UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zgierzu IV Wydział Pracy wyrokiem z dnia 11 maja 2016 r. wydanym w sprawie z powództwa K. M. przeciwko 31 (...) Oddziałowi (...) w Z. o przywrócenie do pracy, ustalenie okresów zatrudnienia i sprostowanie świadectwa pracy:

1. oddalił powództwo w zakresie żądania przywrócenia do pracy;

2. umorzył postępowanie w zakresie żądania ustalenia okresów zatrudnienia i sprostowanie świadectwa pracy;

3. zasądził od K. M. na rzecz 31 (...) Oddziału (...) w Z. kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

4. przyznał radcy prawnemu A. C. (1) prowadzącej kancelarię w Z. wynagrodzenie za sprawowanie zastępstwa procesowego powoda z urzędu w wysokości 147,60 zł brutto i nakazał wypłacić tę kwotę ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł pełnomocnik powoda.

Zaskarżonemu wyrokowi apelujący zarzucił:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego art. 56 kp przez jego niezastosowanie do stanu faktycznego sprawy i w konsekwencji nieprawidłowe przyjęcie, że pozwany prawidłowo zastosował art. 52 § 1 pkt 1 kp wobec zachowania powoda, co skutkowało nieuwzględnieniem roszczenia powoda o przywrócenie do pracy;

2. naruszenie prawa art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę materiału dowodowego oraz brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego w sprawie i przyjęcie, ze powód dokonując zlecenia przesyłki prywatnej w ramach umowy wiążącej pozwanego naruszył podstawowy obowiązek pracowniczy podczas, gdy z zeznań powoda i świadka K. Z. wynika, ze zachowanie powoda nie dawało podstaw do zastosowania zwolnienia dyscyplinarnego.

Z uwagi na powyższe apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przywrócenie powoda do pracy, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych za obie instancje. Nadto, o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu za I i II instancję z jednoczesnym oświadczeniem, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.

Pełnomocnik strony pozwanej wniósł o oddalenie apelacji w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym zgodnie z przepisami.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 4 października 2016 r. strony, reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników, zdecydowały się na zawarcie ugody sądowej, Zgodnie z tą ugodą:

1.  Pozwany 31 (...) Oddział (...) w Z. reprezentowany przez Radcę Prawnego A. C. (2) cofnął za zgodą powoda K. M. reprezentowanego przez Radcę Prawnego A. C. (1) oświadczenie woli z dnia 28 września 2015 roku o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie art. 52 ust. 1 punkt 1 kp,

2.  Strony zgodnie oświadczyły, iż łączący je stosunek pracy został rozwiązany z dniem 28 września 2015 roku na mocy porozumienia stron,

3.  Pozwany zobowiązał się wydać powodowi nowe świadectwo pracy uwzględniające postanowienia ugody, w terminie do dnia 11 października 2016 roku,

4.  K. M. zobowiązał się zapłacić na rzecz 31 (...) Oddziału (...) w Z. kwotę 120 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za I instancję, w terminie do dnia 11 października 2016 roku,

5.  Strony zgodnie oświadczyły, iż niniejsza ugoda zamyka spór jaki powstał między nimi na skutek łączącego je stosunku pracy i wyczerpuje roszczenia w sprawie sygnatura akt VIII Pa 94/16,

6.  Strony zgodnie oświadczyły, iż znoszą wzajemnie koszty postępowania za II instancję.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje.

Sąd Okręgowy, oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, uznał zawarcie powyższej ugody za dopuszczalne. Nie jest ona bowiem sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego, nie zmierza do obejścia prawa, ani też nie narusza słusznego interesu pracownika (art. 223 § 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 4 k.p.c. oraz art. 469 k.p.c.).

Należy ponadto podkreślić, iż ugoda została podpisana przez profesjonalnych pełnomocników stron przedmiotowego sporu. Sąd Okręgowy uznał, że ugoda z dnia 4 października 2016 r. nie narusza słusznych interesów powoda, jako pracownika. Przede wszystkim należy mieć na uwadze, iż istota ugody polega na czynieniu sobie przez przeciwników sporu wzajemnych ustępstw. A zatem, w ocenie Sądu Okręgowego, zawarcie ugody polegającej na cofnięciu oświadczenia o „zwolnieniu dyscyplinarnym” i zastąpieniu tego trybu rozwiązania stosunku pracy porozumieniem stron z jednoczesną deklaracją w przedmiocie odpowiedniego sprostowania świadectwa pracy i zobowiązania do zapłacenia na rzecz pozwanego kwoty 120 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za I instancję, nie godzi w słuszne interesy pracownika. Niezależnie od tego wskazać należy, że powód - korzystając z zawodowej reprezentacji procesowej - wyraził zgodę na powyższe warunki, strony zaś oświadczyły, że ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia objęte przedmiotowym sporem. Tym samym Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że zawarcie wskazanej ugody było w pełni uprawnione.

Biorąc powyższe pod uwagę i na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. oraz art. 386 § 3 k.p.c. Sąd Okręgowy w Łodzi orzekł, jak w sentencji postanowienia.

O zwrocie kosztów zastępstwa procesowego udzielonego powodowi z urzędu za II instancję orzeczono na podstawie przepisu § 2, 3, 4 ust. 3 oraz § 16 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 15 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. 2015 poz. 1805), uwzględniając rodzaj objętego żądaniem apelacji roszczenia i zwrot stawki podatku VAT.

J.L.