenia, że podlega ona ubezpieczeniu społecznemu pracowników od dnia 24 lutego 2014 r. z tytułu umowy o pracę na cały etat zawartej z (...) Spółka z o.o w C.. Skarżąca podniosła, iż po nawiązaniu stosunku pracy faktycznie świadczyła pracę na rzecz spółki. Jej obowiązki określał zarząd spółki zaś miejsce i czas realizacji po uzgodnieniu z kontrahentami określała samodzielnie, podlegając również Zgromadzeniu Wspólników. W ramach powierzonych jej obowiązków prezesa prowadziła sprawy spółki, wydawała i podpisywała faktury, zawierał umowy z kontrahentami, wydawała towar, utrzymywała kontakt z księgowością i reprezentowała spółkę (k. 2- 4 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. w złożonej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k.9-10 a.s.).

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w C. została poinformowana o możliwości przystąpienia do sprawy (postanowienie k.35 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 31 maja 2011 roku w Krajowym Rejestrze Sądowym została zarejestrowana (...) Spółka z o.o. z siedzibą w C.. Jej wspólnikami są : K. W. - sprawująca funkcję prezesa zarząduoraz jej matka E. W. (1) – wiceprezes zarzadu, obydwie posiadające udziały o łącznej wartości po 2500 zł. każda. Były jedynymi udziałowcami spółki –tworzącymi nadzwyczajne zgromadzenie wspólników. Firma zajmuje się głównie zbieraniem odpadów, obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne, demontażem wyrobów zużytych oraz odzyskiem surowców z materiałów segregowanych (zeznania wnioskodawczyni – k. 44v. a.s. zeznania świadka P. C. k. 92 a.s., wpis z KRS 19-25 a.s. ).

Wnioskodawczyni K. W. z wykształcenia jest technikiem hotelarstwa. Od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. była zatrudniona w PPHU (...) w C. jako menager, zaś od 1 stycznia 2011 roku do 23 lutego 2014 roku wykonywała w tej firmie pracę kierowcy. Podstawą odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne było wynagrodzenie w kwocie 1386 zł. miesięcznie. Po urodzeniu pierwszego dziecka K. W. przebywała na urlopie wychowawczym. Umowa została rozwiązana za porozumieniem stron w dniu 23 lutego 2014 roku (akta osobowe k. 67- umowa o pracę, aneks do umowy, akta osobowe k. 83 a.s.- świadectwo pracy – k.2A a.o. zeznania wnioskodawczyni k.44v-45, 93 a.s.).

Jednocześnie ubezpieczona od maja 2011 roku zajmowała się jako prezes prowadzeniem spółki z o.o (...). Spółka zatrudniała na podstawie umowy o pracę kierownika P. C. w wymiarze ½ etatu i kierowcę w wymiarze 1/8 etatu, których wynagrodzenie było obliczane od minimalnej stawki wynagrodzenia. Prowadzeniem księgowości zajmuje się biuro (...) Firm spółka z o.o. W jej imieniu B. G. prowadziła (...) spółki (...). Siedziba spółki mieściła się w C., biuro i magazyn, w którym składowano makulaturę, złom, butelki plastikowe i inne odpady, znajdowały się obok domu mieszkalnego. Wnioskodawczyni jako prezes zarządu zawierała umowy o skup makulatury, wywóz tektury i folii oraz zajmowała się na bieżąco przyjmowaniem odpadów od klientów, którzy dostarczali je do magazynu (...), wypisywała pokwitowania za dostarczony towar . W dniu 1 lutego 2014 roku pełnomocnikiem spółki, na podstawie uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, została powołana E. M. (zeznania wnioskodawczyni k. 44 v a.s.,E. W. (1) k. 93v., zeznania P. C. k. 92 a.s., zeznania B. G. k.76v a.s., zeznania J. W. k. 76v-77 a.s., zeznania Ż. D..92 v. a.s. uchwała k. 23 akt ZUS)

W dniu 24 lutego 2014 r. K. W. podpisała z (...) Sp. z o.o. w L., reprezentowaną przez pełnomocnika E. M., umowę o pracę na czas nieokreślony do 24 lutego 2014 r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku prezesa zarządu, z wynagrodzeniem 5000 zł miesięcznie (umowa, k. 7akt ZUS).

W dniu podpisywania umowy skarżąca przedstawiła kwestionariusz osobowy, nadto zaświadczenie o przeszkoleniu z zakresu bhp przeprowadzonym przez J. W. oraz zaświadczenie lekarskie o zdolności do pracy na stanowisku prezesa zarządu (kwestionariusz osobowy k. 8 akt ZUS, zaświadczenie lekarskie k. 9 akt ZUS).

Zgodnie z zakresem obowiązków skarżąca miała zarządzać majątkiem spółki, reprezentować spółkę wobec osób trzecich, opracowywać strategię rozwoju, poszukiwać nowych kontrahentów i podpisywać kontrakty. Płatnik zgłosił ją do ubezpieczenia społecznego od 24 lutego 2014 r.. Zgłoszenie zostało wysłane po upływie ustawowego terminu, dopiero 5 marca 2014 roku. W chwili zawierania umowy o pracę wnioskodawczyni wiedziała, że jest w ciąży (zakres obowiązków k. 22 akt ZUS, zeznania B. G. k. 76v a.s., karta ciąży – dokumentacja medyczna k. 53 a.s.).

Pracowała w wymiarze 8 godzin dziennie i niekiedy dłużej. Zawierała umowy o skup makulatury, wywóz tektury i folii oraz zajmowała się na bieżąco przyjmowaniem odpadów od klientów, którzy dostarczali je do magazynu (...). Wystawiała faktury, sortowała towary, belowała towar, odbierała telefony Podpisywała listę obecności. Wynagrodzenie wnioskodawczyni ustalone zostało na kwotę 5000 zł. brutto. Zatrudnione zaś w spółce osoby osiągają dochody miesięczne w wysokości połowy minimalnego wynagrodzenia (kierownik) oraz 1/8 wysokości minimalnego wynagrodzenia (kierowca). W 2013 roku spółka przyniosła straty, w 2014 roku jej kondycja finansowa była lepsza. (zeznania wnioskodawczyni k. 44 v a.s., E. W. (1) k.77, 93v., zeznania P. C. k. 92 a.s., zeznania T. G. (1) k. 75v-76 a.s., zeznania M. W. k. 76 a.s., umowy współpracy k. 19, 20 akt ZUS, listy obecności k. 16-18 akt ZUS, listy płac k.11-15 akt ZUS).

W dniu zawarcia umowy o pracę na stanowisku prezesa zarządu , tj. w dniu 24 lutego 2014 r., wnioskodawczyni była ciąży. W karcie przebiegu ciąży jako datę ostatniej miesiączki wskazano 12 stycznia 2014 roku, oznaczając termin porodu na dzień 19 października 2014 roku. Od dnia 30 kwietnia 2014 r. wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu lekarskim związanym z ciążą, z którego korzystała aż do dnia porodu w dniu(...)roku. Organ rentowy odmówił wnioskodawczyni wypłaty zasiłku macierzyńskiego w związku z zatrudnieniem w (...)w L.. Obecnie K. W. przebywa na urlopie wychowawczym, nie wróciła do pracy. Jej obowiązki przejęła matka E. W. (1) i pracownik P. C.. Od połowy 2015 roku w spółce pracuje również były pracodawca wnioskodawczyni A. T. (zeznania wnioskodawczyni 45 a.s., zeznania E. W. (1) k. 77, 93v a.s., zeznania P. C. k. 92-92v a.s., zeznania B. G. k. 76v a.s., lista obecności 18 akt ZUS dokumentacja lekarska –karta ciąży k.53 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz zeznań przedstawiciela zainteresowanej, E. W. (2), zeznań świadków - T. G. (2), M. W., B. G., J. W., Ż. D. i częściowo zeznań wnioskodawczyni.

Sąd w całości obdarzył wiarą dowody z dokumentów potwierdzających zawarcie umowy o pracę i warunki zatrudnienia uznając, iż nie budzą one wątpliwości pod względem formy, treści oraz faktu sporządzenia przez uprawnione podmioty, nie zostały one również zakwestionowane przez strony.

Częściowo Sąd obdarzył wiarą zeznania K. W. – odnośnie okoliczności wykonywania obowiązków prezesa zarządu, poziomu wykształcenia oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych jak również zawarcia umowy o pracę. W tej części zeznania te były logiczne i spójne z okolicznościami wynikającymi z analizy pozostałego materiału dowodowego w postaci dokumentów.

