Sygn. akt II K 24/16
PR Ds. 71.2016
Dnia 5 maja 2016r.
Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Kamilla Gajewska
Protokolant: Dorota Bocian
bez udziału Prokuratora
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 maja 2016r.
sprawy K. C. ,
s. D. i D. z d. Ł.,
ur. (...) w Ś.,
oskarżonego o to, że:
- w okresie od nieustalonej daty dziennej miesiąca grudnia 2013r. do dnia 2 kwietnia 2014r.
w Ś. bez wymaganego zezwolenia wyrabiał i gromadził substancje wybuchowe,
tj. o czyn z art. 171 § 1 k.k.
I.
oskarżonego K. C. uznaje za winnego dokonania zarzucanego
mu czynu, tj. występku z art. 171 § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 171 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r. wymierza mu karę
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat,
III. na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 zł (dziesięć 00/100) złotych każda,
IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od dnia 2 kwietnia 2014r. godz. 12.45 do dnia 3 kwietnia 2014r. godz. 14.25 przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny i karę tę uznaje za wykonaną w zakresie czterech stawek,
V.
na podstawie art. 44 § 6 k.k. orzeka przepadek dowodów rzeczowych wskazanych
na k.253-255 w pkt: 2-3, 5-15, 17-28, 31, 33, 35-37, 39-40, 43, 45-48 akt i zarządza jednocześnie ich zniszczenie,
VI.
zasądza od oskarżonego koszty postępowania w kwocie 5.144,93 zł oraz wymierza
mu opłatę w kwocie 220 zł.
Sygn. akt II K 24/16
Wyrokiem z dnia 5 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Świnoujściu uznał za winnego K. C. dokonania zarzucanego mu czynu z art. 171 § 1 k.k. tj. tego, że w okresie od nieustalonej daty dziennej miesiąca grudnia 2013 r. do dnia 2 kwietnia 2014 r. w Ś. bez wymaganego zezwolenia wyrabiał i gromadził substancje wybuchowe.
Sąd wobec powyższego orzekł wobec K. C. na podstawie art. 171 §1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 2 (dwóch) lat próby. Nadto w punkcie III wyroku orzeczono wobec oskarżonego karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda, na poczet której zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 2 kwietnia 2014 r. godz. 12:45 do dnia 3 kwietnia 2014 r. godz. 14:25 przyjmując, że jeden dzień faktycznego pozbawienia wolności równy jest dwóm stawkom dziennym grzywny. Na podstawie art. 44 § 6 k.k. orzeczono przepadek dowodów rzeczowych zarządzając jednocześnie ich zniszczenie. W punkcie VI wyroku zasądzono od oskarżonego koszty postępowania w kwocie 5.144,93 zł oraz wymierzono opłatę w kwocie 220 zł.
Zgodnie z art. 616 § 1 pkt 1 i § 2 pkt 1 i 2 k.p.k. do kosztów procesu zalicza się koszty sądowe, które obejmują opłaty i wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania. Wynika z tego, że na koszty sądowe składają się zarówno wydatki związane z czynnościami sądu w danym postępowaniu karnym oraz wydatki poniesione przez Skarb Państwa w związku z działaniami podejmowanymi przez każdy organ procesowy, niezależnie od tego, czy był to sąd, czy też nie. Wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania to wydatki szczegółowo wyliczone w art. 618 k.p.k. Zgodnie zaś z art. 619 § 1 k.p.k. są one co do zasady tymczasowo wykładane przez Skarb Państwa i to bez konieczności inicjatywy stron w tym zakresie. Rozstrzygnięcie o tym, czy, kto i w jakiej wysokości powinien zwrócić Skarbowi Państwa wyłożone wydatki następuje zgodnie z art. 626 § 1 k.p.k., w orzeczeniu kończącym postępowanie.
Zgodnie z art. 617 k.p.k. rodzaje i wysokość opłat oraz zasady i tryb ich wymierzania określa odrębna ustawa, a mianowicie ustawa z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1973 Nr 27 poz. 152).
K. C. mieszka w Ś.. Jest żonaty, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Oskarżony ma wykształcenie średnie techniczne, z zawodu jest technikiem nawigatorem, prowadzi własną działalność gospodarczą, z której uzyskuje miesięczny dochód ok. 2.000-2.500 zł. Nie był karany.
Zasądzając koszty procesu Sąd uznał z uwagi na sytuację materialną, że oskarżony może ponieść koszty postępowania i określił ich kwotę na podstawie zestawienia opłat i innych wydatków poniesionych w postępowaniu przygotowawczym Prokuratury Rejonowej w Świnoujściu z dnia 29 stycznia 2016 r. doliczając koszt doręczenia zawiadomienia oskarżonego o terminie posiedzenia. Na koszty postępowania przygotowawczego składają się opłaty i inne wydatki poniesione przez Policję, a mianowicie należności biegłych z zakresu kryminalistyki w kwocie 4.994,93 zł oraz ryczałt za przechowywanie zajętych i zabezpieczonych przedmiotów w składnicy organu prowadzącego postępowanie w kwocie 40 zł oraz opłaty i inne wydatki poniesione przez Prokuraturę, tj. opłaty za uzyskanie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego w kwocie 90 zł jak również doręczenie zawiadomienia oskarżonemu o posiedzeniu w kwocie 20 zł. Na podstawie art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1973 Nr 27 poz. 152) Sąd zasądził od oskarżonego opłatę w kwocie 220 zł.