Sygnatura akt I ACz 1005/12
Dnia 5 listopada 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny
w składzie :
Przewodniczący: SSA Piotr Wójtowicz
Sędziowie : SA Lucyna Świderska - Pilis
SO del. Tomasz Ślęzak (spr)
po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2012 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. G.
przeciwko R. G.
o rozwód
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt XVII RC 28/12
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sygn. akt I ACz 1005/12
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach odrzucił apelację pozwanego R. G. jako wniesioną po upływie przepisanego terminu
- art. 370 kpc. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że dnia 22 maja 2012 r. ogłoszono wyrok w sprawie XVII RC 28/12, udzielając stronom, a zwłaszcza pozwanemu działającemu bez adwokata, pouczeń odnośnie sposobu i terminu złożenia środka odwoławczego. Wniosek pozwanego o doręczenie odpisu wyroku wraz
z uzasadnieniem wpłynął do Sądu w dniu 29 maja 2012 r. ( k. 48). Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem wysłano na adres pozwanego w dniu 14 czerwca 2012 r., a przesyłka była – jak wynika z adnotacji Urzędu Pocztowego w D. dwukrotnie awizowana ( k. 63 akt ). Wobec powyższego wyrok dnia 22 maja 2012 r. stał się prawomocny z dniem 18 lipca 2012 roku. Następnie 14 sierpnia 2012 roku pozwany wniósł apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 22 maja 2012 roku.
Powyższe postanowienie zaskarżył pozwany w zażaleniu podnosząc, że do dnia przybycia do Sądu (to jest 9 sierpnia 2012 r.) nie dostał „żadnej adnotacji dotyczącej ogłoszenia wyroku”. Skarżący wskazał również, że po opuszczeniu szpitala, w którym przebywał jak należy przypuszczać w związku ze wskazanymi w zażaleniu obrażeniami, w Sądzie otrzymał odpis orzeczenia i w swej ocenie wniósł apelację z zachowaniem terminu
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W rozpoznawanej sprawie odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony pozwanemu zgodnie z przepisem art. 139 § 1 kpc. Na kopercie zawierającej odpis orzeczenia znajdują się bowiem odciski stempli pocztowych i adnotacje o treści: „18.06.2012. Awizo, nie zastano”, „Awizowano powtórnie 26.06.2012”, „4.07.12.10 Zwrot nie podjęto w terminie” (k. 63).W powyższych okolicznościach zachodzi zatem, wynikające z powołanego powyżej przepisu, domniemanie doręczenia wyroku pozwanemu w dniu 4 lipca 2012 r., co oznacza, że wobec bezskutecznego upływu terminu do wniesienia apelacji stał się on prawomocny z dniem 18 lipca 2012 r. Dlatego też błędne jest stanowisko skarżącego twierdzącego, że w niniejszej sprawie termin do wniesienia przezeń apelacji rozpoczął bieg w dniu, w którym wydano mu w Sądzie odpis wyroku z uzasadnieniem to jest
9 sierpnia 2012 r. W tej dacie, wobec prawidłowego doręczenia per aviso, wyrok był już prawomocny, a termin do wniesienia apelacji upłynął bezskutecznie. Oczywiście domniemanie doręczenia wynikające z przepisu art. 139 § 1 kpc może być obalone, jednakże w rozpoznawanej sprawie pozwany ograniczył się jedynie do prostego zaprzeczenia , iż nie doręczono mu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Podniesione zaś przez skarżącego argumenty dotyczące niemożności odbioru przesyłki z uwagi na pobyt w szpitalu mogłyby stanowić ewentualnie uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji. Skoro przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia apelacji ustała najpóźniej 9 sierpnia 2012 r., kiedy to skarżący dowiedział się
o doręczeniu per aviso wyroku wraz z uzasadnieniem, winien on był w ciągu tygodnia wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu (art. 169 § 1 kpc) do wniesienia apelacji, czego jednak nie uczynił.
Pozwany zatem nie zdołał wykazać, że wniósł apelację w terminie przewidzianym w przepisie art. 369 § 1 kpc, a wobec tego Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem słusznie odrzucił środek odwoławczy wniesiony przez R. G..
Dlatego też zażalenie jako niezasadne należało oddalić o czym orzeczono na mocy przepisu art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.
Sygn. akt I ACz 1005/12
Zarządzenie:
1) (...)
2) (...)
-.
-.
(...)
(...)
2) (...)
K., (...)
(...)