Sygn. akt IV U 339/14
Dnia 27 sierpnia 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący |
SSO Katarzyna Antoniak |
|
Protokolant |
stażysta Renata Olędzka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2015r. w S.
odwołania J. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 25 lutego 2014 r. Nr (...)
w sprawie J. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
oddala odwołanie.
Sygn. akt: IV U 339/14 UZASADNIENIE
Decyzją z 25 lutego 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 i 58 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.
Odwołanie od w/w decyzji złożył J. S. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że decyzja jest dla niego krzywdząca, gdyż nie uwzględnia jego dolegliwości i faktycznego stanu zdrowia, który ulega dalszemu pogorszeniu. Dolegliwości bólowe i stan zdrowia powodują, że nie jest w stanie podjąć żadnej pracy (odwołanie k.2).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 17 lutego 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony J. S. do 11 grudnia 2013r. uprawniony był do świadczenia rehabilitacyjnego (decyzja z 27 września 2013r. o ustaleniu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego do 11 grudnia 2013r. k.13 akt o świadczenie rehabilitacyjne). W dniu 6 listopada 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 31 grudnia 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 31 grudnia 2013r. k.33 akt rentowych).
Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 17 lutego 2014r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.34 i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 17 lutego 2014r. k.37 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 25 lutego 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 25 lutego 2014r. k.42 akt rentowych).
Ubezpieczony cierpi na zespół bólowy kręgosłupa szyjnego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych w utrwalonej remisji objawów korzeniowych. W 2012r. przeszedł leczenie operacyjne dyskopatii C4/C5 i C6/C7. Ponadto cierpi na dolegliwości ze strony stawów barkowych i w kwietniu 2013r. przebył artroskopię lewego stawu barkowego z dobrym efektem terapeutycznym. Okresowo odczuwa dolegliwości bólowe stawu kolanowego lewego w przebiegu chondromalacji bez wysięku, bez ograniczenia ruchomości, bez objawów niewydolności chodu - w grudniu 2012r. przebył artroskopię lewego stawu kolanowego i stan czynnościowy kolana po tym zabiegu jest prawidłowy. Badanie części obwodowej układu nerwowego nie potwierdza obecności u ubezpieczonego aktywnych objawów zespołu korzeniowego kręgosłupa, a badanie ortopedyczne ubezpieczonego wykazuje chód wydolny i sprawny, niewielkie ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego - odległość broda – mostek 3 cm, niewielkie ograniczenie ruchomości odcinka lędźwiowego – odległość palce-podłoga 20 cm, ograniczenie odwodzenia i zgięcia stawów barkowych do 120 stopni, zakresy ruchomości lewego stawu kolanowego pełne, staw bez wysięku, stabilny, prawidłową siłę mięśniową kończyn dolnych i górnych, odruchy głębokie prawidłowe, symetryczne, bez objawów ogniskowych, oponowych i piramidowych. Taki stan narządu ruchu ubezpieczonego nie powoduje niezdolności do pracy, natomiast w okresach nasilenia dolegliwości bólowych ubezpieczony może wymagać leczenia rehabilitacyjnego i farmakologicznego (opinia biegłego ortopedy K. K. i biegłego neurologa E. K. k.9-10 akt sprawy i uzupełniająca opinia tych biegłych k.27 akt sprawy oraz opinia biegłego ortopedy M. R. i biegłego neurologa P. W. k.42-43 akt sprawy).
Ubezpieczony ma 54 lata i wykształcenie podstawowe. Pracował fizycznie jako kierowca, ślusarz, a w ostatnim czasie – do 2012r. jako operator wytłaczarek tworzyw sztucznych (zaświadczenia o zatrudnieniu k.8 i 10 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.25-25v – nagranie od minuty 1 do 11).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego J. S. podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzone na tę okoliczność opinie dwóch zespołów biegłych (pierwszy zespół w składzie ortopeda K. K. i neurolog E. K. – opinia k.9-10 i 27 akt sprawy i drugi zespół w składzie ortopeda M. R. i neurolog P. W. – opinia k.42-43 akt sprawy) dały podstawy do ustalenia, że ubezpieczony nie jest osobą niezdolną do pracy. W sporządzonych opiniach biegli rozpoznali u ubezpieczonego schorzenia narządu ruchu – kręgosłupa oraz stawów barkowych i stawu kolanowego lewego i stwierdzili, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonego niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. W ocenie biegłych schorzenia ubezpieczonego wymagają dalszego leczenia farmakologicznego i rehabilitacji, szczególnie w okresie zaostrzenia dolegliwości bólowych, ale nie sprowadzają niezdolności do pracy. Analizując powyższe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy - specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są spójne i należycie uzasadnione. Należy podkreślić, że ubezpieczony badany był przez dwa niezależne zespoły biegłych i zespoły te doszły do tożsamych wniosków co do braku podstaw orzeczenia o niezdolności ubezpieczonego do pracy.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.