WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 września 2015 r. (Nr (...))

w sprawie M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu M. G. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 lipca 2015 r. na stałe.

Sygn. akt IV U 1248/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 poz. 748), odmówił M. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując, że Komisja Lekarska w orzeczeniu z dnia 8 września 2015r. nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. G., kwestionując wydaną decyzją i powołując się na posiadany znaczny uszczerbek na zdrowiu (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na przepisy prawa oraz argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Ponadto wskazano, że decyzją z dnia 6 maja 2014r. organ rentowy na podstawie art. 61 w zw. z art. 64 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odmówił ubezpieczonemu prawa do renty szkoleniowej z uwagi na pozostawanie w zatrudnieniu i osiąganie z tego tytułu przychodu (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. G. posiadał uprawnienia do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31 marca 2014r. (decyzja z 29.03.2011r. o ponownym ustaleniu renty k.227 akt rentowych). Decyzją z dnia 6 maja 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy prawa do renty szkoleniowej od 1 kwietnia 2014r., gdyż był on zatrudniony w firmie (...) S.A. w S. i wykonywał prace jako sprzedawca paliw płynnych, osiągając z tego tytułu przychody (decyzja z dnia 6.05.2014r., k. 257 akt rentowych).

W dniu 15 lipca 2015r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k. 372-373 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 13 sierpnia 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 13.08.2015r. k.375 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia M. G. został skierowany na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 8 września 2015r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.15 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej; orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 8.09.2015r. k.377 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 21 września 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 21.09.2015r. k.378 akt rentowych).

M. G., ur. (...), posiada wykształcenie zawodowe w zawodzie murarza, jednak, poza praktykami odbytymi w czasie pobierania nauki w Zespole Szkół Budowlanych w S., nigdy nie pracował w tym zawodzie. Pracował w D. w S. w firmie sprzątającej, wykonując czynności przy myciu urządzeń. Od dnia 19 października 2001r. M. G. jest zatrudniony w (...) S.A. w S. na stanowisku sprzedawcy na stacji paliw w pełnym wymiarze czasu pracy. Zakres czynności ubezpieczonego obejmuje pomoc klientom przy tankowaniu, wystawianie paragonów i faktur. Wykonuje lżejsze prace, nie zajmuje się sprzątaniem terenu i pracami, które wymagają wysiłku fizycznego (wyjaśnienia ubezpieczonego, k. 23-23v i 26-26v akt sprawy; świadectwo ukończenia szkoły zasadniczej, k. 3 akt rentowych; świadectwo pracy z 30.06.1994r., k. 5 akt rentowych; informacja z 18.04.2007r., k. 93 akt rentowych).

U ubezpieczonego stwierdzono stan po złamaniu kości ramiennej lewej i kości przedramienia lewego wygojone z pourazową artrozą stawu łokciowego ze znacznym ograniczeniem ruchomości (przykurcz zgięciowo-przywiedzeniowy), wygojone złamanie kości udowej i goleni lewej, niedowład nerwu strzałkowego lewego, chondropatię stawu kolanowego lewego z niestabilnością przednią II stopnia. W 1995r. ubezpieczony w wypadku komunikacyjnym doznał urazu wielomiejscowego, w tym złamania lewego ramienia i przedramienia, złamania lewego podudzia oraz wstrząśnienia mózgu. Stwierdzone u wnioskodawcy schorzenia w postaci: pourazowej artrozy stawu łokciowego lewego ze znacznym ograniczeniem ruchomości stawu łokciowego, zanikiem mięśnia dwugłowego ramienia lewego, przymusowe ustawienie przedramienia lewego w pronacji, upośledzają w istotnym stopniu sprawność i wydolność kończyny górnej lewej. C. kolona lewego z niestabilnością II stopnia, znacznego stopnia ograniczenie ruchomości stawu skokowego lewego (niedowład nerwu strzałkowego) ze współtowarzyszącym przewlekłym zespołem bólowym ogranicza wydolność chodu. W przypadku wnioskodawcy przeciwwskazana jest praca wymagająca dźwigania, długiego stania, częstego przemieszczania się. W ocenie biegłych lekarzy neurologa i ortopedy, ubezpieczony jest trwale niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie jako murarz, a także jest niezdolny do wykonywania pracy chodzącej, przenoszenia ciężarów, chodzenia po schodach, pracy na wysokości, pracy wymagającej długotrwałego stania. Utrwalone zmiany chorobowe nie rokują poprawy jego stanu zdrowia. Aktualny stan narządu ruchu M. G. powoduje, iż u ubezpieczonego występują znaczne ograniczenia do wykonywania pracy zarobkowej, w tym także do pracy jako sprzedawca na stacji paliw. Niemniej jednak ograniczenie obowiązków do pracy przy komputerze, pomocy przy tankowaniu przy jednoczesnym zwolnieniu z obowiązków wykonywania prac wymagających większej sprawności fizycznej pozwala na kontynuowanie pracy w danym miejscu zatrudnienia przy akceptacji pracodawcy. Z uwagi, iż stopień zaawansowania rozpoznanych schorzeń nie daje szans wyleczenia, dlatego u ubezpieczonego orzeczono trwałą częściową niezdolność do pracy. Ponadto biegli lekarze wskazali, iż niezdolność do pracy u wnioskodawcy trwa od 1 kwietnia 2014r. (opinia biegłych lekarzy neurologa i ortopedy, k. 8 akt sprawy; opinia uzupełniająca, k. 25 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. G. zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r. poz. 748) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy ubezpieczony jest osoba niezdolną do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii lekarzy o specjalnościach odpowiadających schorzeniom ubezpieczonego. Biegli lekarze neurolog i ortopeda w sporządzonej opinii i opinii uzupełniającej wskazali, iż M. G. z uwagi na utrwalone zmiany chorobowe, nie rokujące poprawy stanu zdrowia, jest trwale niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie jako murarz, zaś przeciwwskazania do wykonywaniu pracy chodzącej, przy przenoszeniu ciężarów, dźwiganiu, wymagającej długiego stania i częstego przemieszczania się, chodzenia po schodach znacznie ograniczają wnioskodawcy wykonywanie pracy na stanowisku sprzedawcy na stacji paliw. Co więcej biegli zwrócili uwagę na fakt, że w dniu 26 marca 2014r. przeprowadzone zostało badanie przez Lekarza Konsultanta Ortopedii, w którym stwierdzono, iż upośledzenie narządu ruchu ogranicza zdolność wnioskodawcy do wykonywania pracy fizycznej zgodnej z kwalifikacjami i nie rokuje poprawy. Biegli lekarze nie mieli wątpliwości, że stopień zaawansowania zamian chorobowych narządu ruchu ubezpieczonego nie rokuje wyleczenia, dlatego zasadnym było orzeczenie trwałej częściowej niezdolności do pracy zgodnej z kwalifikacjami oraz ostatnio wykonywanej.

Analizując opinię i opinię uzupełniającą biegłych lekarzy neurologa i ortopedy, Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny dowód w sprawie, są logiczne, spójne i należycie uzasadnione. Ostatecznie organ rentowy nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do opinii uzupełniającej biegłych. Nie budziło także wątpliwości Sądu, iż obecny stan zaawansowania stwierdzonych u ubezpieczonego schorzeń narządu ruchu sprowadza na niego szereg ograniczeń do pracy zarobkowej, w tym przeciwwskazana jest praca wymagająca wysiłku fizycznego, dźwigania, długiego stania, częstego przemieszczania się, chodzenia po schodach, praca na wysokości. Wobec powyższego ubezpieczony w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji w zawodzie murarza, a także jako sprzedawca na stacji paliw. Wprawdzie biegli lekarze w opinii uzupełniającej, wskazali, że wnioskodawca może kontynuować pracę na stacji paliw, lecz wyłącznie z ograniczeniem obowiązków do pracy przy komputerze, pomocy przy tankowaniu przy jednoczesnym zwolnieniu z obowiązku wykonywania prac wymagających większej sprawności fizycznej. Ubezpieczony wyjaśnił, iż jego obecny pracodawca posiada informacje o jego schorzeniach, w konsekwencji czego wykonuje jedynie lżejsze prace, które nie wymagają wysiłku fizycznego. Jeśli zaś zdarzają się sytuacje, że trzeba coś przenieść, to wówczas czynność tę wykonuje inny pracownik, bowiem na zmianie pracuje dwóch pracowników. Ubezpieczony utracił zatem zdolność do wykonywania pracy murarza, a także pracownika stacji paliw w pełnym zakresie obowiązków.

Całokształt okoliczności sprawy pozwala stwierdzić, że wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy określone w art. 57 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W konsekwencji Sąd, za dowodem z opinii biegłych lekarzy neurologa i ortopedy, uznał ubezpieczonego za trwale częściowo niezdolnego do pracy z uwagi na zaawansowany stopień zmian chorobowych narządu ruchu.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje na stałe prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 lipca 2015r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.