UZASADNIENIE

Powód P. G. wystąpił z powództwem przeciwko (...) S.A. w W. żądając zasądzenia kwoty 21 461,47 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że 31 grudnia 2013 r. miał miejsce wypadek komunikacyjny w którym został uszkodzony pojazd marki V. (...) nr DKA 14LU. W wyniku przeprowadzonego przez stronę pozwaną postępowania likwidacyjnego wypłacono powodowi odszkodowanie w wysokości 35 470 zł z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, przyjmując za podstawę rozliczenia szkodę całkowitą. Powód zlecił rzeczoznawcy weryfikację kosztów naprawy samochodu ustalonych przez stronę pozwaną. Z treści opinii rzeczoznawcy wynika, brak podstaw do przyjęcia tzw. szkody całkowitej a rzeczywisty koszt naprawy wynosi 56 431,47 zł. Za opinię powód zapłacił 500 zł. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się: kwota 20 961,47 zł stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą wypłaconą a wynikającą z opinii rzeczoznawcy oraz koszt prywatnej opinii w wysokości 500 zł. Odsetki ustawowe powód liczy od daty upływu 30 dni od zgłoszenia szkody.

Strona pozwana – (...) S.A. w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko, strona pozwana nie kwestionowała odpowiedzialności za szkodę w pojeździe powoda będącej następstwem kolizji drogowej, podniosła jednak, że w toku postępowania likwidacyjnego ustalono i wypłacono powodowi łącznie 37 665,55 zł. Na kwotę tą składało się kosztorysowe rozliczenie kosztów naprawy pojazdu w wysokości 35 470 zł i zwrot kosztów wynajmu samochodu zastępczego w kwocie 2 195,55 zł.

Strona pozwana kwestionowała kalkulację naprawy pojazdu przedstawioną przez powoda. Według strony pozwanej, prywatna opinia na której oparł się powód nie dokumentuje poniesionych kosztów naprawy pojazdu a jedynie stanowi wyliczenie kosztorysowe i nie może być dowodem w sprawie.

Po wydaniu przez biegłego opinii, w piśmie procesowym z 28 kwietnia 2016 r (k.169) powód rozszerzył powództwo do kwoty 29 386,66 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

31 grudnia 2013r. doszło do kolizji drogowej w której uszkodzeniu uległ należący do powoda pojazd marki V. (...) nr DKA 14LU. Sprawca tego zderzenia był ubezpieczony w (...) S.A. w W. w zakresie odpowiedzialności cywilnej. Szkoda została uznana przez ubezpieczyciela w wysokości 37 665,55 zł z tym, że z tytułu kosztów naprawy pojazdu wypłacono powodowi kwotę 35 470 zł oraz zwrócono koszty wynajmu samochodu zastępczego w kwocie 2 195,55 zł.

[okoliczności niesporne]

Przed wytoczeniem procesu, powód zlecił rzeczoznawcy D. R. weryfikację kosztów naprawy samochodu ustalonych przez stronę pozwaną. Rzeczoznawca wycenił koszt naprawy samochodu na kwotę 56 431,47 zł oraz ustalił wartość rynkową pojazdu w dniu powstania szkody na kwotę 60 500 zł. Za opinię powód zapłacił 500 zł. Wysokość szkody w pojeździe powoda, przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych producenta pojazdu i stawki za roboczogodzinę 100 zł wynosi 64 356,66 zł. Wartość rynkowa pojazdu na dzień szkody przed zdarzeniem wynosiła 65 500 zł.

[dowód: wycena rzeczoznawcy D. R. k. od 22 do 50, faktura VAT k. 51, opinia biegłego sądowego dr inż. K. M. k. od 93 do 110 pisemna opinia uzupełniająca k. od 148 do 157 oraz ustna opinia uzupełniająca złożona na rozprawie 6 października 2016 r. k. 196 i nagranie 00:10:08 do 00:48:00]

Sąd zważył, co następuje:

Odpowiedzialność strony pozwanej za skutki wypadku, w którym powód poniósł szkodę, była niesporna. Wynika ona z treści przepisu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych /Dz. U. Nr 124 poz. 1152/, który określa podstawę i zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń w związku z ubezpieczeniem OC posiadacza pojazdu mechanicznego. Szczegółowy zakres odpowiedzialności wynika z treści przepisu art. 822 k.c. i art. 436 § 2 k.c.

Zasadniczy spór dotyczył sposobu ustalenia wartości szkody, natomiast zakres uszkodzeń w pojeździe powoda był niesporny, zobrazowany dołączoną dokumentacją zdjęciową.

Ustalając wartość szkody Sąd posłużył się opinią biegłego sądowego dr inż. K. M., który w sposób wnikliwy i rzetelny ustalił zakres szkody w pojeździe powoda. Biegły wyliczył szkodę w dwóch wariantach. W pierwszym wariancie wartość szkody biegły ustalił na kwotę 51 892,97 zł. posługując się kalkulacją opartą na cenach części zamiennych nieoryginalnych z indeksem Q. W drugim wariancie wartość szkody biegły ustalił na kwotę 64 356,66 zł. dokonując wyceny w oparciu o ceny oryginalnych części zamiennych producenta pojazdu. Biegły w swej opinii w sposób rzetelny, jasny i logiczny uzasadnił sposób wyliczenia szkody. Ustalając wysokość szkody Sąd posłużył się wariantem drugim zawartym w pisemnej opinii uzupełniającej biegłego, przyjmując, że do likwidacji szkody należy wziąć wartość części oryginalnych, gdyż one zapewniają właściwą naprawę pojazdu i dają możliwość przywrócenia stanu najbardziej zbliżonego do tego, jaki istniał przed wypadkiem. Tylko w sytuacji, gdy w samochodzie były wcześniej zamontowane części nieoryginalne, można dokonać kalkulacji szkody w oparciu o takie części, czego w przedmiotowym postępowaniu nie wykazano. Użycie do naprawy wyłącznie części oryginalnych nie spowoduje wzbogacenia się powoda w stosunku do stanu pojazdu sprzed szkody.

Powyższe okoliczności uzasadniały przyjęcie za biegłym, według wariantu drugiego, że całkowity koszt naprawy samochodu wynosi 64 356,66 zł. Stosownie do treści przepisu art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Zgadzając się w pełni z opinią biegłego – dr inż. K. M. w zakresie wyżej wskazanym, Sąd przyjął za nim koszt naprawy przedmiotowego samochodu na kwotę 64 356,66 zł i po odjęciu już wypłaconego odszkodowania ( 35 470 zł) uznał roszczenie za zasadne do kwoty 28 886,66 zł z tytułu szkody w pojeździe. Sąd uwzględnił również poniesione przez powoda koszty w wysokości 500 zł. na opinię rzeczoznawcy. Poszkodowany, by zweryfikować zaoferowane przez stronę pozwaną odszkodowanie, skorzystała z opinii eksperta, którego ustalenia dały podstawę do wystąpienia ze sprawą. Wprawdzie Sąd nie oparł się na tej prywatnej opinii, jednak wynika z niej, że strona pozwana bezpodstawnie przyjęła szkodę całkowita i zdecydowanie zaniżyła wartość szkody. Sąd Najwyższy w uchwale z 18 maja 2005r. wskazał, że odszkodowanie przysługujące z mocy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może - stosownie do szkodliwości sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego /OSNC 2005r. nr 7-8 poz. 117/.

Ze względów podanych wyżej, należało przyjąć, że przeprowadzenie specjalistycznej ekspertyzy było celowe, a powodowi należy się zwrot kosztów jej opracowania /500 zł/.

Z powyższych względów orzeczono jak w punkcie I wyroku ( kwota 29 386,66 zł stanowi sumę kwoty 28 886,66 zł i 500 zł).

Jeśli chodzi o żądanie w zakresie odsetek, to obowiązek odszkodowawczy aktualizuje się już w momencie powstania szkody. Z art. 14 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych wynika, że roszczenie jest wymagalne po upływie 30 dni od zgłoszenia szkody w pojeździe, bowiem taki termin przewidziany jest do likwidacji szkody. Należy jednak zauważyć, że powód nie wykazał kiedy została zgłoszona szkoda, nie wynika to również z dołączonych przez pozwanego dokumentów. Nie bez znaczenia jest również to, że żądanie ponad kwotę 21 461,47 zł zostało zgłoszone dopiero w piśmie procesowym z 28 kwietnia 2016 r. i żądanie odsetek od rozszerzonego powództwa od 1 lutego 2014 r. nie jest zasadne.

Z powyższych względów, odsetki zostały zasądzone od dnia wyrokowania, to jest od 6 października 2016 r. W zakresie dalej idącego żądania co do odsetek powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie ze spisem kosztów przedłożonym przez pełnomocnika powoda (k.195).

Ponieważ koszty opinii w kwocie 446,66 zł zostały tymczasowo pokryte z budżetu Sądu, na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 113 ust. 1 u.k.s.c., nakazano pozwanemu ubezpieczycielowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa w/w kwotę tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów postepowania.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE