WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2015 r. w Kaliszu

odwołań J. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 19 czerwca 2015 r. i z dnia 8 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 19 czerwca 2015 r. i z dnia 8 lipca 2015 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. Z.prawo do emerytury poczynając od dnia (...).

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 19 czerwca 2015 r. i z dnia 8 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił J. Z. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego okresu takiej pracy. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w O. w latach 1977 - 94. W kolejnej decyzji, nie objętej odwołaniem, ZUS zaliczył wnioskodawcy okres pracy w warunkach szczególnych w rozmiarze 4 lata 3 miesiące i 7 dni przypadający na lata 1973 – 74 i 1995 – 98.

Odwołanie od decyzji z dnia 19 czerwca 2015 r. i z dnia 8 lipca 2015 r. złożył J. Z. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w O. we wskazanych wyżej latach jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

Odwołujący J. Z. urodzony dnia (...), w okresie 22.04.1974 – 31.12.1994 był pracownikiem Przedsiębiorstwa (...) w O. Początkowo odwołujący był zatrudniony jako ślusarz w warsztaci remontowym a następnie od stycznia 1977 r. tj. od powrotu do zakładu po zakończeniu odbywania zasadniczej służby wojskowej aż do dnia 25 października 1981 r. odwołujący wykonywał pracę montera instalacji wodno – kanalizacyjnych. Od dnia 26 października 1981 r. pracodawca powierzył odwołującemu pracę spawacza. Takie stanowisko wskazywał pracodawca w kolejnych pismach kierowanych do odwołującego oraz w sporządzanych oświadczeniach o wykonywaniu przez odwołującego pracy spawacza zaliczonej do pracy w szczególnych warunkach. Taki stan istniał do dnia 31 grudnia 1994 r. W okresie 1 czerwca 1976 – 8 czerwca 1986 odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę spawacza elektrycznego.

dowód: świadectwo pracy w warunkach szczególnych, dekrety płacowe, oświadczenia o pracy w szczególnych warunkach, zeznania odwołującego.

Wskazaną wyżej pracę spawacza w podanych okresach odwołujący wykonywał każdego dnia roboczego w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie.

dowód: zeznania świadków: J. M., M. C., zeznania odwołującego.

Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się okresem ubezpieczenia wynoszącym 28 lat 2 miesiące i 5 miesiące. Nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. ZUS zaliczył odwołującemu okres pracy w warunkach szczególnych w rozmiarze 4 lata 3 miesiące i 7 dni przypadający w latach 1973 – 74 i 1995 - 98.

/bezsporne/

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi (okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym). W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

- ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przepis § 2 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wymaga do zaliczania okresów pracy w warunkach szczególnych do okresów uprawniających do wcześniejszej emerytury aby praca taka była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się wymaganym okresem pracy w warunkach szczególnych. W okresie od dnia 26 października 1981 r. do dnia 31 grudnia 1994 r. odwołujący będąc pracownikiem (...) wykonywał pracę spawacza. Była to praca wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy. Prace te spełniały warunki wymienione w wykazie A dział XIV punkt 12 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia. Okres takiej pracy wynosi 13 lat 2 miesiące i 6 dni. Warunki w jakich odwołujący wykonywał tę pracę potwierdzają nie tylko świadkowie ale także dokumenty: dekrety płacowe, oświadczenia zakładu o pracy w szczególnych warunkach. Potwierdza także kwestionowane przez ZUS od strony formalnej świadectwo pracy w warunkach szczególnych. Doliczenie tak wskazanego okresu do okresu uznanego przez ZUS (4 lata 3 miesiące i 7 dni) sprawi, iż odwołujący legitymuje się wymaganym okresem co najmniej 15- letniego zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Poza sporem pozostawało spełnienie przez odwołującego kolejnego warunku koniecznego do przyznania emerytury. Odwołujący legitymował się ponad 28-letnim okresem ubezpieczenia. Miał ukończony 60-ty rok życia. Nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w sentencji.