Sygn. akt II K 238/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Rzeszowie

z dnia 10 października 2016r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 września 2016 roku do domu P. P. przyjechała siostra ojca oskarżonego ze (...). W związku z tym po południu w domu oskarżonego P. P. odbywało się spotkanie rodzinne, w trakcie którego oskarżony spożywał alkohol w postaci wódki. Spotkanie trwało do późnych godzin wieczornych. Oskarżony po skończonym spotkaniu rodzinnym położył się spać. Na drugi dzień 21 września 2016r., oskarżony wstał rano i nie jedząc posiłku wsiadł w samochód marki V. o nr rej (...) 30 i udał się do pracy oddalonej o 16,5 km od domu. Po drodze oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej w trakcie, której o godzinie 05:34 został podany badaniu na stan trzeźwości przez mł. asp. M. K. urządzeniem elektronicznym (...) wersja (...). Po upływie 22 minut badanie zostało powtórzone. Pierwszy wynik badania o godzinie 05:34 wykazał wynik 0,28 mg/l, zaś drugie badanie o godzinie 05:56 wynik 0,32 mg /l

Funkcjonariusz policji o godzinie 06:32 i 06:33 poddał oskarżonego ponownie badaniu na stan trzeźwości urządzeniem elektronicznym (...). Wynik badania o godzinie 06:32 wykazał 0,49 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu, zaś o godzinie 06:33 wynik badania 0,52 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu

( dowody: wyjaśnienia oskarżonego P. P. k. 9-10, 93-93v, protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym wraz z wydrukami k. 2 i 3, świadectwo wzorcowania urządzenia (...) k.4 świadectwo wzorcowania urządzenia (...)wersja (...) k.5 )

Oskarżony P. P. ma 48 lata, jest żonaty ma jedno dziecko w wieku 3,5 roku. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest piekarzem. Zatrudniony jest w firmie (...) w R. osiąga dochód w wysokości 1.920 zł. Jest właścicielem samochodu marki V. z 1998r i domu na działce o powierzchni 14,45 a oraz gospodarstwa rolnego o powierzchni 1.5 ha Dotychczas nie był karany

( dowód: oświadczenie oskarżonego P. P. k. 92 verte, karta karna k. 99, informacja o dochodach k. 42-43)

Oskarżony P. P. przyznał się do zrzucanego mu czynu podając, że było spotkanie rodzinne w niedzielę po południu i przeciągnęło się do godzin późno wieczornych. Oskarżony wyjaśnił, że wypił wódkę, lecz nie był w stanie podać jaką ilość wypił alkoholu. Oskarżony P. P. podał, że położył się spać i nie odczuwał skutków alkoholu. Następnego dnia wstał rano i pojechał do pracy, gdzie po drodze został zatrzymany do kontroli drogowej. Wyjaśnił, że został zatrzymany przez policję i poddany badaniu które wykazało, iż w jego organizmie jest jeszcze alkohol. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że mieszka z rodzicami po 70 roku życia mama jest po zawale, a tato po udarze oraz z żoną i dzieckiem. Podał , że jego małżonka nie posiada prawa jazdy, a dziecko jest po zabiegu w związku z chorobą zastoju moczu w nerkach i jest pod stałą kontrolą urologa dziecięcego. Ponadto podał, że co 3-4 miesiące jeździ na kontrole z dzieckiem, a w między czasie na badania zlecone przez lekarza.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w pełni zasługują na wiarę, są one jasne i spójne. Ponadto znajdują one potwierdzenie w protokołach użycia urządzenia elektronicznego do ilościowego oznaczania alkoholu w wydychanym powietrzu (...)oraz alkoholu we krwi(...)wersja (...)

Sąd dał również wiarę dokumentom urzędowym w postaci karty karnej oskarżonego, świadectwa wzorcowania analizatora wydechu (...) oraz świadectwo wzorcowania urządzenia (...)wersja (...) uznając, że ich treść i autentyczność nie budzi wątpliwości.

Za wiarygodne Sąd uznał także protokół z badania stanu trzeźwości wraz z wydrukami P. P. urządzeniami elektronicznymi (...)oraz protokół z badania stanu trzeźwości wraz z wydrukami P. P. urządzeniem (...) wersja (...). Pochodzą one bowiem od kompetentnych w określonym przedmiocie instytucji i sporządzone zostały w zakresie ich właściwości, zaś żadna ze stron nie kwestionowała ich rzetelności.

Zgromadzony materiał dowodowy w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że w dniu 21 września 2016r., P. P. na ulicy (...) w R. prowadził samochód marki V. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości.

Przestępstwa z art. 178a § 1 kk dopuszcza się ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Wysepek ten ma charakter umyślny. Zadaniem przepisu 178a§1 kk jest ochrona bezpieczeństwa ruchu drogowego przed zagrożeniem, które wiąże się z prowadzeniem przez osoby nietrzeźwe pojazdów mechanicznych, co stanowi zawsze niebezpieczne zachowanie. Przez prowadzenie pojazdu należy rozumieć każdą czynność wpływającą bezpośrednio na ruch pojazdu w szczególności rozstrzygający o kierunku i prędkości jazdy. Pojazdem mechanicznym jest każdy pojazd wprawiany w ruch za pomocą własnego silnika.

Stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi powyżej 0,5 ‰ alkoholu lub obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg w 1 dm3.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż P. P. swym zachowaniem wyczerpał wszystkie znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk. W dniu 21 września 2016r., kierował będącym pojazdem mechanicznym samochodem marki V. o nr rej. (...) na ulicy (...) w R.. Przeprowadzone pierwsze badania oskarżonego o godzinie 05:34 wykazało zawartość 0,28 mg/l alkoholu we krwi, co daje wynik 0,588 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu. Drugie badanie o godzinie 05:56 wykazało zawartość 0,32 mg/l alkoholu we krwi, co daje wynik 0, 672 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu.

Oskarżony został przebadany jeszcze o godzinie 06:32 wynik badania wykazał 0,49 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu, zaś badanie o godzinie 06:33 wykazało wynik 0,49 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu.

Mając powyższe na uwadze w przedmiotowej sprawie nie ma wątpliwości, że P. P. w dniu 21 września 2016r., o godzinie około 05:30 znajdował w stanie nietrzeźwości, co potwierdziło badanie na zawartość alkoholu we krwi oraz w wydychanym powietrzu.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, sposób i okoliczności popełnienia czynu, jak też postać zamiaru oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Oskarżony P. P. wstając rano po tym jak do późnych godzin wieczornych podczas spotkania rodzinnego spożywał alkohol w postaci wódki biorąc pod uwagę jego wiek i doświadczenie życiowe wiedział, że nie powinien wsiadać za kierownicę. Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Oskarżony bowiem w czasie popełnienia czynu miał w pełni zachowaną poczytalność, a biorąc pod uwagę doświadczenie życiowe należne każdemu dorosłemu człowiekowi , stwierdzić należy, iż miał on możliwość rozpoznania swojego zachowania. Poza tym nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność czynu lub winę sprawcy oraz żadna szczególna sytuacja motywacyjna. Oskarżony wyjaśnił , że nie czuł działania alkoholu kładąc się spać, jednak w ocenie Sądu nie jest to żadna okoliczność wpływająca na umniejszenie winy oskarżonego. Wręcz przeciwnie oskarżony wiedząc, że prawie nic nie jadł- wyjaśnienia oskarżonego k. 93 ,, z jedną kanapkę zjadłem w trakcie tego spotkania rodzinnego….”, wstając rano po tym jak do późnych godzin wieczornych pił wódkę, gdzie jako osoba dorosła posiadająca już pewien zakres doświadczenia życiowego wiedział , że głód przyśpieszy wywołanie negatywnej reakcji organizmu na spożyty alkohol. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej zakazującej prowadzenia pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. Przy wymiarze i rodzaju kary Sąd wziął pod uwagę, aby spełniła ona swoje cele zapobiegawcze, które spowodować powinny, że oskarżony nie popełni ponownie tego typu czynu jak również jej cele wychowawcze polegające na uświadomieniu oskarżonemu stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił. Jednocześnie Sąd uznał, że wymierzona kara pozwoli oskarżonemu na zrozumienie nagannego zachowania i pomoże w zrozumieniu, iż norm prawnych należy przestrzegać. Przy wymiarze kary na korzyść oskarżonego uwzględniono stan nietrzeźwości, dotychczasową niekaralność, wyrażoną skruchę oraz nie budzący zastrzeżeń tryb życia.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczność Sąd uznał, że grzywna w orzeczonym wymiarze będzie odpowiednim środkiem reakcji prawno-karnej za popełnione przestępstwo. Nie będzie ona zbyt dużym obciążaniem dla budżetu oskarżonego jednocześnie będzie ona dla niego odczuwalna. Orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów lub pojazdów określonego rodzaju jest obligatoryjne w przypadku przestępstwa, którego oskarżony się dopuścił. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, że oskarżony jest osobą pracującą dojeżdża do pracy 16,5 km , ma na utrzymaniu 3,5 roczne dziecko które wymaga jego opieki i kontroli u lekarzy specjalistów w związku ze schorzeniem . Jednakże należy zauważyć, że pomimo pozytywnie ocenionego dotychczasowego trybu życia oskarżonego nie można stracić z pola widzenia faktu, że dopuścił się on przestępstwa. Mimo, że miał świadomość, że rano będzie jechał do pracy samochodem spożywał wódkę do późnych godzin wieczornych.

Końcowo wskazać należy, że będąc w wieku 48 lat - z ostrożnością oskarżony powinien podchodzić do przekonania, że po wypiciu alkoholu jak w deklarowanej sytuacji i czasie nawet przy przyjęciu, że byłby po posiłku jego stan pozwalał by mu na prowadzenie pojazdu . W konsekwencji oskarżony winien zdawać sobie sprawę z tego, że nie powinien kierować samochodu w dniu 21 września 2016r. w godzinach porannych.

Obecnie zgodnie z brzmieniem art. 42§2 kk Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173kk, art. 174kk lub art. 177 kk.

Z dniem 1 lipca 2015r., został dodany przepis art. 43a § 2 kk, który stanowi, że w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk, art. 179 kk lub art. 180 kk sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 kk na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5 000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk co najmniej 10 000 złotych, do wysokości określonej w § 1.W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, iż orzeczone świadczenie pieniężne w wysokości 5 000zł., jest adekwatne do popełnionego czynu i przyczyni się do pozytywnego kształtowania świadomości prawnej oskarżonego.

Orzekając zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat na podstawie art. 42§2 kk Sąd uwzględnił, rodzaj pojazdu, którym oskarżony kierował, okoliczności w których doszło do popełnienia czynu jak również potrzebę eliminowania z ruchu drogowego osób, które w sposób lekkomyślny naruszają jego zasady. Waga naruszonej przez oskarżonego zasady bezpieczeństwa w ruchu, jaką jest obowiązek zachowania trzeźwości kierującego oraz stopień jej naruszenia wyrażający się w ilości alkoholu w wydychanym powietrzu (0, 588‰, 0,672‰, 0, 52‰ ) uzasadniały orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznym na okres trzech lat. Zakaz prowadzenia pojazdów jest bowiem środkiem karnym o charakterze głównie prewencyjnym, stanowiącym jedno z narzędzi walki z przestępczością drogową. Zakaz prowadzenia pojazdów spełnia to zadanie poprzez wykluczenie z ruchu sprawców stwarzających zagrożenie. Takim niewątpliwie jest oskarżony, który prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości. Długość okresu trwania zakazu prowadzenia pojazdów uwzględnia również dotychczasowy sposób życia oskarżonego.

W przedmiotowej sprawie P. P. zatrzymano na podstawie art. 137 ust 1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym w dniu 21.09.2016r., prawo jazdy.

Mając to na uwadze oraz treść art. 63 § 4 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 21.09.2016r.

Zważywszy na sytuację rodzinną i majątkową P. P. na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 260 zł, na które złożyły się opłata sądowa od wymierzonej kary oraz wydatki poniesione w toku postępowania przygotowawczego i przed Sądem uznając, że jest on w stanie uiść w/w kwotę bez uszczerbku w utrzymaniu siebie i rodziny.

SSR Wioletta Zawora