UZASADNIENIE

Powód D. S. wniósł o zasądzenie od pozwanego następujących kwot :

- 310.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2013 r tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

- 2.612,22 zl z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2013 r tytułem odszkodowania ,

- renty 2.000 zł miesięcznie począwszy od dnia 30 maja 2012 r płatnej do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności w terminie

Ponadto powód wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu .

W uzasadnieniu powód podniósł , że w dniu 19 czerwca 2011 r uczestniczył jako kierowca motoroweru marki S. w wypadku komunikacyjnym którego sprawcą był H. S. kierujący pojazdem F. (...). Sprawca wypadku ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W wyniku tego zdarzenia powód doznał poważnych urazów ciała w postaci urazów wewnętrznych narządów organizmu które wymagały podjęcia skomplikowanych zabiegów chirurgicznych i długotrwałej rehabilitacji. Powód był wielokrotnie hospitalizowany . Bezpośrednio po wypadku jego stan był bardzo ciężki. Z powodu poważnych złamań przez 3 miesiące miał założony gips biodrowo – stopowy. W wyniku długotrwałego leżenia powstały u powoda bolesne odleżyny i liczne otarcia skóry. W trakcie leczenia przyjmował przepisywane przez lekarzy silne środki uzależniające , szkodliwe dla organizmu leki w tym środki psychotropowe. Po wypadku stan psychiczny powoda uległ istotnemu pogorszeniu . Cierpiał na bezsenność , towarzyszył mu strach , nie chciał przebywać w samotności , był płaczliwy. Zarówno w okresie hospitalizacji jak i po opuszczeniu szpitala aż do chwili obecnej powód odczuwa silny ból w obydwu kończynach dolnych od kolan w dół związany z uszkodzeniem nerwów piszczelowych i strzałkowych. Od września 2011 r poruszał się na wózku inwalidzkim . Powód nie mógł swobodnie poruszać się po domu i wyjeżdżać na podwórko ponieważ dom nie byłprzystosowany do poruszania się na wózku. Pod koniec marca 2012 r zaczął stawiać pierwsze kroki za pomocą kul łokciowych. Po zakończeniu leczenia powód odbył dwa turnusy rehabilitacyjne po 6 tygodni w Wojewódzkim Szpitalu (...) dla Dzieci w jastrzębiu Z.. Obecnie kontynuuje rehabilitację w warunkach domowych. Pozostaje pod opieką poradni neurologicznej. Wysokość żądania zasądzenia zadośćuczynienia powód uzasadnia silnymi i długotrwałymi dolegliwościami bólowymi w okresie leczenia i rehabilitacji. Powód domaga się zasądzenia zadośćuczynienia 310.000 zł uwzględniając wypłaconą już kwotę zadośćuczynienia 80.000 zł. Obecnie u powoda nadal występują znaczne ograniczenia ruchowe. Wypadek wpłynął i nadal wpływa niekorzystnie na stan fizyczny , emocjonalny i psychiczny powoda. Do chwili obecnej powód nie odzyskał pełnej władzy w nogach i palcu wskazującym prawej dłoni i nie ma gwarancji że kiedykolwiek powróci do dawnej sprawności. Do chwili obecnej wskutek odniesionych urazów u powoda pojawiły się rozległe blizny na powierzchni szyi , dłoni , klatki piersiowej oraz prawej nogi co dodatkowo oddziałowuje negatywnie na jego psychikę i samoocenę. Przed wypadkiem powód był osobą aktywną fizycznie , amatorsko jeździł na nartach, rowerze korzystał z pływalni. Był perkusistą w młodzieżowym zespole muzycznym. Obecnie musiał zrezygnować z aktywności fizycznej i gry na perkusji z czym nie może się pogodzić do chwili obecnej. W wyniku wypadku został pozbawiony kontaktów z rówieśnikami. Powód odczuwa silny dyskomfort psychiczny . Ma świadomość że jego sytuacja zdrowotna prawdopodobnie nie ulegnie już znacznej poprawie.

W związku z leczeniem rodzice powoda byli zmuszeni ponieść koszty leczenia i rehabilitacji powoda na które składają się : koszt zakupu leków , opatrunków , przyrządów rehabilitacyjnych , suplementów diety. Wobec konieczności opieki nad powodem jego matka K. S. pozostawała na zwolnieniu lekarskim od 22 06 2011 do 31 12 2011 co skutkowało obniżeniem wynagrodzenia o 20% za ten okres oraz niemożnością otrzymania premii miesięcznych i premii półrocznej. Ponadto doszły koszty związane z regularnymi dojazdami do szpitala i do sanatorium oraz na basen. Również do szkoły powód był przewożony samochodem . Powód z tytułu powyższych kosztów wystąpił do pozwanego o zapłatę 9.000 zł z czego pozwany wypłacił 6.382,27 zł . Pozwem powód domaga się zasądzenia reszty żądanego odszkodowania jako równicy pomiędzy kwotą 9.000 zł a kwotą wypłaconą 6.382.27 zl .

Żądanie renty obejmuje okres od dnia uzyskania przez powoda pełnoletniości . W wyniku wypadku zwiększyły się potrzeby powoda oraz zmniejszyły się jego widoki na przyszłość. Szanse na całkowite wyleczenie powoda są znikome. Na skutek doznanych urazów powód nadal ma niestabilność stawu kolanowego . Zachodzi potrzeba zakupu ortezy na kolano prawe i dwóch ortez na opadające stopy. Kolano prawe zgina się tylko do kąta 30 stopni. Nie rokuje poprawy sztywniejący palec wskazujący prawej dłoni . W przyszłości czeka powoda wstawienie ortezy stawu biodrowego i kolana co wiąże sią z dalszymi kosztami. Zachodzi również konieczność operacyjnego usunięcia zespoleń z prawej nogi i druta z palca prawej ręki . Konieczny będzie również zakup butów ortopedycznych. Powód w dalszym ciągu wymaga intensywnej rehabilitacji. W związku z dysfunkcją ruchową zmianie uległy plany powoda co do kierunku studiów i zdobycia kwalifikacji zawodowych oraz znalezienia pracy zarobkowej w przyszłości. Jego szkoda polega na utracie możliwości uzyskania zdolności do pracy. Przed wypadkiem powód ukończył 5 klas szkoły muzycznej , grał na perkusji. Aktualnie z uwagi na stan zdrowia jego dalsza edukacja muzyczna jest niemożliwa.

Pozwany (...) SA V. (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

Pozwany podniósł , że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powodowi kwotę 100.242,73 zl w tym 80.000 zł tytułem zadośćuczynienia , 6.382,73 zł tytułem odszkodowania( zwrot kosztów leczenia, przejazdów , utraconego zarobku matki powoda) i 13.860 zł tytułem zwrotu koszów opieki sprawowanej przez osoby trzecie. Wypłacone zadośćuczynienie jest adekwatne do rozmiaru krzywdy doznanej przez powoda a żądanie dalszych sum z tego tytułu jest nieuzasadnione. Zdaniem pozwanego uszkodzenia ciała jakich doznał powód na skutek wypadku drogowego z dnia 19 06 2011 r nie były na tyle poważne , aby mogły skutkować opisanym w uzasadnieniu pozwu cierpieniem psychicznym , fizycznym i utrudnieniami w życiu codziennym. Stan faktyczny przedstawiony w pozwie nie znajduje uzasadnienia w dokumentacji dołączonej do pozwu. W świetle tej dokumentacji - zdaniem pozwanego - kreowanie D. S. na osobę niepełnosprawną , która nie ma możliwości samodzielnego funkcjonowania wydaje się jedynie zabiegiem procesowym mającym na celu stworzenie wrażenia niezgodnego z rzeczywistością. Doznane przez powoda obrażenia ciała nie niosą tak długotrwałych skutków jak wymienione w pozwie . Z karty informacyjnej leczenia szpitalnego z dnia 15 07 2011 r wynika , że powód został wypisany do domu w stanie ogólnym i miejscowym dobrym . W karcie wypisowej z dnia 10 08 2012 r wskazano , że powód został wypisany z poprawą ogólnej sprawności , ruchomości stawów oraz zmniejszenia dolegliwości bólowych. Powód kontynuował edukację szkolną w trybie indywidualnego nauczania jedynie w roku szkolnym 2011/2012 . Integrował się z rówieśnikami skoro uczęszczał na zajęcia szkolne. Pozwany podniósł , że w świetle orzecznictwa sądów powszechnych zasądzenie zadośćuczynienia w kwocie zbliżonej do 400.000 zł jest uzasadnione w sytuacjach skrajnych np. w przypadku porażenia czterokończynowego.

Jak chodzi o odszkodowanie to pozwany podniósł , że wypłacił powodowi odszkodowanie tytułem zwrotu kosztów paliwa w wysokości 3.245,91 zł przyjmując stawkę za litr benzyny równą 5,80 zł , ustalając że spalał 10 litrów benzyny na 100 km trasy , przyjmując ilość przejechanych kilometrów na 5.596,40 km.

Jak chodzi o rentę to pozwany zakwestionował aby doszło do zwiększenia potrzeb powoda i zmniejszenia jego widoków powodzenia na przyszłość. Obecnie powód nie wymaga opieki osób trzecich. Zakup aparatu ortopedycznego i butów to wydatek jednorazowy . Czekające powoda w przyszłości zabiegi operacyjne czy rehabilitacyjne będą realizowane w ramach publicznej służby zdrowia a więc powód nie będzie ponosił związanych z tym kosztów. Obecnie rehabilitacja polega na wykonywaniu systematycznych ćwiczeń usprawniających wykonywanych w warunkach domowych co nie wiąże się z ponoszeniem żadnych kosztów. Powód nie wykazał zdaniem pozwanego aby powód wiązał z grą na perkusji plany zawodowe . Nie wykazał aby nie mógł grać na tym instrumencie i że kontynuowałby naukę w tym kierunku. Powód nie udowodnił jakichkolwiek planów zawodowych . Z orzeczenia poradni psychologiczno – pedagogicznej wynika , ze powód przed wypadkiem osiągał raczej słabe wyniki w nauce . Powód ma zatem możliwość kontynuowania edukacji i podjęcia pracy.

