UZASADNIENIE

wyroku w postępowaniu uproszczonym

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. pozwem z dnia 28 listopada 2014 roku zażądała zasądzenia od pozwanej K. K. na swoją rzecz kwoty 1.527,92 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty: 1379,21 zł od dnia 11 marca 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 127,92 zł od dnia 03 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 20,79 zł od dnia 28 listopada 2014 roku do dnia zapłaty, a także rozstrzygnięcia o kosztach procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podano, że powód dostarczał do lokalu mieszkalnego pozwanej paliwo gazowe na podstawie umowy z dnia 28.04.2008 r., a pozwana nie uregulowała należności powodując zaległość w kwocie dochodzonej pozwem i nie zareagowała na wezwanie do zapłaty. Powód jest następcą prawnym dotychczasowego wierzyciela ( (...) S.A.) na podstawie umowy przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem wniesienia wkładu niepieniężnego na pokrycie kapitału zakładowego spółki z o.o., zawartej w dniu 01.08.2014 r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym pozwana K. K. wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, że mieszkanie zostało sprzedane w grudniu 2013 r., a faktury obejmują późniejszy okres, ponadto pozwana nie otrzymała wezwania do zapłaty, a od lutego 2014 r. nie mieszka pod adresem przy ul. (...) w S..

Strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Powódka dodała, że pozwana odebrała wezwanie do zapłaty, co nastąpiło w dniu 15.09.2014 r. Dopiero w dniu 11.03.2014 r. pozwana poinformowała powoda o przekazaniu lokalu z dniem 28.02.2014 r. i wypowiedziała umowę kompleksową z zachowaniem umownego okresu wypowiedzenia. Faktury objęte pozwem dotyczą okresu do dnia przekazania lokalu. O nowym adresie pozwana poinformowała powoda również dopiero w dniu 11.03.2014 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 kwietnia 2008 r. (...) Spółka Akcyjna w W. zawarła z pozwaną umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego nr (...). (...). Na podstawie tej umowy sprzedawca ( (...) S.A.) zobowiązał się dostarczać paliwo gazowe do lokalu położonego w S. przy ul. (...), a odbiorca (K. K.) zobowiązał się do zapłaty na rzecz sprzedawcy ceny za gaz odpowiednio do wybranej grupy taryfowej.

Bezsporne, a nadto dowód: umowa kompleksowa k. 37-38, decyzja o zatwierdzeniu Taryfy k. 45-46, Taryfa k. 47-65.

(...) Spółka Akcyjna w W. zawarła w dniu 01 sierpnia 2014 r. z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa tytułem wniesienia wkładu niepieniężnego na pokrycie kapitału zakładowego spółki z o.o., w wyniku której powód wszedł w ogół praw i obowiązków dotychczasowego wierzyciela ( (...) S.A.).

Bezsporne, a nadto dowód: umowa k. 33-35.

Dnia 24 lutego 2014 r. powód wystawił pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.379,21 zł z terminem płatności 10.03.2014 r. za paliwo gazowe za okres 18.12.2013 r. – 19.02.2014 r.

Dnia 19 marca 2014 r. powód wystawił pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 127,92 zł z terminem płatności 02.04.2014 r. za paliwo gazowe za okres 19.02.2014 r. – 28.02.2014 r. oraz naliczył odsetki w kwocie 20,79 zł za nieterminowe wpłaty dotyczące wcześniejszego zobowiązania.

Dnia 19 marca 2014 r. powód wystawił pozwanej notę odsetkową nr (...) na kwotę 20,79 zł z terminem płatności 02.04.2014 r. tytułem opóźnionego uregulowania faktury nr (...) na kwotę 979,31 zł, której termin płatności przypadał na dzień 10.01.2014 r. a wpłata nastąpiła w dniu 11.03.2014 r.

Dowód: faktury nr (...) i nota nr 2414014066/032 k. 39-42.

Pismem z dnia 05 maja 2014 r. doręczonym w dniu 15 września 2014 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty należności z faktur nr (...) na łączną kwotę 1.527,92 zł.

Dowód: wezwanie wraz z potwierdzeniem odbioru przez pozwaną k. 43-44v.

Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Bezsporne.

Pozwana powiadomiła powoda w dniu 11 marca 2014 r. o przekazaniu nieruchomości przy ul. (...) na rzecz M. S. z dniem 28 lutego 2014 r. i wypowiedziała w dniu 11 marca 2014 r. umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego z zachowaniem umownego terminu wypowiedzenia. Jednocześnie wskazała swój nowy adres korespondencyjny – przy ul. (...) w S..

Dowód: protokół zdawczo – odbiorczy k. 66.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowiły normy zawarte w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.), regulującej m.in. zawieranie i treść umów kompleksowych, w tym prawa i obowiązki stron nawiązanego w ten sposób stosunku prawnego, w szczególności w art. 5 ust. 3 powołanej ustawy, zgodnie z którym dostarczanie paliw gazowych lub energii może odbywać się na podstawie umowy zawierającej postanowienia umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji tych paliw lub energii, zwanej dalej "umową kompleksową"; umowa kompleksowa dotycząca dostarczania paliw gazowych może zawierać także postanowienia umowy o świadczenie usług magazynowania tych paliw, a w przypadku ciepła, jeżeli jest ono kupowane od innych przedsiębiorstw energetycznych, powinna także określać warunki stosowania cen i stawek opłat obowiązujących w tych przedsiębiorstwach.

Składnik umowy kompleksowej w postaci umowy sprzedaży obejmuje, po myśli art. 5 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, postanowienia określające: miejsce dostarczenia paliw gazowych lub energii do odbiorcy i ilość tych paliw lub energii w podziale na okresy umowne, moc umowną oraz warunki wprowadzania jej zmian, cenę lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach i warunki wprowadzania zmian tej ceny i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, wysokość bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Składnik umowy kompleksowej w postaci umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii obejmuje, po myśli art. 5 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, postanowienia określające: moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian, ilość przesyłanych paliw gazowych lub energii w podziale na okresy umowne, miejsca dostarczania paliw gazowych lub energii do sieci i ich odbioru z sieci, standardy jakościowe, warunki zapewnienia niezawodności i ciągłości dostarczania paliw gazowych lub energii, stawki opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, parametry techniczne paliw gazowych lub energii oraz wysokość bonifikaty za niedotrzymanie tych parametrów oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Integralną część wskazanej umowy kompleksowej stanowiły ogólne warunki oraz Taryfa, doręczone odbiorcy przed zawarciem umowy, co wynika z treści umowy podpisanej przez strony (k. 38).

Umowa kompleksowa dostarczania paliwa gazowego zawarta przez strony w dniu 28 kwietnia 2008 r., zawierająca w swej treści (łącznie z ogólnymi warunkami i Taryfą) postanowienia określone w art. 5 ustawy Prawo energetyczne, jest umową dwustronnie zobowiązującą wzajemną. Oznacza to, że obowiązek świadczenia ciąży na obu stronach i jednocześnie strony zobowiązują się w ten sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Przedsiębiorstwo energetyczne jest zobowiązane do sprzedaży lub dystrybucji paliw gazowych, natomiast odbiorca ma obowiązek uiszczać opłatę za dostarczone paliwa. Wskazana umowa jest umową o charakterze mieszanym (sprzedaży i świadczenia usług), której dopuszczalność wynika z zasady swobody umów (art. 353¹k.c.).

W niniejszej sprawie pozwana nie kwestionowała zawarcia ani treści umowy kompleksowej. Wskazała jedynie, że faktury dotyczą okresu późniejszego niż ten, za który mogłaby odpowiadać pozwana, gdyż sprzedała ona nieruchomość w grudniu 2013 r. Ponadto kwestionowała fakt wezwania jej do zapłaty.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów przedłożonych przez stronę powodową, których pozwana nie zakwestionowała po ich złożeniu do akt sądowych i doręczeniu pozwanej wskazuje, że faktury objęte żądaniem pozwu dotyczą okresu poboru paliwa gazowego do 28 lutego 2014 r., a więc do dnia, w którym nastąpiło przekazanie nieruchomości przez pozwaną na rzecz nabywcy. Do tego dnia należności za paliwo obciążają pozwaną. Wynika to wprost z podpisanego przez pozwaną oraz nabywcę (...) protokołu zdawczo – odbiorczego sporządzonego w dniu 11 marca 2014 r. na formularzu stosowanym przez powoda. Treści tego dokumentu pozwana w żaden sposób nie zakwestionowała. Umowa kompleksowa wiążąca pozwaną z powódką została wypowiedziana przez pozwaną dopiero w dniu 11 marca 2014 r., co jednoznacznie wynika z treści analizowanego dokumentu.

Powódka wykazała tym samym, że w okresie, którego dotyczy żądanie pozwu, łączyła ją z pozwaną umowa kompleksowa z dnia 28 kwietnia 2008 r., a zatem za paliwo dostarczone do nieruchomości przy ul. (...) w S. do dnia przekazania tej nieruchomości innemu podmiotowi pozwana ma obowiązek zapłacić.

Pozwana winna wykazać, że spełniła ten obowiązek, a więc że zapłaciła kwoty objęte fakturami nr (...) oraz odsetki od zapłaconej z opóźnieniem faktury nr (...) objęte wystawioną notą odsetkową. Pozwana tych okoliczności nie wykazała. Należy przy tym dodać, że pozwana nie kwestionowała ani faktu dostarczenia paliwa gazowego za żądany okres do nieruchomości przy ul. (...), ani jego ilości, jak również prawidłowości naliczenia kwot objętych fakturami i wysokości odsetek objętych notą.

W świetle powyższego należało zasądzić od pozwanej na rzecz powódki kwoty żądane pozwem, co uczyniono w pkt I wyroku.

Żądanie odsetek znalazło swą podstawę prawną w treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. Zgodnie z powołanymi przepisami, wierzyciel może domagać się od dłużnika odsetek za czas opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego, choćby nie poniósł żadnej szkody i choćby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, przy czym, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe (odsetki ustawowe za opóźnienie).

Oprócz należności głównej (faktury (...)) zasądzono zatem - zgodnie z żądaniem powódki - odsetki ustawowe (za opóźnienie) od dnia następnego po terminie płatności każdej z faktur do dnia zapłaty (albowiem w dniu następnym po terminie płatności pozwana popadła w opóźnienie, w którym do dziś pozostaje) oraz odsetki ustawowe (za opóźnienie) od odsetek dochodzonych notą nr 032 od niezapłaconej w terminie faktury nr (...), które należą się powódce poczynając od dnia wniesienia pozwu (28.11.2014 r.) zgodnie z treścią art. 482 § 1 k.c.

W pkt II orzeczono o kosztach procesu po myśli art. 98 §§ 1 i 3 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Pozwana została wezwana do zapłaty dochodzonej w niniejszej sprawie należności poprzez doręczenie jej korespondencji na nowy adres (ul. (...)) po tym, jak pozwana zgłosiła powódce zmianę adresu korespondencyjnego. Zwrotne poświadczenie odbioru zawiera podpis adresata, którego pozwana nie zakwestionowała po złożeniu tego dowodu przez powódkę w toku niniejszego postępowania.

Pozwana, jako przegrywająca ma obowiązek pokryć koszty procesu poniesione przez powódkę, na które złożyły się: uiszczona opłata od pozwu wraz z opłatą manipulacyjną za wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym (łącznie 30,38 zł), koszty zastępstwa procesowego zawodowego pełnomocnika powódki ustalone w stawce minimalnej wynoszącej 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa (k. 36) wynosząca 17 zł.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE