Sygnatura akt XI GC 115/16
S., dnia 20 września 2016 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Dariusz Plewczyński
Protokolant:Wiktoria Skulska
po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. na rozprawie w S.
sprawy z powództwa T. W.
przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz powoda T. W. kwotę 5964,99 zł (pięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt cztery złote dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi, a od dnia 1 stycznia 2016 roku z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot:
- 5595,99zł od dnia 12 września 2014 r. do dnia zapłaty,
-369zł od dnia 12 listopada 2014 r. do dnia zapłaty
II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2106,88 zł (dwa tysiące sto sześć złotych osiemdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt XI GC 115/16
Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”
Dnia 18 sierpnia 2015 roku powód T. W. wniósł przeciwko pozwanej (...) spółce akcyjnej V. (...) w W. pozew o zapłatę kwoty 1600 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot cząstkowych, a także złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazał, że jego pojazd –przyczepa uległ uszkodzeniu w skutek zdarzenia za które odpowiedzialność ponosi sprawca ubezpieczony u pozwanej. Pozwana uznała swoją odpowiedzialność i przyznała powodowi kwotę 2300 złotych tytułem odszkodowania. Poszkodowany zlecił wykonanie prywatnej opinii rzeczoznawcy celem ustalenia wysokości powstałej szkody. Koszt sporządzenia opinii wyniósł 307,50 złotych. Pozwana odmówiła dopłaty do uprzednio przyznanej kwoty odszkodowania.
W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wg norm przepisanych. Pozwana podtrzymała stanowisko przedstawiane w postępowaniu likwidacyjnym. Zanegowała wysokość kosztów wskazywanych przez powoda oraz kosztów opinii.
Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2016r Sąd zawiesił postępowanie, co do (...) spółce akcyjnej V. (...) w W. i podjął z udziałem (...) spółce akcyjnej V. (...) w W..
Pismem z dnia 6 lipca 2016r pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo do kwoty 5964,99zł, uwzględniając treść opinii biegłego.
Pozwany podtrzymał wcześniejsze stanowisko w sprawie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód w dniu 24 października 2013r zakupił przyczepę marki T. o nr rej. (...) za kwotę 13 404zł, przy czym w przyczepie wykonano dodatkowo podłogę aluminiową i oświetlenie diodowe o wartości 1404zł.
Bezsporne nadto dowód:
- faktura k.64
- oświadczenie k.65
- zeznania powoda k.98-99
W dniu 11 lutego 2014 r. doszło do kolizji, w której przyczepa marki T. o nr rej. (...) należąca do powoda została uszkodzona przez sprawcę posiadającego polisę od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W..
Bezsporne nadto dowód:
kserokopia dowodu rejestracyjnego przyczepy powoda k.8
dokumentacja znajdująca się w aktach szkody nr 930509486.
- zeznania powoda k.98-99
Powód zgłosił szkodę pozwanej. Pozwana decyzją z dnia 12 sierpnia 2014 r. uznała zaistnienie szkody całkowitej w pojeździe powoda, a odszkodowanie ustalone zostało jako różnica między wartością rynkową przyczepy w dniu szkody, a wartością pozostałych z uszkodzonej przyczepy części. Pozwana ustaliła wartość szkody na 2300zł brutto. będącą różnicą wartości rynkowej przyczepy wynoszącej 5.700,00 zł i wartości pojazdu w stanie uszkodzonym tj. 3.400,00 zł.
Dowód:
pismo pozwanego z dnia 31.03.2014 r.- k.9-10;
pismo powoda z dnia 25.04..2014 r.- k.11;
pismo pozwanego z dnia 28.04.2014 r.- k.12-13;
pełnomocnictwo dla F. S. – k.14;
odwołanie z dnia 06.06.2014 r.- k.15-16;
pismo pozwanego z dnia 18.06.2014 r.- k.17;
decyzja z dnia 12.08.2014 r. wraz z wyceną nr (...) z dnia 05.08.2014 r.- k.18-20v;
dokumentacja znajdująca się w aktach szkody nr 930509486.
Powód nie zgadzając się z decyzją pozwanego, w wykonaniu obowiązku wyrażonego w treści art. 6 k.c., zwrócił się do (...) mgr inż. S. C. w celu określenia, czy w pojeździe doszło do zaistnienia szkody całkowitej czy częściowej. Jak wynika z treści wyceny nr (...)-05-04 z dnia 07 kwietnia 2014 r., koszt naprawy przyczepy powoda stanowi kwota 10.144,11 zł, a jej wartość rynkowa na dzień powstania szkody wyraża się w kwocie 16.581,00 zł brutto.
Za sporządzenie kalkulacji została wystawiona faktura na kwotę 369 złotych.
Dowód:
wycena nr (...)-05-04 z dnia 07.04.2014 r. k.21-31;
faktura VAT nr (...) z dnia 23.04.2014 r. k.32;
- informacja o stawkach roboczogodzin (...) Izby (...) w S. z dnia 27.02.2009 r. – k.36-37.;
Pełnomocnik powoda wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty z dnia 28 października 2014r wskazując, iż bezzasadne było przyjęcie zaistnienia szkody całkowitej, bowiem naprawa przyczepy była ekonomicznie uzasadniona. Pozwany nie odniósł się do wskazanego pisma.
Dowód:
- wezwanie do zapłaty z dnia 28.10.2014 r. wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwanego k.33-35v;
Uzasadniony koszt naprawy przyczepy po przedmiotowym zdarzeniu wynosi 7895,99zł. Naprawa mogła się odbyć tylko przy użyciu części oryginalnych, gdyż na rynku brak części alternatywnych. Wartość przyczepy przed uszkodzeniem to 14700zł , a w stanie uszkodzonym 6500zł.
Dowód:
-opinia biegłego z załącznikami, k 109-120.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo jest uzasadnione w całości.
Podstawę prawną żądania pozwu stanowi art. 822 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wynikała również z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Obowiązkiem odszkodowawczym ubezpieczyciela wobec poszkodowanego są objęte wszelkie postaci szkody wyrządzone tej osobie, a więc zarówno szkody na osobie, jak i szkody na mieniu, co wynika z art. 34 ust. 1 powołanej ustawy.
W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż pojazd sprawcy wypadku, w którym doszło do uszkodzenia pojazdu należącego do poszkodowanego ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u pozwanej.
Pozwana dotychczas zapłaciła kwotę 2300zł zł brutto przyjmując , że jest to szkoda całkowita gdzie wartość pojazdu przed szkodą to 5700zł, a wartość pojazdu uszkodzonego to 3400zł. Stanowisko takie przedstawiała też w toku procesu, choć jak wynika z treści notatki z dnia 2 października 2015r znajdującej się w aktach szkody, miała świadomość wadliwości swojego stanowiska.
Powód wskazuje, że w sprawie nie doszło do szkody całkowitej.
Uzasadnione koszty naprawy Sąd ustalił w oparciu o dowód z opinii biegłego. Zgodnie z opinią biegłego wartość pojazdu przed szkodą to 14 700zł, a koszt naprawy to 7895,99zł. Naprawa mogła być dokonana tylko przy użyciu części oryginalnych, gdyż na rynku brak części alternatywnych. W żadnym więc razie nie ma podstaw do rozliczenia szkody jako całkowitej. Żadna ze stron, mimo zobowiązania, uwag do opinii nie zgłosiła. Opinia ta nie budzi również wątpliwości Sądu. W związku z czym przyjąć należy, że powodowi należy się dopłata odszkodowania w kwocie 5595,99zł (7895,99zł -2300zł). W uzupełnieniu wskazać można, że gdyby z jakiegoś względu rozliczyć szkodę jako całkowitą to powództwo też byłoby uzasadnione (14 700zł – 6500zł -2300zł =5900zł).
W ocenie Sądu zasadnym jest zwrot kosztów kalkulacji naprawy zgłoszony przez powoda. W celu ustalenia choćby szacunkowej wartości kosztów naprawy, która pozwoliłaby ocenić wysokość odszkodowania, a później ewentualnie zakres żądania w postępowaniu sądowym niezbędne było skorzystanie przez poszkodowanego z fachowej pomocy (por. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r., sygn. III CZP 24/04). Podane koszty kalkulacji naprawy nie są zawyżone. Są one m.in. zdecydowanie niższe niż koszty biegłych sądowych.
Do rozliczenia w kwocie brutto pozwana nie zgłaszała zarzutów, sama też w takiej wielkości wypłaciła część odszkodowania za naprawę w postępowaniu likwidacyjnym.
Reasumując rozszerzone powództwo jest uzasadnione w całości.
Odsetki przyznano zgodnie z żądaniem pozwu od kwoty 5595,99zł na podstawie art. 817 k.c., natomiast od kwoty 369zł w związku z treścią art. 455 k.c. po wezwaniu do zapłaty.
Istotne elementy materiału dowodowego omówione zostały we wcześniejszej fazie uzasadnienia. Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, dowód z przesłuchania powoda oraz dowód z opinii biegłego. Autentyczność i treść dokumentów nie była kwestionowana, strony wyprowadzały z nich jedynie częściowo odmienne wnioski. Zeznania powoda, co do zasady Sąd uznał za wiarygodne.
Dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.)
W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłowo opinię pisemną uwzględniając zgromadzony w aktach materiał oraz dokonując oględzin przedmiotowego pojazdu. Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji i wyjaśnień opartych na wiedzy i doświadczeniu.
Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).
Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wobec powyższego zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2106,88zł, na którą składa się opłata od pierwotnego pozwu 80zł, opłata od rozszerzonej części pozwu 219zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, połowa poniesionych kosztów na biegłego 590,88zł (reszta zaliczki zostanie zwrócona po uprawomocnieniu się orzeczenia) i kwota 1200zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalonych na podstawie § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm), w stawce minimalnej adekwatnie do wartości przedmiotu sporu. Zaznaczyć należy, że do zakończenia sprawy w danej instancji stosuje się dotychczasowe przepisy ustawy o kosztach zastępstwa.
Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w sentencji
1. (...)
2. (...)
(...)
(...)
3. (...)