Sąd nie podzielił natomiast zeznań odwołującej się odnośnie faktu wykonywania pracy zgodnie z umową o pracę z dnia 24 lutego 2014 r. Zeznania te nie znajdowały oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym. Wynika z niego, iż czynności które wykonywała po podpisaniu umowy- zawierała umowy o skup i wywóz odpadów i surowców, przyjmowała odpady od klientów, wypisywała pokwitowania za dostarczony towar, wystawiała faktury i sortowała towar - nie różniły się od obowiązków, które na niej ciążyły podczas sprawowania funkcji prezesa zarządu przed zawarciem przedmiotowej umowy. Od momentu pójścia przez skarżącą na zwolnienie lekarskie w dniu 30 kwietnia 2014 roku spółką zajmuje się wiceprezes - druga ze wspólniczek, jej matka E. W. (1). Pomaga jej, jak dotychczas P. C.. E. W. (1), co istotne, nie zawarła mimo to ze spółką umowy o pracę. Jej zeznania, jako logiczne i zbieżne z materiałem dowodowym, Sąd uznał za wiarygodne.Wynika z nich jednoznacznie, ze przejęła ona obowiązki córki jako członek zarządu i obecnie je wykonuje. Za niewiarygodne Sąd uznał również zeznania wnioskodawczyni, jako sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, w części, w której podała, iż zawierając w dniu 24 lutego 2014 roku umowę o pracę nie wiedziała, że jest w ciąży. Była to jej druga ciąża. Z dokumentacji lekarskiej – karty ciąży wynika, iż ostatnią miesiączkę miała w dniu (...) roku. Okoliczności te, wobec zgłoszenia skarżącej do ubezpieczeń społecznych dopiero w dniu 5 marca 2014 roku, a więc po upływie ustawowego terminu, wobec nie zmienionego zakresu obowiązków, wskazują, że celem podpisania umowy o pracę na stanowisku prezesa zarządu było skonstruowanie, przez skarżącą okoliczności świadczących o powstaniu stosunku pracy i uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Wątpliwości budzi bowiem ustalona wysokość wynagrodzenia wnioskodawczyni na kwotę 5000 zł. miesięcznie. Spółki, która w 2013 roku przyniosła straty, nie było bowiem stać na jego wypłatę. Zatrudnione w (...) osoby pobierały wynagrodzenie wielokrotnie niższe, minimalne wynagrodzenie za pracę. Pensja kierownika zatrudnionego na ½ etatu oraz kierowcy zatrudnionego na 1/8 etatu były liczone od minimalnego wynagrodzenia, które w roku 2014 wynosiło 1680 zł. Po przejściu przez wnioskodawczynię na zwolnienie lekarskie, jej obowiązki przejęła wiceprezes, wykonując je bez zawierania umowy o pracę.

Sąd podzielił zeznania świadków jako spójne , logiczne i wzajemnie się uzupełniające. Wynika z nich zakres działalności spółki, okoliczności i fakt podpisania umowy o pracę, zgłoszenia K. W. do ubezpieczeń społecznych, oraz zakres obowiązków, które na niej ciążyły. W tej części zeznania były zgodne ze zgromadzonym, wiarygodnym materiałem dowodowym w postaci dokumentów znajdujących się w aktach osobowych skarżącej oraz aktach organu rentowego.

Odwołanie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni kwestionowała wyłączenie jej z ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia u płatnika (...)w C. na podstawie umowy o pracę od dnia 24 lutego 2014 r..

Zgodnie z przepisem art. 68 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej ustawą SUS (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm.) do zakresu działania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy, między innymi, realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, a w szczególności stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych. Z powyższego wynika, iż ZUS ma prawo stwierdzać obowiązek ubezpieczenia oraz ustalać brak takiego obowiązku.

W przedmiotowej sprawie kwestią sporną była odmienna interpretacja przez strony okoliczności zawarcia umowy o pracę, celu tej umowy oraz świadczenia pracy przez K. W. na rzecz płatnika(...) w C..

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe pozwoliło na ustalenie, iż wykonywanie przez K. W. obowiązków związanych z prowadzeniem spraw spółki nie różniło zakresem od czynności wykonywanych przed podpisaniem umowy o pracę. Skarżąca ponadto nie wykonywała pracy pod kierownictwem pracodawcy. Okoliczności te wobec podpisania umowy o pracę w drugim miesiącu ciąży wskazują, iż zasadniczym celem jej zawarcia było uzyskanie świadczeń z ubezpieczeń społecznych, w postaci zasiłku macierzyńskiego.

U źródła każdej umowy o pracę leży przyczyna w postaci konieczności pozyskania pracownika do wykonywania prac zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej pracodawcy. Pracodawca kieruje się własną potrzebą gospodarczą i przy prawidłowym, ważnym stosunku pracy ta potrzeba jest sprawczym czynnikiem zatrudnienia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wielokrotnie stwierdzono, że przy ocenie pozorności umowy o pracę racjonalność zatrudnienia, potrzeba zatrudnienia pracownika są przesłankami istotnymi dla oceny ważności umowy (por. np. wyroki Sądu Najwyższego z 2 lutego 2002 r., II UKN 359/99, OSNAPiUS Nr 13, poz. 447, z 17 marca 1997 r., II UKN 568/97, OSNAPiUS z 1999 Nr 5, poz. 18 oraz z 4 lutego 2000 r., II UKN 362/99, OSNAPiUS 2001 Nr 13, poz. 449).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że przed podpisaniem umowy o pracę w dniu 24 lutego 2014 roku wszystkie obowiązki związane z tą działalnością spółki wnioskodawczyni wykonywała osobiście jako prezes spółki. Obecnie zaś wykonuje je drugi członek zarządu, mimo nie zawarcia umowy o pracę ze spólką. Zatem nie można uznać, żeby istniała potrzeba zatrudnienia ubezpieczonej. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem orzecznictwa dążenie do uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego jako cel podjęcia zatrudnienia, nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, jednakże tylko wtedy jeżeli umowa o pracę jest faktycznie realizowana (tak wyrok Sądu Najwyższego Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 6 marca 2007 r., I UK 302/2006, LexPolonica nr 1423863, Gazeta Prawna 2007/232 str. A6, OSNP 2008/7-8 poz. 110). Samo podpisanie umowy o pracę, i zgłoszenie do ubezpieczenia nie jest wystarczające dla uzyskania świadczeń, bowiem konieczne jest ustalenie, że strony miały zamiar wykonywać obowiązki stron stosunku pracy i to czyniły. Nie może być tolerowana sytuacja, w której osoba zainteresowana w uzyskaniu świadczeń z ubezpieczenia społecznego, do których nie ma tytułu, z pomocą płatnika składek wytwarza dokumenty służące wyłącznie do tego celu. Zwrócił na to uwagę Sąd Najwyższy stwierdzając w wyroku z 18 maja 2006 r. (III UK 32/06), że do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie może dojść wówczas, gdy zgłoszenie do tego ubezpieczenia dotyczy osoby, która nie jest pracownikiem, a zatem zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego następuje pod pozorem zatrudnienia. Podobnie w wyroku z 10 lutego 2006 r. (I UK 186/05, LEX nr 272575) Sąd Najwyższy stwierdził, że podleganie ubezpieczeniu społecznemu wynika z prawdziwego zatrudnienia, a nie z samego faktu zawarcia umowy o pracę. Taki sam pogląd wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z 26 września 2006 r. (II UK 2/06, publ. Legalis), w którym uznał, że nie stanowi podstawy do objęcia ubezpieczeniem społecznym dokument nazwany umową o pracę, jeżeli rzeczywisty stosunek prawny nie odpowiada treści art. 22 k.p.( także uzasadnienie wyroku SA w Lublinie z 4 września 2013r. III AUa 582/13)

Przypomnieć należy, iż w przedmiotowym postępowaniu zasadnicze znaczenie odgrywa zasada wyrażona w treści przepisu art. 6 kc, zgodnie z którą ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi z skutki prawne.

Odnosząc tę regułę do niniejszego postępowania należy wskazać, iż zaskarżając decyzję organu rentowego skarżąca winna podważyć trafność ustaleń organu rentowego oraz wskazać na takie okoliczności w materiale dowodowym, które umożliwiałyby wysnucie wniosków zgodnych z jej stanowiskiem reprezentowanym w odwołaniu od decyzji.

Zdaniem Sądu Okręgowego, w przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni przy pomocy złożonych zeznań oraz przedstawionych dowodów z dokumentów, nie zdołała obalić ustaleń organu rentowego sprowadzających się do przyjęcia, że umowa o pracę została zawarta między stronami dla pozoru i, co za tym idzie, jest nieważna.

Wskazać należy, iż zakres podmiotowy obowiązku ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rentowego wyznaczają art. 6 ust. 1 pkt 1 wyżej wskazanej ustawy o SUS. Zgodnie z jego treścią obowiązkowym ubezpieczeniom podlegają między innymi osoby, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami.

Przepis art. 2 kp precyzuje zaś, iż pracownikiem jest osoba zatrudniona między innymi na podstawie umowy o pracę. Pomiędzy pracodawcą a pracownikiem występuje zatem szczególnego rodzaju stosunek zobowiązaniowy stosunek pracy. Istotą zawartej umowy o pracę jest to, iż jedna ze stron (pracownik) wyraża chęć wykonywania pracy określonego rodzaju w warunkach podporządkowania pracodawcy, natomiast druga strona – pracodawca zobowiązuje się stworzyć stanowisko pracy i zapewnić pracownikowi wynagrodzenie za świadczoną pracę. Celem i zamiarem stron umowy o pracę zgodnie z istotą stosunku pracy jest więc rzeczywista realizacja treści tego stosunku pracy. Warunkiem skuteczności umowy o pracę jest zgodna wola obydwu stron, wyrażona w umowie o pracę.

Równocześnie przypomnieć należy, iż zgodnie z treścią przepisu art. 83 § 1 kc nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Pozorność umowy oznacza braku rzeczywistego zamiaru stron danej czynności prawnej wywołania skutków prawnych przy jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich.

Wspomnieć należy również, iż czym innym jest nieważność spowodowana pozornością czynności prawnej od nieważności czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy (vide art. 58 § 1 k.c.).

Czynność prawna mająca na celu obejście ustawy polega na takim ukształtowaniu jej treści, które z formalnego punktu widzenia nie sprzeciwia się ustawie, lecz rzeczywiście zmierza do zrealizowania takiego celu, który jest zakazany przez ustawę. Cel umowy w postaci uzyskiwania świadczeń z ubezpieczeń społecznych, jako taki, nie jest sprzeczny z obowiązującym prawem.

W przedmiotowej sprawie słusznie organ rentowy wykazywał, iż umowa o pracę zawarta pomiędzy(...)w C. a K. W. wykazuje cechy czynności prawnej pozornej.

Jak wykazało przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe, strony podpisały noszącą datę 24 lutego 2014 r. umowę o pracę, której rzeczywistym celem nie było świadczenie umowy o pracę przez wnioskodawczynię na rzecz wnioskodawcy lecz jedynie uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego przez w postaci zasiłku chorobowego a następnie zasiłku macierzyńskiego.

Strony nie wykazały w toku postępowania, iż celem zawartej umowy o pracę było faktycznie wykonywanie pracy przez odwołującą się. Samo sporządzenie dokumentacji potwierdzającej nawiązanie stosunku pracy, a nawet wypłata wynagrodzenia czy opłacenie składek ubezpieczeniowych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie przesądza jeszcze o istnieniu stosunku pracy. Świadczy o tym dopiero realne i rzeczywiste świadczenie pracy przez pracownika na rzecz pracodawcy. Samo podpisanie dokumentu umowy o pracę nie oznacza ważności oświadczeń woli stron w sytuacji, gdy strony te mają świadomość, że w rzeczywistości pracownik nie będzie świadczyć pracy, a pracodawca nie będzie z tej pracy korzystać (vide: wyrok Sądu Najwyższego z 4.08.2005r., II UK 321/04 OSNP 2006/11-12/190, wyrok Sądu Najwyższego z 24 lutego 2010 r. II UK 204/09, LEX nr 590241).

W przedmiotowej sprawie odwołująca się nie wykazała rzeczywistej potrzeby i racjonalności zatrudnienia w spółce, którą od 2011 roku prowadziła wspólnie z E. W. (1), jako prezes i wiceprezes zarządu, bez zawierania umów o pracę na tych stanowiskach. Zważyć należy iż po przejściu przez wnioskodawczynię na zwolnienie lekarskie, jej obowiązki przejęła E. W. (1), wykonując je bez zawierania umowy o pracę. Istotnie, istniały dowody z dokumentów w postaci podpisanej przez skarżącą listy obecności oraz dwie zawarte w dniach 25 lutego 2014 roku i 28 lutego 2014 roku umowy o współpracy. Z zeznań świadków wynika jednak, iż zakres obowiązków wnioskodawczyni wykonywanych przed i po zawarciu umowy o pracę nie różnił się.

Z powyższych dowodów wynikało, nie wynikał również określony w art. 22 kp wymóg wykonywania pracy w stosunku podporządkowania, polegający na świadczeniu pracy pod kierownictwem pracodawcy. Płatnik nie wykazał również, iż faktycznie posiadał fundusze na zatrudnienie pracownika na takim stanowisku z wysokim wynagrodzeniem.

W ocenie Sądu Okręgowego, z powyższych okoliczności wynikało jednoznacznie, iż mimo formalnego podpisania przez strony umowy o pracę i zgłoszenia odwołującej się do ubezpieczeń społecznych, w rzeczywistości realizacja postanowień umowy, nie była rzeczywistym celem jej zawarcia umowy. Tym samym, zdaniem Sądu orzekającego, umowa o pracę między stronami była umową pozorną i zmierzała jedynie do uzyskania korzystnych dla K. W. świadczeń z zakresu ubezpieczeń społecznych przy krótkim okresie pozostawania w zatrudnieniu i jednoczesnym krótkotrwałym obciążeniu finansowym spółki.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i nie podlega zmianie, zaś odwołania skarżących podlegają oddaleniu.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz na mocy art. 477 14 § 1 kpc Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.