Sygnatura akt II Cz 273/16

POSTANOWIENIE

K., dnia 14 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko pozwanemu (...) S.A. z siedziba w W.

o zapłatę

na skutek zażaleniapowódki

od postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrowie wielkopolskim z dnia 23 marca 2016 r., sygn.. akt I C 664/16

postanawia:

oddalić zażalenie

Wojciech Vogt

Sygn. akt II Cz 273/16

Dnia 14 czerwca 2016 roku

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim oddalił wniosek powódki o zwolnienie jej od kosztów sądowych. Ustalił, że powódka wnosi o zasądzenie kwoty 48.160 zł tytułem zadośćuczynienia z powodu śmierci męża ze stosownymi odsetkami i kosztami procesu. W 2015 r. ubezpieczyciel przyznał jej zadośćuczynienie w wysokości 16.000 zł uwzględniając przyczynienie poszkodowanego. Powódka nie osiąga dochodów. Jest na utrzymaniu rodziny.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożyła powódka wskazując, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych gdyż nie osiąga żadnych dochodów i pozostaje na utrzymaniu rodziny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy podkreślić, że powódka pod koniec 2016 r. otrzymała część zadośćuczynienia za śmierć męża w wysokości 16.000 zł. W swoim oświadczeniu majątkowym nie odniosła się do tej kwoty. W tej sytuacji należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego, że chociaż część tej kwoty mogłaby ona przeznaczyć na pokrycie kosztów sądowych. Z oświadczenia majątkowego nie wynikało bowiem, że w związku z otrzymaniem tej kwoty rodzina przestała ją utrzymywać, czy też przeznaczyła te środki na inne uzasadnione cele i nie może z nich pokryć kosztów sądowych. Również w zażaleniu powódka nie wskazuje, że otrzymanej kwoty już nie posiada, czy też nie może zadysponować tymi środkami na pokrycie kosztów sądowych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

Wojciech Vogt