UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 września 2011 roku, pełnomocnik powódki W. K. wniósł przeciwko pozwanemu Centrum (...) w O. o ustalenie, że stosunek zlecenia, który łączył powódkę i pozwanego, a trwający od dnia 13.04.2010 r. do dnia 31.03.2011 r. był stosunkiem pracy, zawartym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony oraz o zasądzenie kwoty 11.798,27 zł tytułem wynagrodzenia za okres od dnia 1.05.2010 r. do dnia 31.03.2011 r. oraz za miesiąc czerwiec 2011 r., lipiec 2011 r. i sierpień 2011 r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności zapłaty wynagrodzenia do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kwoty 4.158 zł tytułem zapłaty za okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony oraz tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie powódce umowy o pracę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 września 2011 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Na rozprawie w dniu 31 maja 2012 r. powódka cofnęła powództwo o wynagrodzenie za okres od czerwca do sierpnia 2011r. wobec wypłacenia jej wynagrodzenia za ten okres, na co pozwana wyraziła zgodę.

Na rozprawie w dniu 4 października 2013 r. pełnomocnik powódki sprecyzował żądanie i wniósł o ustalenie, że powódka była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem minimalnym 1.386 zł i że powódka była zatrudniona na umowę na czas nieokreślony i na stanowisku instruktora (...), wniósł o zasądzenie na rzecz powódki kwoty 7.640.27 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od poszczególnych kwot płatności wynagrodzenia, wniósł o zasądzenie na rzecz powódki wynagrodzenia w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia w kwocie 1.386 zł. brutto za okres wypowiedzenia oraz odszkodowania za niezgodne rozwiązanie z prawem umowy powódki w kwocie 2.772 zł stanowiącej równowartość dwumiesięcznego wynagrodzenia przy zaliczeniu powódce stażu pracy od 13.04.2010 r.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 18 lutego 2014 r. pełnomocnik powódki zmodyfikował powództwo w ten sposób, że w zakresie wyrównania wynagrodzenia za okres od 13.04.10 r. – 31.03.11 r., wtedy, kiedy powódka była zatrudniona jeszcze na umowę zlecenia wniósł o zasądzenie na rzecz powódki kwoty po 233,62 zł. brutto za miesiąc maj 2010 r. i czerwiec 2010 r. oraz kwot po 66,66 zł brutto za okres od miesiąca lipca 2010 r.-grudnia 2010 r. wraz z ustawowymi odsetkami od momentu wymagalności do dnia zapłaty, czyli od dnia 11-go następnego miesiąca. W pozostałym zakresie do wyrównania wynagrodzenia za okres od kwietnia 2010 r.- 31.03.2011 r. strona powodowa cofnęła powództwo, gdyż powódka to wynagrodzenie już otrzymała. Co do roszczeń związanych z wynagrodzeniem za czerwiec, lipiec, sierpień 2011 r. pełnomocnik zmodyfikował roszczenie w ten sposób, że wniósł o zasądzenie na rzecz powódki kwoty 853,66 zł brutto tytułem uzupełnienia wynagrodzenia za miesiąc czerwiec 2011 r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.07.2011 r. do dnia zapłaty.

Pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 lipca 2014 roku, Sąd Rejonowy wTomaszowie Mazowieckim ustalił, że w okresie od dnia 13 kwietnia 2010 roku do dnia 31 marca 2011 roku powódkę W. K. i pozwanego Centrum (...) w O. łączył stosunek pracy. Sąd przyjął, iż powódka była zatrudniona u pozwanego na pełen etat, jako instruktor (...) oraz zasądził na rzecz powódki kwotę 1.724 zł. tytułem wyrównania wynagrodzenia, z odsetkami ustawowymi od kwot: 233,66 zł brutto od dnia 11 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc maj 2010 r., 233,66 zł brutto od dnia 11 lipca 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc czerwiec 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc lipiec 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 września 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc sierpień 2010 r.,66,66 zł brutto od dnia 11 października 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc wrzesień 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 listopada 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc październik 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc listopad 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty za miesiąc grudzień 2010 r., 853,66 zł brutto od dnia 11 lipca 2011 r. do dnia zapłaty za miesiąc czerwiec 2011 r.

1. W dniu 27.10.2014 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok uzupełniający, mocą którego zasądził od pozwanego Centrum (...) w O. na rzecz powódki W. K. kwotę 1.386,00 (jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt sześć) złotych brutto z ustawowymi odsetkami od dnia 11 listopada 2011 roku do dnia zapłaty, tytułem wynagrodzenia za okres wypowiedzenia i oddalił powództwo w zakresie odsetek za okres od dnia 22 września 2011 roku do dnia 10 listopada 2011 roku od kwoty 1.386,00 (jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt sześć) złotych brutto z tytułu wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, nadto wyrokowi z dnia 8 lipca 2014r. w punkcie 2 (drugim) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.386,00 (jeden tysiąc trzysta osiemdziesiąt sześć) złotych brutto.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne Sądu Rejonowego:

na podstawie umowy o współpracę od dnia 1 października 2009 r. powódka W. K. współpracowała z Fundacją (...) w O. na zasadzie wolontariatu w zakresie nadzoru nad przydzieloną grupą uczestników podczas realizacji programu (...) i społecznej. Zobowiązana była ona do prowadzenia przebiegu (...) i społecznej, prowadzenia wykładów w zakresie posiadanych umiejętności i kwalifikacji oraz prowadzenia dokumentacji przydzielonego warsztatu. Umowa była zawarta na czas nieokreślony.

W dniu 13 kwietnia 2010 r. W. K. zawarła z Fundacją (...), (...) Centrum (...) w O. umowę zlecenia. Zgodnie z umową W. K. miała wykonywać pracę inspektora (...) w terminie od dnia 13 kwietnia 2010 r. przez okres 12 miesięcy. Zgodnie z § 2 umowy zlecenia wynagrodzenie za wykonywanie pracy określonej każdorazowo rachunkiem wypłacane miało być do każdego 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypracowano zlecenie. Wysokość wynagrodzenia jest wartością zmienną i jest warunkowana zdolnością finansową zleceniodawcy oraz wypracowanym czasem pracy, jednak nie mniej niż 7 godz. dziennie (ust. 1). Za podstawę wynagrodzenia przyjmuje się obowiązującą stawkę najniższego wynagrodzenia w roku, w którym przyjęto zlecenie (ust. 2). Zleceniobiorcy może przysługiwać premia wyrównująca wysokość wynagrodzenia za okres wykonywania zlecenia (ust. 3). W dniu 1 kwietnia 2011 r. W. K. zawarła z (...), Centrum (...) w O. umowę o pracę. Zgodnie z § 1 umowy W. K. została zatrudniona na czas nieokreślony od dnia jej zawarcia w pełnym wymiarze – pełen etat, 8 godz. pracy dziennie na stanowisku inspektor reintegracji społeczno- zawodowej/warsztat porządkowy. Na podstawie § 4 umowy miała otrzymywać wynagrodzenie za wykonaną pracę w wysokości wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 1.386 zł miesięcznie brutto płatne do 15. dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu przepracowanym oraz dodatków do wynagrodzenia zasadniczego. Wynagrodzenie W. K. z tytułu umowy zlecenia za poszczególne miesiące kształtowało się następująco: kwiecień 2010 r. (od 13.04.2010 r. do 30.04.2010 r.): kwota brutto 691,43zł, netto 502,94 zł , maj 2010 r.: kwota brutto 1.152,38 zł, netto 838,89 zł, czerwiec 2010 r.: kwota brutto 1.152,38 zł, netto 838,89 zł, lipiec 2010 r.: kwota brutto 1.319,34 zł netto 960,00 zł, sierpień 2010 r.: kwota brutto 1.319,34 zł netto 960,00 zł, wrzesień 2010 r.: kwota brutto 1.319,34 zł netto 960,00 zł, październik 2010 r.: kwota brutto 1.319,34 zł, netto 960,00 zł, listopad 2010 r.: kwota brutto 1.319,34 zł, netto 960,00 zł, grudzień 2010 r: kwota brutto 1.319,34 zł, netto 960,00 zł, styczeń 2011 r.: kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.008,34 zł, luty 2011 r.: kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.008,34 zł, marzec 2011 r.: kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.008,34 zł.

Wynagrodzenie W. K. z tytułu umowy o pracę za poszczególne miesiące kształtowało się następująco: kwiecień 2011 r. kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.032,34 zł, maj 2011 r. kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.032,34 zł, czerwiec 2011 r. kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.032,34 zł, lipiec 2011 r. kwota brutto 1.386,00 zł, netto 1.032,34 zł, sierpień 2011 r. kwota brutto 1.291,90 zł, netto 970,43 zł.

W. K. otrzymała zakres obowiązków dla stanowiska inspektora (...). Zgodnie z nim do obowiązków instruktora należy:

poznanie uczestników (...) na podstawie zebranych dokumentów, prowadzenie zajęć i nadzór nad przebiegiem procesu (...) i społecznej: nadzór i opieka nad przydzieloną grupą uczestników podczas ich zajęć, nadzorowanie działalności usługowo - wytwórczej warsztatu zawodowego, opracowywanie planów zajęć, prowadzenie karty przebiegu (...), opracowywanie szkoleń dla uczestników Programu zatrudnienia socjalnego, prowadzenie szkoleń o odpowiednim profilu zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami i umiejętnościami dla uczestników (...), udział w tworzeniu Indywidualnych Programów zatrudnienia socjalnego po konsultacji z pozostałymi pracownikami (stała współpraca z : Koordynatorem ds. Reintegracji Społecznej, Koordynatorem ds. Reintegracji Zawodowej, Pracownikiem Socjalnym, Doradcą Zawodowym, Psychologiem oraz pozostałymi instruktorami Reintegracji Społeczno –Zawodowej, pozyskiwanie rynku zbytu dla działalności usługowej i wytwórczej warsztatu, notowanie spostrzeżeń i ocena elektów Reintegracji zawodowej oraz zdobywanej przez uczestników umiejętności, czuwanie nad prawidłową realizacją założeń Indywidualnego Programu zatrudnienia socjalnego: wspomaganie uczestników w osiąganiu zgodnie z ich możliwościami sprawności psycho-fizycznej i w rozwoju ich umiejętności przystosowujących do funkcjonowania w rynku pracy, kształtowanie wśród uczestników postawy zdyscyplinowania, pilności, życzliwości, uprzejmości, życzliwości, kształtowanie dbałości o mienie społeczne, o higienę osobistą, nawyków estetyki, nawyków utrzymania porządku w otoczeniu, pomoc w umiejętnym zagospodarowaniu świadczenia integracyjnego, pomoc w tworzeniu grup samopomocowych wśród uczestników Programu (...), udział w spotkaniach z rodzinami uczestników, utrzymanie porządku na terenie (...) przy udziale uczestników, zgłaszanie Dyrektorowi (...) zapotrzebowania na materiały i narzędzia niezbędne do prowadzenia zajęć, nawiązywanie kontaktu z organizacjami i instytucjami zainteresowanymi współpracą z (...), udział w organizowaniu imprez kulturalno-oświatowych i prosportowych, podnoszenie kwalifikacji zawodowych, zachowanie tajemnicy służbowej, tworzenie atmosfery życzliwości i przyjaźni sprzyjającej adaptacji uczestników i współpracy między pracownikami, wykonywanie innych poleceń zleconych przez przełożonych objętych charakterem wykonywanej pracy. Zarówno instruktorzy (...) jak i instruktorzy (...) pracowali z podopiecznymi w terenie, a jeden dzień prowadzili szkolenia. W zakresie obowiązków instruktora (...) znajdował się obowiązek współpracy bezpośredniej z doradcą zawodowym, z psychologiem i z pracownikiem socjalnym. Dla stanowiska instruktora (...) takiego obowiązku nie było.

W czasie, gdy obowiązywała umowa zlecenia, W. K. przychodziła do pracy codziennie od poniedziałku do piątku. Przychodziła do pracy o godz. 7.00. i przez 4 dni w tygodniu przebywała z podopiecznymi w terenie, a piątego dnia odbywały się szkolenia podopiecznych. W. K. miała grupę podopiecznych 12 osób, byli to uczestnicy Centrum, osoby dorosłe bez orzeczenia niepełnosprawności. W czasie trwania umowy zlecenia codziennie przez 4 dni w tygodniu od godz. 7.00 do 13.00 W. K. przebywała na terenie miasta w O., gdzie nadzorowała wykonywanie przez grupę podopiecznych prac porządkowych. Miała ona wydzielony teren do sprzątania danego dnia przez E. K.. O godz. 13.00 uczestnicy kończyli pracę. W. K. zdawała narzędzia i udawała się z całą grupą do Centrum. Uczestnicy szli do domu. W. K. wraz z innymi instruktorami zostawała na terenie centrum do godz. 15.00. W tym czasie segregowali oni i wypełniali dokumenty związane z zajęciami. Nie wolno im było wyjść wcześniej. W tej kwestii E. K. była bardzo surowa. W. K. podpisywała listę obecności. Nie robiła tego codziennie. Uzupełniała ją na koniec miesiąca. Inni pracownicy też nie podpisywali listy codziennie. Podpisywali listę po tygodniu, dwóch lub na koniec miesiąca. Czasami E. K. zwracała uwagę, że należy listę podpisywać codziennie. Dla uczestników pozwanego Centrum przewidziane były warsztaty przystosowania społecznego, których tematyka została wcześniej ustalona. E. K. wręczyła pismo z tematyką zajęć W. K.. (...) trwały 6 godz. Nie było wtedy pracy fizycznej. Po szkoleniach powódka zostawała w centrum. Z powódką były 3-4 godziny szkolenia, 1,5 – z informatykiem i 1 z psychologiem. Powódka, gdy nie prowadziła zajęć, przebywała w tym samym pomieszczeniu wraz z uczestnikami. Instruktorzy prowadzili dzienniki odnośnie szkoleń. Prowadziła je również W. K.. Dzienniki te sprawdzała E. K.. E. K. wydawała W. K. ustne polecenia w zakresie pracy. W. K. wszelkie sprawy pracownicze, np. wcześniejsze wyjście z pracy, uzgadniała z E. K.. Zakres obowiązków wykonywanych przez W. K. nie zmienił się po podpisaniu umowy o pracę w dniu 1 kwietnia 2011 r. Liczba osób w jej grupie się nie zmieniła. To była ta sama grupa. Nadzorowała ona prace uczestników i wyznaczała im zajęcia oraz prowadziła szkolenia. Uczestnicy nazywali ją instruktorem. W praktyce powódka na podstawie umowy o pracę robiła to samo, co w ramach zlecenia. Nie wykonywała ona części społecznej, gdyż nie była do tego w wystarczającym stopniu przygotowana. E. K. akceptowała tę sytuację. W dniu 17 sierpnia 2011 r. odbyła się rada programowa, na której zgodnie z protokołem omówiono między innymi sytuację finansową pozwanego Centrum oraz omówiono konieczność wypowiedzenia umowy o pracę wszystkim pracownikom oraz wypowiedziano ustnie od dnia 17 sierpnia 2011 r. z 14-dniowym okresem wypowiedzenia do dnia 30 sierpnia 2011 r. umowy o pracę instruktorowi Warsztatu P. W. K. za porozumieniem stron. Pod protokołem z rady podpisała się m.in. W. K.. E. K. nie proponowała zmiany charakteru zatrudnienia z umów o prace na umowy zlecenia oraz rozwiązania dotychczasowej umowy. W. K. nie składała na piśmie ani ustnie wniosku o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r. W. K. otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę, zgodnie z informacją przekazaną ustnie w toku Rady Programowej w dniu 17 sierpnia 2011 r., która miała formę wypowiedzenia, z zachowaniem 14 dni okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 30 sierpnia 2011 r. Rozwiązanie nastąpiło na podstawie porozumienia stron. Pismo zawierało informację o przysługującym prawie wniesienia odwołania do sądu.

Kolejnym pismem z dnia 31 sierpnia 2011 r. W. K. otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę w związku ze wcześniej zapowiadaną koniecznością wypowiedzenia jej umowy o pracę i z powody nieusprawiedliwionej 2-dniowej nieobecności w pracy w dniach 30 sierpnia i 31 sierpnia 2011 r. bez uzasadnionego przynajmniej telefonicznie powodu. Pismo nie zawierało informacji o przysługującym prawie wniesienia odwołania do sądu. Pisma zostały nadane pocztą.

