Sygn. akt III AUa 76/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Alicja Podlewska

Sędziowie:

SA Daria Stanek

SA Grażyna Czyżak (spr.)

Protokolant:

stażysta Anna Kowalewska

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. w Gdańsku

sprawy Z. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

od wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 29 października 2015 r., sygn. akt V U 424/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie;

2.  zasądza od Z. Z. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. kwotę 195 (sto dziewięćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za obie instancje.

SSA Grażyna Czyżak SSA Alicja Podlewska SSA Daria Stanek

Sygn. akt III AUa 76/16

UZASADNIENIE

Ubezpieczony Z. Z. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 8 kwietnia 2015 r. oraz decyzji z dnia 24 lutego 2015 r. odmawiających prawa do emerytury w związku z pracą w warunkach szczególnych oraz emerytury pomostowej.

W odpowiedzi na odwołania pozwany wniósł o ich oddalenie.

Sąd Okręgowy w Słupsku - V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia
29 października 2015 r. w sprawie V U 424/15 zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 24 lutego 2015 r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu Z. Z. prawo do emerytury pomostowej począwszy od dnia (...) (punkt pierwszy), oddalił odwołanie od decyzji z dnia 8 kwietnia 2015 r. (punkt drugi) oraz stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej
do wydania decyzji (punkt trzeci).

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia i rozważania Sądu pierwszej instancji. Ubezpieczony Z. Z., ur. (...), ((...)) w dniu 19 listopada
2014 r. wystąpił do pozwanego z wnioskiem o emeryturę pomostową, a dnia 23 marca 2015 r.
o emeryturę w związku z pracą w warunkach szczególnych. Na podstawie dokumentów dołączonych do wniosków oraz znajdujących się w aktach rentowych, pozwany organ rentowy ustalił,
że ubezpieczony wykazał okres składkowy i nieskładkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił łącznie 15 lat, 5 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych w tym 11 lat, 8 miesięcy
i 22 dni okresów pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony nie należy do OFE. Na dzień składania wniosku o emeryturę pomostowa udokumentował 20 lat, 3 miesiące i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 11 lat, 8 miesięcy i 22 dni okresów pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony rozwiązał stosunek pracy. Do okresu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono ubezpieczonemu okresów: od dnia 1 sierpnia 1979 r. do dnia 11 czerwca 1987 r. z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Spółka Akcyjna,
od dnia 19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...), od dnia 2 listopada 1989 r. do dnia
30 września 1991 r. z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. W dniach
8 kwietnia 2015 r. i 24 lutego 2015 r. pozwany wydał zaskarżone decyzje. W okresie od dnia
19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. ubezpieczony zatrudniony był
w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku st. rybaka. Od dnia 2 listopada 1989 r. do dnia 30 września 1991 r. pracował w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. na stanowisku starszego rybaka kutrowego. Praca ubezpieczonego w okresie od dnia 19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. w Przedsiębiorstwie (...) (1 rok, 11 miesięcy i 13 dni) oraz od dnia 2 listopada 1989 r. do dnia 30 września 1991 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. (1 rok,
11 miesięcy) była pracą w warunkach szczególnych. Wraz z okresem w warunkach szczególnych uwzględnionym przez organ rentowy ubezpieczony legitymuje się ponad 15 - letnim okresem pracy
w warunkach szczególnych. Ubezpieczony od dnia 2 lipca 1995 r. do dnia 19 czerwca 2015 r.
za pośrednictwem (...) Sp. z. o. o w G. zamustrowany był u operatora (...) SA w charakterze marynarza w systemie kontraktu na statkach w okresach:
od dnia od 2 lipca 1995 r. do 6 lipca 1996 r. na statku D., od dnia od 31 października 1996 r.
do 24 lutego 1997 r. na statku M., od dnia od 25 marca 1997 r. do 6 października 1997 r.
na statku K., od dnia od 6 października 1997 r. do 11 października 1997 r. na statku C.,
od dnia od 8 kwietnia 1998 r. do 7 października 1999 r. na statku B., od dnia od 5 lutego 1999 r. do 14 października 1999 r. na statku S., od dnia od 19 czerwca 2000 r. do 10 sierpnia 2001 r.
na statku S., od dnia od 28 grudnia 2001 r. do 17 stycznia 2002 r. na statku S., od dnia
od 26 stycznia 2002 r. do 23 lipca 2002 r. na statku S., od dnia od 18 października 2002 r.
do 7 lipca 2003 r. na statku S., od dnia od 11 maja 2004 r. do 15 kwietnia 2005 r. na statku R., od dnia od 3 czerwca 2005 r. do 9 maja 2006 r. na statku L. P., od dnia od 1 września 2006 r. do 17 marca 2007 r. na statku G. H. M. (1), od dnia od 26 kwietnia 2007 r. do 27 września 2007 r. na statku O. M., od dnia od 7 listopada 2007 r. do 7 kwietnia 2007 r. na statku H. M. (2), od dnia od 7 listopada 2007 r. do 7 kwietnia 2007 r. na statku H. M. (2), od dnia od 9 czerwca 2008 r. do 3 listopada 2008 r. na statku G. M., od dnia od 5 stycznia 2009 r.
do 5 września 2009 r. na statku L. P., od dnia od 25 marca 2010 r. do 28 sierpnia 2010 r.
na statku M. M., od dnia od 23 października 2010 r. do 20 maja 2011 r. na statku C.,
od dnia od 28 sierpnia 2011 r. do 29 marca 2012 r. na statku B. M., od dnia od 8 lipca 2012 r. do 28 grudnia 2012 r. na statku N., od dnia od 3 lutego 2013 r. do 21 września 2013 r.
na statku P. M., od dnia od 13 lutego 2014 r. do 8 września 2014 r. na statku G. H. M. (1), od dnia od 5 stycznia 2015 r. do 14 marca 2015 r. na statku B. M., od dnia od 14 marca 2015 r. do 19 czerwca 2015 r. na statku O. M.. W okresie od dnia 16 marca 2010 r. podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu. Od 16 marca 2010 r. na dzień 30 czerwca 2015 r. udowodnił 5 lat, 5 miesięcy i 15 dni okresów składkowych. Na dzień 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony nie legitymował się okresem 25 lat składkowych i nieskładkowych. Ubezpieczony na dzień (...) legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym.

Sąd Okręgowy w rozważaniach prawnych dokonał analizy regulacji prawnych zawartych
w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 887 ze zm., dalej ustawa emerytalna) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8 poz. 43) wskazując, że bezspornym jest, iż ubezpieczony w dniu (...) osiągnął 60 rok życia, na dzień 1 stycznia 1999 r. nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego oraz po doliczeniu okresu pracy od dnia 19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. w Przedsiębiorstwie (...) (1 rok,11 miesięcy i 13 dni) oraz
od 2 listopada 1989 r. do 30 września 1991 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o.
(1 rok,11 miesięcy) legitymuje się 15-letnim stażem pracy w warunkach szczególnych. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał jednakże, że na dzień 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony nie legitymuje się wymaganym przez prawo 25 – letnim okresem ubezpieczenia, a jedynie udowodnił
15 lat, 5 miesięcy i 4 dni. Tym samym nie spełnia przesłanek niezbędnych do przyznania przedmiotowego świadczenia. Z tego względu odwołanie ubezpieczonego od decyzji z dnia 8 kwietnia 2015 r. jest niezasadne na podstawie cytowanych przepisów oraz art. 477 ( 14) § 1 k.p.c., podlegało oddalenie, o czym orzeczono, jak w punkcie drugim sentencji.

Odnośnie żądania o przyznanie prawa do emerytury pomostowej, Sąd I instancji odwołał się do treści art. 3, art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 965; dalej ustawa) oraz do poz. 23 załącznika nr 2 do ww. ustawy (prace na statkach żeglugi morskiej). Zdaniem Sądu Okręgowo ubezpieczony wykazał, że spełnia wymogi ustawy o emeryturach pomostowych określone w art. 49, gdyż w dniu wejścia w życie ustawy legitymował się wymaganym przepisami okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy. W ocenie Sądu I instancji nie budziło wątpliwości, że ubezpieczony od dnia
19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. pracował w Przedsiębiorstwie (...) (1 rok, 11 miesięcy i 13 dni) oraz od dnia 2 listopada 1989 r. do dnia 30 września 1991 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. (1 rok,
11 miesięcy), a okresy powyższe należało mu doliczyć do okresu pracy w warunkach szczególnych, co oznacza, że wraz z okresem w warunkach szczególnych uwzględnionym przez organ rentowy ubezpieczony legitymuje się ponad 15 - letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Tym samym, w ocenie Sądu I instancji wykazał przed dniem 1 stycznia 2009 r. wykonywanie prac
w warunkach szczególnych wymienionych w art. 3 ust 1 i 3 - zał. nr 1 do ustawy poz. 23. Ubezpieczony spełnia wszystkie warunki do otrzymania emerytury pomostowej wskazane w art.
4 w związku z art. 49 ustawy, albowiem urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r., posiada okres pracy przekraczający wymagane 15 lat, nadto osiągnął wiek 60 lat, ma okres składkowy i nieskładkowy przekraczający 25 lat, a także przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w warunkach szczególnych według przepisu 32 i 33 ustawy emerytalnej oraz po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał również pracę w szczególnych warunkach, a także rozwiązano z nim stosunek pracy. W związku
z tym należało uznać, że ubezpieczony spełnił kumulatywnie przesłanki do emerytury pomostowej. Ubezpieczony, choć wniosek do organu rentowego złożył w dniu 19 listopada 2014 r., to wiek 60 lat ukończył z dniem (...) Tym samym dopiero od tej daty uprawniony był do otrzymania wnioskowanego świadczenia. Z powyższych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ( 14) § 2 k.p.c. orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku. Działając na podstawie art. 118 ust.
1a ustawy emerytalnej, Sąd Okręgowy wnioskując a contrario, nie stwierdził odpowiedzialności pozwanego organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, mając na uwadze fakt, iż dopiero wyniki niniejszego postępowania dowodowego pozwoliły
na poczynienie wiążących ustaleń co do uprawnień ubezpieczonego do wnioskowanego świadczenia.

Apelację od wyroku wywiódł organ rentowy zaskarżając go w części, tj. w pkt I i III, któremu zarzucono naruszenie prawa materialnego - art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2009 r. o emeryturach
pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.) poprzez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, iż
ubezpieczony spełnia warunki do przyznania prawa do emerytury pomostowej.

Pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części i oddalenie odwołania, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz
o zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa prawnego za obie instancje według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji podniesiono, że ubezpieczony nie udowodnił wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat,
a jedynie 11 lat, 8 miesięcy i 22 dni stażu pracy w warunkach szczególnych, tj. w okresach od dnia
1 sierpnia 1979 r. do dnia 11 czerwca 1987 r., od dnia 19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r., od dnia 2 listopada 1989 r. do 30 września 1991 r. Ponadto ubezpieczony nie udowodnił,
iż po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy. W okresie po dniu 31 grudnia 2008 r. ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu od 16 marca 2010 r. do chwili obecnej jako osoba podlegająca dobrowolnie ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym i z tego tytułu dokonywał wpłat składek na ubezpieczenia społeczne.

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony wniósł o jej oddalenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego, w świetle uzupełnionego przez Sąd II instancji materiału dowodowego, zasługiwała na uwzględnienie skutkując zmianą zaskarżonego wyroku i oddaleniem odwołania od decyzji z dnia 24 lutego 2015 r.

Kwestią sporną pozostawało, czy Z. Z. ma prawo do emerytury pomostowej.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne
i rozważania prawne (w zakresie wykonywania przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych przez okres 15 lat), ale dokonał błędnego, arytmetycznego wyliczenia okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat, podczas, gdy posiada on jedynie 20 lat, 1 miesiąc
i 13 dni (na dzień (...)), co w konsekwencji skutkowało naruszeniem przepisów prawa materialnego i niewłaściwą subsumpcją ustaleń faktycznych pod dyspozycje właściwych przepisów prawa.

Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U.
z 2015 r., poz. 965 ze zm., dalej ustawa o emeryturach pomostowych) prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący
co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy emerytalnej, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace
w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy
emerytalnej,

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Ustawa o emeryturach pomostowych dopuściła odstępstwa od przesłanki wymienionej w jej art. 4 pkt 6, wskazując w art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, że prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3)w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę
na dotychczasowym stanowisku. Wykaz tych prac określa załącznik nr 1 do ustawy. Z kolei pod pojęciem prac o szczególnym charakterze ustawodawca rozumie, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Wykaz prac
o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Mając na względzie powyższe regulacje prawne i treść apelacji organu rentowego Sąd Apelacyjny powziął wątpliwość, czy ubezpieczony spełnił przesłankę określoną w art. 4 pkt 4 ustawy o emeryturach pomostowych i w trybie art. 382 k.p.c. uzupełnił postępowanie dowodowe zobowiązując pozwanego do wyliczenia ogólnego stażu pracy wnioskodawcy na dzień (...)
z uwzględnieniem składek, jakie uiścił wnioskodawca na ubezpieczenie społeczne od dnia 16 marca 2010 r. do (...) z podaniem za jakie okresy zostały uwzględnione do dnia 15 marca
2010 r.

Organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 7 czerwca 2016 r. wskazał, że ogólny staż pracy uwzględniony na dzień (...) wynosi 20 lat, 1 miesiąc i 13 dni (k.71-72 a.s.). Przedłożył również zestawienie okresów uwzględnionych przy rozpoznawaniu wniosku o emeryturę pomostową.

Ubezpieczony w piśmie procesowym z dnia 27 lipca 2016 r. wskazał, że pozwany nadal nie uwzględnił okresów zamustrowania u operatora (...) S.A.
za pośrednictwem (...) Spółka z o.o. w okresach między dniem 2 lipiec 1995 r. a dniem 5 września 2009 r. Wniósł o uwzględnienie tych okresów jako nieskładkowych lat pracy. Wskazał,
że opłacał dobrowolnie składki w okresie od dnia 16 marca 2010 r. do dnia 30 maja 2016 r. (k. 77 a.s.).

Zatem Sąd Odwoławczy przyjmując, że ubezpieczony posiadał okresy składkowe
i nieskładkowe w wymiarze 20 lat, 1 miesiąc i 13 dni uznał, że nie spełnił on kumulatywnych przesłanek do przyznania emerytury pomostowej. Sąd Okręgowy błędnie sumując ww. okresy uznał, że wynoszą one 25 lat.

Wskazać należy również, że nie ma podstaw prawnych, aby zaliczyć ubezpieczonemu jako nieskładkowe lata pracy - okresy zamustrowania u operatora (...) S.A.
za pośrednictwem (...) Spółka z o.o. od dnia 2 lipca 1995 r. do dnia 5 września 2009 r., ponieważ nie opłacał dobrowolnie składek na ubezpieczenie społeczne. Zgodnie bowiem z art. 5 ust.
4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 887 ze zm., zwana dalej ustawą emerytalną) przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla:

1) płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne
i rentowe,

2)osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność

- nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie.

Ubezpieczony figuruje jako osoba podlegająca dobrowolnym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu i rentowemu) od dnia 16 marca 2010 r. i z tego tytułu dokonuje wpłat składek
na ubezpieczenia społeczne (pismo procesowe pozwanego z dnia 19 sierpnia 2016 r. – k. 88 a.s.).

Ponadto zdaniem Sądu Apelacyjnego pozwany błędnie wskazywał w apelacji,
że ubezpieczony nie posiada stażu 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Sąd Okręgowy trafnie wskazał, że ubezpieczony od dnia 19 listopada 1987 r. do dnia 31 października 1989 r. pracował
w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku st. rybaka (1 rok, 11 miesięcy i 13 dni) oraz od dnia 2 listopada 1989 r. do dnia 30 września 1991 r.
w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. na stanowisku starszego rybaka kutrowego (1 rok,
11 miesięcy), a okresy powyższe należało mu doliczyć do okresu pracy w warunkach szczególnych, co oznacza, że wraz z okresem w warunkach szczególnych uwzględnionym przez organ rentowy (11 lat, 8 miesięcy i 22 dni) ubezpieczony legitymuje się ponad 15 - letnim okresem pracy w warunkach szczególnych, o którym mowa w art. 3 ust 1 i 3 - zał. nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych poz. 23 (prace na statkach żeglugi morskiej). Również praca od dnia 1 sierpnia 1979 r. do dnia 11 czerwca 1987 r. w Przedsiębiorstwie (...) Spółka Akcyjna
na stanowisku praktykanta rybackiego, młodszego rybaka, rybaka i starszego rybaka była ww. pracą wykonywaną w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze wszystkie omówione okoliczności sprawy Sąd Apelacyjny uznał, że zaszły podstawy do zmiany zaskarżonego wyroku i oddalenia odwołania od decyzji z dnia 24 lutego 2015 r., o czym orzeczono na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Sąd Odwoławczy w punkcie drugim sentencji orzekł o zwrocie kosztów procesu za obie instancję stosownie do treści art. 98 § 1 k.p.c. i 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 11 ust.
2 i § 12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu
(t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.) (60 zł za I instancję i 135 zł za drugą instancję – 180 zł x 75 %).

SSA Alicja Podlewska SSA Daria Stanek SSA Grażyna Czyżak