Sygn. akt IV U 1781/14
Dnia 12 maja 2015r.
Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie
Wydział IV
w składzie:
Przewodniczący SSO Rafał Łatanik
Protokolant Oliwia Rajewska
po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015r. w Częstochowie
sprawy S. M. (1)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.
o ustalenie kapitału początkowego i wysokość emerytury
na skutek odwołania S. M. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.
z dnia 17 lipca 2014r. Nr (...)
z dnia 5 stycznia 2015r. Nr (...)
z dnia 8 stycznia 2015r. Nr (...)
z dnia 18 lipca 2014r. Nr (...)
1.
zmienia zaskarżone decyzje i zobowiązuje organ rentowy do przeliczenia ubezpieczonemu S. M. (1) kapitału początkowego
oraz emerytury z uwzględnieniem jako okresów składkowych okresów
od 1 października 1972 roku do 31 stycznia 1985 roku oraz od 1 października 1990 roku do 31 grudnia 1990 roku;
2. w pozostałym zakresie oddala odwołania.
Sygn. akt IV U 1781/14
Decyzją z dnia 17 lipca 2014 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. ponownie ustalił ubezpieczonemu S. M. (1) kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego przyjęto 13 lat, 3 miesiące i 27 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 5 miesięcy i 9 dni okresów nieskładkowych. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych z okresu 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 26,23%. Kapitał początkowy wyniósł kwotę 56.482,25 złotych.
Decyzją z dnia 18 lipca 2014 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. przyznał ubezpieczonemu S. M. (1) od 3 czerwca 2014 roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego zaliczkę na poczet przysługującej emerytury. Emerytura wyliczona zgodnie z art. 26 ustawy wyniosła kwotę 1.027,40 złotych. Do jej obliczenia przyjęto:
kwotę składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 54.895,68 złotych;
kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 160.652,14 złotych.
Następnie powyższą kwotę podzielono przez 209,80 miesięcy, tj. średnie dalsze trwanie życia. Z kolei emerytura obliczona zgodnie z art. 183 ustawy, tj. w wysokości 20% emerytury obliczonej zgodnie z art. 53 ustawy i 80% emerytury obliczonej zgodnie z art. 26 ustawy wyniosła kwotę 1.061,70 złotych.
Decyzją z dnia 5 stycznia 2015 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C., w związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2013 roku przepisów art. 174 ust. 3b ustawy emerytalnej ponownie ustalił ubezpieczonemu S. M. (1) kapitał początkowy. Organ rentowy skorygował wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ustalając go w wysokości 27,67%. Kapitał początkowy wyniósł kwotę 57.297,35 złotych.
Decyzją z dnia 8 stycznia 2015 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. przeliczył z urzędu ubezpieczonemu S. M. (1) od dnia 3 czerwca 2014 roku emeryturę. Emerytura wyliczona zgodnie z art. 26 ustawy wyniosła kwotę 1.038,45 złotych. Do jej wyliczenia uwzględniono:
kwotę składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, tj. 54.895,68 złotych oraz
kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 162.970,53 złotych.
Z kolei emerytura wyliczona zgodnie z art. 183 ustawy wyniosła kwotę 1.080,18 złotych.
W odwołaniach wniesionych do Sądu ubezpieczony S. M. (1) kwestionuje wysokość ustalonego kapitału początkowego wskazując, iż organ rentowy nieprawidłowo ustalił podstawę wymiaru kapitału początkowego błędnie ustalając wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, łączny staż pracy oraz współczynnik proporcjonalności do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego, co w konsekwencji spowodowało zaniżenie wartości kapitału początkowego ustalonego na dzień 1 stycznia 1999 roku. Jego zdaniem według dokumentów wykazał w okresie od 1 lutego 1985 roku do 31 grudnia 1998 roku 13 lat i 11 miesięcy okresów składkowych, tj. 167 miesięcy, zaś organ rentowy uznał, iż jest to 159 miesięcy, a w okresie od 1 października 1966 roku do 21 maja 1972 roku - 5 lat, 7 miesięcy i 21 dni, tj. 67 miesięcy okresów, organ rentowy natomiast uznał 53 miesiące. Łączny staż według dokumentów wynosi 20 lat, zaś Zakład uznał jedynie 18 lat. Organ rentowy błędnie przyjął także współczynnik proporcjonalny do osiągniętego wieku, tj. 70,02% zamiast 73,80%. Ubezpieczony nie zgodził się także z wyliczeniem jego emerytury wskazując, iż w związku z błędnym ustaleniem kapitału początkowego jego świadczenie emerytalne jest zaniżone.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w C. wniósł o oddalenie odwołań wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji.
Niniejsze sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania i orzekania.
S ą d u s t a l i ł i z w a ż y ł, c o n a s t ę p u j e:
S. M. (1) urodził się (...).
W dniu 22 marca 2005 roku ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie kapitału początkowego. Do wniosku załączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z (...) w C. z dnia 15 sierpnia 2004 roku z wykazem zarobków za lata 1989-1998 w wysokości:
152.600.000 złotych w 1989 roku;
664.000 złotych w 1990 roku;
4.052.000 złotych w 1991 roku;
6.525.000 złotych w 1992 roku;
9.750.000 złotych w 1993 roku;
24.245.000 złotych w 1994 roku;
3.420.000 złotych w 1995 roku;
4.245.000 złotych w 1996 roku;
5.121.000 złotych w 1997 roku oraz
5.950.000 złotych w 1998 roku.
W dokumencie tych wskazano, iż ubezpieczony z zasiłków chorobowych korzystał w następujących okresach, tj.:
od 21 listopada 1993 roku do 28 stycznia 1994 roku oraz
od 21 lutego 1994 roku do 18 marca 1994 roku.
Decyzją z dnia 31 stycznia 2007 roku organ rentowy ustalił ubezpieczonemu kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące okresy składkowe, tj.:
od 1 lutego 1985 roku do 30 2rwześnia 1990 roku oraz
od 1 stycznia 1991 roku do 31 grudnia 1998 roku
w łącznym wymiarze 13 lat i 8 miesięcy.
Nie uznano okresu od 1 października 1990 roku do 1 grudnia 1990 roku, gdyż nie została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne.
Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku w wysokości:
135.700 złotych w 1989 roku;
664.000 złotych w 1990 roku;
4.052.000 złotych w 1991 roku;
6.252.000 złotych w 1992 roku;
9.750.000 złotych w 1993 roku;
19.440.000 złotych w 1994 roku;
3.420 złotych w 1995 roku;
4.245 złotych w 1996 roku;
5.121 złotych w 1997 roku;
5.950 złotych w 1998 roku.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 25,97%.
W dniu 30 czerwca 2014 roku ubezpieczony wniósł o ponowne ustalenie kapitału początkowego przedkładając zaświadczenie z (...) w C. poświadczające fakt odbywania studiów wyższych w latach 1966-1972 w (...).
W oparciu o powyższe organ rentowy decyzją z dnia 17 lipca 2014 roku ponownie ustalił ubezpieczonemu kapitał początkowy przyjmując do ustalenia jego wysokości następujące okresy składkowe, tj.:
od 1 lutego 1985 roku do 31 marca 1985 roku;
od 1 kwietnia 1985 roku do 1 września 1990 roku oraz
od 1 stycznia 1991 roku do 31 grudnia 1998 roku
w łącznym wymiarze 13 lat, 3 miesięcy i 27 dni oraz
okresy nieskładkowe, tj.:
od 1 października 1966 roku do 30 września 1972 roku;
od 21 listopada 1993 roku do 28 stycznia 1994 roku oraz
od 21 lutego 1994 roku do 18 marca 1994 roku
w łącznym wymiarze 6 lat, 3 miesięcy i 4 dni, a po ograniczeniu do 1/3 okresów składkowych w wymiarze 4 lat, 5 miesięcy i 9 dni.
Jednocześnie Zakład skorygował wynagrodzenie za rok 1992 przyjmując je w wysokości 6.525.000 złotych w miejsce 6.252.000 złotych, co spowodowało wzrost wskaźnika wysokości podstawy wymiaru do 26,23%.
Następnie, w związku z wejściem w życie przepisów art. 174 ust. 3b ustawy oraz w związku z przedłożeniem w dniu 4 września 2014 roku aktualnego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z (...) z dnia 31 sierpnia 2014 roku, organ rentowy z urzędu decyzją z dnia 5 stycznia 2015 roku ponownie ustalił ubezpieczonemu kapitał początkowy w wysokości 57.297,35 złotych. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego Zakład przyjął wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych z okresu 1989-1998 w wysokości:
135.700 złotych w 1989 roku;
664.000 złotych w 1990 roku;
4.052.000 złotych w 1991 roku;
6.525.000 złotych w 1992 roku;
9.750.000 złotych w 1993 roku;
28.660.000 złotych w 1994 roku;
3.420 złotych w 1995 roku;
4.245 złotych w 1996 roku;
5.121 złotych w 1997 roku oraz
5.950 złotych w 1998 roku.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 27,67%.
W dniu 26 czerwca 2014 roku S. M. (1) wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury. Do wniosku załączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z Archidiecezji (...) z dnia 29 maja 2014 roku z wykazem zarobków za lata 1985-2011 w wysokości:
41.800 złotych w 1985 roku;
64.800 złotych w 1986 roku;
82.400 złotych w 1987 roku;
108.000 złotych w 1988 roku;
266.900 złotych w 1989 roku;
2.648.000 złotych w 1990 roku;
7.338.000 złotych w 1991 roku;
13.050.000 złotych w 1992 roku;
19.200.000 złotych w 1993 roku;
25.800.000 złotych w 1994 roku;
3.420 złotych w 1995 roku;
4.345 złotych w 1996 roku;
5.121 złotych w 1997 roku;
5.950 złotych w 1998 roku;
7.840 złotych w 1999 roku;
8.036,65 złotych w 2000 roku;
8.226,60 złotych w 2001 roku;
9.120 złotych w 2002 roku;
9.600 złotych w 2003 roku;
9.888 złotych w 2004 roku;
10.188 złotych w 2005 roku;
10.800 złotych w 2006 roku;
11.400 złotych w 2007 roku;
13.512 złotych w 2008 roku;
15.312 złotych w 2009 roku;
15.804 złotych w 2010 roku oraz
8.316 złotych w 2011 roku.
Decyzją z dnia 18 lipca 2014 roku organ rentowy przyznał wnioskodawcy od dnia 26 czerwca 2014 roku zaliczkę na poczet przysługującej emerytury. Wysokość świadczenia ustalona została według dwóch wariantów, tj.:
1. według systemu nowego, tj. zgodnie z art. 26 ustawy oraz
2. według systemu mieszanego, tj. zgodnie z art. 183 ustawy.
Do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z art. 26 ustawy przyjęto kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 160.652,14 złotych oraz kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, tj. kwotę 54.895,68 złotych. Następnie sumę tych kwot podzielono przez średnie dalsze trwanie życia, tj. przez 209,80 miesięcy, co dało kwotę 1.027,40 złote.
Z kolei do wyliczenia emerytury według systemu mieszanego Zakład przyjął wysokość świadczenia obliczoną zgodnie z art. 53 ustawy i art. 26 ustawy w odpowiednich stosunkach. Do wyliczenia świadczenia zgodnie z art. 53 ustawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych, tj. z lat 1995-2004. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 37,56%. Emerytura wyniosła kwotę 1.217,08 złotych, jednak została zmniejszona do 100% podstawy wymiaru, tj. do kwoty 1.198,89 złotych. Tak wyliczone świadczenie przyjęto w wysokości 20%, przyjmując w pozostałym zakresie emeryturę wyliczoną zgodnie z art. 26 ustawy, co dało kwotę 1.061,70 złotych.
Decyzją z dnia 29 sierpnia 2014 roku organ rentowy z urzędu przeliczył zaliczkę na poczet przysługującej emerytury przyjmując do wyliczenia emerytury zgodnie z art. 53 ustawy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 39,07% wyliczony z wynagrodzeń z 10 lat kalendarzowych, tj. od 2004 roku do 2013 roku. Tak wyliczona emerytura wyniosła kwotę 1.282,48 złotych. Emerytura wyliczona zgodnie z art. 183 ustawy wyniosło kwotę 1.071,34 złotych.
W dniu 4 września 2014 roku ubezpieczony przedłożył skorygowane zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu dotyczące okresu 1985-1994 w wysokości:
41.800 złotych w 1985 roku;
45.600 złotych w 1986 roku;
45.600 złotych w 1987 roku;
54.000 złotych w 1988 roku;
152.600 złotych w 1989 roku;
664.000 złotych w 1990 roku;
4.052.000 złotych w 1991 roku;
6.525.000 złotych w 1992 roku;
9.750.000 złotych w 1993 roku oraz
28.660.000 złotych w 1994 roku.
W oparciu o powyższe organ rentowy decyzją z dnia 8 stycznia 2015 roku skorygował wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury przyjmując go w wysokości 39,07%. Do jego wyliczenia Zakład przyjął wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych z okresu 2004-2013. Powyższe spowodowało wzrost emerytury wyliczonej zgodnie z art. 26 ustawy do kwoty 1.038,45 złotych, zaś z art. 183 ustawy do kwoty 1.080,18 złotych.
S. M. (2) w latach 1966-1972 odbył studia filozoficzno - teologiczne w (...). Święcenia diakonatu otrzymał 19 czerwca 1971 roku, a kapłańskie 21 maja 1972 roku. Od tego czasu ubezpieczony pracuje na różnych stanowiskach duszpastersko - katechetycznych w Archidiecezji (...), tj. na stanowiskach:
wikarego w Parafii w S. w okresie od 23 czerwca 1972 roku do 23 czerwca 1973 roku;
wikarego w Parafii W. w okresie od 24 czerwca 1973 roku do 25 czerwca 1974 roku;
wikarego Parafii Św. J. w W. w okresie od 26 czerwca 1974 roku do 28 września 1976 roku;
wikarego w Parafii R. w okresie od 29 września 1976 roku do 9 listopada 1977 roku;
wikarego w Parafii B. - W. w okresie od 10 listopada 1977 roku do 24 czerwca 1979 roku;
wikarego w Parafii Św. W. w C. w okresie od 25 czerwca 1979 roku do 17 czerwca 1980 roku;
wikarego w Parafii Św. A. w C. w okresie od 18 czerwca 1980 roku do 24 czerwca 1985 roku;
wikarego w Parafii Św. A. w C. w okresie od 25 czerwca 1985 roku do 24 czerwca 1986 roku;
wikarego w Parafii Św. J. A. w C. w okresie od 25 czerwca 1986 roku do 29 czerwca 2011 roku;
Proboszcza w Parafii Św. J. A. w C. w okresie od 30 czerwca 2011 roku do nadal.
Równocześnie od 1 września 1970 roku do 31 sierpnia 1999 roku S. M. (1) pracował w charakterze nauczyciela religii katolickiej.
Od dnia 1 lutego 1985 roku do 30 czerwca 2011 roku ubezpieczony zatrudniony był w (...) w C. na stanowisku wiceoficjała(...)
(vide: akta rentowe)
Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013 roku, poz. 1440 ze zm.) kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:
1)okresy składkowe, o których mowa w art. 6;
2)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;
3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (ust. 2).
Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (ust. 3).
Jak stanowi art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy okresami składkowymi są następujące okresy, tj. zaliczone do okresów ubezpieczenia społecznego duchownych:
a)okresy pozostawania duchownymi przed dniem 1 lipca 1989 r., pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za cały okres podlegania temu ubezpieczeniu,
b)okresy przebywania duchownych na misjach oraz okresy prowadzenia przez duchownych działalności duszpasterskiej wśród Polonii, przypadające po dniu 14 listopada 1991 r., do dnia wejścia w życie ustawy.
W myśl zaś art. 116 ust. 5 ustawy do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Jak stanowi § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalne - rentowe (Dz. U. z 2011 roku Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.
W myśl zaś § 22 ust. 1 rozporządzenia jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:
1)legitymacja ubezpieczeniowa;
2)legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.
Zaskarżonymi decyzjami organ rentowy ustalił ubezpieczonemu kapitał początkowy przyjmując ostatecznie do jego wyliczenia wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych z okresu 1989-1999 w wysokości wskazanej w skorygowanym zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 31 sierpnia 2014 roku, tj. w wysokości:
135.700 złotych w 1989 roku;
664.000 złotych w 1990 roku;
4.052.000 złotych w 1991 roku;
6.525.000 złotych w 1992 roku;
9.750.000 złotych w 1993 roku;
28.660.000 złotych w 1994 roku;
3.420 złotych w 1995 roku;
4.245 złotych w 1996 roku;
5.121 złotych w 1997 roku oraz
5.950 złotych w 1998 roku.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 27,67%. Powyższe wyliczenie jest prawidłowe. Brak jest natomiast podstaw do wyliczenia kapitału początkowego przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru w wysokości 34,99%, tj. w oparciu o wynagrodzenia wskazane w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 29 maja 2014 roku w wysokości:
266.900 złotych w 1989 roku;
2.648.000 złotych w 1990 roku;
7.338.000 złotych w 1991 roku;
13.050.000 złotych w 1992 roku;
19.200.000 złotych w 1993 roku;
25.800.000 złotych w 1994 roku;
3.420 złotych w 1995 roku;
4.245 złotych w 1996 roku;
5.121 złotych w 1997 roku oraz
5.950 złotych w 1998 roku
albowiem powyższe zaświadczenie zawierało błędnie wyliczone wynagrodzenia, co skorygowane zostało zaświadczeniem z dnia 31 sierpnia 2014 roku. Powyższe wynika wprost z pisma Archidiecezji (...) z dnia 1 września 2014 roku. Z tego też względu organ rentowy prawidłowo do wyliczenia kapitału początkowego ostatecznie przyjął zarobki wykazane z zaświadczeniu z dnia 31 sierpnia 2014 roku, a co za tym idzie również wyliczony w oparciu o powyższe kwoty wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego nie budzi żadnych zastrzeżeń Sądu.
Sąd za prawidłowe uznał również wyliczenie współczynnika proporcjonalnego do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 70,02%. Współczynnik ten liczy się według wzoru określonego w art. 174 ust. 8 ustawy. Organ rentowy prawidłowo do wyliczenia tego wskaźnika przyjął wiek odwołującego na dzień 31 grudnia 1998 roku po zaokrągleniu w górę do pełnych lat, tj. 50 jak również prawidłową liczbę dni okresów składkowych i nieskładkowych przyjętych do wyliczenia kapitału początkowego, tj.: 4825 dni okresów składkowych oraz 1609 dni okresów nieskładkowych, co łącznie dało 6434 dni. Samo wyliczenie matematyczne nie budzi żadnych zastrzeżeń. Na marginesie należy jedynie wskazać, iż w związku z uwzględnieniem do stażu ubezpieczonego żądanych okresów składkowych (o czym niżej) zmianie ulegnie także współczynnik proporcjonalności.
Za częściowo uzasadniony należało natomiast uznać zarzut ubezpieczonego odnośnie błędnie wyliczonych okresów składkowych i nieskładkowych. Początkowo do wyliczenia kapitału początkowego Zakład przyjął następujące okresy składkowe, od 1 lutego 1985 roku do 30 września 1990 roku oraz
od 1 stycznia 1991 roku do 31 grudnia 1998 roku
w łącznym wymiarze 13 lat i 8 miesięcy.
Następnie w związku z uwzględnieniem okresów zasiłków chorobowych, tj.:
od 21 listopada 1993 roku do 28 stycznia 1994 roku oraz
od 21 lutego 1994 roku do 18 marca 1994 roku
w łącznym wymiarze 6 lat, 3 miesięcy i 4 dni, które wytrącone zostały z okresów składkowych, okresy składkowe uległ stosunkowemu obniżeniu. Z uwagi jednak, iż uwzględnione okresy nieskładkowe przekroczyły 1/3 udowodnionych okresów składkowych organ rentowy zgodnie z art. 174 ust. 2 pkt 3 ustawy uwzględnił je w wymiarze nie przekraczającym 1/3 okresów składkowych. tj. 4 lat, 5 miesięcy i 9 dni.
Za uzasadnione należało natomiast uznać stanowisko ubezpieczonego w zakresie uwzględnienia do stażu jego pracy okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu duchownych, tj. od 1 października 1972 roku do 31 stycznia 1985 roku oraz okresu od 1 października 1990 roku do 31 grudnia 1990 roku, za który to okres nie została opłacania składka na ubezpieczenie społeczne.
Bezspornym w sprawie jest, iż ubezpieczony w latach 1966-1972 odbył studia filozoficzno- teologiczne, z dniem 19 czerwca 1971 roku przyjął święcenia diakonatu, a z dniem 21 maja 1972 roku święcenia kapłańskie i od 23 czerwca 1972 roku rozpoczął pracę duszpasterską początkowo jako wikary, a następnie proboszcz ( organ rentowy zaliczył do stażu emerytalnego okres 6 letnich studiów). Jednocześnie od dnia 1 lutego 1985 roku do 30 czerwca 2011 roku S. M. (2) zatrudniony został w (...) w C. na stanowisku W. (...) i z tego tytułu zgłoszony był do ubezpieczenia społecznego. Wątpliwości Sądu nie budzi zatem fakt, iż ubezpieczonemu jako osobie duchownej, która po 1 lipca 1989 roku podlegała ubezpieczeniom społecznym, okres sprawowania posługi duszpasterskiej przed 1 lipca 1989 roku winien zostać zaliczony do stażu jego pracy. Fakt, że w powyższej dacie tytułem do ubezpieczenia był stosunek pracy, w ocenie Sądu, nie może stanowić w tym zakresie przeszkody. Ubezpieczony przez cały okres poprzedzający nabycie prawa do emerytury był osobą duchowną i po 1 lipca 1989 r. cały czas podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu, którego były opłacane składki. W początkowym okresie z racji zatrudnienia tytułem ubezpieczenia mógł być obowiązkowo tylko stosunek pracy. Natomiast z chwilą jego ustanie odwołujący niezwłocznie został objęty ubezpieczeniem jako osoba duchowna. Mając zatem zachowaną w ten sposób ciągłość ubezpieczenia trudno odmówić odwołującemu uznania spornych okresów.
Za uzasadnione należało także uznać stanowisko wnioskodawcy w zakresie doliczenia do stażu jego pracy okresów, za które nie zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne, tj. od 1 października 1990 roku do 31 grudnia 1990 roku. W orzecznictwie sądów utrwalony jest pogląd, że ubezpieczony nie może ponosić ujemnych konsekwencji wynikających z faktu , że pracodawca nie wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku odprowadzenia składek z tytułu zatrudnienia pracownika. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 kwietnia 2007 roku w sprawie sygn. akt II UK 185/06 (OSNO 2008/9-10/143) dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne (por. także wyrok Sądu Apelacyjnego w B. z dnia 13 marca 2014 roku w sprawie sygn. akt III AUa 1337/13; LEX nr 1451564).
Uwzględnienie powyższych okresów do kapitału początkowego będzie miało bezpośredni wpływ na wysokość emerytury, albowiem S. M. (1) jako osoba urodzona po 31 grudnia 1948 roku ma możliwość obliczona świadczenia według dwóch wariantów, tj. albo według nowych przepisów zgodnie z art. 26 ustawy, albo według systemu mieszanego zgodnie z art. 183 ustawy.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2009 roku Dz. U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.
Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie od dnia 1 stycznia 1953 r. do dnia 31 marca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 1 miesiąc (art. 24 ust. 1a pkt 2)
W myśl art. 24a ust. 3 ustawy emeryturę oblicza się zgodnie z art. 26, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.
Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 ustawy emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.
Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach.
Artykuł 183 ust. 5 ustawy stanowi natomiast, iż emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:
1)20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz
2)80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.
Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje i zobowiązał organ rentowy do przeliczenia ubezpieczonemu kapitału początkowego oraz emerytury z uwzględnieniem jako okresów składkowych okresów od 1 października 1972 roku do 31 stycznia 1985 roku oraz od 1 października 1990 roku do 31 grudnia 1990 roku oraz w pozostałym zakresie oddalił odwołanie na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c.