Pozwany zakwestionował również dochodzenie przez powoda odsetek za okres od dnia poprzedzającego wydanie wyroku . Uzasadnione jest jego zdaniem zasądzenie odsetek od chwili wyrokowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dacie wypadku powód miał 17 lat. Chodził do I klasy Liceum Ogólnokształcącego w J.. Był aktywny fizycznie. Jeździł na nartach. Skończył 5 klas podstawowej szkoły muzycznej grając na perkusji. Przerwał naukę po 5 klasie z 6 letniego okresu nauki . Następnie rok uczył się w szkole prywatnej Y. w W. Sl. Naukę w szkole zakończył przed wypadkiem. Następnie grał w amatorskich zespołach na perkusji. Ćwiczył z kolegami 2-3 razy w tygodniu po dwie godziny . Powód chciał kształcić się dalej muzycznie. Osiągał bardzo dobre wyniki w nauce j angielskiego. Nauka matematyki szła mu słabiej . Osiągał z tego przedmiotu oceny pomiędzy 3 a 4 .

W dniu 19 czerwca 2011 r powód D. S. uczestniczył jako kierowca motoroweru marki S. nr rej (...) w wypadku komunikacyjnym którego sprawcą był H. S. kierujący pojazdem F. (...) nr rj (...). Sprawca wypadku posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia

Po wypadku został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w J. na Oddział Intensywnej Terapii Dziecięcej gdzie przebywał do 28 czerwca 2011r. Rozpoznano u powoda uraz wielomiejscowy , wstrząs hipowolemiczny , niedokrwistość pourazową, ostrą niewydolność oddechową, niewydolność krążenia, przejściową niewydolność nerek, stłuczenie płatów czołowych oraz lewego płata skroniowego , uraz powierzchniowy szyi, uraz kręgosłupa szyjnego, stłuczenie płuca prawego , stłuczenie wątroby oraz dłoni prawej , złamanie kości udowej prawej, złamanie rzepki prawej. Przez 7 dni był w stanie śpiączki farmakologicznej . Był zaintubowany. Powód pamięta moment zakładania sondy jako szczególnie nieprzyjemne przeżycie .

Po wybudzeniu miał świadomość, że jego stan zagraża życiu . Odczuwał ciągły lęk , miał poczucie zagrożenia. Nie mógł spać a jak spał to miał koszmary. Bał się perspektywy kalectwa . Bał się że nigdy nie będzie chodzić. Jego rodzice czuwali przy powodzie cały dzień na zmianę. Wykonywali przy nim wszystkie czynności higieniczne . Powód był karmiony w pozycji leżącej.

Od 28 czerwca 2011 r przebywał na Oddziale (...) Urazowo Ortopedycznej w J. . Tam wykonano zabieg operacyjny : krwawą repozycję złamania rzepki prawej i zespolenie pętlą drucianą i szwami śródkostnymi , krwawą repozycję złamania paliczka podstawowego palca II ręki prawej i zespolenie drutami K. , założenie wyciągu bezpośredniego nadrostkowego podudzia prawego , korekcja ustawienia złamania szyjki kości udowej prawej i założenie gipsu stopowo- biodrowego. Na tym oddziale przebywał kilkakrotnie od 28 06 2011 – 15 07 2011 r, od 10 08 2011 do 16 08 2011 , od 14 09 2011 – 26 09 2011 . Na oddziale cały czas musiał być w pozycji leżącej . Miał założony gips na prawej nodze od stopy do biodra. Gips na prawej ręce. Nie wstawał 3-4 miesiące. Na przerwy do domu jechał karetką i był wnoszony na noszach. Matka opatrywała rany robiła zastrzyki przeciwzakrzepowe. Leki przeciwzakrzepowe, i silne leki przeciwbólowe przyjmował regularnie przez 3 miesiące . Po wypisaniu go ze szpitala doszły nagłe napady bólu nóg pojawiające się co ok. 40 minut trwające do 20 minut a więc kilkanaście razy w ciągu dnia. Ból był związany z regeneracją nerwów piszczelowych i strzałkowych w obu nogach . Nie mógł poruszać palcami i nogami. Pobyt w szpitalu źle znosił. Odczuwał ciągły lęk, był zagubiony , płaczliwy .Rodzice powoda poprosili o pomoc psychologa który w czasie 10 wizyt kilkakrotnie rozmawiał z powodem . Powód źle znosił pozycję leżącą , czuł uciskający gips , bolały go odleżyny z których wydobywał się nieprzyjemny zapach. Przy czynnościach higienicznych pomagali rodzice bo powód wstydził się personelu.

W okresie od 26 09 do 5 11 2011 i od 13 02 2012 do 24 03 2012 przebywał w Wojewódzkim Szpitalu (...) dla Dzieci w J. . Tam po częściowym zaleczeniu odleżyn przystąpiono do pionizowania powoda co było dla niego bardzo trudne. Siniały mu nogi , kręciło mu się w głowie. Na skutek zaniku mięśni brakowało mu siły.

Następnie powód przebywał w okresie od 10 08 2012 r do 30 08 2012 r w (...) Centrum (...) w U. .

Stan psychiczny powoda zaczął się poprawiać od lutego / marca 2012 r kiedy rozpoczęto pionizację i zaczął czuć władzę w nogach. Próbując chodzić z rehabilitantem przy balkoniku powiedziano mu że jest szansa na to że będzie chodzić. To poprawiło jego kondycję psychiczną. Miał jednak zmienne nastroje. Załamywały go niepowodzenia oraz fakt że poprawa stanu jego zdrowia następowała bardzo wolno . Poruszał się na wózku inwalidzkim i uczył się chodzić z balkonikiem a następnie o kulach. Miał problem z zaakceptowaniem wózka. Z trudem sam się na wózku poruszał bo utrudniało mu to złamanie palca ręki i jego usztywnienie . O. na nogi zakładał po zagojeniu się ran.

W marcu 2012 r stawiał pierwsze kroki o kulach samodzielnie. Kiedy chodził czuł się lepiej psychicznie ale dopadało go zniechęcenie kiedy coś mu się nie udało . W dalszym ciągu odczuwał bóle nóg choć słabsze . Pod koniec października 2011 r rozpoczął indywidualny tok nauczania w klasie II Lo. Z trudem przyswajał naukę, był do niej zniechęcony.

W trzeciej klasie był dowożony przez rodziców do szkoły. Poruszał się o dwóch kulach z ortezą na kolanie i na stopach . Szybko zaaklimatyzował się w klasie. Kiedy odczuwał bóle zażywał tabletkę przeciwbólową . Był bardzo zmęczony po szkole. Źle przyswajał matematykę z którą przed wypadkiem miał problem jednak po wypadku sytuację dodatkowo komplikował fakt braków wynikających z długotrwałej nieobecności oraz jego stan zdrowia. W 2014 r przystąpił do matury którą zdał. Nie startował na studia muzyczne bowiem stan zdrowia niemożliwał mu granie na perkusji. Czasem grywa krótko bo uniemożliwia mu to ból sztywnego palca oraz fakt że nie ma sprawnych stóp. Powód dostał się na studia zaoczne Politechniki (...) w G. – kierunek Transport. Po pierwszym półroczu zrezygnował z uwagi na problemy z matematyką. Nie potrafił wysiedzieć na zajęciach z uwagi na ból kręgosłupa i drętwienie kończyn. . W sierpniu 2012 r zdał egzamin na prawo jazdy. Czasem prowadzi samochód na krótkich trasach. Długie siedzenie powoduje dyskomfort i sprawia mu ból.

Pomimo upływu kilku lat od zdarzenia u powoda nadal występują bóle i zawroty głowy częstsze niż przed wypadkiem, zaburzenia koncentracji i uwagi . Ból biodra i kolana kończyny dolnej ogranicza sprawność i wydolność chodu do ok. 1,5 km. Powód nie może biegać , szybko się poruszać , kucać , klękać. W dalszym ciągu cierpi na przeczulicę dotykową na granicy reakcji bólowej skóry stóp i podudzi. Do dnia dzisiejszego widoczne są rozległe blizny wielomiejscowe przedniej ściany szyi i strony obojczykowej prawej oraz blizna grzbietu dłoni prawej . Palec II kończyny prawej górnej pozostaje w przymusowym ustawieniu w rotacji łokciowej około 45 stopni oraz trwałym przykurczem zgięciowym w stawie paliczkowym bliższym 85 stopni. Kończyna dolna prawa pozostaje w przykurczu wyprostnym w granicach 0-30 stopni . Występują cechy niestabilności stawu kolanowego. Ponadto nadal występują u powoda zmiany neurologiczne polegające na dysfunkcji nerwu piszczelowego i strzałkowego prawego pod postacią zaburzeń siły stóp w zakresie zgięcia podeszwowego i grzbietowego . Ponadto zanik mięśni stóp z utrwalonym przykurczem w stawach międzypaliczkowych i stopami wydrążonymi , wyraźne zmiany troficzne w obrębie podudzi i stóp oraz osłabienie zgięcia w obu stawach kolanowych. Ponadto od czasu wypadku utrzymują się zaburzenia wskazujące na odległe zaburzenia stresu pourazowego. U powoda utrzymuje się nadmierna reaktywność emocjonalna , wzmożone pobudzenie , rozdrażnienie, intruzje szczególnie wyraźne podczas zasypiania . U powoda utrzymuje się zły nastrój o cechach depresyjnych. Ocena łączna trwałego uszczerbku na zdrowiu wynosi 155%.

Pozwany wypłacił powodowi zadośćuczynienie w wysokości 80.000 zł , odszkodowanie tytułem kosztów opieki 13.860 zł , kosztów leczenia 964,48 zł , kosztów przejazdów 3.371,91 zł , utraconego dochodu matki powoda K. S.- 2.056,34 zł .

Powoda czeka kolejna operacja usunięcia gwoździ z kolana które przeszkadzają w chodzeniu. Po jej przeprowadzeniu powód planuje podjąć studia od kolejnego roku ale nie ma skonkretyzowanych planów.

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił w oparciu o dokumentację leczenia powoda k 14-68, opinię biegłych sądowych: lekarza ortopedy R. H., lekarza neurologa M. W., psychologa J. S. , zeznania świadków K. S. , D. W., przesłuchanie powoda , orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania k 92-93, operat szkodowy pozwanego k 125 polecenia wypłaty k 124 i 126 ,

Sąd zważył

Roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części . Kwestia odpowiedzialności pozwanego w niniejszej sprawie była okolicznością bezsporną. Spornym była natomiast wysokość dochodzonego zadośćuczynienia, odszkodowania i renty .

Zgodnie z art.34 ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. W myśl art. 35 w/w ustawy ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Stosownie do art.822§4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia w wyżej wskazanym zakresie bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W myśl art.445§1 k.c. w zw. z art.444§1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Przepisy kodeksu cywilnego nie wskazują kryteriów, które należałoby uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego, przepis mówi jedynie o „odpowiedniej sumie”. W doktrynie dominuje pogląd , że prawidłowe ustalenie wysokości należnego zadośćuczynienia wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności, mogących mieć w danym przypadku znaczenie. Nadto zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i kryteria ich oceny powinny być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą pokrzywdzonego Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, a więc musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Wysokość przyznawanej kwoty zadośćuczynienia musi być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa, jednakże zasada ta nie może podważać kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia (wyrok SN z dnia 30 stycznia 2004 r., I CK 131/2003, OSNC 2005, nr 2, poz. 40). Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia należy wziąć pod uwagę przede wszystkim : wiek poszkodowanego (zwykle większą krzywdą jest np. kalectwo u młodej osoby), rodzaj i rozmiar doznanych obrażeń, stopień i rodzaj cierpień fizycznych i psychicznych, intensywność i czas trwania tych cierpień, ewentualnie stopień kalectwa, nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia , skutki uszczerbku w zdrowiu na przyszłość (np. niemożność wykonywania ulubionego zawodu, uprawiania sportów, pracy artystycznej, rozwijania swoich zainteresowań i pasji, utrata kontaktów towarzyskich, utrata możliwości chodzenia do teatru, kina, wyjazdu na wycieczki), rodzaj dotychczas wykonywanej pracy przez poszkodowanego, który powoduje niemożność dalszego jej kontynuowania, szanse na przyszłość, związane np. życiem osobistym, poczucie nieprzydatności społecznej i bezradność życiowa powstałe na skutek zdarzenia, wywołującego obrażenia ciała, konieczność korzystania ze wsparcia innych, w tym najbliższych, przy prostych czynnościach życia codziennego (wyrok SN z dnia 9 listopada 2007 r., V CSK 245/07, LEX nr 369691; wyrok SN z dnia 8 października 2008 r., IV CSK 243/08, LEX nr 590267; wyrok SN z dnia 4 lutego 2008 r., III KK 349/07, Biul. PK 2008, nr 4, s. 7; wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1972 r., II CR 57/72, OSNCP 1972, nr 10, poz. 183); wynikające z uszkodzenia ciała ograniczenie wydolności pracy i utrudnienia w jej wykonywaniu, a niestanowiące podstawy do przyznania renty inwalidzkiej czy uzupełniającej (wyrok SN z dnia 4 czerwca 1968 r., I PR 175/68, OSNCP 1969, nr 2, poz. 37), subiektywne odczucia osoby pokrzywdzonej, jeśli będą istotne na tle konkretnej sprawy (wyrok SN z dnia 19 maja 1998 r., II CKN 756/97, niepubl.), trwałość kalectwa, powodującego cierpienia fizyczne oraz ograniczenie ruchów i wykonywanie czynności życia codziennego (wyrok SN z dnia 3 maja 1972 r., I CR 106/72, niepubl.;)

Zatem ustalając wysokość zadośćuczynienia w niniejszej sprawie należało wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy wpływające na wysokość zadośćuczynienia, a przede wszystkim, wiek poszkodowanego . Powód jest osobą młodą , u progu dorosłości zamierzającą kontynuować naukę na studiach wyższych ,zatem doznane kalectwo jest dla niego bardzo dotkliwe. Jak wynika z opinii biegłego psychologa J. S. w następstwie wypadku nastąpiła utrata sprawności , zdrowia, aparycji i dotychczasowych zdolności poznawczych co wpływa na dominujący nastrój. Utrzymywanie dysfunkcji poznawczych i emocjonalnych ma charakter trwały. Zaburzenia emocjonalne mają negatywny wpływ na funkcje poznawcze. Wypadek miał znaczący wpływ na karierę szkolną , zakres uzyskiwanej wiedzy i powodzenia edukacyjne . Powód ma ograniczoną sprawność ruchową nie może szybko się poruszać z uwagi na dysfunkcję nerwu piszczelowego i strzałkowego pod postacią zaburzeń siły stóp , zanik mięśni stóp z utrwalonym przykurczem , osłabienie zgięcia w obu stawach kolanowych i zmiany troficzne podudzi i stóp.

Rodzaj i rozmiar doznanych obrażeń, stopień i rodzaj cierpień fizycznych i psychicznych, intensywność i czas trwania cierpień – powód bezpośrednio po wypadku był w stanie zagrożenia życia. Przez tydzień utrzymywany był w stanie śpiączki farmakologicznej. Przeszedł operacje ortopedyczne. Przez długi czas przebywał w wymuszonej pozycji leżącej z zagipsowaną nogą od pachwiny po stopę i zagipsowaną ręką. Odczuwał silne bóle wynikające nie tylko z doznanych obrażeń ale także na skutek przeprowadzonych zabiegów w tym zespolenia kości śrubami. Uciskał go opatrunek gipsowy , pojawiły się odleżyny . W następnej kolejności pojawiły się bardzo silne bóle towarzyszące regeneracji nerwów w obu kończynach. Bóle te powód odczuwał kilkanaście razy dziennie i nie pomagały żadne środki przeciwbólowe. Według opinii biegłego neurologa M. W. i ortopedy R. H. zakres dolegliwości bólowych powoda w początkowym okresie 2-3 miesięcy po wypadku był znaczny. Później aż do chwili obecnej z uwagi na obecność utrwalonych dolegliwości kauzalgicznych jest co najmniej o średnio – dużym stopniu nasilenia. Przez cały okres pobytu w szpitalu powód odczuwał lęk , frustrację . Powód odczuwał ogromny stres związany z obawą o los kończyny, o to czy kiedyś jeszcze będzie chodził. Musiał znosić czynności higieniczne wykonywane wyłącznie prze inne osoby . Cierpiał ucząc się chodzić z balkonikiem i o kulach , poruszać się na wózku inwalidzkim .Wszystko to wiązało się z ogromnymi cierpieniami zarówno psychicznymi jak i fizycznymi . Trwały uszczerbek na zdrowiu biegły ortopeda , neurolog i psycholog określili łącznie na 155% . Wskazać należy, że dla ustalania zadośćuczynienia kryterium procentowe, konieczne dla ustalania jednorazowego odszkodowania w trybie przewidzianym dla wypłaty świadczeń określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002 r. Dz.U.2013.954 j.t.), ma jedynie charakter pomocniczy. Kalectwo powoda jest nieodwracalne, jego skutki powód będzie odczuwał do końca życia. Charakter doznanych urazów nie daje szans na uzyskanie poprawy w przyszłości. Doznane urazy powodują utrwaloną dysfunkcję prawej dłoni oraz obu kończyn dolnych. W przyszłości należy liczyć się z możliwością powstania zmian wtórnych zwyrodnieniowych w obrębie narządu ruchu , zwłaszcza stawów stóp , kolan , bioder i kręgosłupa lędźwiowego. Wynika to z zaburzonej funkcji chodu i powstawaniu nieprawidłowego wzorca ruchowego i działania w nieprawidłowy sposób sił i przeciążeń na wymienione elementy narządu ruchu. Kalectwo uniemożliwia mu uprawianie sportów – w tym ogranicza możliwość jazdy na motocyklu , nie może korzystać ze sportów zimowych. Kalectwo z pewnością zmniejsza szanse powoda na przyszłość w życiu osobistym, powoduje poczucie nieprzydatności i bezradności życiowej, powoduje konieczność zmiany planów . Powód musi korzystać ze wsparcia innych, w tym najbliższych, przy wielu czynnościach życia codziennego. Reasumując wypadek, któremu uległ powód nieodwracalnie zmienił jego życie, zachwiał jego poczuciem wartości, samooceną.

Dlatego zdaniem Sądu powód powinien otrzymać zadośćuczynienie w łącznej wysokości 300.000 zl co przy uwzględnieniu wypłaconej już kwoty 80.000 zl spowodowało zasądzenie zadośćuczynienia w wysokości 220.000 zl. Zadośćuczynienie w tej wysokości jest adekwatne do rozmiaru cierpień fizycznych i psychicznych powoda , jest utrzymane w rozsądnych granicach i nie jest nadmierne. Powód żądał zadośćuczynienia w wysokości 310.000 zł tak aby po doliczeniu wypłaconej kwoty 80.000 zł zadośćuczynienie wyniosło 390.000 zł. Zdaniem Sadu żądanie powoda ponad kwotę 220.000 zł było wygórowane i dlatego w tej części powództwo oddalono .

Powód żądał zasądzenia ustawowych odsetek od kwoty zadośćuczynienia zasądzono od dnia 1 maja 2013 r tj od dnia następującego po upływie terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o Ubezpieczeniach Obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013, Nr 392) Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W przypadku gdyby wyjaśnienie w tym terminie, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

Powód wezwał pozwanego do zapłaty pismem z dnia 26 03 2013 r . ( k 89 – 101) w którym to piśmie zakreślił pozwanemu termin do dobrowolnego spełnienia świadczenia do dnia 30 04 2013 r . Pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r a więc przed upływem zakreślonego przez powoda terminu pozwany polecił wypłacić powodowi zadośćuczynienie w wysokości 35.000 zł , odszkodowanie z tytułu kosztów leczenia 954,48 zł , tytułem kosztów przejazdów 3.245,91 zł , kosztów parkowania 126 zł , utraconego dochodu 2.056,34 zł. . Na skutek odwołania od decyzji pozwany polecił w dniu 21 maja 2013 wypłacić dalszą część zadośćuczynienia w wysokości 45.0000 zł. Pomiędzy poleceniem wypłaty z kwietnia i z maja 2013 r stan zdrowia powoda nie uległ zmianie. W odwołaniu od decyzji powołano się na znane już pozwanemu okoliczności Należało zatem uznać , że już w dniu pierwszego polecenia wypłaty tj 24 kwietnia 2013 r pozwany miał pełną wiedzę o skutkach wypadku, skoro ustalił kwotę należnego w jego ocenie zadośćuczynienia i pozostałych świadczeń. W myśl wyżej cytowanego przepisu pozwany miał obowiązek wypłacenia powodowi świadczeń w terminie 30 dni od daty zgłoszenia a więc żądanie zasądzenia odsetek od daty 1 maja 2013 r należało uznać za zasadne . Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z 22 lutego 2007r. ( I CSK 433/06, LEX nr 274209 ), że orzeczenie Sądu przyznające zadośćuczynienie ma charakter rozstrzygnięcia deklaratoryjnego, a nie konstytutywnego, w konsekwencji czego zobowiązanie do zapłaty zadośćuczynienia ma charakter zobowiązania bezterminowego i przekształcenie go w zobowiązanie terminowe może nastąpić w wyniku wezwania wierzyciela skierowane wobec dłużnika do spełnienia świadczenia . W konsekwencji tego niespełnienie żądanego świadczenia w terminie uzasadnia zasądzenie odsetek na podstawie art.481 § 1 i 2 k.c. za okres wcześniejszy niż dzień orzekania. Dlatego Sąd na podstawie wyżej wskazanych przepisów zasądził ustawowe odsetki od dnia 1 05 2013 r .

W pkt 3 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powoda rentę w wysokości 2.000 zł miesięcznie . Za okres od 20 maja 2012 r do dnia 31 08 2015 r rentę skapitalizowano do kwoty 78.774 r natomiast rentę na przyszłość zasądzono w pkt 4 wyroku począwszy od 1. 09 2015 r .

Zgodnie z art. 444 § 2 kc, jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Stan zdrowia powoda wymaga w dalszym ciągu stałej rehabilitacji zarówno ambulatoryjnej jak i w warunkach leczenia sanatoryjnego . Wymaga zaopatrzenia ortopedycznego w ortezy i obuwie ortopedyczne. W przyszłości niewykluczone jest przeprowadzenie zabiegów operacyjnych korygujących dysfunkcje narządu ruchu w tym wstawienie endoprotezy stawu biodrowego i kolana. Doznane przez powoda urazy nie dają szans na uzyskanie poprawy w przyszłości. Rehabilitacja jest wymagana w celu utrzymania osiągniętych już efektów . Niewątpliwie więc zwiększyły się potrzeby powoda . Powód stał się pełnoletni z dniem 20 maja 2012 r . Na skutek wypadku powód cierpi na niestabilność stawu kolanowego prawego a więc poruszanie się wymaga korzystania z ortezy. Opadające stopy wymagają korzystania z dwóch ortez. Prawe kolano zgina się tylko częściowo. Nie rokuje poprawy sztywniejący palec prawej dłoni. Na skutek wadliwej postawy powód musi częściej zakupywać obuwie które szybciej się ściera. W przyszłości konieczny jest zakup butów ortopedycznych . Powoda czeka operacja usunięcia gwoździ z kolana i drutu z prawej ręki. Powód od daty wypadku korzysta z rehabilitacji zarówno ambulatoryjnie jak i w warunkach szpitalnych. Rehabilitant przychodził także do powoda do domu. Powód wymaga rehabilitacji w dalszym ciągu. Załatwienie turnusów rehabilitacyjnych finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia jest utrudnione . Wymaga oczekiwania w kolejce. Czas działa na niekorzyść powoda bo bez rehabilitacji osiągnięte efekty cofają się. Zmniejszyły się również u powoda widoki powodzenia na przyszłość. Dysfunkcje ruchowe ograniczają możliwość podjęcia przez powoda zaplanowanych wcześniej studiów o kierunku muzycznym zgodnym z zainteresowaniami . Natomiast zdobycie kwalifikacji zawodowych na innym kierunku jest również utrudnione . Studia wymagają dojazdów z miejsca zamieszkania , zorganizowania właściwych dla powoda warunków w miejscu nauki. Również kwestia percepcji , zdolności uczenia się , zdolności poznawczych została zaburzona . Zdobycie pracy zarobkowej również będzie utrudnione ze względu na ograniczenia wynikające ze stanu zdrowia. Powód nie może wykonywać w zasadzie żadnej pracy fizycznej. Oczywistym jest że uzyskanie możliwości pracy umysłowej wymaga zdobycia wiedzy na wybranym kierunku studiów co w przypadku powoda będzie trudne. Z opinii biegłego psychologa wynika , że powód ma obecnie dobrą ogólną sprawność pamięciową i słuchową , prawidłową koncentrację uwagi. Jednak proces uczenia się nowego materiału postępuje stosunkowo wolno .Powód ma momenty początkowego zastoju lub chwilowych dezorganizacji co może utrudniać uczenie się. Ponadto w trakcie wykonywania zadań u powoda postępuje męczliwość co wpływa niekorzystnie na pogarszanie koncentracji uwagi i na wynik uczenia się. Badanie powoda wykazało wtórne obniżenie funkcji poznawczych. W takim stanie zdrowia powód pokonując własne cierpienie i ograniczenia przez dwa lata kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym i zdawał maturę. Gdyby nie wypadek jego wyniki egzaminu prawdopodobnie byłyby wyższe . Jako zdrowy człowiek miałby do wyboru szeroką gamę studiów które proponują uczelnie. Powód po zakończeniu nauki w szkole średnie ogólnokształcącej nie ma wyuczonego zawodu .Chcąc zdobyć zawód musi kontynuować naukę lecz w obecnym stanie zdrowia jego możliwości zostały znacznie ograniczone. Na obecnym etapie nie sposób określić dokładnej wysokości konkretnych kosztów leczenia i rehabilitacji. Niewątpliwie koszty takie będzie musiał powód ponosić. Posiadając rentę będzie mógł również skorzystać z prywatnej rehabilitacji bowiem celem nadrzędnym jest sukcesywne kontynuowanie zabiegów rehabilitacyjnych czego Narodowy Fundusz Zdrowia nie zapewnia. Z uwagi na obniżoną zdolność nauki i obniżona możliwość podjęcia pracy zmniejszyły się jego widoki powodzenia na przyszłość. W tej sytuacji Sąd uznał że zasadne jest zasądzenie powodowi renty w wysokości po 2.000 zł miesięcznie od momentu uzyskania przez niego pełnoletniości oraz na przyszłość.

Stosownie do art. 444 § 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty, zaś na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Powód żądał zasądzenia dalszego odszkodowania w wysokości 2.612,22 zł tytułem kosztów dojazdów do powoda. Rodzice powoda ponieśli wydatki na ten cel w łącznej wysokości 5.994,13 zł . Łączna ilość przejechanych kilometrów wyniosła 7.070 zł. Pozwany wypłacił koszty dojazdów za łączną ilość km 5.596 zł przy przyjęciu ceny benzyny 5.80 zl za litr paliwa. Natomiast powód przyjął 7.070 km przy przyjęciu 0.83 zł za 1 km a to zgodnie ze stawka obowiązującą w 2011 r zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 03 2002 r w sprawie warunków ustalania ….oraz kosztów używania dla celów służbowych samochodów osobowych . Pozwana nie odniosła się do szczegółowego wyliczenia ilości przejechanych kilometrów przedstawionego w piśmie powoda z dnia (...) ( k 153) Nie wskazała dlaczego kwestionuje ilość przejechanych kilometrów i przyjmuje do wyliczenia odszkodowania jedynie 5.596 km a nie 7.070 km jak to przedstawił powód. W tej sytuacji Sąd przyjął że pozwana nie kwestionuje ilości kilometrów przyjętych przez powoda do wyliczenia . Spornym był zatem sposób wyliczenia tego odszkodowania przy przyjęciu 7.070 przejechanych kilometrów. Sąd podziela stanowisko powoda co do sposobu wyliczenia odszkodowania i przyjęcia stawki 0.8358 zł za 1 km jako , że obejmuje ona nie tylko koszt zużytego paliwa ale również koszt eksploatacji pojazdu. Dlatego prawidłowym, było przyjęcie stawki za kilometr wynikającej ze wskazanego rozporządzenia jako adekwatnej do rzeczywistej szkody powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.100 k.p.c.. Powód wygrał proces w 73 % a zatem w takiej części pozwany ponosi koszty procesu. Powód był zwolniony od kosztów sądowych w całości postanowieniem z dnia 3 lipca 2014 r. Koszty Skarbu Państwa wyniosły : opłata sądowa - 16.831 , koszty opinii biegłych – 4.368,93 , łącznie 21.199,93 zł . W pkt 7 wyroku Sąd nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa od pozwanego kwotę 15.468 zł skoro udział pozwanego w kosztach wynosił 73% wyżej podanych kosztów . Natomiast od powoda na rzecz Skarbu Państwa Sąd nakazał pobrać z zasądzonego na jego rzecz roszczenia kwotę 5.731,93 zł jako jego udział w kosztach w stosunku w jakim powód uległ ze swoim roszczeniem .

Suma kosztów zastępstwa prawnego w niniejszej sprawie wyniosła 7.217 x2 = 14 434 zł

Udział pozwanego w kosztach wyniósł (14.434 zł x 73% ) 10.536,82 zl z czego pozwany poniósł koszty zastępstwa swego pełnomocnika 7.217 zł . Stąd zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.319 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu. ( pkt 6 wyroku)

Sędzia:

Sygn. akt II C 251/14

2.W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. Wydział II Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marta Kucharczyk-Gemza

Protokolant: Agnieszka Lach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2015r. w R.

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego na rzecz powoda zadośćuczynienie w wysokości 220.000 zł (dwieście dwadzieścia tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2013 r do dnia zapłaty ;

2. w pozostałym zakresie powództwo o zadośćuczynienie oddala;

3. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 78.774 złote (siedemdziesiąt osiem tysięcy siedemset siedemdziesiąt cztery złote) tytułem skapitalizowanej renty za okres od 20 maja 2012 r. do 31 sierpnia 2015 r. z ustawowymi odsetkami od następujących kwot:

- 774 zł od dnia 21 maja 2012 r. do dnia zapłaty,

- 2.000 zł od dnia 11 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lipca 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 września 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 października 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 listopada 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lutego 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 marca 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 maja 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lipca 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 września 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 października 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 listopada 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lutego 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 marca 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 maja 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lipca 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 września 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 października 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 listopada 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lutego 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 marca 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 maja 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 lipca 2015 r. do dnia zapłaty

- 2.000 zł od dnia 11 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty;

4.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda rentę w wysokości po 2.000 zł ( dwa tysiące złotych) miesięcznie począwszy od 1 września 2015 r płatną do 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności ;

5.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.612,22 zł ( dwa tysiące sześćset dwanaście złotych 22/100 ) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2013 r do dnia zapłaty ;

6.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.319 zł (trzy tysiące trzysta dziewiętnaście złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa prawnego ;

7.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R.) kwotę 15.468 zł ( piętnaście tysięcy czterysta sześćdziesiąt osiem złotych ) tytułem części należnych kosztów sądowych ;

8.  nakazuje pobrać od powoda z zasądzonego na jego rzecz roszczenia na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R.) kwotę 5.731,93 zł (pięć tysięcy siedemset trzydzieści jeden złotych) tytułem części należnych kosztów sądowych.