WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2016r. w S.

odwołania J. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 9 grudnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I. oddala odwołanie;

II. przyznaje ubezpieczonemu J. Z. ze Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego Siedlcach) kwotę 83,58 (osiemdziesiąt trzy 58/100) złotych tytułem zwrotu kosztów związanych ze stawieniem się przez ubezpieczonego na badanie przez biegłych lekarzy sądowych.

Sygn. akt IV U 18/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 grudnia 2015 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 01.12.2015 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. Z. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na czas dokończenia leczenia. Wskazał, że jego stan zdrowia nie został należycie oceniony oraz, że aktualnie również wymaga stałego leczenia i rehabilitacji, a odmowa prawa do renty pozbawia go możliwości dalszego leczenie i środków do życia (odwołanie k. 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 01.12.2015 r., która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca J. Z. dnia 2 października 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.69 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek J. Z. był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej do 31 października 2015 r. na podstawie decyzji z dnia 21 października 2014 r. (decyzja k.64 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 03.11.2015 r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 03.11.2015 r. k.71 akt organu rentowego). J. Z. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k.93-94 akt lekarskich organu rentowego).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 03.11.2015 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 3.11.2015r. k.71 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 9 grudnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 09.12.2015 r. k. 74 akt organu rentowego).

Zespół biegłych lekarzy: ortopedy, kardiologa, neurologa, onkologa, chirurga w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u J. Z. zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z przewlekłym zespołem bólowym, bez zespołu korzeniowego i bez upośledzenia sprawności ruchowej, stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii szyjnej C5-C6, C6-C7 w 2013 r., stan po operacji makrogruczoloka przysadki mózgowej w 2008 r. bez cech wznowy guza i zaburzeń hormonalnych, nadciśnienie tętnicze umiarkowane, poszerzenie aorty wstępującej, napadowe migotanie przedsionków, hipercholesterolemia, stan po operacji raka podstawnokomórkowego powieki dolnej oka prawego w 2015 r., stan po operacji żylaków kończyny dolnej prawej w 2009 r. Biegli po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego, analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach uznali, że stan zdrowia ubezpieczonego nie powoduje u niego niezdolności do pracy zgodnej z jego kwalifikacjami: gazownik, mistrz montażu instalacji gazowej. Biegli w badaniu przedmiotowy stwierdzili: niewielkie ograniczenia zakresów ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa bez objawów rozciągowych i bez objawów ubytkowych korzeniowych w zakresie kończyn górnych, siła chwytu i sprawność manualna obu rąk w normie, kręgosłup L-S: lordoza prawidłowa, napięcie mięśni przykręgosłupowych prawidłowe, ruchomość w granicach normy, kończyny dolne bez objawów rozciągowych i bez objawów ubytkowych korzeniowych, chód prawidłowy. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów klinicznych uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Biegli lekarz neurolog i ortopeda stwierdzili, iż obecny stopień zaawansowania schorzeń układu ruchu i stan neurologiczny nie powodują niezdolności do pracy zawodowej zgodnej z wykształceniem i kwalifikacjami ubezpieczonego. Biegły lekarz kardiolog również stwierdził, że stan kliniczny układu krążenia nie skutkuje niezdolnością do pracy. Biegli lekarze: chirurg i onkolog również stwierdzili, że w powodów schorzeń odpowiadających ich specjalizacjom, brak jest podstaw do uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy (opinia k. 11-12). Biegły lekarz psychiatra w swojej opinii rozpoznał u ubezpieczonego łagodne zaburzenia funkcji poznawczych, które nie powodują niezdolności do pracy (opinia biegłego k.26).

Ubezpieczony J. Z. ma 57 lat, wykształcenie średnie, pracował jako technik gazownik (okoliczności niesporne).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy J. Z. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzone na tę okoliczność opinie biegłych lekarzy: ortopedy, neurologa, kardiologa, chirurga, onkologa i psychiatry dały podstawy do ustalania, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym.

W złożonych opiniach biegli stwierdzili jednoznacznie, że rozpoznane u ubezpieczonego schorzenia nie powodują niezdolności do pracy w zawodzie technik gazownik (k.11-12, 26).

Analizując przedmiotowe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalistów, a ponadto poprzedzone zostały analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem przedmiotowym. Opinie są spójne, logiczne oraz należycie uzasadnione. Biegli oceniając zdolność do pracy ubezpieczonego mieli na uwadze również jego wiek, wykształcenie, zdolności psychofizyczne. Sąd obdarzając wiarygodnością dowody z opinii biegłych uznał, że ubezpieczony nie spełnia przesłanki niezdolności do pracy i w związku z tym uznał odwołanie za niezasadne.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie.