WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2016r. w S.

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 października 2015 r. Nr (...) - (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej A. K. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2015 roku do dnia 31 marca 2017 roku.

Sygn. akt IV U 1400/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 26 października 2015 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 60 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał A. K. rentę szkoleniową od dnia 01 czerwca 2015 r. do 30 listopada 2015 r.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła A. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy podnosząc niecelowość przekwalifikowania zawodowego oraz brak możliwości przekwalifikowania, jak również wskazując, że w dalszym ciągu jej stan zdrowia nie pozwala jej na podjęcie zatrudnienia (odwołanie k. 2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 20.10.2015 r., która stwierdziła, że celowe jest przekwalifikowanie zawodowe ubezpieczonej ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7-8).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni dnia 29 kwietnia 2015r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek z dnia 29.04.2015 r. k. 71 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek A. K. była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, przyznanej do 31.05.2015r. na podstawie decyzji z dnia 14.07.2015 r. wykonującej wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie IV U 1227/13 (decyzja z dnia 14.07.2015r. k. 69-70 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonej z dnia 29 kwietnia 2015 r. organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 3 września 2015r. ustalił, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 03.09.2015r. k.76 akt organu rentowego).

Ubezpieczona wniosła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS na skutek czego została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 20 października 2015 r. stwierdziła, iż celowe jest przekwalifikowanie zawodowe ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie wskazując, że niezdolności do pracy w dotychczasowym zawodzie istnieje u ubezpieczonej od 01.07.2009 r. (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 20.10.2015 r. k. 79 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26.10.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał wnioskodawczyni A. K. rentę szkoleniową na okres od 01.06.2015 r. do 30.11.2015 r. (decyzja z 26.10.2015 r. k.83-84 akt organu rentowego).

Biegły lekarz alergolog w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonej przewlekłą, alergiczną astmę oskrzelową, całoroczny alergiczny nieżyt nosa, atopowe zapalenie skóry, wyprysk skóry rąk i wskazał, że z powodu wskazanych schorzeń ubezpieczona pozostaje nadal częściowo niezdolna do pracy w okresie od dnia 01.06.2015 r. do dnia 31.03.2017 r. Biegła wskazał, iż główną chorobą powodującą częściową niezdolność do pracy jest atopowe zapalenie skóry i wyprysk skóry rąk powodowany kontaktem z substancjami uczulającymi i drażniącymi. Narażenie na w/w czynniki podczas wykonywania pracy jako kucharz lub sprzątaczka (ubezpieczona z zawodu jest kucharzem) znacząco pogarsza stan skóry i uniemożliwia wykonywanie czynności zawodowych (opinia k. 50,74). Biegła psycholog natomiast po zbadaniu ubezpieczonej i zapoznaniu się z dokumentacją znajdującą się w aktach sprawy rozpoznała u A. K. niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim, zmiany organiczne w ośrodkowym układzie nerwowym oraz neurotyczne, introwertywne cechy osobowości. Ubezpieczona ujawnia niski poziom funkcji poznawczych, szczególnie w zakresie koncentracji uwagi, zapamiętywania, przechowywania w pamięci i odtwarzania wcześniej zapamiętanych informacji, posługuje się wyłącznie myśleniem konkretno-obrazowym, nie tworzy abstrakcyjnych pojęć, ujawnia wolne tępo uczenia się, wykazuje trudności w zakresie analizy i syntezy wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo-motorycznej. Z powodu opisanych dysfunkcji intelektualnych i osobowościowych biegła psycholog uznała, że niecelowe jest przekwalifikowanie zawodowe A. K. (opinia psychologa k. 61-64).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni A. K. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawczyni od decyzji organu rentowego z dnia 26.10.2015r. przyznającej jej prawo do renty szkoleniowej wymagało ustalenia czy zasadnie organ rentowy uznał, iż istnieje celowość przekwalifikowania zawodowego ubezpieczonej w związku z niezdolnością do wykonywania przez nią pracy w dotychczasowym zawodzie kucharza. Z niekwestionowanej przez strony procesu opinii biegłego psychologa jednoznacznie wynika, że z powodu dysfunkcji intelektualnych i osobowościowych opisanych w stanie faktycznym niecelowe jest przekwalifikowanie zawodowe A. K. (opinia k. 61-64). Powyższe powoduje, iż decyzja organu rentowego z dnia 26.10.2015 r. jest błędna, gdyż nie zachodziły podstawy z art. 60 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS do przyznania ubezpieczonej renty szkoleniowej. W okolicznościach niniejszej sprawy bezspornym było, iż ubezpieczona pozostaje częściowo niezdolna do pracy od 01.07.2009 r. w zawodzie kucharza odpowiadającym jej kwalifikacjom (orzeczenie komisji lekarskiej ZUS k. 79 akt rentowych). Ponadto z opinii biegłego lekarza alergologa wynika również, iż ubezpieczona z uwagi na atopowe zapalenie skóry i wyprysk skóry rak spowodowany kontaktem z substancjami uczulającymi (pokarmowymi) i drażniącymi (detergentami) pozostaje częściowo niezdolna do pracy w zawodzie kucharza od 01.06.2015 r. do 31 marca 2017 r. (opinia k. 50 i 74).

Analizując przedmiotowe opinie biegłych: alergologa i psychologa Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajne i wiarygodne dowody w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarza specjalistę z dziedziny odpowiadającej schorzeniom ubezpieczonej i psychologa kompetentnego do wydania opinii odnośnie celowości lub nie przekwalifikowania zawodowego ubezpieczonej, a ponadto obie opinie poprzedzone zostały analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawczyni i jej badaniem. Opinie są spójne, logiczne oraz należycie uzasadnione. Ponadto przedmiotowe opinie nie były kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Stwierdzona u ubezpieczonej częściowa niezdolność do pracy istniała do 31 maja 2015 r. i trwa nadal, tj. od 1 czerwca 2015 r. do 31 marca 2017 r. Spełnione zostały również pozostałe przesłanki nabycia renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, co nie było kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 czerwca 2015r. do 31 marca 2017 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.