Zgodnie ze świadectwem pracy W. K. stosunek pracy ustał w wyniku wypowiedzenia umowy o pracę przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia. W dniu 30 sierpnia 2011 r. i 31 sierpnia 2011 r. W. K. przebywała na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienie lekarskie zostało doręczone pocztą w dniu 1 września 2011 r.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał roszczenie powódki za zasadne.

Powódka w niniejszej sprawie dochodziła ustalenia istnienia stosunku pracy między nią, a pozwanym we wskazanym okresie. Podstawą prawną dla powództw o ustalenie istnienia prawa bądź stosunku prawnego jest regulacja z art. 189 k.p.c., zgodnie z którym przepisem powód musi wykazać dodatkowo istnienie interesu prawnego uzasadniającego jego roszczenie. Interes ten stanowi podstawową przesłankę materialnoprawną powództwa o ustalenie, a jednocześnie jest on kryterium zasadności wyboru tej formy ochrony praw podmiotowych. Przez „interes” należy rozumieć potrzebę wynikającą z sytuacji, w jakiej powód się znalazł, natomiast „prawny” dotyczy szeroko rozumianych praw i stosunków prawnych podmiotu. Powództwo o ustalenie zmierza do usunięcia stanu niepewności w łączącym strony stosunku prawnym. Pracownik natomiast ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści realizowanego stosunku pracy, jeżeli dochodzone ustalenie ma charakter niemajątkowy lub sprawia, że oparte na nim potencjalne roszczenia majątkowe mogą się zaktualizować dopiero w przyszłości (por. wyrok SN z dnia 5 grudnia 2002 r., (...) PKN 629/01, OSNP 2004/11/194). Z uwagi na daleko idące konsekwencje zatrudnienia pracowniczego dla przyszłych uprawnień powódki, Sąd badał cechy łączącego strony w spornym okresie stosunku. Ponadto zbadanie charakteru łączącej strony umowy miało charakter prejudycjalny dla ewentualnego uwzględnienia roszczenia powódki o zapłatę.

Powódka w niniejszej sprawie twierdziła, iż pomimo zawartej między nią a pozwanym cywilnoprawnej umowy zlecenia w rzeczywistości stosunek prawny łączący strony miał charakter wynikający z umowy o pracę.

Zgodnie z treścią art. 22 ust.1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Co więcej, przepis art. 22 § 1¹ k.p. stanowi, że zatrudnienie w warunkach określonych w art. 22 § 1 k.p. jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy i natomiast art. 22 § 1² , iż nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1. Innymi słowy, nie jest dopuszczalne zawieranie umów cywilnoprawnych, jak i zastępowanie umów o pracę takimi umowami wtedy, gdy zatrudnienie danej osoby odpowiada warunkom określonym w art. 22 § 1 k.p. W takim przypadku jedyną prawnie dopuszczalną podstawą zatrudnienia winna być umowa o pracę lub inny akt wymieniony w art. 2 k.p.

O ustaleniu charakteru umowy o świadczenie pracy nie może przesądzać jednoznacznie jeden jej element, ale całokształt okoliczności faktycznych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2009 r., III PK 38/2009, OSP 2011 z. 11, poz. 115). W szczególności decydującego znaczenia nie można przypisywać wyłącznie woli stron umowy, albowiem stosownie do ochronnej funkcji prawa pracy, umowa spełniająca warunki umowy o pracę musi być uznana za taką, nawet wbrew woli stron (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2011 r. (...) PK 62/2011, OSNP 2012 nr 21-22, poz. 260). W świetle art. 22 § 1 i 1¹ k.p. sąd może ustalić istnienie stosunku pracy także wtedy, gdy strony w dobrej wierze zawierają umowę cywilnoprawną, lecz jej treść lub sposób realizacji odpowiada cechom stosunku pracy (por. wyrok Sąd Najwyższy z dnia 3 czerwca 2008 r., (...) PK 311/2007, OSNP 2009 nr 19 -20, poz. 258).

Jeśli zawarta przez strony umowa zawiera cechy (elementy) umowy o pracę oraz umowy cywilnej (w szczególności dotyczy to umowy zlecenia), to dla oceny uzgodnionego przez jej strony rodzaju stosunku prawnego decydujące jest ustalenie, które z tych cech mają charakter przeważający. W świetle art. 22 § 11 k.p. oceny charakteru umowy należy dokonywać nie tylko na podstawie przyjętych przez jej strony postanowień, które mogą mieć na celu stworzenie pozoru innej umowy, lecz także na podstawie faktycznych warunków jej wykonywania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2010 r., (...) PK 8/2010, LEX nr 602668).

Z analizy art. 22 § 1 Kp wynika, iż cechami stosunku pracy są: wykonywanie przez pracownika pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy, wykonywanie tej pracy osobiście i pod kierownictwem pracodawcy, a także wyznaczenie przez pracodawcę miejsca i czasu pracy, zaś sam pracodawca zobowiązuje się w ramach tego stosunku do zapłaty pracownikowi wynagrodzenia.

Jednakże jedną z fundamentalnych cech charakterystycznych dla stosunku pracy opartego na przepisach Kodeksu pracy, odróżniających go od innego rodzaju umów w szczególności od umów o charakterze cywilnoprawnym jest kierownicze podporządkowanie pracownika względem pracodawcy. Kierownictwo pracodawcy oznacza możliwość wydawania przez niego poleceń, które są wiążące dla pracownika, jeżeli nie są sprzeczne z umową i prawem

W niniejszej sprawie sposób wykonywania pracy przez powódkę odpowiadał wymienionym cechom. W szczególności wykonywała ona pracę na rzecz pozwanego i podlegając jego kierownictwu, w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Praca ta była świadczona za wynagrodzeniem. W szczególności powódka podlegała kierownictwu E. K., dyrektorowi pozwanego Centrum. Dyrektor nie tylko wyznaczała powódce miejsca przeprowadzania prac porządkowych, dała powódce plan dotyczący tematyki zajęć szkoleniowych, które prowadziła powódka, pilnowała czasu pracy oraz decydowała o wcześniejszych wyjściach na prośbę powódki, nadzorowała listy obecności oraz dzienniki prowadzone na potrzeby szkoleń, które były wypełniane również przez powódkę. W każdej z tych sfer dyrektor E. K. wykazywała element kierowniczy względem powódki. Ponadto zawarta później przez strony umowa o pracę, na podstawie której powódka wykonywała dalej te same obowiązki potwierdza, iż celem umowy zlecenia było stworzenie stosunku pracy pod pozorem umowy cywilnoprawnej. Sąd nie podziela przy tym argumentacji pozwanego, który twierdzi, iż umowa zlecenia i umowa o pracę dotyczyły dwóch różnych stanowisk, których zakres obowiązków był uregulowany odmiennie. Istotnie, umowa zlecenia dotyczyła stanowiska inspektora (...), natomiast umowa o pracę stanowiska instruktora (...), jednakże pierwszorzędne znaczenie w niniejszej sprawie ma ocena zakresu obowiązków rzeczywiście wykonywanych przez powódkę. Pozwany w tej kwestii co prawda wskazał, iż dla inspektora (...) zakres obowiązków był szerszy niż dla inspektora (...), jednocześnie jednak sam stwierdził, iż w praktyce powódka na podstawie umowy o pracę robiła to samo, co w ramach zlecenia, gdyż nie posiadała kwalifikacji do wykonywała części społecznej, co było przez niego akceptowane (k.85). Ponieważ zaś decydujące są faktyczne warunki wykonywania pracy, a zatem faktycznie wykonywane obowiązki, należało przyjąć, iż charakter pracy wykonywanej przez powódkę na rzecz pozwanej w czasie obowiązywania umowy zlecenia oraz umowy o pracę się nie zmienił. Praca ta była wykonywana na cały etat.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy ustalił, że w okresie od dnia 13 kwietnia 2010 roku do dnia 31 marca 2011 roku powódkę W. K. i pozwanego Centrum (...) w O. łączył stosunek pracy. Sąd (...) instancji przyjął, iż powódka była zatrudniona u pozwanego na pełen etat, jako instruktor (...).

Powódka żądała również zapłaty z tytułu zaległego wynagrodzenia w związku z ustaleniem stosunku pracy, stanowiące różnicę między otrzymywana kwotą a należną z tytułu umowy o pracę, która została zawarta później.

W związku z tym, iż Sąd Rejonowy ustalił, iż w od dnia 13 kwietnia 2010 roku do dnia 31 marca 2011 roku powódkę i pozwanego łączył stosunek pracy, zasądził na rzecz powódki kwotę 1.724 zł. tytułem wyrównania wynagrodzenia, z odsetkami ustawowymi od kwot: 233,66 zł brutto od dnia 11 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc maj 2010 r., 233,66 zł brutto od dnia 11 lipca 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc czerwiec 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc lipiec 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 września 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc sierpień 2010 r.,66,66 zł brutto od dnia 11 października 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc wrzesień 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 listopada 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc październik 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty za miesiąc listopad 2010 r., 66,66 zł brutto od dnia 11 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty za miesiąc grudzień 2010 r., 853,66 zł brutto od dnia 11 lipca 2011 r. do dnia zapłaty za miesiąc czerwiec 2011 r.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c.

Ponadto powódka wniosła o zasądzenie odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę.

Zgodnie z art. 45 § 1 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o prace, sąd pracy-stosownie do żądania pracownika- orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu- o przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Z ustalonego w niniejszej sprawie stanu faktycznego zdaniem Sądu (...) instancji wynika, iż pozwany dokonał rozwiązania stosunku pracy w oparciu o dwie różne podstawy – rozwiązanie nastąpiło na skutek porozumienia stron oraz za wypowiedzeniem przez oświadczenie jednej ze stron. W przypadku tego pierwszego pozwany powoływał się, iż takiego wypowiedzenia dokonano podczas obrad rady programowej w dniu 17 sierpnia 2011 r. Porozumienie stron to w istocie umowa rozwiązująca stosunek pracy. Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron oznacza zatem porozumienie się przez strony co do wszystkich okoliczności i wchodzących w grę roszczeń związanych z ustaniem stosunku pracy, który strony rozwiązują. Granicę w przypadku rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron wyznacza zasada swobody umów, z ograniczeniami wynikającymi z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności przepisów prawa pracy służących ochronie pracownika. Pozwany w toku sprawy nie wykazał, iż doszło do zawarcia porozumienia stron w zakresie rozwiązania umowy o pracę.

W zakresie drugiej podstawy rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem z powody nieusprawiedliwionej 2-dniowej nieobecności wskazać należy, iż pozwany wypowiedział powódce umowę o pracę dopiero w dacie doręczenia jej za pośrednictwem poczty pisemnego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, a zatem do wypowiedzenia doszło w dacie, kiedy powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim. Tymczasem w przypadku, gdy pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim, nie można wypowiedzieć umowy za wyjątkiem sytuacji z art. 52 § 1 k.p. Z ustalonego stanu faktycznego nie wynika, aby rozwiązanie to miało charakter dyscyplinarny. Ponadto jako przyczynę wypowiedzenia wskazano przyczynę nieistniejącą, bowiem usprawiedliwiona prawidłowo w trzydniowym terminie nieobecność w pracy nie stanowi nieusprawiedliwionej nieobecności.

Z tych względów Sąd uwzględnił powództwo i zasądził na rzecz powódki odszkodowanie zgodnie z żądaniem w wysokości 1.386 zł, odpowiadającej jej jednomiesięcznemu wynagrodzeniu, zgodnie z treścią art. 47¹ kp. Sąd zasądził jednocześnie odsetki od tej kwoty od dnia 22 września 2012 r., tj. od daty doręczenia odpisu pozwu przez pozwanego, do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c.

Sąd umorzył postępowanie zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. zakresie roszczenia wyrównania wynagrodzenia za okres od kwietnia 2010 r. do marca 2011 r.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 kpc. i § 12 ust. 1 pkt. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Sąd zasadził od pozwanej na rzecz powódki 1.920 zł złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Powyższy wyrok zaskarżył w imieniu pozwanego jego pełnomocnik.

I Na podstawie art. 367 § 1 k.p.c. w zw. z art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. zaskarżam wyżej wymienione orzeczenie w całości.

II Na podstawie art. 368 § 1 pkt 2 k.p.c. zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

1. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

-: art. 236 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. wskutek bezzasadnego niewydawania przez Sąd postanowień o przeprowadzeniu dowodu w postaci zeznań świadków oraz dowodu z dokumentów;
-: art. 233 § 1 k.p.c. przez wybiórczą ocenę materiału dowodowego i pominięcie zeznań osoby przesłuchanej w charakterze przedstawiciela pozwanego - E. K. oraz świadków zgłoszonych przez stronę pozwaną;
-: art. 233 § 1 k.p.c. przez uznanie za wiarygodne zeznań świadków zawnioskowanych przez stronę powodową, podczas gdy osoby te pozostają w konflikcie o charakterze osobistym z przedstawicielem pozwanego; art. 328 § 2 k.p.c. wskutek sporządzenia uzasadnienia wyroku, w którym brak ustalenia faktów, które Sąd (...) instancji uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej;
-: art. 100 k.p.c. poprzez jego wadliwe zastosowanie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pełnomocnika powódki w nadmiernej wysokości;

2. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

•: art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. w zw. z art. 22 k.p. przez uznanie, iż strona * powodowa wykazała zaistnienie wszelkich przesłanek pozwalających na uznanie, iż doszło do nawiązania stosunku pracy;
•: art. 45 k.p. poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy do rozwiązania stosunku pracy doszło za porozumieniem stron.

III Na podstawie art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. wnoszę o zmianę ww. wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości.

IV Wnoszę o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, za obie instancje.

W toku postepowania apelacyjnego pozwany podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej podnosząc, iż pozwana w sprawie winna buć Fundacja (...) w O..

Sąd Okręgowy poczynił dodatkowo następujące ustalenia faktyczne:

Fundacji (...) w O. została utworzona aktem notarialnym z dnia 16.12.2003 roku, posiada osobowość prawną. Celem Fundacji jest dążenie do poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych ( bez względu na wiek, rodzaj i stopień niepełnosprawności ), emerytów, osób bezrobotnych i bezdomnych, poszkodowanych przez los, osób samotnych i ich rodzin oraz regionalnych grup mniejszości narodowych przez :

1. Poszukiwanie form i metod pełnej (...) fizycznej, psychicznej i zawodowej dla grup osób objętych programem Fundacji.

2. Tworzenie, prowadzenie i wspieranie domów opiekuńczych, zakładów opieki zdrowotnej, placówek aktywizacji o profilu terapeutyczno - rehabilitacyjnym z programem kompleksowej (...) i (...) i społecznej takich jak - Centrum (...), Warsztaty (...) i inne formy warsztatów np. Warsztaty (...) (...) lub Zakład (...)albo Spółdzielnie (...).

1. Zarząd Fundacji powołany jest na czas nieokreślony przez Fundatorów, którym przysługuje także prawo odwołania Zarządu w każdym czasie.

2. Zarząd Fundacji składa się od jednej do pięciu osób, w tym:

a. Prezesa Zarządu w przypadku jednoosobowego Zarządu lub,

c. Prezesa Zarządu Z-cy Prezesa Zarządu.

Członka Zarządu i kolejnych członów Zarządu

1. Zarząd kieruje bieżącą działalnością Fundacji, odpowiada za realizację jej celów statutowych, oraz wyniki działalności finansowej.

2. Do kompetencji Zarządu należy w szczególności:

a. realizacja celów statutowych

b. uchwalenie programów działania Fundacji

c. zarządzanie majątkiem i środkami finansowymi

d. przyjmowanie dotacji, subwencji, darowizn, spadków i zapisów

e. ustalenie regulaminu działania biura Fundacji

f. ustalenie wielkości zatrudnienia i zasad wynagrodzenia pracowników Fundacji

g. powoływanie i odwoływanie osób odpowiedzialnych za nadzorowanie działalności stowarzyszeń, klubów i związków pozostających pod nadzorem merytorycznym Fundacji.

Zarząd Fundacji (...) w O., Uchwałą z dnia 2 stycznia 2007 roku powołał z dniem 2 stycznia 2008 roku Integracyjny Ośrodek (...) ( (...)). Organem prowadzącym Ośrodek jest Zarząd Fundacji (...) w O. , on też sprawuje nadzór nad jego funkcjonowaniem. Ośrodek używa pieczęci : Fundacja (...) KRS (...) (...) Ośrodek (...) (...)-(...) O. ul. (...) Nip (...), Regon (...) (§1,9,10,11 statutu k-281,282).

Celem działania Ośrodka jest prowadzenie szeroko rozumianej pomocy rodzinie i innym potrzebującym, jest placówką oświatowo-wychowawczą w szczególności dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi orzeczeniami i trudnościami w nauce szkolnej i koedukacyjna placówką pobytu dziennego dla osób niepełnosprawnych i bezrobotnych, realizującą zadania z zakresu (...) i (...) i społecznej (§2 statutu k-280). Zadania z zakresu (...) i społecznej osób zagrożonej wykluczeniem społecznym realizuje Dział (...) Ośrodka – (...) z uprawnieniami Centrum (...) (§2,3 statutu k-280).

Pracą Ośrodka kieruje Dyrektor i jego zastępcy, powoływani i odwoływani przez Zarząd Fundacji .Dyrektor zatrudnia pracowników, pozostając w ścisłym porozumieniu z Zarządem Fundacji (...), wykonuje on także czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników. W obszarze Ośrodka tworzą się dwa działy: Centrum (...) ((...)) (...) oraz (...) Pozaszkolnej (...) (§ statutu 18, 21, 22 k-284,285). W zależności od potrzeb danego projektu możliwości organizacyjnych i finansowych, pracownicy zatrudniani są na podstawie: umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o świadczenie usług z prywatnymi firmami , nadto praca może być wykonywana przez wolontariuszy(§24,25 statutu k-286).

Środowiskowe Warsztaty (...) z uprawnieniami Centrum (...) używa pieczęci Centrum (...) (...)-(...) O. ul. (...) Nip (...), Regon (...) (§ 29 statutu k-287). (...) kieruje Dyrektor Ośrodka, pełniący funkcję kierownika, odpowiada on za realizacje zadań (...), prawidłowe funkcjonowanie, gospodarowanie mieniem i środkami finansowymi tejże placówki. Wszystkie akty dotyczące (...) muszą posiadać akceptację Zarządu Fundacji, a następnie Dyrektora Ośrodka (...) (§ 30 statutu). (...) działa w oparciu o przepisy zawarte w Regulaminie Organizacyjnym (...), Ustawy o zatrudnieniu socjalnym, ustawy o przeciwdziałaniu bezrobociu i innych ustaw ujętych w § (...) Statutu (...)(§ (...) statutu).

Decyzją z dnia 17.12.2008 roku, Wojewoda (...) na podstawie m.in. art.4 ust.1 i2 oraz art.5 ust.1 i2 ustawy z dnia 13.06.2003 roku o zatrudnieniu socjalnym nadał Środowiskowym Warsztatom (...) na okres pięciu lat status Centrum (...) (dowód: decyzja k-265).

Zgodnie z treścią Regulaminu Organizacyjnego (...), Dział (...) (...) z uprawnieniami Centrum (...) ( (...) ), który określa zasady wewnętrznej
organizacji oraz strukturę i zakres działania komórek organizacyjnych wchodzących w jego skład, (...) należy przez to rozumieć (...) z uprawnieniami Centrum (...) przy Fundacji (...) - Dział (...) (...) jednostka organizacyjna Fundacji (...) (Statut (...)).

1. (...), Dział (...) (...) / (...) należy przez to rozumieć (...) / (...) przy Fundacji (...).

2. Kierowniku należy przez to rozumieć Dyrektora Integracyjnego Ośrodka (...) ( (...)) p.o. Kierownika (...) / (...) (...) w O..

1. Dyrektora (...) p.o. kierownika (...) / (...) zatrudnia i zwalnia Zarząd osoby Prawnej, która wnioskowała o uzyskanie uprawnień Centrum (...), lub utworzyła Centrum (...).

2. Nadzór merytoryczny nad prowadzeniem i działalnością (...), Dział (...) (...) /(...) przez Dyrektora (...) sprawuje Zarząd Fundacji. Funkcje Zarządu pełni także Zgromadzenie Fundatorów.

3. Pracą (...) / (...) jednostki organizacyjnej posiadającej uprawnienia (...) kieruje Dyrektor Integracyjnego Ośrodka (...) p.o. Kierownika (...) / (...) oraz reprezentuje je na zewnątrz.

4. Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) kieruje na zasadzie jednoosobowego kierownictwa i odpowiedzialności za wyniki pracy jednostki organizacyjnej Fundacji (...), która uzyskała uprawnienia CIS.

5. Dyrektor (...), Dział (...) (...) /(...) wykonuje wobec pracowników czynności pracodawcy w rozumieniu przepisów prawa pracy.

6. W czasie nieobecności Dyrektora (...), Dział (...) (...) / (...), wszystkie jego zadania i kompetencje przejmuje osoba wyznaczona pisemnie przez niego, lub jego zastępca.

7. (...), Dział(...) (...) / (...) kieruje zgodnie z zasadą jednoosobowego kierownictwa Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...), do obowiązków, którego należy:

1. Sprawowanie nadzoru nad realizacją zadań merytorycznych (...) / (...) oraz koordynowanie pracy wszystkich stanowisk pracy.

2. Współdziałanie z organami, instytucjami i organizacjami w podejmowaniu przedsięwzięć zmierzających do pełnej realizacji zadań wynikających z procesu (...) i społecznej.

3. Określanie zadań i poziomu kompetencji wszystkich pracowników (...), Dział(...) (...) / (...).

4. Przyjmowanie uczestników (...) i społecznej po podpisaniu z nimi indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego.

5. Podejmowanie decyzji w przypadku zaistnienia konieczności zaprzestania realizacji programów przez uczestników (...) i społecznej.

6. Ustalanie zasad gospodarki finansowej i materiałowej (...) / (...), w oparciu o obowiązujące przepisy Ustawy o zatrudnieniu socjalnym.

7. Zapewnienie odpowiedniego stanu bezpieczeństwa i higieny pracy.

8. Zapewnienie odpowiedniego wyposażenia (...), Dział (...) (...) / (...) w sprzęt i urządzenia niezbędne do właściwej realizacji procesu (...) i reintegracji społecznej i zawodowej.

9. Zapewnienie odpowiedniego stanu technicznego infrastruktury technicznej należącej do (...), Dział (...) (...) / (...) (...) i terminowych przeglądów, konserwacji, remontów i modernizacji tej infrastruktury.

10. Ponoszenie odpowiedzialności za powierzone mienie.

§9

Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) realizuje zadania dla Działu (...) (...) w ramach posiadanych środków i podległych mu pracowników według właściwości rzeczowej i miejscowej na podstawie przepisów prawa, procedury tworzenia i działania (...) / (...). W przypadku nieobecności Dyrektora (...), Dział (...) (...) / (...) jego zadania, bez dodatkowych pełnomocnictw, przejmuje jego zastępca, lub wyznaczona przez niego osoba.

§8

Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) jest kierownikiem zakładu w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy i w ramach tych przepisów decyduje o:

1. Zatrudnianiu, zwalnianiu i wynagradzaniu pracowników (...), Dział (...) (...) / (...) w ramach limitu posiadanych środków, zgodnie z zasadami finansowania właściwymi dla danej jednostki.

Przyznawaniu nagród oraz wymierzaniu kar porządkowych zgodnie z Kodeksem Pracy, Regulaminem i instrukcjami (...), Dział (...) (...) / (...). Wewnętrzna struktura organizacyjna, podział zadań i kompetencji poszczególnych stanowisk

pracy:

§10

1. Strukturę organizacyjną (...), Dział (...) (...) /(...) tworzą:

-: Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) / koordynator ds. reintegracji społecznej
-: Koordynator ds. (...), z-ca Dyrektora (...), Dział (...) (...) / (...)
-: Instruktorzy reintegracji społeczno - zawodowej (lub zawodowej), instruktorzy zawodu, Psycholog, Pracownik socjalny, Doradca zawodowy, Instruktor BHP i P.., Księgowa, inni pracownicy zatrudniani wg potrzeb, lub wykonujący zlecenia na podstawie Umowy z FIRMĄ.

2. W celu realizacji niektórych szczególnych zadań Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) w drodze zarządzenia wewnętrznego może powoływać zespoły i komisje zadaniowe.

3. Schemat wewnętrznej struktury organizacyjnej (...), Dział (...) (...) / (...) stanowi załącznik nr (...) do niniejszego regulaminu.

§11

Do kompetencji Dyrektora (...), Dział (...) (...) / (...) należy:

1. Przedkładanie (zgodnie z art. 5 ust. 4 Ustawy) sprawozdania - szefowi organizacji pozarządowej - zawierającego rozliczenie pozyskanych i wypracowanych środków finansowych za rok poprzedni oraz sprawozdania z działalności i efektów (...) i społecznej, a także preliminarz wydatków i przychodów na rok bieżący rozliczeniowy.

2. Przedkładanie opracowań (analiz, wniosków, sprawozdań itp.) oraz podpisywanie wszelkiej korespondencji (...), Dział (...) (...) / (...) kierowanej do Rady Gminy, Miasta i Gminy, Miasta, wójta, burmistrza, prezydenta, Komisji Rady Gminy, Miasta i Gminy, Miasta, Organów Statutowych organizacji pozarządowych i innych instytucji, zgodnie z otrzymanym pełnomocnictwem.

3. Informowanie Wojewody o każdej zmianie danych zawartych we wniosku o utworzenie lub uzyskanie uprawnień Centrum (...).

4. Sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad uczestnikami (...).

5. Wydawanie zarządzeń wewnętrznych.

6. Wykonywanie zaleceń pokontrolnych i wydawania poleceń służbowych.

7. Wykonanie projektu budżetu (...), Dział (...) (...) / (...).

Do zadań specjalisty ds. pozyskiwania funduszy należy:

1. Promocja oferty produkcyjnej D. (...) na rynku lokalnym.

2. Prowadzenie kampanii marketingowej działalności wytwórczej i usługowej Dział (...) (...).

3. Pozyskiwanie funduszy z dotacji, o które może starać się (...), a w tym Dział (...) (...).

4. Dbanie o prawidłowy przebieg i rozliczenie grantów i programów pozyskanych przez (...), a w tym Dział (...) (...).

§18

Do zadań instruktora zawodu należy:

1. Opracowywanie programu szkolenia zawodu dla uczestników (...), Dział (...) (...).

2. Prowadzenie zajęć (...) Dział (...) (...).

3. Ocenianie zdobytych przez uczestników (...) umiejętności w czasie zajęć (...) Dział (...) (...).

4. Stała współpraca z Dyrektorem i z-cą Dyrektora (...), Dział (...) (...), z pracownikiem socjalnym, doradcą zawodowym, psychologiem/terapeutą i pedagogiem i innymi pracownikami Działu (...) (...) w zakresie realizacji (...) przez uczestników.

5. (...) stanowiskowe BHP uczestników (...), Dział (...) (...).

6. Zadania instruktora zawodu (...), reintegracji społeczno zawodowej i innych pracowników zatrudnianych wg potrzeb określają indywidualne zakresy obowiązków lub czynności stanowiące w kolejności załączniki do tego Regulaminu ( Dział (...) (...), (...) / (...)).

7. Prowadzenie zajęć zgodnie z zakresem obowiązków, zakresem czynności i opracowaniem treściowym - (...)dla uczestników zajęć w Centrum / załącznik nr (...) do Wniosku o przyznanie uprawnień / całość stanowi składową Regulaminu Organizacyjnego (...), Dział (...) (...) z uprawnieniami Centrum (...). Integralna część stanowią wszystkie załączniki ujęte w wykazie Z. Regulaminu (&28) (dowod: Regulamin Organizacyjnego (...), Dział (...) (...) z uprawnieniami Centrum (...) ( (...) ),k-315-326).

Struktura organizacyjna (...) z uprawnieniami (...) przewiduje, iż Dyrektorem (...) podlega bezpośrednio Z. fundacji (...) (dowod: schemat organizacji k-314).

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

apelacja jest zasadna i odnosi zamierzony skutek.

Przed przystąpieniem do merytorycznej oceny podniesionych w apelacji zarzutów, jak również prawidłowości rozstrzygniecia Sądu (...) instancji, należy poczynić kilka uwag dotyczących granic rozpoznani przez sąd II instacji apelacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 378§1 k.p.c. Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. Granice apelacji wyznacza zakres zaskarżenia apelacją wyroku sądu pierwszej instancji (w całości lub w części). Granice te określa zatem strona wnosząca apelację. Ustawodawca ma tutaj na myśli zarówno granice przedmiotowe, jak i podmiotowe apelacji. W konstrukcji prawnej rozpoznawania sprawy przez sąd drugiej instancji w wyniku wniesienia apelacji przez stronę lub strony postępowania, w polskiej procedurze cywilnej chodzi o skontrolowanie prawidłowości rozstrzygnięcia sprawy przez sąd pierwszej instancji i jeżeli to potrzebne – przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego, a następnie wydanie orzeczenia merytorycznego. Jest to realizacja zasady pełnej apelacji. W sferze granic przedmiotowych apelacji oznacza więc jedynie to, że sąd odwoławczy nie może rozpoznawać w postępowaniu apelacyjnym w zakresie niezaskarżonej części orzeczenia, choćby część ta dotknięta była nieważnością postępowania. Niezaskarżona część orzeczenia sądu pierwszej instancji staje się bowiem prawomocna, tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie w zakresie wyroku uzupełniajacego, którego strona pozwana nie zaskarżyła (art. 363 § 1 KPC). Podkreślić przy tym należy, iż zarzuty apelacji nie tylko nie wyznaczają jej granic, ale również nie wiążą sądu drugiej instancji ani apelanta. Oznacza to z jednej strony, że sąd odwoławczy, jako instancja także merytoryczna, powinien zbadać sprawę w pełnym zakresie (w granicach apelacji), niezależnie od podniesionych zarzutów, ponieważ, zgodnie z § 1 omawianego przepisu, rozpoznaje sprawę w granicach apelacji, a nie jej zarzutów (por. wyr. SN z 27.4.2000 r., (...) CKN 648/98, niepubl.), np. powinien wziąć pod uwagę, w granicach zaskarżenia, wszystkie stwierdzone naruszenia prawa materialnego, procesowego i inne uchybienia, niezależnie od tego, czy zostały wytknięte w apelacji (por. post. SN z 4.10.2002 r., III CZP 62/02, L.).

Z drugiej strony, apelant aż do zamknięcia rozprawy przez sąd drugiej instancji może zmieniać, uzupełniać lub cofać podniesione w swojej apelacji zarzuty. Sąd odwoławczy, będąc bowiem przede wszystkim instancją merytoryczną, orzeka na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym (wyr. SN z 29.11.2002 r., IV CKN 1574/00, L.). Dlatego też np. sąd drugiej instancji, w granicach zaskarżenia stosuje prawo materialne niezależnie od zarzutów apelacji (wyr. SN z 25.8.2004 r., (...) PK 22/03, L.).

Taka też sytuacja nastapiła w niniejszej sprawie, albowiem już w toku postępowania odwoławczego apelujący podniosł zarzut braku legitymacji procesowej po stronie pozwanego twierdząc, iz przymiot ten przysługuje Fundacji “I.” w O., nie zaś pozwanemu Centrum (...) “ (...)” w O.. Odniesienie się do powyższego zarzutu wymaga dokonania szczegółowej analizy struktury organizacyjnej Fundacji “I.” w O. i wchodzących w jej skład jednostek organizacyjnych oraz pojęcia pracodawcy. Zgodnie z treścią art.22 k.p. pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.Pracodawcą zatem jest każda osoba prawna, chyba że dla niektórych z nich za pracodawcę należy uznać jednostkę organizacyjną stanowiącą jej część składową (wyr. SN z 6.11.1991 r., (...) PRN 47/91, OSP 1992, Nr 7–8, poz. 151 z glosą T. Kuczyńskiego; por. też glosę Z. Hajna, tamże, poz. 148), jak też osoba fizyczna.

Oprócz osób prawnych i fizycznych pracodawcą może być również jednostka organizacyjna niewyposażona w osobowość prawną, ale dostatecznie wyodrębniona pod względem organizacyjnym i finansowym, np. jednostka budżetowa, wyodrębniona jednostka w przedsiębiorstwie wielozakładowym. Za pracodawcę, w rozumieniu art. 3 KP, uważać należy taką jednostkę organizacyjną, która jest uprawniona do samodzielnego zatrudniania pracowników, nie można jednak uznać za pracodawcę jednostki organizacyjnej, której kierownik przyjmuje i zwalnia pracowników wyłącznie na podstawie upoważnienia (uchw. SN z 16.11.1977 r., (...) PZP 47/77, OSPiKA 1979, Nr 7–8, poz. 125 z glosą M. Piekarskiego; glosą J. Brola, PiZS 1980, Nr 7, s. 50), jak to ma miejsce wlasnie w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie zaś z treścią art.3 ¹§ 1.k.p. za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba.Właściwą do dokonywania czynności prawnych z ramienia pracodawcy, jak z tego wynika, jest osoba zarządzająca lub organ zarządu. Określenie "organ zarządzający" dotyczy zarządu osób prawnych, natomiast "osoba zarządzająca" stanowi ustalenie niesformalizowane, mogące odnosić się zarówno do jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, jak i osób prawnych, przy czym Kodeks pracy nie określa podstawy jej działania. Osoba zarządzająca zakładem pracy w imieniu pracodawcy może być zatrudniana na podstawie stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej (wyr. SN z 25.11.2004 r., (...) PK 42/04, OSNP 2005, Nr 14, poz. 209). Podstawy działania mogą być zatem różne, tym bardziej że może być wyznaczona również jeszcze "inna" osoba, czyli niesprawująca zarządu. Przez osobę w tym kontekście należy rozumieć literalnie osobę fizyczną, ale możliwa jest również interpretacja, że określenie to obejmuje osobę prawną, co by odpowiadało sytuacjom, w których sprawowanie zarządu jest powierzane osobom prawnym. Pomocne w tej mierze mogą być odpowiednie przepisy, statuty, umowy. Osobą zarządzającą może być więc właściciel przedsiębiorstwa, jak też ustanowiony w tym celu dyrektor, kierownik, prokurent, może być nim likwidator czy syndyk masy upadłości, a w przypadku jednostek budżetowych państwa i samorządu – odpowiedni ich kierownik. Przez określenie " inna wyznaczona osoba" należy rozumieć osobę umocowaną, przy czym od takiego pełnomocnictwa nie wymaga się zachowania określonej formy (wyr. SN z 10.6.2014 r., II PK 207/13, MoPr 2014, Nr 12, s. 647). Wobec braku zastrzeżenia, że osoby te działają na podstawie łącznej reprezentacji, należy przyjąć – co ma zasadnicze znaczenie – że każda z nich działa jednoosobowo. W przypadku więc spółek lub innych jednostek i osób prawnych, dla których dla podejmowania zobowiązań wymagana jest łączna reprezentacja, należy uznać, że w zakresie prawa pracy, czynności prawne mogą być podejmowane jednoosobowo. W odniesieniu do zarządów kolegialnych oznaczałoby to, że dla dokonania czynności prawnej w zakresie prawa pracy wystarcza jej dokonanie przez prezesa takiego zarządu lub inną osobę przez ten zarząd wyznaczoną.

Jak wiadomo, uprawnienie konkretnego podmiotu (powoda) do występowania z określonym roszczeniem przeciwko innemu konkretnemu podmiotowi (pozwanemu) płynie ze stosunku określonego przez prawo materialne. To szczególne uprawnienie danego podmiotu, oceniane z punktu widzenia prawa materialnego, nazywane jest legitymacją procesową. Jeśli zostanie wykazane, że strony są związane prawnomaterialnie z przedmiotem procesu, którym jest roszczenie procesowe, to zostanie wykazana legitymacja procesowa powoda (czynna) i pozwanego (bierna). Wobec tego, że legitymacja procesowa stanowi przesłankę materialnoprawną sąd dokonuje oceny w zakresie jej istnienia w chwili orzekania co do istoty sprawy. Brak legitymacji procesowej, zarówno czynnej, jak i biernej, prowadzi do wyroku oddalającego powództwo.

W celu dokonania weryfikacji podnoszonego przez pozwanego braku legitymacji procesowej biernej powyższe rozwazania nalezy odnieść do struktury organizacyjnej Fundacji (...) w O. , która niewątpliwie posiada osobowość prawną i zdolność procesową.

Na wstępie wskazać należy, iż celem Fundacji jest dążenie do poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych ( bez względu na wiek, rodzaj i stopień niepełnosprawności ), emerytów, osób bezrobotnych i bezdomnych, poszkodowanych przez los, osób samotnych i ich rodzin oraz regionalnych grup mniejszości narodowych m.in. przez tworzenie, prowadzenie i wspieranie domów opiekuńczych, zakładów opieki zdrowotnej, placówek aktywizacji o profilu terapeutyczno - rehabilitacyjnym z programem kompleksowej (...) i (...) i społecznej takich jak - Centrum (...), Warsztaty (...) i inne formy warsztatów np. Warsztaty (...) (...)j lub (...) albo Spółdzielnie (...). Jak więc wynika z postanowień Statutu Fundacji Centrum (...) nie jest scricte jednostką organizacyjną Fundacji (...) w O. , a jedynie określeniem charakteru, formy, jaką przybiera dana dzialalność w odrożnieniu np. od Warsztatów (...). Właśnie w ramach tej działalności Zarząd Fundacji (...) w O. Uchwałą z dnia 2 stycznia 2007 roku powołał z dniem 2 stycznia 2008 roku Integracyjny Ośrodek (...) ( (...)). Organem prowadzącym Ośrodek jest Zarząd Fundacji (...) w O., on też sprawuje nadzór nad jego funkcjonowaniem. Ośrodek używa pieczęci : Fundacja (...) KRS (...) Integracyjny Ośrodek (...) (...)-(...) O. ul. (...) Nip (...), Regon (...). Zgodnie z postanowieniami Statutu, celem działania Ośrodka jest prowadzenie szeroko rozumianej pomocy rodzinie i innym potrzebującym. Ośrodek jest placówką oświatowo-wychowawczą w szczególności dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi orzeczeniami i trudnościami w nauce szkolnej i koedukacyjną placówką pobytu dziennego dla osób niepełnosprawnych i bezrobotnych, realizującą zadania z zakresu (...) i (...) i społecznej, przy czym zadania z zakresu (...) i społecznej osób zagrożonej wykluczeniem społecznym realizuje Dział (...) Ośrodka – (...) z uprawnieniami Centrum (...) (§2,3 statutu). Zgodnie z treścią Regulaminu Organizacyjnego (...), Dział (...) (...) z uprawnieniami Centrum (...) z dnia 17 grudnia 2008 roku ( (...) ), który określa zasady wewnętrznej organizacji oraz strukturę i zakres działania komórek organizacyjnych wchodzących w jego skład: przez (...) należy rozumieć (...) z uprawnieniami Centrum (...) przy Fundacji (...) - Dział (...) (...) jednostka organizacyjna Fundacji (...) (Statut (...)), (...), Dział (...) (...) / (...) należy przez to rozumieć (...) / (...) przy Fundacji (...).

Analiza powyższych uregulowań Statutu prowadzi do wniosku, iż Fundacja realizuje swoje cele statutowe, poprzez wyodrębnione jednostki organizacyjne: Integracyjny Ośrodek (...) ( (...)), w ramach którego działają Środowiskowe Warsztaty (...) z uprawnieniami Centrum (...), przy czym status Centrum (...) został nadany jednostce organizacyjnej Fundacji (...) , na jej wniosek, decyzją z dnia 17.12.2008 roku wydaną przez Wojewodę (...) na podstawie m.in. art.4 ust.1 i2 oraz art.5 ust.1 i2 ustawy z dnia 13.06.2003 roku o zatrudnieniu socjalnym, na okres pięciu lat. Oznacza to więc, iż wskazane przez powódkę - Centrum (...) w O. nie jest jej pracodawcą, a więc nie posiada legitymacji procesowej biernej w niniejszej sprawie. Powyższy wniosek potwierdza analiza postanowień Statutu Integracyjnego Ośrodka (...), które wskazują, iż strukturę organizacyjną (...), Dział (...) (...) /(...) tworzą Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) oraz koordynator ds. reintegracji społecznej i z-ca Dyrektora (...), Dział (...) (...) (&10), przy czym Dyrektor pelni jednocześnie funkcję kierownika (...) / (...) (...) w O.. Dyrektor Integracyjnego Ośrodka (...) p.o. Kierownika (...) / (...) kieruje pracą (...) / (...) jednostki organizacyjnej posiadającej uprawnienia (...) na zasadzie jednoosobowego kierownictwa i odpowiedzialności za wyniki pracy jednostki organizacyjnej Fundacji (...), która uzyskała uprawnienia (...) oraz reprezentuje je na zewnątrz. Dyrektor (...), Dział (...) (...) /(...) wykonuje nadto wobec pracowników czynności pracodawcy w rozumieniu przepisów prawa pracy. Dyrektor (...), Dział (...) (...) / (...) jest kierownikiem zakładu w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy i w ramach tych przepisów decyduje o: zatrudnianiu, zwalnianiu i wynagradzaniu pracowników (...), Dział (...) (...) / (...) w ramach limitu posiadanych środków, zgodnie z zasadami finansowania właściwymi dla danej jednostki, przyznawaniu nagród oraz wymierzaniu kar porządkowych zgodnie z Kodeksem Pracy, Regulaminem i instrukcjami (...), Dział (...) (...) / (...). O. istotną przy tym jest, iż Dyrektora (...) p.o. kierownika (...) / (...) zatrudnia i zwalnia Zarząd osoby Prawnej, która wnioskowała o uzyskanie uprawnień Centrum (...), lub utworzyła Centrum (...), a więc w tym wypadku Zarząd Fundacji (...) w O.. Nadto struktura organizacyjna Działu (...) (...) z uprawnieniami (...) przewiduje, iż Dyrektorem (...) podlega bezpośrednio Zarządowi fundacji (...), na co wskazuje schemat organizacji, stanowiący załącznik do Statutu( k-314), zaś z &21 Statutu (...) z siedzibą w O. z dnia 2 stycznia 2008 roku wynika wprost, iż pracą Ośrodka kieruje Dyrektor i jego zastępcy, powoływani i odwoływani przez Zarząd Fundacji, przy czym Dyrektor zatrudnia pracowników, pozostając w ścisłym porozumieniu z Zarządem Fundacji (...). Powyższe uregulowania wyraźnie wskazują, iż mamy do czynienia z klasycznym przykladem reprezentacji pracodawcy, przewidzianym w omówionym już powyżej art.3 ^{(
1)}§ 1.k.p. Wszak zauważyć nalezy, iż sam fakt samodzielności organizacyjnej oddziału w zakresie gospodarki finansowej, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie, nie przesądza jeszcze o samodzielności zatrudnienia pracowników takiego podmiotu. Samodzielność ta nie wynika na pewno z postanowień przedłożonych przez pozwanego Statutów: Integracyjnego Ośrodka (...) z dnia 2 stycznia 2008 roku (k-280-291) oraz Regulaminu Organizacyjnego (...), Dział (...) (...) z uprawnieniami Centrum (...) z dnia 17 grudnia 2008 roku (k-315-326), a wręcz przeciwnie, ich przepisy stanowiące o całkowitej podległości Dyrektora Zarządowi Fundacji jednoznacznie taką ewentualność wykluczają. Wreszcie o statusie pracodacy Fundacji (...) w O. świadczy fakt, iż utworzone przez nią jednostki organizacyjne posługują się jej numerem Nip (...) , który z godnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 13.10.1995 roku (Dz.U. Nr 142 poz. 702 z późn. zm.) o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatnikow oznacza numer identyfikacyjny płatnika podatków oraz płatnika składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz numerem Regon (...) Fundacji, który z kolei służy identyfikacji podmiotu w Krajowym Rejestrze Podmiotów (...) Narodowej (ustawa z dnia 29.06.1995 roku o statystyce publicznej Dz. U.z 2012 roku poz. 591). Okoliczności te jednoznacznie wskazują, iż Fundacja realizuje wobec osób zatrudnionych w jej jednostkach organizacynych obowiazki pracodawcy, wynikajace z ustawy z dnia 13 października 1998 r. (Dz.U. Nr 137, poz. 887) o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 wskazanej ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają m.in. osoby, które są pracownikami, zaś płatnikiem składek jest pracodawca (art.4). Płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy (art.46), zaś Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi konta ubezpieczonych, z których każde jest oznaczone numerem PESEL, konta płatników składek oznaczone numerem NIP, a w przypadku gdy płatnik składek nie posiada numeru NIP, do czasu jego uzyskania - numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON (art.33 ustawy).

Wreszcie na zakończenie rozważań w zakresie legitymacji procesowej pozwanego podnieść należy, iż zgodnie z treścią art. 3 ust 4 pkt 1 i 2 status Centrum nadaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce funkcjonowania Centrum, w drodze decyzji administracyjnej, na podstawie wniosku m.in. organizacji pozarządowej lub podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 149, poz. 887), przy czym, co istotne status Centrum nadaje się na okres 5 lat. Oznaczałoby to więc w praktyce, iż na mocy powyższych przepisów powstałaby jednostka organizacyjna-pracodawca, zatrudniający pracowników jedynie na czas określony pięciu lat, co jest sprzeczne z podstawową zasadą obowiazującą w prawie pracy, iż stosunek pracy powinien wiązać się z trwałością zatrudnienia, tak więc to umowa o pracę na czas nieokreślony jest postrzegana jako podstawowa formuła zatrudnienia, która najlepiej chroni interesy pracownika. Tymczasem powołując Centrum jedynie na pięć lat ustawodawca stwarzałby wymóg zawierania umow o pracę na czas określony, co z istoty swej nie jest korzystne dla pracownika. Pracodawca w takim wypadku o powyższym fakcie poinformować pracownika przy zawieraniu umowy o pracę. Nadto zauważyc należy, iż ciągłość dzialania i istnienia struktury organizacyjnej, ktorej jedynie na pewien okres czasu nadano status Centrum (...) ma istotne znaczenie z punktu widzenia celów realizowanych przez te podmioty, a wyznaczonych przez Fundację “I.” w O., ktorymi są: dążenie do poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych ( bez względu na wiek, rodzaj i stopień niepełnosprawności ), emerytów, osób bezrobotnych i bezdomnych, poszkodowanych przez los, osób samotnych i ich rodzin oraz regionalnych grup mniejszości narodowych m.in. przez tworzenie, prowadzenie i wspieranie domów opiekuńczych, zakładów opieki zdrowotnej, placówek aktywizacji o profilu terapeutyczno - rehabilitacyjnym z programem kompleksowej (...) i (...) i społecznej. Realizacja powyższych założeń wymaga niewątpliwie konsekwencji i ciągłości działania, która zapewnia Fundacja.

Dlatego też, mając powyższe rozważania na uwadze Sąd Okręgowy, uznając zasadność podniesionego przez apelującego zarzutu braku legitymacji procesowej biernej zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 8 lipca 2014 roku i na podstawie art.386&1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji.

Powyższe rozstrzygnięcie czyni bezprzedmiotowym odniesienie się do pozostalych zarzutów apelacji.

Sąd Okręgowy zauważa jedynie, iż co prawda skarżący podniósł w apelacji zarzut naruszenia przez Sąd (...) instancji art. 45 k.p., poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy do rozwiązania stosunku pracy doszło za porozumieniem stron, jednakże apeacja została wniesiona jedynie od wyroku sądu z dnia 8 lipca 2014 roku, na co wyraźnie wskazuje jej część wstępna. Tymczasem rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego w zakresie zasądzenia na rzecz powodki odszkodowania zawarte jest w wyroku uzupełniającym z dnia 27.10.2014 roku, którego apelacja nie obejmuje.Wyrok wydany zaś na skutek uwzględnienia wniosku o uzupelnienie wyroku ma swój samodzielny byt prawny, podlega ogłoszeniu, uzasadnieniu i zaskarżeniu na zasadach ogólnych (tak też wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12.10.2011 roku VI ACa 385/11, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23.10.2012 (...) 29/12). Strona pozwana, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, winna więc wnieść także apelację od wyroku uzupelniającego Sądu Rejonowego z dnia 27.10.2014 roku, czego nie uczynila. Tak więc tylko na marginesie, Sąd Okręgowy zauważa, iż Kodeks pracy przewiduje odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy jedynie w sytuacji, gdy pracodawca w sposób niezgodny z prawem rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia, bądź też w sposób niezgodny z prawem rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem, natomiast nie w przypadku rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron, a na taki sposób rozwiązania umowy z powódką powoływał się pozwany.

Mając na uwadze charakter przedmiotowej sprawy, zwłaszcza zaś fakt zgłoszenia zarzutu braku legitymacji procesowej biernej przez pozwanego dopiero na etapie postepowania apelacyjnego, Sąd Okręgowy skorzystał z dobrodziejstwa wynikającego z art. 102 k.p.c. i nie obciążył powódki kosztami postępowania za obie instancje.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE