Sygn. akt III Ca 571/16
Dnia 20 lipca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Hupa-Dębska
Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędzia SR (del.) Barbara Glenc-Poślednik
Protokolant Monika Piasecka
po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2016 r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy z powództwa E. W.
przeciwko P. W.
o podwyższenie alimentów
na skutek apelacji powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu
z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt III RC 206/15
1. zmienia zaskarżony wyrok:
a) w punkcie 2 o tyle, że w punkcie 1 zasądza od pozwanego na rzecz powódki alimenty w wysokości po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie poczynając od dnia 1 sierpnia 2015r., płatne do rąk matki K. W. w terminie do 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Raciborzu w dniu 29 kwietnia 2009 r. (sygn. akt III RC 430/08);
b) w punkcie 3 o tyle, że nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Raciborzu kwotę 388,80 zł (trzysta osiemdziesiąt osiem złotych i osiemdziesiąt groszy) z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych;
2. oddala apelację w pozostałej części;
3. nie obciąża powódki kosztami postępowania odwoławczego;
4. odstępuje od obciążania powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi w postępowaniu odwoławczym;
5. nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Raciborzu kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.
SSR del. Barbara Glenc-Poślednik SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Leszek Dąbek
Sygn. akt III Ca 571/16
Powódka E. W. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanego P. W. alimentów w kwocie po 1 200 zł miesięcznie
na jej rzecz w miejsce alimentów w kwocie po 550 zł zasądzonych ustalonych ugodą zawartą przez Sądem Rejonowym w Raciborzu w dniu 29 04 2009r. w sprawie
o sygn. akt III RC 433/08.
Uzasadniając żądanie twierdziła, że jej potrzeby się zwiększyły od czasu zasądzenia ostatnich alimentów, znacząco wzrosły koszty związane z jej edukacją, rozrywką
i zainteresowaniami. Miesięczne koszty utrzymania określiła na kwotę 2 480,67zł. Wskazał, iż sama pracuje z zarobkiem 2 167,55zł, a zarobki pozwanego
nie są jej znane.
Pozwany P. W. wnosił o oddalenie powództwa ponad kwotę
600 zł oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.
W uzasadnieniu podniósł, że uległ poważnemu wypadkowi, przeszedł szereg zabiegów i uczęszcza na kosztowną rehabilitację. Ponadto zawarł kolejny związek małżeński i oczekuje narodzin dziecka. Jego wynagrodzenie wynosi 3 394zł netto,
a jego żony 2 000 zł.
Sąd Rejonowy w Rybniku w wyroku z dnia 2 02 2016r. zasądził
od pozwanego na rzecz powódki alimenty w kwocie po 750 zł, poczynając
od 1 08 2015r., płatne do 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, do rąk matki małoletniej powódki K. W.,
w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przez Sądem Rejonowym
w Raciborzu w dniu 29 04 2009r. w sprawie o sygn. akt III RC 433/08; oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach procesu i nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części zasądzającym alimenty.
W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulację
art. 133 § 1 k.r.o., art. 135 k.r.o. i art. 138 k.r.o. Stwierdził, że od ustalenia ostatnich alimentów wzrosły potrzeby małoletniej, jej koszty utrzymania wzrosły zatem
o kwotę 400-500 zł. Ponadto wzrosły możliwości finansowe rodziców, wynagrodzenie pozwanego wzrosło o kwotę 1 200zł. Pomimo wypadku komunikacyjnego, któremu uległ pozwany nie spowodowało to zmiany jego sytuacji majątkowej. Uwzględnił, iż pozwany czynnie uczestniczy w życiu małoletniej, a jego rodzina się powiększy. W konkluzji przyjął, że alimenty o 250 zł wyższe niż dotychczas nie przekraczają granicy możliwości majątkowych pozwanego.
O odsetkach Sąd orzekł na mocy art. 481 k.c., a o rygorze natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 k.p.c., a o kosztach postępowania na mocy art. 100 k.p.c. oraz art. 96 i art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Orzeczenie zaskarżyła powódka E. W., która wnosiła o jego zmianę i podwyższenie alimentów do kwoty 1 200zł, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Zarzuciła, że rodzice są zobowiązani na równi uczestniczyć w utrzymaniu dziecka. Zatem z kwoty 2 400 zł, stanowiącej podstawę jej utrzymania, pozwany przekazuje na dziecko zaledwie 750 zł, a jej matka 1 650 zł. Pozwany ma dobrą sytuację finansową, jest właścicielem luksusowego domu, posiada wysokiej klasy samochód, regularnie wyjeżdża na zagraniczne wycieczki, na które nie zabiera powódki.
Pozwany P. W. wnosił o oddalenie apelacji oraz zasądzenie na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów postępowania odwoławczego według norm przepisanych. Ponadto wniósł o dopuszczenie dowód z dokumentów.
Między innymi podnosił, iż powódka wyolbrzymiła koszty utrzymania córki, zarobki matki powódki i pozwanego są porównywalne, a pozwany nadal ponosi wysokie koszty rehabilitacji i leczenia.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenie powódki przyjmując za podstawę prawną swego rozstrzygnięcia regulacje prawne zawarte
w art. 138 k.r.o. w związku z art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i § 2 k.r.o.
Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczna orzeczenia dotyczą faktów bezspornych pomiędzy stronami, bądź też mają swoją podstawę
w zgromadzonym w sprawie wiarygodnym materiale dowodowym.
W oparciu o złożone na rozprawie w dniu 20 07 2016r. bezsporne oświadczenia pozwanego uzupełniono podstawę faktyczna orzeczenia ustalając dodatkowo, że urodziło mu się kolejne dziecko, którego koszty utrzymania wynoszą 700zł miesięcznie, jego żona przebywa na urlopie wychowawczym i uzyskuje zasiłek w wysokości 2.500zł miesięcznie, a pozwany zarabia obecnie 2.900zł miesięcznie.
Z tych też względów Sąd odwoławczy z powyższą modyfikacją przyjął
za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.
Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego w swej zasadniczym zakresie - dotyczącym zmiany stosunków rodzinnych
i majątkowych stron od czasu ustalenia ostatnich alimentów- jest prawidłowa.
Ma ona oparcie w prawidłowo zastosowanych przepisach prawa wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i Sąd odwoławczy ocenę prawną Sądu pierwszej instancji w całości podziela i przyjmuje za własną (orzecz. SN z dn. 26 04 1935r. III C 473/34, ZB. Urz. 1935r. nr 12, poz. 496).
Pozwany jest ojcem powódki, która z powodu swego wieku nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać i z mocy art. 133 § 1 k.r.o. ciąży na nim obowiązek
jej alimentacji.
Ostatnie alimenty zostały ustalone w ugodzie zawartej przez Sądem Rejonowym w Raciborzu w dniu 29 04 2009r. (w sprawie o sygn. akt III RC 433/08).
Od tego czasu do chwili wniesienia powództwa upłynął okres ponad 6 lat,
i w tym czasie powódka rozwinęła się fizycznie przez co zwiększyły się jej koszty utrzymania i tym samym nastąpiła zmiana stosunków rozumieniu art. 138 k.r.o. uzasadniająca podwyższenie alimentów.
Powódka liczy 15 lat i mieszka wspólnie z matką K. W., która zapewnia jej mieszkanie i z uwagi na wiek powódki w znacznym stopniu realizuje swój obowiązek alimentacyjny przez sprawowanie nad nią pieczy oraz czynienie starań o jej wychowanie.
Stąd też na pozwanym ciąży obowiązek zapewnienia powódce pozostałych materialnych środków utrzymania.
Zakres jego obowiązku wyznacza regulacja zawarta w art. 135 § 1 k.r.o., stosownie do której jest on zobowiązany łożyć środki utrzymania odpowiadające usprawiedliwionym potrzebom powódki i swoim możliwością zarobkowym.
Powódka jest dzieckiem zdrowym, kontynuującym naukę szkolną.
Na koszt jej miesięcznego utrzymania – poza ponoszonymi przez jej matkę kosztami mieszkania – składają się między innymi koszt: wyżywienia 720 zł, środków czystości 300zł, odzieży 147zł których suma przewyższa kwotę zasądzonych alimentów
Pozwany P. W. uzyskuje obecnie dochód w wysokości 2 900 zł, jego żona w wysokości około 2 500 zł, zatem ich łączny dochód stanowi kwotę 5 400zł.
Po potrąceniu z nich zasądzonych alimentów oraz kosztów utrzymania nowonarodzonego dziecka w wysokości 700zł, pozwanemu i jego żonie pozostanie na ich utrzymanie kwota 3.600zł, z której są oni w stanie się utrzymać.
Czyni to apelację powódki w części uzasadnioną, co prowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku i zasądzenie od dnia 1 08 2015r. - w miejsce dotychczasowych alimentów - od pozwanego na rzecz powódki alimentów we wskazanej powyżej kwocie, a w pozostałym zakresie jej apelację - jako bezzasadną w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. - oddalono.
Reasumując z podanych powyżej względów zaskarżone wyrok jest
w części wadliwy i dlatego apelację powódki w części uwzględniono zmieniając zaskarżony wyrok w sposób wskazany w sentencji w oparciu o regulację
art. 386 § 1 k.p.c., a w pozostałym zakresie apelacje jako bezzasadną oddalono stosując regulację art. 385 k.p.c.
O kosztach postępowania odwoławczego oraz nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono odpowiednio w oparciu o regulację art. 102 k.p.c.
oraz art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. 2014r. poz. 1025), biorąc pod uwagę,
charakter sprawy (powódka dochodziła alimentów), rodzaj istniejącej pomiędzy stronami więzi rodzinnej oraz fakt, że powódka musiałaby spełnić świadczenia
z zasądzonych na jej rzecz niezbędnych środków utrzymania, w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek o którym mowa jest w regulacji
art. 102 k.p.c., przemawiający za nie obciążaniem skarżącej obowiązkiem
ich uiszczenia. Jednocześnie w oparciu o regulację art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, uwzględniając odpowiedzialności za wynik procesu obciążył pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi w wysokości 90 zł.
SSR del. Barbara Glenc-Poślednik SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Leszek Dąbek