UZASADNIENIE

We wniosku wniesionym w dniu 4 czerwca 2014 roku P. K. żądał dokonania podziału majątku wspólnego byłych małżonków P. K. i A. K. (1). Jako składniki majątku dorobkowego wskazał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer (...), usytuowanego przy ul. (...) w Ł. o wartości 218.000 złotych, komplet mebli w dwóch pokojach o wartości 2.500 złotych, sprzęt elektroniczny o wartości 1.500 złotych, sprzęt kuchenny AGD mały i duży o wartości 2000 złotych, meble kuchenne o wartości 4000 złotych i lampa lecznicza Z. (...) ze statywem o wartości 3000 złotych, Wniósł o przyznanie na jego rzecz spłaty pieniężnej w wysokości należnej mu według prawa.

(wniosek - k. 2-3)

W piśmie z dnia 23 czerwca 2014 roku wnioskodawca sprecyzował, że w skład majątku dorobkowego wnioskodawcy i uczestniczki postępowania wchodzą: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer (...), położonego w Ł. przy ulicy (...) o wartości 225 449 zł, segment mebli 5-częściowy w dużym pokoju o wartości 1 000 zł, ława rozkładana w dużym pokoju o wartości 200 zł, fotele (2 sztuki) o łącznej wartości 50 zł, telewizor marki S. o wartości 100 zł, zestaw kina domowego o wartości 200 zł, monitor komputerowy N. o wartości 50 zł, wersalka o wartości 100 zł, telewizor 14-calowy marki D. o wartości 50 zł, lodówko-zamrażalka marki B. o wartości 200 zł, kuchenka mikrofalowa marki (...) o wartości 150 zł, zmywarka marki B. o wartości 200 zł, komplet mebli kuchennych o wartości 2 500 zł, kuchenka gazowa o wartości 150 zł, pralka automatyczna marki S. o wartości 150 zł, zestaw brodzik i kabina o wartości 200 zł, suszarka elektryczna do bielizny o wartości 50 zł, szafa 3-dzrzwiowa o wartości 50 zł.

(pismo przygotowawcze wnioskodawcy k. 18-19)

W dniu 1 sierpnia 2014 roku uczestniczka postępowania A. K. (1) złożyła odpowiedź na wniosek, w której wskazała, iż przyłącza się do wniosku o podział majątku wspólnego z tym, że kwestionuje wskazane przez wnioskodawcę wartości nieruchomości oraz ruchomości. Uczestniczka postępowania wskazała, iż w jej ocenie wartość nieruchomości lokalowej numer 6 położonej w Ł. przy ul. (...) to 150 000 zł, a łączna wartość ruchomości to 2 100 zł, w tym komplet mebli w dwóch pokojach – 200 zł, sprzęt elektroniczny – 200 zł, sprzęt AGD – 400 zł, meble kuchenne – 1000 zł, lampa lecznicza 300 zł. Uczestniczka wniosła o ustalenie, że udziały majątku dorobkowego stron w postaci oznaczonej nieruchomości nie są równe, w tym wnioskodawca – 0 %, uczestniczka – 100 %. Nadto uczestniczka wniosła o dokonanie podziału majątkowego stron w ten sposób, że prawo własności oznaczonego lokalu mieszkalnego przyznać na wyłączną własność uczestniczce postępowania, z jednoczesną spłatą na rzecz wnioskodawcy w kwocie 424 zł tytułem spłaty nakładu poniesionego na ten lokali w postaci połowy kwoty wykupu, ruchomości przyznać na wyłączną własność uczestniczki postępowania z jednoczesną spłata na rzecz wnioskodawcy w kwocie 2 100 zł tytułem spłaty. Uczestniczka wniosła o zasądzenie od wnioskodawcy na swoją rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, iż przed zawarciem związku małżeńskiego z wnioskodawcą, w marcu 1992 roku, uczestniczka postępowania wniosła wkład członkowski do spółdzielni mieszkaniowej w kwocie 14 000 zł, na skutek czego w kwietniu 1992 roku otrzymała od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) przydział lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) i została wpisana w poczet członków spółdzielni. Przekształcenie z lokatorskiego we własnościowe prawa do tego lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2008 roku, po uprzednim uiszczeniu kwoty wykupu w wysokości 848 zł. Uczestniczka podała także, iż w skład majątku dorobkowego stron wchodził samochód marki C. (...), który to wnioskodawca sprzedał w 2010 roku, nie dzieląc się z uczestniczką sumą uzyskaną z jego sprzedaży.

(odpowiedź na wniosek k. 24-29)

W toku rozprawy w dniu 27 października 2014 roku wnioskodawca i uczestniczka zgodnie oświadczyli, że w skład majątku wspólnego wchodziły: segment mebli pięcioczęściowy o wartości 500 zł, dwa fotele o wartości 50 zł, telewizor marki S. o wartości 100 zł, odtwarzacz DVD o wartości 150 zł, wersalka o wartości 100 zł, lodówko-zamrażalka marki B. o wartości 200 zł, kuchenka mikrofalowa marki LG o wartości 100 zł, zmywarka marki B. o wartości 175 zł, meble kuchenne obejmujące trzy szafki otwierane, stojące, dwie szafki z trzema szufladami, dziewięć szafek otwieranych wiszących o wartości 2 000 zł, kuchnia gazowa o wartości 125 zł, pralka automatyczna marki S. o wartości 125 zł, suszarka elektryczna do bielizny o wartości 50 zł, szafa trzydrzwiowa o wartości 50 zł, magnetowid o wartości 30 zł, lampa lecznicza o wartości 300 zł. Jednocześnie wnioskodawca wniósł o przyznanie na jego rzecz lampy leczniczej. Wnioskodawca wniósł o nieobejmowanie podziałem majątku zgłoszonego uprzednio monitora do komputera oraz telewizora marki D., ponieważ ruchomości te stanowiły prezent urodzinowy córki stron. W zakresie brodzika i kabiny prysznicowej, które są trwale związane z lokalem mieszkalny, wnioskodawca wniósł o ich wycenę w ramach wyceny lokalu mieszkalnego. Uczestniczka oświadczyła, iż nie żąda ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym, lecz rozliczenia nakładu na majątek wspólny w postaci odrębnej własności lokalu. Strony zgodnie oświadczyły, iż przydział lokalu nastąpił na rzecz uczestniczki przed powstaniem wspólności majątkowej, a także iż na chwilę przydziału cały wkład był uiszczony. Do przekształcenia z lokatorskiego prawa w odrębne prawo własności doszło w 2008 roku, a wiec w czasie małżeństwa. Koszt wykupu lokalu mieszkalnego w kwocie 848 zł obejmował wyłącznie koszty sporządzenia aktu notarialnego. Zainteresowani przyznali, iż kwota 848 złotych pochodziła z majątku wspólnego. Wnioskodawca oświadczył, iż kwota uzyskana przez niego z likwidacji książeczki mieszkaniowej w wysokości 20 002,80 zł została przeznaczona na wykup i remont mieszkania. Wnioskodawca wniósł o rozliczenie nakładu z tytułu wykupienia przez niego książeczki mieszkaniowej i przeznaczenie uzyskanej kwoty na wykup mieszkania. Wnioskodawca przyznał także, iż w skład majątku wspólnego wchodził pojazd marki C. (...), który został sprzedany za kwotę 4 000 zł, a suma uzyskana ze sprzedaży została w całości przeznaczona na wspólne gospodarstwo domowe.

( stanowiska uczestników – protokół rozprawy k. 49-53)

W piśmie z dnia 1 czerwca 2015 roku uczestniczka zgłosiła do podziału nadto aparat fotograficzny marki N. o wartości 1 600 zł oraz laptop o wartości 1 700 zł. Wniosła także o przyjęcie, że małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym i dokonanie podziału majątku poprzez przyznanie na własność wnioskodawcy magnetowidu, lampy leczniczej, aparatu fotograficznego N., laptopa i kwoty 4.000 zł uzyskanej ze sprzedaży samochodu C. (...), zaś na jej własność pozostałych składników majątku wspólnego i zasądzenie na rzecz uczestniczki tytułem dopłaty kwoty 1952,50 złotych. Uczestniczka podniosła, iż w skład majątku wspólnego stron nie wchodzi prawo odrębnej własności lokalu numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), które stanowi odrębny majątek uczestniczki. Na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd stanowiska uczestniczki w przedmiocie ustalenia, iż przedmiotowy lokal nie wchodzi do majątku wspólnego stron, uczestniczka z ostrożności procesowej wniosła o przyznanie na jej wyłączną własność prawa do tego lokalu z obowiązkiem dopłaty na rzecz wnioskodawcy, zgłaszając jednocześnie w takim przypadku do podziału nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny obejmujący kwotę 1 894 zł, tytułem opłat za przedmiotowy lokal od września 2012 roku do maja 2015 roku oraz kwotę 17 700 zł stanowiącej 10% zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego związanego z lokatorskim prawem do lokalu.

(pismo uczestniczki k. 99-103 )

W toku rozprawy w dniu 2 grudnia 2015 roku pełnomocnik uczestniczki sprecyzował, że wnosi o ustalenie że w skład majątku wspólnego wchodzą wyłącznie ruchomości wymienione w jej piśmie z 01.06.2015 r., natomiast nie wchodzi do niego prawo odrębnej własności lokalu przy ulicy (...). Wniósł także o uzgodnienie treści księgi wieczystej (...) w ten sposób aby wykreślić w dziale drugim tej księgi jako właściciela wnioskodawcę P. K. oraz zapisu oznaczającego wspólność ustawową majątkową małżeńską. Pełnomocnik uczestniczki oświadczył również, że żądanie rozliczenia wydatków na lokal (opłaty) jest zgłoszone wyłącznie w razie ustalenia przez Sąd, że lokal stanowi majątek wspólny, a nie osobisty uczestniczki. Ponadto oświadczył, iż rozszerza żądanie z tego tytułu o dalszy okres tj. od czerwca do listopada 2015 tj. o kwotę 861 zł, która stanowi połowę opłat czynszowych bez mediów za ten okres.

(protokół rozprawy k. 172-176)

Pismem z dnia 8 grudnia 2015 roku pełnomocnik uczestniczki wniósł o uzgodnienie treści księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym poprzez wykreślenie z działu drugiego jako właściciela P. K. oraz wykreślenie wzmianki wskazującej na wspólność ustawową majątkową małżeńską. Na wypadek ustalenia przez Sąd, że przedmiotowy lokal wchodzi w skład majątku wspólnego uczestniczka zgłosiła do rozliczenia kolejne nakłady poczynione z majątku osobistego na majątek wspólny o wartości 861 zł tytułem opłat za lokal od maja 2015 roku do listopada 2015 roku.

(pismo k. 179)

W toku rozprawy w dniu 3 lutego 2016 roku wnioskodawca wniósł o nieuwzględnianie przy rozliczeniu ceny sprzedaży samochodu, a także o nieobejmowanie podziałem aparatu marki N. oraz laptopa, które to rzeczy, wg jego twierdzenia, otrzymał od ojca. Wnioskodawca oświadczył, iż aparat i laptop zostały sprzedane przez jego ojca przed śmiercią. Wniósł o oddalenie żądania ustalenia treści księgi wieczystej, podnosząc iż poczynił nakłady na ten lokal. W zakresie zgłoszonego przez uczestniczkę żądania rozliczenia nakładów na lokal w postaci opłat, wnioskodawca wskazał, iż uiszcza alimenty na dziecko, które to alimenty powinny pokryć część opłat za lokal.

(protokół rozprawy k. 193-195, protokół k. 243-250)

Na rozprawie w dniu 14 września 2016 roku wnioskodawca oświadczył, że kwestionuje, iż w skład majątku wspólnego wchodził aparat fotograficzny N. i laptop, które zostały przez niego nabyte z pieniędzy przekazanych przez jego ojca. Wnioskodawca wniósł także o ustalenie, że dodatkowo w skład majątku wspólnego wchodzi aparat fotograficzny marki C. typ (...) o wartości 1 000 zł i przyznanie go uczestniczce. Wnioskodawca podał, iż aparat został zakupiony dla córki i jest przez nią użytkowany, ale zgłosił go do podziału, gdyż uczestniczka zgłasza do podziału aparat N. i laptop kupione przez ojca wnioskodawcy (k. 246). Pełnomocnik uczestniczki wniósł o przyznanie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

(protokół rozprawy k. 243-250)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. K. i A. K. (1) zawarli związek małżeński w dniu 25 lipca 1992 roku. Ich związek małżeński został rozwiązany przez rozwód wyrokiem z 10 sierpnia 2012 roku.

(wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi – k. 4)

W dniu 24 marca 1992 roku M. S. przeniósł na A. K. (1) własność równowartości spółdzielczego prawa do lokalu (wkładu mieszkaniowego) numer 6 położonego w Ł. przy ulicy (...), w kwocie 15.150 zł oraz udział w kwocie 1.000 zł znajdujących się w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł..

(cesja k. 44-45)

Decyzją Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z dnia 23 kwietnia 1992 roku A. K. (1) otrzymała przydział lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), blok 212 na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Jednocześnie A. K. (1) dokonała wpłaty na rzecz Spółdzielni mieszkaniowej (...) w kwocie 14 000 zł z tytułu udziału i wpisu za lokal numer (...) w bloku 212.

(okoliczność bezsporna, także decyzja k. 41, kopia dowodu wpłaty k. 41)

Umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 8 kwietnia 2008 roku ustanowiono odrębną własność lokalu numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) i przeniesiono na A. i P. małżonków K. prawo własności tego lokalu wraz z udziałem wynoszącym (...) części, w częściach wspólnych budynków i urządzeń, które nie służyły do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, oraz taką samą częścią ułamkową w prawie użytkowania wieczystego działek gruntu nr (...), na których znajdują się budynki wraz z pomieszczeniami przynależnymi (piwnica) o powierzchni 1,90 metrów kwadratowych. Koszty poniesione przez małżonków K. podczas sporządzania aktu notarialnego wyniosły 848 złotych.

(akt notarialny Rep. A nr (...) k. 106-109)

W księdze wieczystej numer (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych, w dziale II, jako właściciele pozostający we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), wpisani są P. K. i A. K. (1).

(odpis księgi wieczystej (...) k. 12-14)

P. K. od 1975 roku posiadał w (...) Banku (...) S.A. w W. rachunek oszczędnościowy książeczki mieszkaniowej z premią. W dniu 10 kwietnia 2008 roku wnioskodawca złożył wniosek o likwidację tej książeczki mieszkaniowej i wypłatę premii gwarancyjnej na refundację nakładów poniesionych na cele mieszkaniowe. Likwidacji rachunku dokonano 15 maja 2008 roku, a wypłacone środki w kwocie 20.002,80 zł przelano zgodnie z dyspozycją wnioskodawcy na rachunek bankowy A. K. (1). Wnioskodawca był współwłaścicielem rachunku bankowego uczestniczki, miał do niego dostęp.

(bezsporne, zaświadczenie k. 48)

Wartość ruchomości stanowiących wyposażenie lokalu mieszkalnego numer (...) znajdującego się w Ł. przy ul. (...) kształtowała się następująco:

–: segment mebli pięcioczęściowy - 500 zł
–: dwa fotele - 50 zł
–: telewizor marki S. (...) cali - 100 zł
–: odtwarzacz DVD - 150 zł
–: wersalka o wartości 100 zł
–: lodówko-zamrażalka marki B. - 200 zł
–: kuchenka mikrofalowa marki LG - 100 zł
–: zmywarka marki B. - 175 zł
–: meble kuchenne, w tym trzy szafki otwierane, stojące, dwie szafki z trzema szufladami, dziewięć szafek otwieranych wiszących - 2 000 zł
–: kuchnia gazowa - 125 zł
–: pralka automatyczna marki S. - 125 zł
–: suszarka elektryczna do bielizny - 50 zł
–: szafa trzydrzwiowa - 50 zł
–: magnetowid - 30 zł
–: lampa lecznicza - 300 zł

(okoliczności bezsporne)

W trakcie trwania związku małżeńskiego wnioskodawca nabył aparat fotograficzny marki N. o wartości 1600 zł oraz komputer przenośny o wartości 1700 zł. Wnioskodawca i uczestniczka posiadali wspólne pieniądze. Zakup tych przedmiotów nastąpił ze środków wspólnych.

(zeznania W. K. k. 173-174, zeznania uczestniczki k. 246-249)

W czasie trwania związku małżeńskiego zakupiono na raty aparat fotograficzny C. (...)- dla córki P. K. i A. K. (1). Comiesięczne raty za aparat spłacała uczestniczka oraz częściowo ich córka W. K..

(zeznania wnioskodawcy k. 244-249, zeznania uczestniczki k. 246-249)

W czasie trwania związku małżeńskiego P. K. i A. K. (1) nabyli samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...). W dniu 23 lutego 2011 roku wnioskodawca sprzedał pojazd marki C. (...) za kwotę 4 000 zł.

