Poznań, dnia 30 maja 2016r .
Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dorota Biernikowicz
Protokolant: sędzia przewodnicząca
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu – A. K.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 maja 2016r.
sprawy skazanego D. S. s. A. i B. z domu A., ur. (...) w P.
na skutek wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
1. na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., art. 575 a contrario k.p.k. i art. 339 § 3 pkt 1 k.p.k. oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) umorzyć postępowanie o wydanie wobec skazanego D. S. wyroku łącznego;
2. na podstawie § 1, § 2, § 4 ust. 1, 2, 3, § 17 ust. 5, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2015, poz. 1801) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. W. kwotę 147,60 zł (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w związku z umorzeniem postępowania, jak w punkcie 1 sentencji;
3. na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
W dniu 28 kwietnia 2016r. do Sądu Okręgowego w Poznaniu wpłynął wniosek skazanego D. S. o wydanie wobec niego wyroku łącznego, obejmującego prawomocne skazania w sprawach objętych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu o sygn. akt III K 298/05 oraz w sprawach II K 1529/97 i III K 274/03. Skazany wskazał, że wnosi o wydanie wobec niego nowego korzystniejszego wyroku łącznego w związku ze zmianą przepisów kodeksu karnego.
Działając na podstawie art. 570 k.p.k. z urzędu Sąd ustalił w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, że D. S. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:
I. Sądu Rejonowego w Środzie Wlkp. z dnia 05.06.1997 r. o sygn. akt II K 88/97 za przestępstwo z art. 211 d k.k. i z art. 11 § 1 d k.k. w zw. z art. 211 d k.k. w zw. z art. 58 d k.k. popełnione w okresie od listopada 1996 roku do 3 stycznia 1997r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby, wymierzono kare grzywny w wysokości 300 zł, przy czym postanowieniem z dnia 13.05.1998r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, a w dniu 12.11.1997r. wykonano karę grzywny;
II. Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 30.01.1998 r. o sygn. akt II K 1529/97 za przestępstwo z art. 214 § 2 d k.k. popełnione w dniu 28 sierpnia 1997r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby, wymierzono karę grzywny w wysokości 200 zł, przy czym postanowieniem z dnia 09.03.2005r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, a w dniu 05.08.1998r. wykonano karę grzywny;
III. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 29.10.1998r. o sygn. akt IV K 1238/98 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. na karę 400 zł grzywny, która wykonano 29.12.1999r.
IV. Sądu Rejonowego w Środzie Wlkp. z dnia 23.11.2001r. o sygn. akt II K 152/01 za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 19.08.1996r. do 23.09.1996r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby, wymierzono karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 40 zł każda stawka, przy czym postanowieniem z dnia 09.03.2005r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;
V. Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 29.04.2004 r. o sygn. akt III K 274/03 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. popełnione w dniu 25.08.2002r. na karę 15 lat pozbawienia wolności pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. popełnione w dniu 11.09.2002r. na karę 25 lat pozbawienia wolności, w miejsce których top kar jednostkowych wymierzono skazanemu łączną kare 25 lat pozbawienia wolności ;
VI. wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 20.09.2005 r. o sygn. akt III K 298/05 którym połączono kary pozbawienia wolności i kary grzywny orzeczone w sprawach II K 88/97 i II K 152/01 i wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 35 stawek dziennych po 40 zł jedna stawka, umorzono w pozostałym zakresie postępowanie o wydanie wyroku łącznego z uwagi na brak warunków;
Z informacji o skazanym z Krajowego Rejestru Karnego (k. 33-34), a także z opinii o skazanym sporządzonej przez Dyrektora Zakładu Karnego w Rawiczu (k. 62) wynika, że D. S. po wydaniu wyroku łącznego z dnia 20.09.2005 roku w sprawie III K 298/05 nie został skazany innymi wyrokami, niż wymienione powyżej, poza tym żaden z wymienionych wyroków nie uległ uchyleniu lub zmianie. Po wejściu w życie zmiany przepisów kodeksu karnego, w tym dotyczących kary łącznej, nie zapadł wobec skazanego żaden wyrok skazujący.
Ponadto Sąd ustalił, że skazany już po wydaniu wyroku łącznego w sprawie III K 298/05 składał wnioski o wydanie wyroku łącznego, a nie zmieniła się jego sytuacja od daty wydania wyroku łącznego w sprawie III K 298/05 i Sąd Okręgowy w Poznaniu umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego z uwagi na powagę rzeczy osądzonej:
- postanowieniem z dnia 10.09.2007r. w sprawie III K 254/07
- postanowieniem z dnia 03.07.2006r. w sprawie III K 242/06
- postanowieniem z dnia 18.06.2012r. w sprawie XVI K 99/12.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Na wstępie zaznaczyć jednak należy, że przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (DZ. U. z 2015r., poz. 396) uregulowały kwestię tzw. intertemporalną, to jest wyłączyły stosowanie przepisów rozdziału IX kodeksu karnego w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym, do spraw w których połączeniu podlegałby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. Zgodnie z tym przepisem – przepisów rozdziału IX ustawy kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawa nowelizująca kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Oznacza to, że przepisy art. 85 i następne k.k. w nowym brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015r. nie mają zastosowania w niniejszej sprawie do skazanego D. S., ponieważ wszystkie skazania jakie zapadły wobec niego zostały orzeczone przed 1 lipca 2015r., a ponadto – jak wynika z karty karnej, opinii o skazanym i oświadczenia skazanego na posiedzeniu – po dniu 1 lipca 2015r. nie zapadł wobec niego żaden nowy wyrok skazujący na karę podlegającą łączeniu z poprzednimi karami. Tym samym stwierdzić należy na wstępie, że w stosunku do skazanego D. S. w niniejszym postępowaniu stosuje się przepisy art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu starym tj. obowiązującym do dnia 1 lipca 2015r.
Zważyć należy zatem, że zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. właściwy Sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, jeżeli zachodzą ku temu warunki określone w szczególności w art. 85 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015r.), a mianowicie sprawca popełniał dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.
Rozważając dopuszczalność wydania nowego wyroku łącznego wobec skazanego D. S., uwzględniając dotychczasową karalność skazanego i wydane dotychczas orzeczenia, tj. prawomocnie orzeczone kary wyrokami wymienionymi na wstępie, stwierdzić należy, iż po wydaniu wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 20 września 2005 roku o sygn. akt III K 298/05, nie zmieniła się w żaden sposób sytuacja skazanego i co za tym idzie możliwości ukształtowania kary łącznej, a jak już wyżej Sąd wyjaśnił, sytuacji skazanego w zakresie możliwości wydania nowego wyroku łącznego nie zmienia także nowelizacja kodeksu karnego, która obowiązuje od 1 lipca 2015r, zgodnie z przytoczonym przepisem przejściowym art. 19 ust. 1cyt. ustawy.
Z wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu dnia 20.09.2005 r. o sygn. akt III K 298/05 jednoznacznie wynika, że postępowaniem w przedmiocie wydania wyroku łącznego objęte były wszystkie powyżej opisane wyroki, II K 88/97, II K 1529/97, III K 152/01, III K 274/03, zatem te wyroki, o których połączenie skazany wnosi w niniejszym postępowaniu. Ponieważ połączeniu podlegają kary wymierzone w poszczególnych wyrokach, a nie kara łączna ukształtowana wyrokiem łącznym, uznać należy, iż skazany domaga się ponownie połączenia tych samych wyroków, które były przedmiotem rozpoznania Sądu wydającego wyrok łączny w sprawie III K 298/05, co wynika wprost z jego wniosku, gdyż domaga się on korzystniejszego połączenia kar w związku z nowelizacja kodeksu karnego. Sąd Okręgowy w Poznaniu, wydając wyrok łączny w sprawie III K 298/05 ukształtował natomiast karę łączną wobec skazanego, łącząc kary orzeczone w sprawach o sygnaturach II K 88/97 i II K 152/01 w takim zakresie, jak te wyroki podlegały łączeniu z uwagi warunki wynikające z art. 85 k.k., umarzając w pozostałym zakresie postępowanie o wydanie wyroku łącznego z uwagi na brak warunków z art. 85 k.k. Analizując daty popełnienia przestępstw osądzonych wymienionymi wyżej wyrokami, zważyć należy, że nie jest możliwe połączenie kar wymierzonych wszystkim wymienionymi wyrokami w punktach od I do V w jedną karę łączną, a to z uwagi na daty popełnienia czynów osądzonych w tych sprawach. Sąd Okręgowy w Poznaniu, wydając wyrok łączny w sprawie III K 298/05, rozważał wszystkie kwestie dotyczące możliwości połączenia kar orzeczonych w wymienionych na wstępie wyrokach, połączył je jednak w takiej konfiguracji, jaka odpowiadała treści przepisów art. 85 i nast. k.k.. Zważyć należy jednocześnie, iż po wydaniu wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie III K 298/05 nie zapadł wobec skazanego D. S. żaden wyrok skazujący, żaden z wyroków stanowiących podstawę wydania wyroku łącznego o sygn. akt III K 298/05 nie uległ uchyleniu lub zmianie, zatem nie zaistniała jakakolwiek potrzeba wydania wobec skazanego D. S. nowego wyroku łącznego i możliwości kształtowania ewentualnej kary łącznej zgodnie z art. 575 k.p.k. w zw. z art. 570 k.p.k.
Tym samym w niniejszej sprawie zachodzi powaga rzeczy osądzonej, bowiem sytuacja prawna skazanego nie uległa w żaden sposób zmianie po wydaniu prawomocnego wyroku łącznego w sprawie III K 298/05 i zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 572 k.p.k. postępowanie należy umorzyć.
Wskazać bowiem należy w tym miejscu, że podstawę umorzenia postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowić może nie tylko okoliczność wskazana w art. 572 k.p.k., ale również i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 17 § 1 k.p.k. Rozważenie wystąpienia określonych w art. 17 § 1 k.p.k. przesłanek warunkujących dopuszczalność postępowania karnego jest obowiązkiem organu procesowego na każdym etapie postępowania. Negatywna przesłanka procesowa res iudicate ma miejsce wówczas, gdy wcześniej wydane zostało postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego dotyczące tych samych wyroków skazujących (por. Sąd Najwyższy sygn. akt V KK 326/04, LEX nr 141340, SN II KK 156/04, OSNKW-R 2004, poz. 1263).
Ponieważ przedmiotem wcześniejszego postępowania o wydanie wyroku łącznego w sprawie sygn. akt III K 298/05, jak i w sprawach III K 254/07, III K 242/06 i XVI K 99/12 były wszystkie tożsame wyroki, co do których zapadło prawomocne orzeczenie rozstrzygające kwestie orzeczenia kary łącznej, zachodzi przeszkoda ujęta w treści art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. skutkująca umorzeniem postępowania w niniejszej sprawie. Zaznaczyć należy również, że powaga rzeczy osądzonej uniemożliwia jakiekolwiek rozważania odnośnie innego ukształtowania wyroku łącznego odnośnie prawomocnych skazań wymienionych wyżej w punktach od I do V, a które były przedmiotem rozpoznania w sprawie III K 298/05 i w sprawach III K 254/07, III K 242/06 i XVI K 99/12 w zakresie wydania wyroku łącznego i brak jest jakichkolwiek przesłanek z art. 575 k.p.k. do wydania nowego wyroku łącznego.
W związku z umorzeniem postępowania o wydanie wyroku łącznego - na podstawie § 1, § 2, § 4 ust. 1, 2, 3, § 17 ust. 5, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2015, poz. 1801) - Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. W. kwotę 147,60 złotych (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego.
W związku z umorzeniem postępowania, jak w punkcie 1 sentencji, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. i art. 626 § 1 k.p.k. kosztami postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.
/-/ SSO Dorota Biernikowicz