POSTANOWIENIE

Dnia 31 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Mariola Watemborska

Sędziowie SO : Jolanta Deniziuk, Mariusz Struski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika J. W. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chojnicach Mariana Macikowskiego tj. opis i oszacowanie nieruchomości dokonane w sprawie Km 673/11 prowadzonej na wniosek wierzyciela K. F. oraz wniosku dłużnika o zawieszenie postępowania egzekucyjnego

na skutek zażalenia dłużnika od postanowienia Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 11 lipca 2013r. sygn. akt I Co 1410/12 (IV Cz 629-13)

oraz skutek zażalenia dłużnika od postanowienia Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 18 lipca 2013r. sygn. akt I Co 1410/12 ((IV Cz 630-13)

postanawia:

oddalić oba zażalenia.

Sygn. akt IV Cz 629/13

Sygn. akt IV Cz 630/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Chojnicach, po rozpoznaniu zarzutów dłużnika J. W. na opis i oszacowanie nieruchomości dokonane w sprawie Km 673/11 prowadzonej na wniosek wierzyciela K. F., w pkt 1 postanowienia z dnia 11 lipca 2013r oddalił skargę dłużnika jako niezasadną. W ocenie sądu biegły sądowy, rzeczoznawca majątkowy, którym posłużył się komornik zastosował prawidłowo metodę porównawczą przy użyciu skorygowanej ceny średniej dla aktualnego sposobu użytkowania. Sąd uznał zatem zarzuty dłużnika za chybione. Według sądu biegły zaś słuchany na posiedzeniu wyznaczonym w tym celu skonfrontowania operatów szacunkowych z zarzutami w sposób rzeczowy odparł je i wyjaśnił podstawy wybadania opinii.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł dłużnik, który domagał się uwzględnienia jego zarzutów lub uchylenia zaskarżonego postanowienia do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał na wątpliwości poddane już ocenie przez sąd I instancji, która według żalącego, nie jest prawidłowa. Zażalenie zostało wpisane pod sygn. akt IV Cz 629/13.

Sąd Rejonowy w Chojnicach, po rozpoznaniu jednocześnie wniosku dłużnika zawieszenie postępowania egzekucyjnego w dniu 19 lipca 2013r. wydal postanowienie , w którym oddalił wniosek jako bezzasadny.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wywiódł dłużnik, który odwołując się do wadliwości opisu i oszacowania domagał się zmiany tego orzeczenia poprzez zawieszenie egzekucji. Zażalenie zostało wpisane pod sygn. akt IV Cz 630/13.

Sąd II instancji zważył , co następie :

Oba zażalenia są bezzasadne.

Materiał dowodowy zebrany w sprawie przez Sąd a quo, pozwolił Sądowi rozpoznającemu zażalenia na konstatację, że zaskarżone rozstrzygnięcia są prawidłowe. Sąd drugiej instancji podziela i przyjmuje za swoje wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia ustalenia Sądu pierwszej instancji oraz dokonaną przez ten Sąd ocenę prawną.

Wbrew opinii żalącego, Sąd Rejonowy badając zarzuty wywiedzione na opis i oszacowanie nie pominął wątpliwości poddanych uwadze tego sądu na etapie wywiedzenia zarzutów. Sąd Rejonowy poddał je ocenie na posiedzeniu z udziałem stron praz rzeczoznawcy majątkowego, który na zlecenie organu egzekucyjnego dokonał oszacowania nieruchomości. Ten ostatni wątpliwości dłużnika rzeczowo wyjaśnił przed sądem i uznał je jako niewpływające na wartość zajętych nieruchomości. Według Sądu Okręgowego, wywiedzenie w takiej sytuacji zażalenia od postanowienia oddalającego zarzuty dłużnika nie może odnieść zamierzonego skutku, skoro środek zaskarżenia opiera się wyłącznie na ponownym kwestionowaniu ustaleń faktycznych dokonanych w sprawie. Zakwestionowanie powyższe, bez wykazania błędu w przyjętym przez biegłego sposobie ustalenia wartości nieruchomości, uznać należało za nieuzasadnioną polemikę ze stanowiskiem sądu. Odwoływanie się do bliżej nieokreślonych umów i transakcji, które jakoby miałyby wskazywać na zaniżenie wartości nieruchomości dłużnika nie wytrzymuje krytyki. Ponadto wartość rynkowa może zostać zweryfikowana na etapie samej licytacji, w ramach której oszacowanie dokonane przez komornika przy udziale rzeczoznawcy będzie stanowiło tylko punkt wyjścia dla ustalenia wartości przy pomocy zainteresowanych nabywców.

Jednocześnie Sąd II instancji nie ma żadnych zaostrzeń co do oddalenia wniosku o zawieszenie egzekucji. Argumentacja wniosku oraz zażalenia odnosi się do sytuacji objętej dyspozycją art. 821 § k.p.c. lecz w przypadku oddalenia skargi nie istniej podstawa faktyczna dla pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. Oddalenie zażalenia na opis i oszacowanie tylko wzmacnia prawidłowość decyzji o nieuwzględnieniu wniosku skarżącego.

Z powyższych względów, mocą art. 385 kpc w zw. z art. 397§2 kpc i art. 13§2kpc, Sąd Okręgowy oddalił oba zażalenia jako bezzasadne.