(okoliczność bezsporna, także kopia faktury VAT nr (...) k. 40)

W czasie trwania związku małżeńskiego P. K. i A. K. (1) wykonali remont lokalu mieszkalnego numer (...) położonego przy ulicy (...) w Ł.. W zakres remontu wchodziło położenie płytek na podłodze w przedpokoju oraz w kuchni, oraz częściowo na ścianach w kuchni. Zakupione zostały meble do kuchni oraz kuchenka gazowa. W łazience wymieniono brodzik i kabinę prysznicową. Prace remontowe wykonywał znajomy uczestniczki.

(zeznania uczestniczki k. 246-249)

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę do maja 2017 roku i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 1350-1380 zł netto miesięcznie. Nie ma innych źródeł utrzymania. Od 2014 roku nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest obciążony zobowiązaniami kredytowymi, jego wynagrodzenie jest wolne od zajęć komorniczych. Posiada oszczędności w kwocie 50 000 zł, którą to kwotę otrzymał od swojego ojca. Posiada samochód osobowy o wartości około 12 000 złotych darowany mu przez jego ojca. Wraz z bratem są współwłaścicieli lokalu mieszkalnego w W., który wspólnie zamieszkują.

(zeznania wnioskodawcy k. 244-249)

Uczestniczka otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 1 478 złotych netto miesięcznie, nie ma zajęć komorniczych ani potrąceń. Nie ma innych źródeł utrzymania, ani żadnych oszczędności. Co miesiąc spłaca raty w kwocie 50 złotych za zakupiony dla córki telefon.

(zeznania uczestniczki k. 246-249)

Wnioskodawca zamieszkiwał w lokalu mieszkalnym numer (...) położonym przy ulicy (...) w Ł. do maja 2014 roku, zajmując jeden z pokoi. Drugi, większy pokój pozostawał do dyspozycji uczestniczki ich córki. Do chwili obecnej wnioskodawca zajmuje pokój, w którym przechowuje swoje rzeczy. Pokój ten jest zamknięty na klucz pozostający w wyłącznym posiadaniu wnioskodawcy.

(zeznania wnioskodawcy k. 244-249, zeznania uczestniczki k. 246-249)

Wartość rynkowa nieruchomości lokalowej samodzielnego lokalu mieszkalnego numer (...) usytuowanego w budynku położonym przy ul. (...) w Ł., według stanu na dzień 10 sierpnia 2012 roku w i poziomie cen z dnia 20 lutego 2015 roku wynosi 177.000 złotych. Wartość nakładów poniesionych na lokal mieszkalny numer (...) usytuowany w budynku położonym przy ul. (...) w Ł. według ich stanu na dzień 10 sierpnia 2012 roku i w poziomie cen z dnia 20 lutego 2015 roku wynosi 16.000 złotych.

( opinia biegłego k. 62-90 )

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach przedstawionych w sprawie w postaci dokumentów. W zakresie osobowych źródeł dowodowych, podstawowe znaczenie miały przesłuchanie wnioskodawcy i uczestniczki postępowania, oraz zeznania powołanego w sprawie świadka W. K.. Oceniając zgromadzony materiał dowodowy, Sąd nie dał wiary twierdzeniom wnioskodawcy w zakresie twierdzenia, iż środki pieniężne, z których nabyto w trakcie trwania małżeństwa aparat fotograficzny marki N. i laptop pochodziły z majątku jego ojca, który jedynie przekazał mu pieniądze celem nabycia tych ruchomości. Zebrany materiał dowodowy przeczy temu twierdzeniu, w zeznaniach świadka W. K. jednoznacznie wskazano, iż przedmioty te nabyto ze środków pochodzących z majątku wspólnego, również uczestniczka zaprzeczała twierdzeniu wnioskodawcy. Zgodnie z domniemaniem z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przedmioty nabyte w trakcie małżeństwa choćby przez jednego z małżonków, wchodzą w skład majątku wspólnego. Wnioskodawca, chcąc obalić to domniemanie, winien udowodnić okoliczność przeciwną, czego jednak nie uczynił. Nie znalazł również potwierdzenia fakt przeznaczenia przez wnioskodawcę kwoty 4000 złotych uzyskanej ze sprzedaży samochodu C. (...) na potrzeby małżonków. Wnioskodawca tej okoliczności nie wykazał. Nie zostało to w żaden sposób udowodnione, w sytuacji, gdy uczestniczka wskazywała na fakt wprost przeciwny. Należy podkreślić także, iż wnioskodawca podawał w toku postępowania rozbieżnie okoliczności dotyczące przeznaczenia tej kwoty raz wskazując, że rozliczył się z żoną z tej kwoty, przekazując jej połowę ceny po pomniejszeniu o podatki (k. 245), zaś wcześniej oświadczał, że przeznaczył pieniądze ze sprzedaży auta na potrzeby rodziny (k. 49- 53).

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie, Sąd nie uwzględnił dokumentów złożonych przez wnioskodawcę już po zamknięciu rozprawy (pominięte dokumenty k. 251-266). Stosownie do treści art. 217 § 1 k.p.c., okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swych wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej, każda ze stron przytaczać może do momentu zamknięcia rozprawy, który co do zasady wyznacza cezurę czasową dla gromadzenia materiału dowodowego stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia sprawy. Po zamknięciu rozprawy zgłoszenie nowych okoliczności faktycznych i wniosków dowodowych może dotyczyć jedynie takich faktów i dowodów, których strona nie mogła powołać przed zamknięciem rozprawy. Wnioskodawca przed zamknięciem rozprawy nie zgłaszał dalszych wniosków dowodowych, w szczególności nie wnosił o załączenie w poczet materiału dowodowego dokumentów złożonych po zamknięciu rozprawy. Żaden z dokumentów załączonych do pisma wnioskodawcy wniesionego w dniu 16 września 2016 roku nie dotyczy zdarzeń zaistniałych po zamknięciu rozprawy, a przed ogłoszeniem orzeczenia. A zatem, jeśli wnioskodawca, chciał, aby dokumenty te stanowił podstawę orzekania mógł złożyć je przed zamknięciem rozprawy. W związku z tym, iż P. K. nie wykazał, że nie mógł wskazanych dowodów powołać przed zamknięciem rozprawy, brak było podstaw do otwarcia zamkniętej rozprawy na nowo. Należy wskazać, że uczestnik miał dużo czasu na złożenie dokumentów, skoro wniosek złożył 4 czerwca 2016 roku, a rozprawa została zamoknięta po ponad 2 latach. Należy także zwrócić uwagę na to, że wnioskodawca złożył ww dokumenty już na drugi dzień po zamknięciu rozprawy, tj. 16 września 2016 roku, z czego wynika, że nie było żadnych przeszkód, aby wniósł je chociaż na ostatniej rozprawie, w dniu 14 września 2016 roku.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków (art. 31 krio). Rozwiązanie małżeństwa przez rozwód skutkuje ustaniem wspólności majątkowej. Od tej chwili do majątku, który był objęty wspólnością ustawową, zgodnie z art. 46 krio, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Przepisy art. 46 krio oraz art. 567 § 3 k.p.c. stanowią, iż do podziału majątku objętego wspólnością ustawową w kwestiach nie unormowanych stosuje się przepisy o dziale spadku od art. 680 - 689 k.p.c. Te ostatnie zaś (art. 688 k.p.c.) odsyłają do odpowiedniego stosowania przepisów o zniesieniu współwłasności. W świetle art. 210 k.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jak wynika z powołanych powyżej przepisów normujących postępowanie o podział majątku wspólnego, w postępowaniu tym Sąd w pierwszej kolejności ustala skład i wartość majątku wspólnego. W tym zakresie, Sąd zobligowany jest do działania z urzędu (art. 684 w związku z art. 567 § 3 k.p.c.).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 krio dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Odrębny majątek każdego z małżonków stanowią natomiast między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt. 1 i 2 krio). Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, Sąd ustalił skład i stan majątku wspólnego na dzień ustania wspólności ustawowej małżeńskiej, zaś według cen obowiązujących w chwili orzekania (tak np. Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 15 grudnia 1969 roku, III CZP 12/69, OSNCP 1970, poz. 39). Wartość przedmiotu zniesienia współwłasności ustala się na poziomie cen rynkowych (tak Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 30 grudnia 1975 roku, III CRN 349/75). Zaś, zgodnie określona przez uczestników wartość składników majątku wspólnego jest dla Sądu wiążąca.

Dostrzegając, że przedmiotem sporu w sprawie była głównie przynależność do majątku wspólnego lokalu numer (...), położonego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym numer 6a przy ulicy (...) w Ł. wraz z udziałem (...) części w prawie własności nieruchomości gruntowej i w prawie własności części budynków i urządzeń, które nie służyły do wyłącznego użytku właścicieli lokali, w pierwszej kolejności należało rozstrzygnąć powyższą kwestię bowiem miała ona podstawowe znaczenie dla uwzględniania wniosków uczestników i rzutowała na pozostałe rozliczenia w niniejszej sprawie. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, A. K. (1) w drodze cesji z dnia 24 marca 1992 roku nabyła od M. S. równowartość wkładu mieszkaniowego do lokalu numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), w kwocie 15.150 zł oraz udział w kwocie 1.000 zł znajdujące się w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w Ł.. Następnie decyzją Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z dnia 23 kwietnia 1992 roku przedmiotowy lokal mieszkalny został przydzielony A. K. (1) na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. W dniu 23 kwietnia 1992 roku A. K. (1) zadeklarowała jednocześnie udział w wysokości 9.000 zł oraz wpisowe w wysokości 5.000 zł. Po zawarciu, w dniu 8 kwietnia 2008 roku, umowy ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego, którą przeniesiono na A. i P. małżonków K. prawo własności tego lokalu, P. K. i A. K. (1) zostali wpisani w dziale II księgi wieczystej o nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, XVI Wydział Ksiąg Wieczystych, jako właściciele lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...). Uczestniczka domagała się dostosowania treści księgi wieczystej prowadzonej dla lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), do rzeczywistego stanu, a więc uzgodnienia tego, że ma ona wyłączne udziały w spornym lokalu i wbrew treści wpisu, stanowi on przedmiot jej majątku odrębnego, który nie powinien być rozliczony w ramach podziału majątku wspólnego małżonków. Należy zatem zwrócić uwagę, iż ze względu na sfinansowanie przez uczestniczkę w całości wkładu budowlanego ze środków pochodzących jedynie z jej majątku odrębnego, nie można przejść do porządku nad tym, iż w dziale drugim księgi wieczystej o nr (...) jako właściciele pozostający we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), wpisani są P. K. i A. K. (1). Zgodnie z treścią art. 10 § 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361 ze zm.) w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności. Przez rzeczywisty stan prawny należy rozumieć stan zgodny z prawem materialnym. Uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest sposobem obalenia domniemania przewidzianego w art. 3 u.k.w.h., który stanowi, że domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Należy zwrócić uwagę, że zasadniczo prawo własności nabyte przez jednego z małżonków w czasie trwania małżeństwa wchodzi w skład majątku wspólnego, niezależnie od tego, czy zostało nabyte przez jednego z małżonków, czy przez oboje. Jednakże zgodnie z art. 33 pkt 10 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, tzw. składniki majątkowe nabyte ze środków pochodzących z majątku osobistego również wchodzą do tego majątku osobistego, a nie do majątku wspólnego. Przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w prawo odrębnej własności lokalu, dokładnie odpowiada wymogom surogacji. Nabycie prawa własności lokalu wiązało się bowiem z wygaśnięciem spółdzielczego prawa lokatorskiego, niewątpliwie będącego składnikiem majątku osobistego uczestniczki. Na tle ustalonego w niniejszej sprawie stanu faktycznego, nie budzi wątpliwości, że uczestniczka otrzymała przydział lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego numer (...) położonego przy ulicy (...) w Ł., jeszcze przed zawarciem małżeństwa z wnioskodawcą, co miało miejsce w dniu 25 lipca 1992 roku. Mimo bowiem, iż wnioskodawca i uczestniczka wspólnie stanęli do aktu notarialnego, prawo to weszło na zasadzie surogacji do majątku osobistego uczestniczki. W tej mierze Sąd orzekający podziela stanowisko, jakie zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22 kwietnia 2015 r., w sprawie III CZP 13/15, że prawo odrębnej własności lokalu nabyte na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (jedn. tekst: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116) w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1180) przez pozostającego w małżeńskiej wspólności ustawowej członka spółdzielni, któremu przysługiwało stanowiące jego majątek osobisty spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, należy do majątku osobistego tego członka (art. 33 pkt 10 k.r.o.). W dalszej części uchwały Sąd Najwyższy wywiódł, iż nie można pomijać, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, w chwili swego ustania, miało wartość równą wartości rynkowej lokalu, co wynika z art. 11 ust. 2 i 2¹ u.s.m., które pozwalają określić wartość spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w chwili wygaśnięcia tego prawa i jest to wartość rynkowa lokalu. Nie powinno budzić wątpliwości, że prawo przysługujące dotychczas uczestnikowi przestaje istnieć i jest to sytuacja analogiczna z jego wygaśnięciem. W razie wygaśnięcia spółdzielczego prawa do lokalu, spółdzielnia zobowiązana jest wypłacić osobie uprawnionej rynkową wartość lokalu. Prawo to zatem, w chwili ustania, ma wartość odpowiadającą wartości rynkowej lokalu i tę samą wartość nabywa w tej samej chwili prawo wykreowane umową. We wskazanej więc sytuacji nie ma przyrostu wartości, a ekwiwalentność ekonomiczna obu tych praw nie nasuwa wątpliwości. W tych okolicznościach należy przyjąć, że prawo nabyte (odrębna własność lokalu) zostało uzyskane, w sensie ekonomicznym, kosztem majątku osobistego. Taka wykładania prowadzi do wniosku, iż na skutek zdarzenia, jakim było zawarcie w dniu 8 kwietnia 2008 roku umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia prawa własności, przestało istnieć spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu stanowiące majątek osobisty uczestniczki, a powstało prawo nowe, w postaci odrębnej własności lokalu, które weszło do majątku osobistego A. K. (1). Niewątpliwie, uczestniczka zdołała obalić domniemanie z art. 3 ust. 1 u.k.w.h. Wobec powyższego Sąd działając na podstawie art. 10 ust. 1 u.k.w.h. nakazał usunięcie niegodności z rzeczywistym stanem prawnym ujawnionym w dziale II księgi wieczystej nr (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, dla nieruchomości lokalowej numer 6 położonej w Ł. przy ulicy (...) w ten sposób, że wykreślić z działu II wpis prawa własności P. K.. Zgodnie z art. 618§1 kpc w sprawie o podział majątku wspólnego sąd rozstrzyga także spory o prawo własności. Skoro przepis ogólnie stanowi o sporach, to brak podstaw do ograniczania jego zakresu, a zatem niezależnie od tego, czy małżonek domaga się uzgodnienia treści księgi wieczystej poprzez ustalenie, że prawo wchodzi do majątku wspólnego (a jest ujawniony w księdze wyłącznie drugi małżonek), czy też, jak w tej sprawie, ustalenia, że prawo do nieruchomości nie wchodzi do majątku wspólnego, lecz stanowi majątek osobisty tego małżonka, spór podlega rozstrzygnięciu w postępowaniu o podział majątku wspólnego, skoro celem art. 618§1 kpc jest kompleksowe orzeknięcie o stosunkach majątkowych byłych małżonków. Jak już zasygnalizowano, rozstrzygniecie sporu dotyczącego statusu lokalu mieszkalnego ma znaczenie zasadnicze z uwagi na zgłoszone przez obie strony żądania uboczne, związane z lokalem.

W pozostałym zakresie Sąd ustalił skład i stan majątku wspólnego uwzględniając okoliczność, że w niniejszej sprawie nie zgłoszono wniosku o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym małżonków.

Zasadą jest, że podział majątku wspólnego obejmuje składniki należące do tego majątku w dacie ustania wspólności ustawowej oraz istniejące w chwili dokonywania podziału. Skład majątku wspólnego co do ruchomości oraz jego wartość, nie były zasadniczo przedmiotem sporu pomiędzy wnioskodawcą i uczestniczką. Sporna była bowiem tylko kwestia zaliczenia do majątku wspólnego ruchomości w postaci aparatu fotograficznego marki N. i komputera przenośnego, aparatu C., a także środków pieniężnych uzyskanych przez wnioskodawcę ze sprzedaży samochodu marki C. (...). W ocenie Sądu należało zaliczyć do majątku wspólnego również zgłoszone przez uczestniczkę do podziału, aparat fotograficzny marki N. o wartości 1 600 zł oraz laptop o wartości 1 700 zł. Przedmioty te zostały nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej, co powoduje, że ma do nich zastosowanie domniemanie z art. 31§1 krio, iż stanowią majątek wspólny. Natomiast wnioskodawca nie zdołał wykazać faktu przeciwnego, o czym mowa już była powyżej. Biorąc pod uwagę okoliczność, że w okresie małżeństwa oboje małżonkowie osiągali dochód oraz uwzględniając wartość obu ruchomości, nie można uznać, aby środki na ich zakup musiały pochodzić z innego, zewnętrznego w stosunku do majątku wspólnego, źródła. Co do aparatu C., wnioskodawca ostatecznie przyznał, że jest to prezent dla córki stron, a zatem nie jest to składnik majątku wspólnego stron. Sad przyjął również, iż do majątku wspólnego należał samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który został sprzedany przez wnioskodawcę za kwotę 4000 złotych, które to okoliczności nie były ostatecznie sporne, jednak dalej, wbrew stanowisku wnioskodawcy, Sąd uznał, że uzyskane w ten sposób środki pieniężne nie zostały przez wnioskodawcę przeznaczone na majątek wspólny małżonków, ani nie rozliczył się z nich z byłą żoną. Zgodnie z ciężarem dowodu, w sytuacji kwestionowania tych okoliczności przez uczestniczkę, wnioskodawca winien udowodnić jedną z tych okoliczności (albo że zwrócił połowę kwoty uczestniczce, albo że przeznaczył całą kwotę ze sprzedaży na cele rodziny- wnioskodawca bowiem rozbieżnie wskazywał te okoliczności). Sąd nie przyjął także jako podstawy rozliczenia kwoty 2600 zł, lecz 4000 zł, gdyż wnioskodawca nie wykazał, aby z uzyskanej przy sprzedaży kwoty 4000 zł pozostała mu kwota 2600 zł, w związku z zapłatą podatku VAT i dochodowego, zaś uczestniczka konsekwentnie domagała się rozliczenia kwoty 4000 zł. Wnioskodawca nie wykazał, że rozliczył się z obu podatków, a nadto że na kwotę 1400 zł.

W przedmiotowej sprawie, stanowiska wnioskodawczyni i uczestnika, co do sposobu podziału rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego były ostatecznie niesporne, uczestnik przyłączył się do stanowiska uczestniczki w tym zakresie, wyrażonego w piśmie jej pełnomocnika z 1 czerwca 2015 roku (k. 244). Wartość składników majątku przyznanych na rzecz wnioskodawcy wynosi 3630 złotych, zaś uczestniczki wynosi 3725 złotych. Łączna wartość majątku objętego podziałem (ruchomości) wynosi 7.355 złotych. Wobec ustalenia równych udziałów w majątku wspólnym każdemu z uczestników powinny przypaść składniki o wartości 3677,50 złotych. Pomniejszając powyższą kwotę o równowartość składników przyznanych wnioskodawcy otrzymujemy 95 złotych. Taką zatem kwotę dopłaty powinien otrzymać wnioskodawca tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

Jednakże ustalając kwotę dopłaty na rzecz uczestnika Sąd uwzględnił przy tym okoliczność, że dokonane w dniu 8 kwietnia 2008 roku przekształcenie prawa do lokalu mieszkalnego wymagała wydatków w kwocie 848 złotych, które zostały poniesione z majątku wspólnego małżonków (okoliczność niesporna). W ocenie Sądu w tej sytuacji należało powyższą kwotę rozliczyć jako nakład z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestniczki postępowania i przyznać na rzecz wnioskodawcy połowę tej kwoty, a więc 424 złotych. Z drugiej strony należało rozliczyć kwotę 4.000 zł uzyskaną przez wnioskodawcę ze sprzedaży samochodu C. (...). Uczestniczce przysługuje zatem zwrot połowy wartości tej kwoty, bowiem należy przyjąć, iż wobec zbycia tego składnika majątku małżonków, podziałowi winna podlegać uzyskana kwota. Sąd ostatecznie zasądził na rzecz uczestniczki postępowania od wnioskodawcy kwotę 1481 zł. Kwota ta stanowi końcowy wynik wzajemnych rozliczeń między stronami tytułem: dopłaty w ramach podziału majątku wspólnego, wydatków poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestniczki postępowania, a także kwoty ze sprzedaży samochodu Wnioskodawca jest bowiem zobowiązany wobec uczestniczki postępowania do zapłacenia kwoty 2000 zł tytułem połowy kwoty uzyskanej ze sprzedaży samochodu C. (...). Jednakże jednocześnie uczestniczka postępowania zobowiązania jest wobec wnioskodawcy do zapłacenia kwoty 95 tytułem dopłaty w ramach podziału majątku wspólnego i kwoty 424 zł tytułem rozliczenia nakładów z majątku wspólnego na majątek odrębny uczestniczki.

Przechodząc do rozważań w przedmiocie żądania wnioskodawcy rozliczenia nakładów na remont lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), poczynionych z jego majątku osobistego na majątek osobisty uczestniczki postępowania należy wskazać, że wniosek ten był w całości bezzasadny. Przede wszystkim należy podkreślić, iż w toku postępowania nie wykazano, aby uzyskana przez wnioskodawcę kwota z likwidacji książeczki mieszkaniowej z tytułu premii gwarancyjnej została przeznaczona na wykup spornego lokalu mieszkalnego i jego remont. Koszty wykupu mieszkania obejmowały wyłącznie koszty notariusza, która to okoliczności nie była sporna w postępowaniu. Natomiast, jak ustalono niespornie, kwota 848 złotych uiszczona celem wykupu mieszkania i pokrycia kosztów notarialnych pochodziła z majątku wspólnego. Należy także podkreślić, iż likwidacji rachunku dokonano 15 maja 2008 roku, a więc już po wykupieniu mieszkania uczestniczki. Po drugie wnioskodawca nie wykazał, aby środki wraz z premią gwarancyjną z likwidowanej książeczki, które faktycznie, jak twierdził wnioskodawca, trafiły na wspólny rachunek małżonków, zostały przeznaczone na remont (wnioskodawca twierdził, że pieniądze z likwidacji książeczki przeznaczono na 2 cele: wykup lokalu i jego remont). Przede wszystkim, jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z 21 lutego 2008 roku w sprawie III CZP 148/07, w sprawie o podział majątku wspólnego sąd ustala z urzędu (bez inicjatywy dowodowej uczestników postępowania) wyłącznie nakłady poczynione z majątku wspólnego na majątek osobisty; a zatem nie ustala z urzędu wszelkich pozostałych nakładów, tj. z majątku osobistego na wspólny oraz z majątku osobistego na osobisty (w sprawie o podział majątku wspólnego sąd może bowiem, choć nie wskazano tego w art. 45 krio, rozliczać nakłady z majątku osobistego na osobisty, jeżeli jednocześnie rozlicza nakłady z majątku wspólnego na osobisty- wyrok Sądu Najwyższego z 7 czerwca 2002 roku w sprawie IV CKN 1108/00). Nakład w postaci środków pochodzących z książeczki wnioskodawcy (jego majątek osobisty) na remont lokalu (majątek osobisty uczestniczki), co do zasady podlegał rozliczeniu w niniejszym postępowania zgodnie z ww orzeczeniem, gdyż Sąd rozliczał także nakład na tej lokal z majątku wspólnego (koszty wykupu- kwota 848 zł). Jednak jak wskazano, ciężar udowodnienia obciążał wnioskodawcę. Okoliczność, że środki z książeczki wpłynęły na rachunek wspólny małżonków, nie przesądza jeszcze w żaden sposób, że zostały one przeznaczone na remont. Wnioskodawca winien wykazać, że środki z rachunku zostały następnie przeznaczone na remont. Należy wskazać, że w okresie remontu oboje małżonkowie pracowali i mieli dochody, remont był też rozciągnięty w czasie. Zakres remontu był nieznaczny, a zatem nie był kosztowny (nota bene wnioskodawca nie wykazał także koszty remontu), gdyż polegał na położeniu kafli w łazience, częściowo w kuchni i przedpokoju. Do kosztów remontu wnioskodawca zaliczył zakup urządzeń agd i mebli, ale jednocześnie zgłosił je do podziału jako ruchomości, i takiego podziału Sąd dokonał, zatem w rachubę wchodził jedynie remont polegający na pracach budowlanych, nie zaś dodatkowo zakupie ruchomości w związku z remontem kuchni. Uczestniczka kwestionowała zarówno okoliczność poniesienia kosztów remontu z majątku osobistego wnioskodawcy, jak i wysokość kosztów, zatem wnioskodawca winien te okoliczności udowodnić, czego nie uczynił.

Wobec faktu, iż lokal mieszkalny numer (...) położony w Ł. przy ulicy (...) stanowi majątek odrębny uczestniczki postępowania, należało także oddalić żądanie uczestniczki postępowania rozliczenia wydatków poczynionych na przedmiotowy lokal mieszkalny tytułem opłat za lokal z jej majątku osobistego na majątek wspólny.

Stosownie do przepisu art. 83 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, jeżeli przepisy przewidują obowiązek działania i dokonywania czynności połączonej z wydatkami z urzędu, sąd zarządzi dokonanie tej czynności, a kwotę potrzebną na ich pokrycie wykłada tymczasowo Skarb Państwa. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując przepisy art. 113 tej ustawy, który pozwala m.in. na obciążenie kosztami strony, której czynność spowodowała ich powstanie. W realiach niniejszej sprawy kosztami wyłożonymi tymczasowo przez Skarb Państwa były koszty opinii biegłego sądowego w kwocie 2755,74 złotych. Sąd nakazał pobrać od wnioskodawcy oraz uczestniczki postępowania na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi po połowie z powyższej kwoty, a więc po 977,87 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa. Należy wskazał, że orzeczenie Sądu Najwyższego dotyczące statusu prawa odrębnej własności lokalu, nabytego w trakcie małżeństwa wskutek przekształcenia prawa lokatorskiego zostało opublikowane na wiele miesięcy po dopuszczeniu przez Sąd dowodu z opinii biegłego i sporządzeniu opinii. Wcześniejsze orzecznictwo wskazywało na potrzebę traktowania praw do lokali mieszkalnych nabywanych w trakcie małżeństwa, jako wchodzących w skład majątku wspólnego z uwagi na doniosłość mieszkania dla rodziny i przysługujące prawo jednego z małżonków do domagania się rozliczenia nakładu na majątek wspólny, w postaci wkładu budowlanego, czy mieszkaniowego- w przypadku prawa lokatorskiego spółdzielczego do lokalu (uchwała Sądu Najwyższego z 19 sierpnia 2009 roku w sprawie III CZP 53/09).

Zgodnie z art. 520 § 2 kpc. jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. Sąd rozdzielił koszty postępowania pomiędzy uczestnikami po połowie. Ze względu, iż wnioskodawca poniósł koszty sądowe w kwocie 1000 złotych tytułem opłaty od wniosku o podział majątku, należało zasądzić od uczestniczki postępowania na rzecz wnioskodawcy kwotę 500 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu. Natomiast w pozostałym zakresie o poniesionych kosztach postępowania rozstrzygnięto przyjmując, że każdy z uczestników ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie, o czym orzeczono w punkcie 8 postanowienia.

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE