UZASADNIENIE

Powód W. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. kwoty 1.915,00 zł wraz
z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 30 listopada 2011 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 17 lipca 2011 r. w takcie wykonywania czynności zawodowych poruszał się samochodem po ulicy (...) w C., gdzie trwały prace budowlane związane z budową kanalizacji sanitarnej. Wykonawcą przedsięwzięcia było przedsiębiorstwo (...) spółka z o.o. z siedzibą w R., posiadające umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawartą ze stroną pozwaną.
Z uwagi na zły stan nawierzchni spowodowany wyżej wskazanym robotami uszkodzeniu uległ samochód powoda. W wyniku uderzenia o wystającą część nawierzchni asfaltowej nastąpiło rozbicie miski olejowej w pojeździe i wyciek oleju. W ocenie powoda likwidacja szkody powinna obejmować następujące koszty: holowanie uszkodzonego pojazdu (560,00 zł), uszkodzenie turbosprężarki w wyniku pracy silnika bez wymaganego poziomu oleju (koszt regeneracji 1.000,00 zł), montaż osłony silnika (40,00 zł) i miski olejowej (127,00 zł) oraz napełnienie silnika olejem wraz z wymianą filtra oleju (262,00 zł). Uzasadniając żądanie objęte pozwem powód podał, iż łączny koszt likwidacji szkody stanowi kwota 2.473,00 zł,
a strona pozwana uznała roszczenie tylko co do kwoty 558,00 zł.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w S., działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniosła o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu,
w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznała, iż z wykonawcą wyżej wskazanych robót budowlanych łączy ją umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzona polisą nr (...). Powołując się na ogólne warunki ubezpieczenia i treść załącznika do polisy oznaczonego nr 1 wskazała, że franszyza redukcyjna na szkody rzeczowe z tytułu odpowiedzialności cywilnej wynosi 1.000,00 zł
i o taką kwotę jest pomniejszane odszkodowanie. Podała, iż odmówiła wypłaty odszkodowania albowiem w jej ocenie wysokość szkody pozostająca w normalnym związku przyczynowym z uszkodzeniem pojazdu na skutek nierówności na drodze na której ubezpieczony prowadził prace remontowe nie przekracza wysokości przyjętej franszyzy redukcyjnej. Odnosząc się do przedstawionych przez powoda rachunków strona pozwana podniosła, iż naprawa przedmiotowej szkody powinna obejmować jedynie wymianę oleju
i filtrów (80,00 zł), wymianę osłony pod silnik (40,00 zł) oraz misy olejowej (154,00 zł),
a także koszt zakupu oleju (142,00 zł) i osłony silnika (124,00 zł) oraz filtru oleju (20,00 zł). Łączny koszt naprawy pojazdu w wysokości 563,00 zł stanowi kwotę nie przekraczającą przyjętego w polisie poziomu franszyzy redukcyjnej. Ponadto w ocenie ubezpieczyciela uszkodzenie turbosprężarki nie ma związku ze szkodą, gdyż powstało na skutek kontynuowania jazdy uszkodzonym samochodem. Również wymiana amortyzatorów łączników stabilizatora oraz drążków i końcówek nie została spowodowana przedmiotowym zdarzenie, a stanowi konsekwencję zużycia technicznego.

Ustosunkowując się do odpowiedzi na pozew W. S. w piśmie procesowym z dnia 19 marca 2013 r. podniósł, iż olej z silnika pojazdu nie wyciekł w miejscu zdarzenia, był to powolny proces, a powód w momencie stwierdzenia tego stanu niezwłocznie zatrzymał samochód. Powołując się na treść art. 361 k.c. podniósł, iż naprawienie szkody powinno obejmować wyrównanie strat, które poniósł i przywrócić jego stan majątkowy do stanu sprzed zdarzenia, a więc również koszty poniesione w związku z transportem uszkodzonego pojazdu, a także naprawę turbosprężarki (1.350,00 zł). W ocenie powoda istnieje bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy wyciekiem oleju i uszkodzeniem sprężarki. Ponadto podkreślił, iż nie doszło do znacznego uszkodzenia silnika co jego zdaniem świadczy o zaprzestaniu jazdy we właściwym momencie. Jednocześnie zaznaczył, iż nie domaga się zwrotu kosztów związanych z wymiana amortyzatorów, łączników stabilizatora oraz drążków i końcówek.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W lipcu 2011 r. w C. przy ulicy (...) miały miejsce prace związane z budową kanalizacji sanitarnej. Wykonawcą powyższego przedsięwzięcia było przedsiębiorstwo (...) spółka z o.o. z siedzibą w R. posiadające umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zawartą ze stroną pozwaną.

Na skutek prowadzonych robót budowlanych nawierzchnia wyżej wskazanej ulicy była rozkopana.

(okoliczności bezsporne)

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej łącząca wykonawcę robót budowlanych i (...) S.A. z siedzibą w S. została zawarta na podstawie Ogólnych Warunków Ubezpieczeń ryzyk budowlanych. Jej integralną część stanowił załącznik nr 1 zawierający szczegółowe informację co do zakresu ubezpieczenia, w tym uzgodnienia dotyczące zastosowania franszyzy redukcyjnej, której wysokość w przypadku szkód rzeczowych z tytułu OC została ustalona na kwotę 1.000,00 zł.

(dowód: polisa nr (...) z dnia 15 czerwca 2010 r. wraz z załącznikiem nr 1 k. 30 – 35)

W dniu 17 lipca 2011 r. powód jadąc swoim samochodem marki V. (...)
o numerze rejestracyjnym (...) ulicą (...) w C. uderzył w poprzeczny przekop na drodze w skutek czego uszkodził swój pojazd.

Z uwagi na rozkopaną nawierzchnię powód poruszał się z niewielką prędkością (5 – 8 km/h). Oceniając siłę uderzenia jako nieznaczną kontynuował dalszą jazdę, aż do momentu samoczynnego zatrzymania się pojazdu, które miało miejsce po przejechaniu kilkunastu metrów.

Powód poruszał się przedmiotową drogą w związku z wykonywaniem czynności zawodowych polegających na sprawdzaniu prawidłowości wykonania i postępu prac przy budowie kanalizacji.

Z uwagi na mieszkańców posesji położonych przy wyżej wskazanej ulicy droga była dopuszczona do ruchu.

(dowód: zeznania świadka A. B. k. 52;

przesłuchanie powoda k. 52v;

dokumentacja fotograficzna drogi k.4)

Na skutek uszkodzeń uniemożliwiających dalszą jazdę samochodem powód odholował samochód do warsztatu naprawczego, a koszty poniesione przez niego z tego tytułu wyniosły kwotę 560,00 zł.

(dowód: przesłuchanie powoda k. 52v;

rachunek nr (...) poz. nr 1 k. 8;

częściowo opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej M. B. k. 58 – 59)

W wyniku przedmiotowego zdarzenia w pojeździe powoda uszkodzeniu uległa osłona dolna silnika, miska olejowa, a ponadto nastąpił wyciek oleju silnikowego. Koszt wymiany tych części wraz z filtrem oleju wyniósł łącznie 563,00 zł.

(dowód: opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej M. B. k. 58 – 59;

rachunek nr (...) k. 7;

rachunek nr (...) k. 8

uzupełniająca opinia biegłego M. B. z dnia 11 lutego 2013 r. k. 108)

Ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ustalił wartość szkody na kwotę 558,00 zł. Jednocześnie powołując się na wysokość przyjętej w umowie ubezpieczenia OC franszyzy redukcyjnej w kwocie 1.000,00 zł uznał, iż szkoda nie przekracza wyżej wskazanego udziału własnego ubezpieczonego (sprawcy szkody) i dlatego nie przyjął odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie i odmówił wypłaty odszkodowania.

(dowód: pismo strony pozwanej z dnia 17 listopada 2011 r. k. 5)

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie powoda zasługuje na częściowe uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie kwestią bezsporną była odpowiedzialność strony pozwanej - wynikająca z umowy ubezpieczenia OC z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zawartej z wykonawcą robót budowlanych - za szkodę. Poza sporem w zasadzie pozostawał również w dużej mierze zakres uszkodzeń w pojeździe powoda. Spór dotyczył ustalenia czy uszkodzenie turbosprężarki w pojeździe powoda nastąpiło na skutek przedmiotowego zdarzenia, a co za tym idzie, wysokości należnego odszkodowania.

Stosownie do treści art. 805 § 1 i 2 pkt. 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia majątkowego ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie, polegające na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku,
a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy ubezpieczenia majątkowego wyraża się w obowiązku spełnienia świadczenia pieniężnego polegającego na wypłacie odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku przewidzianego w umowie wypadku.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego
w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2 art. 822 k.c.).

Przepis § 4 przytoczonego artykułu upoważnia uprawnionego do odszkodowania
w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej do dochodzenia roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Dla oceny praw i obowiązków stron w niniejszym postępowaniu istotne znaczenie ma również umowa ubezpieczenia, a nadto Ogólne Warunki Ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej lub użytkowania mienia.

Stosownie do treści § 8 ust. 5 wyżej wskazanych Ogólnych Warunków Ubezpieczenia strony mogą uzgodnić wprowadzenie do umowy ubezpieczenia franszyzy redukcyjnej.

Przez franszyzę redukcyjną uważa się określoną w procentach lub kwotowo wartość redukującą łączne świadczenia ubezpieczeniowe z tytułu jednego wypadku dotyczące szkód w mieniu, chyba że uzgodniono inaczej.

Według zaś art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Poszkodowany jest więc uprawniony do odszkodowania w pełni pokrywającego wyrządzoną szkodę.

W niniejszym postępowaniu przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej jest zaistnienie zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku odszkodowawczego, wystąpienie szkody rozumianej jako uszczerbek w mieniu poszkodowanego, a także istnienie związku przyczynowego między zdarzeniem a zaistniałą szkodą.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd miał przede wszystkim na uwadze opinię biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej M. B.. Zdaniem Sądu opinia sporządzona przez biegłego sądowego wraz z opinią uzupełniającą jest wyczerpująca i przekonująca. Biegły szczegółowo uzasadnił sposób oraz podstawy opracowania opinii, zaś pozostałe dokumenty nie budzą wątpliwości. Sporządzając opinię
w niniejszym postępowaniu opierał się wyłącznie na aktach sprawy. Biegły w sposób jednoznaczny stwierdził, iż uszkodzenie turbosprężarki nie pozostaje w związku przyczynowym z przedmiotowym zdarzeniem. Ponadto zaznaczył, iż w większości przypadków awaria tej części pojazdu jest spowodowana niewłaściwą eksploatacją i obsługą. Opinia biegłego w tym zakresie została zakwestionowana przez powoda, który powołując się na instrukcję obsługi samochodu zarzucił, iż jest to osprzęt silnika nie wymagający od użytkownika bieżących czynności obsługowych, a ponadto jest smarowana i chłodzona tym samym olejem co silnik. W odpowiedzi na powyższe zarzuty biegły podtrzymał w całości wydaną opinię. Ponadto podniósł, iż w przypadku uszkodzenia turbosprężarki spowodowanego niedostateczną ilością oleju w silniku winę za ten stan rzeczy ponosi powód, który kontynuował dalszą jazdę bez zachowania szczególnej ostrożności po uderzeniu
w przeszkodę. W ocenie biegłego w takiej sytuacji należało się zatrzymać i sprawdzić czy są widoczne uszkodzenia czy też nastąpił wyciek płynów. Jednocześnie wskazał, iż ocena zakresu uszkodzeń i przyczyn ich powstania w przypadku tego elementu wymagałaby szczegółowego badania turbosprężarki co jest niemożliwe z uwagi na jej naprawę. Powód polemizując ze stanowiskiem biegłego podniósł, iż zatrzymał pojazd niezwłocznie po stwierdzeniu uszkodzenia i dlatego też nie można posądzać go o brak ostrożności.

Mając na uwadze treść zarzutów powoda, a także okoliczności, iż biegły konsekwentnie i sposób kategoryczny podtrzymał swoje stanowisko odnośnie uszkodzeń turbosprężarki, a pozostałe twierdzenia biegłego nie były kwestionowane Sąd uznał poczynione przez biegłego ustalenia za własne. W ocenie Sądu pisemna opinia biegłego sądowego została sporządzona w sposób logiczny, rzetelny i prawidłowy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż powód pouczony o treści art. 6 k.c. nie dostarczył dowodów, które mogły potwierdzić prezentowane przez niego twierdzenia, które wymagały wiadomości specjalnych np. poprzez wnioskowanie o przesłuchanie biegłego czy też
o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego.

Sąd uznał, że jeśli chodzi o koszty poniesione przez powoda w zakresie holowania pojazdu, to są one jak najbardziej uzasadnione i pozostające w związku przyczynowym z zaistniałym wypadkiem, albowiem niezależnie od uszkodzenia turbosprężarki, powód nie mógł przy wykazanym zakresie uszkodzeń, prowadzić przedmiotowego auta, co kategorycznie stwierdził biegły sądowy. Podkreślić przy tym należy, że strona pozwana nie kwestionowała tej okoliczności, ani wartości usługi holowania, wynikającej z przedłożonej przez powoda faktury.

W związku z tym, że wartość szkody przewyższa ustaloną w umowie ubezpieczenia kwotę franszyzy, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w zakresie określonym w pkt I sentencji wyroku. O odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 817 § 2 k.c. Podkreślić przy tym należy, że strona pozwana w zakresie daty wymagalności odsetek za opóźnienie wskazanej przez powoda nie zgłosiła żadnych zarzutów.

Dalej idące powództwo oddalono w pkt II sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w pkt III sentencji wyroku wydano na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), uwzględniając że powód wygrał proces tylko w 30%, a strony poniosły następujące koszty: powód – opłatę sadową od pozwu w wysokości 96,00 zł i zaliczkę na uzupełniającą opinię biegłego (60,00 zł), zaś strona pozwana – zaliczkę na opinię biegłego w wysokości 573,30 zł i wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 600,00 zł.

O zwrocie niewykorzystanej zaliczki w wysokości 26,70 zł orzeczono z urzędu w pkt IV wyroku na podstawie przepisu art. 80 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych.

Zarządzenia:

1. (...)

2. (...)

3. (...)

4. (...)

Milicz, dnia 10 października 2013 r.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE